Μπόι
του Taika Waititi. Με τους Taika Waititi, James Rolleston, Te Aho Eketone-Whitu, Moerangi Tihore
Kia Ora!
του zerVo
Φύγαμε για ένα ταξίδι στην άλλη άκρη της γης, εκεί που τα πάντα λειτουργούν σε αντίθετους χρόνους με τους δικούς μας. Χειμώνας - καλοκαίρι, ζέστη - κρύο, ημέρα - νύχτα. Για την βόλτα στους αντίποδες δεν θα χρειαστεί να πάρεις κάτι ιδιαίτερο μαζί σου, απλώς θα πρέπει να κάνεις reboot στην ενήλικη σκεπτική σου και να να γεμίσεις το μυαλό σου με παιδιάστικη αφέλεια και αθωότητα. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα καταφέρεις να προσεγγίσεις το Boy, μια φιλόδοξη παραγωγή από την χώρα των Κίβι, την Νέα Ζηλανδία...
Πιτσιρίκος που μεγαλώνει δίχως γονική φροντίδα, μαζί με καμιά δεκαριά αδελφοξάδελφα, σε παραθαλάσσιο χωριουδάκι, που αντικρίζει το πέλαγος της Τασμανίας, θα νιώσει τον κόσμο του να αναστατώνεται, όταν στην ζωή του θα επιστρέψει ο επί επταετίας έγκλειστος στις φυλακές πατέρας του. Διαβάζοντας τις λιγοστές σειρές της σύνοψης, τα πάντα φαντάζουν ακραία και δραματικά και φαντάζεσαι την συγκινησιακή φόρτιση να εκτοξεύεται στα ύψη. Όχι όμως στην παρούσα περίπτωση, που ο δεκάχρονος Μπόι, απολαμβάνει την γεμάτη ελλείψεις και στερήσεις πραγματικότητα του, ποτίζοντας την διαρκώς με αστερόσκονη και λάμψη από το είδωλο του, τον Michael Jackson. Διανύουμε, βλέπεις, το 1984 και ο Moonwalker βρίσκεται στο απόγειο της δόξας του, με συνέπεια στο μυαλό του μπόμπιρα τα πάντα να είσαι συνυφασμένα με την μορφή του. Όπως ο ανεύθυνος μπαμπάς, που στο νεαρό μυαλουδάκι, είναι ένας ήρωας του πολέμου, ικανός να κατορθώσει τα πάντα, έχοντας το μαγικό χάρισμα του Jacko και όχι ένας τυχοδιώκτης κανάγιας, που μόλις ξεπόρτισε από την στενή, κοιτάζει μόνο την καλοπέραση του και το πως θα εντοπίσει τον θησαυρό, που κάποτε έθαψε μα μέσα στην θολούρα του δεν θυμάται που.
Για πες: Έτσι ενώ αρχικά το στυλ αφήγησης του Ωκεάνιου Taika Waititi - που υποδύεται και τον αλλοπρόσαλλο γονιό - είναι γλαφυρό με συνεχείς κωμικές εκφάνσεις, επειδή η ιστορία δίνεται μέσα από τα μάτια ενός άμαθου μπόμπιρα, στην εξέλιξη όσο ο μικρούλης αντιλαμβάνεται την αλήθεια, η συννεφιά σκεπάζει λογικά την ψυχή του και επέρχεται ο προβληματισμός. Όμορφη φωτογραφία, ζωντανή απεικόνιση των φτωχικών συνθηκών διαβίωσης των Νεοζηλανδών ιθαγενών Μαορί κι ένας εκπληκτικός πρωτοεμφανιζόμενος, ο James - Μπόι - Rolleston που με την απίθανη εκφραστικότητα, αλλά και τον γουστόζικο τρόπο ομιλίας του, κερδίζει με άνεση το χειροκρότημα.
Πιτσιρίκος που μεγαλώνει δίχως γονική φροντίδα, μαζί με καμιά δεκαριά αδελφοξάδελφα, σε παραθαλάσσιο χωριουδάκι, που αντικρίζει το πέλαγος της Τασμανίας, θα νιώσει τον κόσμο του να αναστατώνεται, όταν στην ζωή του θα επιστρέψει ο επί επταετίας έγκλειστος στις φυλακές πατέρας του. Διαβάζοντας τις λιγοστές σειρές της σύνοψης, τα πάντα φαντάζουν ακραία και δραματικά και φαντάζεσαι την συγκινησιακή φόρτιση να εκτοξεύεται στα ύψη. Όχι όμως στην παρούσα περίπτωση, που ο δεκάχρονος Μπόι, απολαμβάνει την γεμάτη ελλείψεις και στερήσεις πραγματικότητα του, ποτίζοντας την διαρκώς με αστερόσκονη και λάμψη από το είδωλο του, τον Michael Jackson. Διανύουμε, βλέπεις, το 1984 και ο Moonwalker βρίσκεται στο απόγειο της δόξας του, με συνέπεια στο μυαλό του μπόμπιρα τα πάντα να είσαι συνυφασμένα με την μορφή του. Όπως ο ανεύθυνος μπαμπάς, που στο νεαρό μυαλουδάκι, είναι ένας ήρωας του πολέμου, ικανός να κατορθώσει τα πάντα, έχοντας το μαγικό χάρισμα του Jacko και όχι ένας τυχοδιώκτης κανάγιας, που μόλις ξεπόρτισε από την στενή, κοιτάζει μόνο την καλοπέραση του και το πως θα εντοπίσει τον θησαυρό, που κάποτε έθαψε μα μέσα στην θολούρα του δεν θυμάται που.Για πες: Έτσι ενώ αρχικά το στυλ αφήγησης του Ωκεάνιου Taika Waititi - που υποδύεται και τον αλλοπρόσαλλο γονιό - είναι γλαφυρό με συνεχείς κωμικές εκφάνσεις, επειδή η ιστορία δίνεται μέσα από τα μάτια ενός άμαθου μπόμπιρα, στην εξέλιξη όσο ο μικρούλης αντιλαμβάνεται την αλήθεια, η συννεφιά σκεπάζει λογικά την ψυχή του και επέρχεται ο προβληματισμός. Όμορφη φωτογραφία, ζωντανή απεικόνιση των φτωχικών συνθηκών διαβίωσης των Νεοζηλανδών ιθαγενών Μαορί κι ένας εκπληκτικός πρωτοεμφανιζόμενος, ο James - Μπόι - Rolleston που με την απίθανη εκφραστικότητα, αλλά και τον γουστόζικο τρόπο ομιλίας του, κερδίζει με άνεση το χειροκρότημα.
Στις δικές μας αίθουσες, ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική