του Cheryl Hines. Με τους Meg Ryan, Timothy Hutton, Kristen Bell, Justin Long
Saving Actress Ryan (?)
του zerVo
Πολυάσχολη κυρία, επιστρέφει σπίτι από επαγγελματικό ταξίδι μια μέρα νωρίτερα από το κανονικό και βλέποντας το στολισμένο με ροδοπέταλα, κάνει ερωτικά όνειρα. Στην πραγματικότητα όμως, ο σύζυγος δεν έχει φτιάξει την φωλίτσα για εκείνη, παρά για την κατά πολύ νεότερη ερωμένη του. Το αρχικό σοκ θα διαδεχτεί το σκληρό μαντάτο πως ο πενηντάρης κύριος, σκοπεύει να την βγάλει κόκκινη κάρτα, επιλέγοντας την πιτσιρίκα για καλή του και φεύγοντας μαζί της για μήνα του μέλιτος εις Παρισίους. Στο μυαλό του μεσήλικα τα πάντα είναι οργανωμένα άρτια, δεν έχει υπολογίσει όμως έναν απρόβλεπτο παράγοντα. Πως η κορεσμένη μέχρι ώρας από την πολυετή συμβίωση τους γυναίκα του, θα δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα για να τον κρατήσει δικό της forever. Και όπως καλά γνωρίζεις, άπαξ και υποτιμήσεις την θηλυκή αλεπουδιά, είσαι όχι απλά χαμένος, αλλά ολοκληρωτικά κατεστραμμένος. Κάπως έτσι την πάτησε και ο εξυπνάκιας γεροντάκος της ιστορίας μας, που επιζητά επιβεβαίωση για το αν περνά η μπογιά του από μια εικοσάχρονη, δίχως να φαντάζεται πως το γυναικάκι του δύναται να την κάνει σκόνη σε δευτερόλεπτα. Άσε που αν το τραβήξει, αντί να βρεθεί στο αεροδρόμιο με τις αποσκευές έτοιμος για check in, μπορεί να καταλήξει δεμένος χειροπόδαρα πάνω στη λεκάνη...
Βασισμένο σε σενάριο της αδικοχαμένης Adrienne Shelly, είναι το Serious Moonlight, που αν εξαιρέσεις ένα πεντάλεπτο γύρισμα σε μια αυλή, εκτυλίσσεται αποκλειστικά στο μπάνιο της κατοικίας του ζευγαριού, που κάποτε ξεκίνησε τον κοινό βίο του με όνειρα χίλια. Στοιχείο που δίνει στο πόνημα της κατά τύχη σκηνοθέτιδας Cheryl Hines, την ταυτότητα του θεατρικού. Κάτι που δεν είναι κατ ανάγκη αρνητικό, αν οι διάλογοι είναι ζουμεροί, πιπεράτοι και βοηθούν στην εξέλιξη του στόρι περισσότερο από όποιο σκηνικό ή ειδικό εφέ. Επί του παρόντος όμως, τα ζόρια που αντιμετωπίζει η ίντριγκα είναι τόσα πολλά στο κτίσιμο της μαύρης κομεντί, ώστε στη μέση του να απορείς αν παρακολουθείς μια σοβαρή προσπάθεια ή μια ερασιτεχνική παράσταση. Δεν ξέρω αν το περιορισμένης έμπνευσης τουίστ του φινάλε σε συναρπάσει - αν δεν το έχεις εύκολα προβλέψει - σε καμία περίπτωση όμως δεν μου άλλαξε την άποψη για το Με Το Ζόρι Μαζί, που δείχνει τόσο βαριεστημένο, όσο ένας εικοσάχρονος αστικός γάμος...
Για πες: Μια απορία πάντως θα στην λύσει η ταινία. Η Meg Ryan είναι ζωντανή, δυστυχώς όμως δεν βασιλεύει. Η πάλαι ποτέ πριγκίπισσα του ανάλαφρου σινερομάντζου, παραμορφωμένη από τις παράλογες πλαστικές επεμβάσεις, έχει χάσει την φρεσκάδα της νιότης και αναλώνεται σε άναρθρες κραυγές και αχαροσύνες που δεν συνάδουν με την εικόνα μιας έμπειρης σταρ. Έστω και μπαγιάτικης, χαρακτηριστικό που διέπει και τον παρτενέρ της Timothy Hutton, που δεν είναι σοβαρότερος ερμηνευτικά, ως ο μεσήλικας που δεν δίνει ευκαιρία στην όχι και για φτύσιμο συμβία του και ξαμολάει στα πιπίνια. Ελπίζω η τελική αγωνία στη ματιά του ήρωα του, να καταστήσει το πάθημα μάθημα κι όχι με την πρώτη ευκαιρία να τρέξει πάλι πίσω από κανέναν νεανικό ποδόγυρο...
Βασισμένο σε σενάριο της αδικοχαμένης Adrienne Shelly, είναι το Serious Moonlight, που αν εξαιρέσεις ένα πεντάλεπτο γύρισμα σε μια αυλή, εκτυλίσσεται αποκλειστικά στο μπάνιο της κατοικίας του ζευγαριού, που κάποτε ξεκίνησε τον κοινό βίο του με όνειρα χίλια. Στοιχείο που δίνει στο πόνημα της κατά τύχη σκηνοθέτιδας Cheryl Hines, την ταυτότητα του θεατρικού. Κάτι που δεν είναι κατ ανάγκη αρνητικό, αν οι διάλογοι είναι ζουμεροί, πιπεράτοι και βοηθούν στην εξέλιξη του στόρι περισσότερο από όποιο σκηνικό ή ειδικό εφέ. Επί του παρόντος όμως, τα ζόρια που αντιμετωπίζει η ίντριγκα είναι τόσα πολλά στο κτίσιμο της μαύρης κομεντί, ώστε στη μέση του να απορείς αν παρακολουθείς μια σοβαρή προσπάθεια ή μια ερασιτεχνική παράσταση. Δεν ξέρω αν το περιορισμένης έμπνευσης τουίστ του φινάλε σε συναρπάσει - αν δεν το έχεις εύκολα προβλέψει - σε καμία περίπτωση όμως δεν μου άλλαξε την άποψη για το Με Το Ζόρι Μαζί, που δείχνει τόσο βαριεστημένο, όσο ένας εικοσάχρονος αστικός γάμος...
Για πες: Μια απορία πάντως θα στην λύσει η ταινία. Η Meg Ryan είναι ζωντανή, δυστυχώς όμως δεν βασιλεύει. Η πάλαι ποτέ πριγκίπισσα του ανάλαφρου σινερομάντζου, παραμορφωμένη από τις παράλογες πλαστικές επεμβάσεις, έχει χάσει την φρεσκάδα της νιότης και αναλώνεται σε άναρθρες κραυγές και αχαροσύνες που δεν συνάδουν με την εικόνα μιας έμπειρης σταρ. Έστω και μπαγιάτικης, χαρακτηριστικό που διέπει και τον παρτενέρ της Timothy Hutton, που δεν είναι σοβαρότερος ερμηνευτικά, ως ο μεσήλικας που δεν δίνει ευκαιρία στην όχι και για φτύσιμο συμβία του και ξαμολάει στα πιπίνια. Ελπίζω η τελική αγωνία στη ματιά του ήρωα του, να καταστήσει το πάθημα μάθημα κι όχι με την πρώτη ευκαιρία να τρέξει πάλι πίσω από κανέναν νεανικό ποδόγυρο...
Στις δικές μας αίθουσες 17 Ιουνίου 2010 από την Spentzos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική