The A-Team
του Joe Carnahan. Με τους Liam Neeson, Bradley Cooper, Quinton "Rampage" Jackson, Sharlto Copley, Jessica Biel
Υπάρχει πλάνο μάγκες?
του zerVo
Καλά, μιλάμε για τρελές κοπάνες. Βλέπεις 25 χρόνια πριν, σε περιόδους κρατικού τηλεοπτικού μονοπωλίου, που η prime time διαρκούσε από τις επτά μέχρι τις δέκα, τα επεισόδια των A-Team, όλο και συνέπεφταν με τίποτα φροντιστήρια και αγγλικά. Κι επειδή το εναλλακτικό Plan B, που σήμερα ονομάζουμε download και video on demand, τις μέρες εκείνες υπήρχε μονάχα στα σενάρια του Star Trek, ούτε που σου πέρναγε από το μυαλό να χάσεις την μοναδική προβολή των περιπετειών της Ομάδας Άλφα. Που να τρέχεις τώρα για Φυσικές και Lower, όταν στο χαζοκούτι παίζει Mister T και Χάνιμπαλ. Α ρε Χόλιγουντ, που με τις επιλογές σου με κάνεις να ανατρέχω στα μικράτα μου...
Παγιδευμένη από τους ίδιους της τους συμμάχους, η τετραμελής πανίσχυρη κομάντα του Συνταγματάρχη Σμιθ, βρίσκεται ταπεινωμένη και στιγματισμένη με την κατηγορία της εθνικής προδοσίας, πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Το συντομότερο δυνατόν οι εξευτελισμένοι Ρέιντζερς, πρέπει να οργανωθούν για να ξεπλύνουν την ντροπή, να καθαρίσουν το όνομα τους από τις συκοφαντίες και να εκδικηθούν τους υπονομευτές τους. Τρεις δεκαετίες έχουν περάσει από την στιγμή που συνελήφθη η σεναριακή ιδέα της A-Team και όπως φαίνεται στην αμερικάνικη πραγματικότητα λίγα πράγματα έχουν αλλάξει. Τότε το μάχιμο κουαρτέτο είχε στηθεί από τους εχθρούς του, στις τελευταίες ημέρες του πολέμου στο Βιετνάμ, για ληστεία στην κεντρική τράπεζα του Ανόι. Σήμερα το μόνο που αλλάζει είναι η τοποθεσία - λέγε με Βαγδάτη - αφού η έννοια του πολέμου για την Υπερδύναμη είναι διαρκής και ατέρμονη. Έχοντας στο μυαλό τους οι πεζοναύτες μόνιμα και αποκλειστικά το καλό της πατρίδας τους, είναι ορκισμένοι να εξοντώσουν όποιον την διαβάλλει. Πόσο μάλλον όταν οι κακόβουλες επιθέσεις γίνονται εκ των έσω και απαιτείται ακόμη μεγαλύτερη προσοχή στον τρόπο της αντιμετώπισης τους.
Γι αυτό όμως λέγονται και A-Team. Οι τέσσερις άξονες λειτουργούν ανεξάρτητα και συμπληρωματικά σαν μια γροθιά. Στην κομπανία συνυπάρχουν σαν ένα ο (ατρόμητος) φυσικός ηγέτης, ο (γυναικάς) οργανωτής, ο (μπρατσαράς) σχεδιαστής και ο (paranoid) εκτελεστής. All For One, όπως παλιά. Αν εξαιρέσεις την τεχνολογική πρόοδο, που δίνει σε μια μοντέρνα action movie την δυνατότητα να κάνει τα πάντα γυαλιά καρφιά, με την χρήση των ειδικών εφέ, η θεματική συνέχεια στον εκσυγχρονισμό του θέματος διατηρήθηκε αναλλοίωτη από τον σκηνοθέτη Joe Carnahan. Ο Εγγλέζος, προφανώς δίχως να έχει χάσει ούτε λεπτό από τις 100 αυτοτελείς συνέχειες του σίριαλ, κρατά σαν βάση του τον τρόπο ανάπτυξης του σχεδίου, που λαμβάνει χώρα την ίδια στιγμή που αναλύεται στα μέλη της ομάδας από τον αρχηγό της. κατάσταση που διευκολύνεται σημαντικά από το καταιγιστικό μοντάζ, που θα προσφέρει στους διψασμένους για δράση θεατές, τρεις (δεν είναι και λίγες) καυτές High Tension στιγμές... Εδώ μπορεί να μου διαμαρτυρηθείς για την μηδενική τους ρεαλιστικότητα και το παρατράβηγμα των ιδεών από τα μαλλιά. Τανκς - λέει - να πετάει στον αέρα, υπέρβαρος μαύρος με κούρεμα Μοχόκ να κατεβαίνει σφαιρηδόν ουρανοξύστη και μια ολόκληρη Γερμανική μεγαλούπολη να βρίσκεται σε πολυβολικό κλοιό. Έτσι είναι my friend. Όσο ο Τζέιμς Μποντ το παίζει Kieslowski, τέτοια θα βλέπεις. Μην σου πω και χειρότερα. Με την καλή έννοια...
Για πες: Τώρα που ανέφερα το όνομα του Πολωνού auteur, συνειδητοποίησα πως για να διαβάζει κανείς τα σχόλια για μια φανφαρόνικη μπλοκμπαστεριά, που στο επίκεντρο της έχει τέσσερις γιάνκηδες λοκατζήδες, μάλλον θα πρέπει να το ακούει για πρώτη φορά. Και πολύ καλά θα κάνει, γιατί δεν πρέπει να τον πολυνοιάζουν τα μακρόσυρτα μονοπλάνα και οι έξοχοι φωτισμοί. Εδώ ήρθε για να απολαύσει εκρήξεις, βόμβες και μυδράλια, να μυρίσει το πούρο του Αννίβα Σμιθ και να χαρεί τις μπουνιές του Μπι Έι Μπάρακους. Κι εγώ μαζί του. Πόσο μάλλον όταν οι τέσσερις σωματοφύλακες, δένουν άψογα χημικά, υποστηριζόμενοι ερμηνευτικά από δυνατούς χολιγουντιανούς σταρς. Προεξάρχοντος του αγαπημένου Liam Neeson που εσχάτως το έχει γυρίσει στο πιο ελαφρό και συνοδευόμενου από τον αεράτο γόη Bradley Cooper, τον μάτσο Quinton Jackson και τον Μπαφάνα Sharlto Copley, που κερδίζει με ευκολία την περισσότερη κλάκα, επειδή το ματάκι του γυαλίζει κατάτι πιότερο από των υπολοίπων. Παίζει να περίμενα κάτι περισσότερο από την επιστροφή στην ενεργό δράση των αδικημένων κομάντος? Πάντα υπάρχει περιθώριο για βελτίωση. Θα το δούμε πιθανότατα στο σίκουελ, που η ύπαρξη του - σύμφωνα με το φινάλε - μου μοιάζει σιγουράκι. Στο καλοκαίρι της εκδίκησης των 80s όμως, πρέπει να ομολογήσω πως οι A-Team, μια χαρά πρώτο πιάτο μοιάζουν πριν σερβιριστεί το φιλέτο των Expendables. Τελικά υπάρχει σχέδιο μάγκες. Και όπως φαίνεται ξεσηκώνει τους στερημένους φαν των εκρηκτικών Ραμποειδών καταστάσεων!
Παγιδευμένη από τους ίδιους της τους συμμάχους, η τετραμελής πανίσχυρη κομάντα του Συνταγματάρχη Σμιθ, βρίσκεται ταπεινωμένη και στιγματισμένη με την κατηγορία της εθνικής προδοσίας, πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Το συντομότερο δυνατόν οι εξευτελισμένοι Ρέιντζερς, πρέπει να οργανωθούν για να ξεπλύνουν την ντροπή, να καθαρίσουν το όνομα τους από τις συκοφαντίες και να εκδικηθούν τους υπονομευτές τους. Τρεις δεκαετίες έχουν περάσει από την στιγμή που συνελήφθη η σεναριακή ιδέα της A-Team και όπως φαίνεται στην αμερικάνικη πραγματικότητα λίγα πράγματα έχουν αλλάξει. Τότε το μάχιμο κουαρτέτο είχε στηθεί από τους εχθρούς του, στις τελευταίες ημέρες του πολέμου στο Βιετνάμ, για ληστεία στην κεντρική τράπεζα του Ανόι. Σήμερα το μόνο που αλλάζει είναι η τοποθεσία - λέγε με Βαγδάτη - αφού η έννοια του πολέμου για την Υπερδύναμη είναι διαρκής και ατέρμονη. Έχοντας στο μυαλό τους οι πεζοναύτες μόνιμα και αποκλειστικά το καλό της πατρίδας τους, είναι ορκισμένοι να εξοντώσουν όποιον την διαβάλλει. Πόσο μάλλον όταν οι κακόβουλες επιθέσεις γίνονται εκ των έσω και απαιτείται ακόμη μεγαλύτερη προσοχή στον τρόπο της αντιμετώπισης τους.Γι αυτό όμως λέγονται και A-Team. Οι τέσσερις άξονες λειτουργούν ανεξάρτητα και συμπληρωματικά σαν μια γροθιά. Στην κομπανία συνυπάρχουν σαν ένα ο (ατρόμητος) φυσικός ηγέτης, ο (γυναικάς) οργανωτής, ο (μπρατσαράς) σχεδιαστής και ο (paranoid) εκτελεστής. All For One, όπως παλιά. Αν εξαιρέσεις την τεχνολογική πρόοδο, που δίνει σε μια μοντέρνα action movie την δυνατότητα να κάνει τα πάντα γυαλιά καρφιά, με την χρήση των ειδικών εφέ, η θεματική συνέχεια στον εκσυγχρονισμό του θέματος διατηρήθηκε αναλλοίωτη από τον σκηνοθέτη Joe Carnahan. Ο Εγγλέζος, προφανώς δίχως να έχει χάσει ούτε λεπτό από τις 100 αυτοτελείς συνέχειες του σίριαλ, κρατά σαν βάση του τον τρόπο ανάπτυξης του σχεδίου, που λαμβάνει χώρα την ίδια στιγμή που αναλύεται στα μέλη της ομάδας από τον αρχηγό της. κατάσταση που διευκολύνεται σημαντικά από το καταιγιστικό μοντάζ, που θα προσφέρει στους διψασμένους για δράση θεατές, τρεις (δεν είναι και λίγες) καυτές High Tension στιγμές... Εδώ μπορεί να μου διαμαρτυρηθείς για την μηδενική τους ρεαλιστικότητα και το παρατράβηγμα των ιδεών από τα μαλλιά. Τανκς - λέει - να πετάει στον αέρα, υπέρβαρος μαύρος με κούρεμα Μοχόκ να κατεβαίνει σφαιρηδόν ουρανοξύστη και μια ολόκληρη Γερμανική μεγαλούπολη να βρίσκεται σε πολυβολικό κλοιό. Έτσι είναι my friend. Όσο ο Τζέιμς Μποντ το παίζει Kieslowski, τέτοια θα βλέπεις. Μην σου πω και χειρότερα. Με την καλή έννοια...
Για πες: Τώρα που ανέφερα το όνομα του Πολωνού auteur, συνειδητοποίησα πως για να διαβάζει κανείς τα σχόλια για μια φανφαρόνικη μπλοκμπαστεριά, που στο επίκεντρο της έχει τέσσερις γιάνκηδες λοκατζήδες, μάλλον θα πρέπει να το ακούει για πρώτη φορά. Και πολύ καλά θα κάνει, γιατί δεν πρέπει να τον πολυνοιάζουν τα μακρόσυρτα μονοπλάνα και οι έξοχοι φωτισμοί. Εδώ ήρθε για να απολαύσει εκρήξεις, βόμβες και μυδράλια, να μυρίσει το πούρο του Αννίβα Σμιθ και να χαρεί τις μπουνιές του Μπι Έι Μπάρακους. Κι εγώ μαζί του. Πόσο μάλλον όταν οι τέσσερις σωματοφύλακες, δένουν άψογα χημικά, υποστηριζόμενοι ερμηνευτικά από δυνατούς χολιγουντιανούς σταρς. Προεξάρχοντος του αγαπημένου Liam Neeson που εσχάτως το έχει γυρίσει στο πιο ελαφρό και συνοδευόμενου από τον αεράτο γόη Bradley Cooper, τον μάτσο Quinton Jackson και τον Μπαφάνα Sharlto Copley, που κερδίζει με ευκολία την περισσότερη κλάκα, επειδή το ματάκι του γυαλίζει κατάτι πιότερο από των υπολοίπων. Παίζει να περίμενα κάτι περισσότερο από την επιστροφή στην ενεργό δράση των αδικημένων κομάντος? Πάντα υπάρχει περιθώριο για βελτίωση. Θα το δούμε πιθανότατα στο σίκουελ, που η ύπαρξη του - σύμφωνα με το φινάλε - μου μοιάζει σιγουράκι. Στο καλοκαίρι της εκδίκησης των 80s όμως, πρέπει να ομολογήσω πως οι A-Team, μια χαρά πρώτο πιάτο μοιάζουν πριν σερβιριστεί το φιλέτο των Expendables. Τελικά υπάρχει σχέδιο μάγκες. Και όπως φαίνεται ξεσηκώνει τους στερημένους φαν των εκρηκτικών Ραμποειδών καταστάσεων!
Στις δικές μας αίθουσες 17 Ιουνίου 2010 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική