Sex And The City 2
του Michael Patrick King. Με τους Sarah Jessica Parker, Kristin Davis, Cynthia Nixon, Kim Cattrall
Ούτε σεξ, ούτε και σίτι...
του zerVo
Οι πρωτοπόροι ερευνητές, τέτοιου είδους ασυνάρτητων ψυχικών αναστατώσεων, Αμερικάνοι, αποκαλούν το συγκεκριμένο φαινόμενο mid life crisis. Αν και δεν ξεχωρίζει φύλα, εντούτοις παρατηρείται κατά συντριπτικό ποσοστό σε κυρίες, που έχουν πατήσει τουλάχιστον τα πρώτα -άντα, ωθώντας τις σε εκρηκτικές αντιδράσεις, ακόμη και σε καταστάσεις που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, άνετα, φυσιολογικές. Για έξι συναπτές τηλεοπτικές σεζόν η σειρά Sex And The City, χρησιμοποίησε αυτή την νεύρωση σαν μπαϊράκι, στην απόπειρα ανάδειξης της ως φυσική αντίδραση, στην όποια δράση του αντίθετου φύλου (e.g. του αντρικού) με τεράστια επιτυχία, στις διψασμένες για έστω για ηθική αναγνώριση στις ορδές των παθουσών. Κι επειδή η εξαετία της TV δεν ήταν αρκετή, το μάθημα δημιουργίας της σωστής σύγχρονης Πασιονάριας, πέρασε και στο κινηματογραφικό πανί. Την πρώτη φορά το κάθαρμα της ιστορίας ήταν ο γαμπρός που παράτησε την νυφούλα μας στα κρύα του λουτρού. Στο λογικά επερχόμενο, κατ απαίτηση εκατομμυρίων κατατρεγμένων αδυνάτων διαπλανητικώς, σίκουελ, το κτήνος έχει την ίδια μούρη, απλά και μόνο επειδή θέλει, μετά από μια κοπιαστική μέρα, να καθίσει ένα βράδυ Δευτέρας στο σπίτι, αντί να τρέχει σαν άλαλος σε φασαριόζικες κοσμικές δεξιώσεις. Τι να πεις?
Δυο χρόνια γάμου, διανύει η Κάρι με τον αγαπημένο της μίστερ Μπιγκ και τα πρώτα σημάδια ανίας κάνουν την εμφάνιση τους στον ορίζοντα. Την ίδια στιγμή που η κολλητές της φίλες, όλο και κάποια κρίση αντιμετωπίζουν: Η Σαμάνθα που νιώθει τα 53 της χρόνια να βαραίνουν την θηλυκότητα της, η Σάρλοτ που αισθάνεται ελάχιστα ανταγωνιστική συγκριτικά με την κούκλα μπέιμπι σίτερ της και η Μιράντα που αντιλαμβάνεται πως η επαγγελματική της καριέρα, καταπιέζει υπερβολικά την προσωπική της ζωή. Οποία ιδανικότερη στιγμή για ένα ομαδικό ταξίδι αναψυχής στα Εμιράτα, με όλα τα έξοδα πληρωμένα από ματαιόδοξο Σεΐχη που θα παράσχει στην γυναικεία τετράδα όλα τα κομφόρ: Αυτοκρατορικές σουίτες, θεόρατες πισίνες, βαστάζους, όλα τα λούσα και τις ανέσεις, μπορεί να σκεφτεί το αχόρταγο θηλυκό μυαλό. Συνάμα όμως, όπως αντιλαμβάνεσαι, το πέμπτο στοιχείο της επιτυχίας της σειράς, περνά κατευθείαν σε δεύτερο πλάνο. Η Νέα Υόρκη, η μητρόπολη που γαλούχησε τους τέσσερις χαρακτήρες, μετατρέποντας τους από nerds, punks και hillbillies - ναι, θα το δεις κι αυτό σε μια αναδρομή στο παρελθόν - σε ιλουστρασιόν fashionistas, μοιάζει εντελώς περιθωριοποιημένη από ένα σενάριο, που αλλοτινά θα την απεικόνιζε σε όλο της το υπέρογκο εύρος...
Μια ματιά να ρίξεις στην χρονική διάρκεια του Sex And The City 2, που αγγίζει τις δυόμισι ώρες, αντιλαμβάνεσαι πως πρόκειται για μια συρραφή τριών - τεσσάρων επεισοδίων του σίριαλ, μονταρισμένων κατά τέτοιο τρόπο που να παρουσιάζουν μια υποτυπώδη συνέχεια. Η εισαγωγή, ανούσια και κιτς, αναφέρεται στον γάμο του γλοιώδη Στάνφορντ με το κορίτσι του - ναι, σιγά - κάπου στο Κονέκτικατ, όπου επιτρέπονται οι γκέι παντρειές. Αν αναλογιστείς πως το χάιλαιτ του chapter, αποτελεί η εμφάνιση της Minelli - Τουταγχαμόν, στο Single Ladies, καταλαβαίνεις με το καλημέρα, τι πρόκειται να παρακολουθήσεις. Ευτυχώς τα ροζάκια, τα τούλια και οι χορωδίες των αδελφάτων αποσύρονται γρήγορα, για να δώσουν τη σκυτάλη στο πιο ρεαλιστικό κομμάτι του παζλ, που απεικονίζει την καθημερινότητα των κοριτσιών (sic). Υποχρεώσεις, δουλειές, παιδιά, ανασφάλειες, ξετυλίγουν τον χάρτη, που πάνω του θα αναζητηθεί η διέξοδος διαφυγής. Το δάκτυλο θα δείξει Μέση Ανατολή και Άμπου Ντάμπι και το γλέντι με τα Μαρτίνι ξεκινά...
Με το φρόνημα της τσουλίασης ψηλότερο κι απ'τον Όλυμπο οι καλές μας φιλενάδες, πάνω στην ψιλή άμμο της ερήμου, θα ανακαλύψουν την λύση στα ζόρια που τις βασανίζουν. Για να συμβεί αυτό όμως, θα λάβει χώρα μια σειρά από απίθανα κι αναληθή περιστατικά που θα τις κλονίσει. Ένας αχταρμάς κουταμάρας και ανοργανωσιάς, με την μια να χάνει στο παζάρι το διαβατήριο, αλλά να συναντά εις ανταπόδοση το ερωτικό νούμερο 2 της ζωής της, την άλλη να δείχνει σε κοινή μουσουλμανική θέα την συλλογή προφυλακτικών της και να απειλείται με πετροβόλημα, την τρίτη που την έχει βαρέσει η...ζέστη κατακέφαλα να το παίζει Σεχραζάντ και την τελευταία να μην μπορεί να σταθεί στην καμήλα, απλά και μόνο στη σκέψη πως ο άντρας της θαυμάζει τούτη την ώρα τα μεμέ της γκουβερνάντας. Η συνοχή των σκέψεων του δημιουργού Michael Patrick King μπορεί να αγγίζει το μηδέν, αλλά γι αυτό δεν σκιάζεται στιγμή. Ξέρει πολύ καλά πως ο νους του θεατή που απευθύνεται, θα βάλει τα πάντα σε τάξη με χαρακτηριστική άνεση. Η άμεση κριτική, στις ιδιαίτερες συνήθειες των γυναικών στους τόπους που το κοράνι είναι Ο νόμος, είναι φάουλ και ανφέρ. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ούτε σαν σεναριακή σκέψη, πόσο μάλλον να σχολιάζεται διαρκώς από τις και καλά προοδευτικές φεμινίστριες της Δύσης.
Για πες: Για το μόνο πάντως που δεν μπορώ να κατηγορήσω το SATC 2, είναι πως πρόκειται για μια αρπαχτή, που μόνο στόχο έχει να εκμεταλλευτεί την εμπορική φόρα του σόου της μικρής οθόνης. Η παραγωγή είναι ζάπλουτη και λαμπερότατη, με σούπερ σταρ καμέο (Cruz, Cyrus, Alice Eve) ακριβά ντεκόρ και πρωταγωνίστριες που αλλάζουν τουαλέτες με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, μπροστά στα χρυσοποίκιλτα παλάτια των χιλίων και μιας νυκτών. Κι όχι τίποτα τσίτια και κορδέλες. Αποκλειστικά Dior, Gucci και Ferre ενδύονται οι κυρές, σχηματίζοντας αθροιστικά μια γκαρνταρόμπα ίσης χρηματικής αξίας με τον προϋπολογισμό ενός μικρού κράτους. Μέσα σε αυτό το σατινένιο περιβάλλον, η φιγούρα της Parker ξεχωρίζει με άνεση, όχι τόσο για τα τόσο όμορφα χαρακτηριστικά της, αλλά κυρίως για τον αέρα που της έδωσε η πολυετής υπόδηση της γεμάτης αυτοπεποίθηση Κάρι. Η γνώριμη συνοδεία της, δεν έχει να παρουσιάσει εκπλήξεις. Την ίδια αχόρταγη τεκνατζού θα συναντήσεις, την ίδια αφελή τάχαμου συνεσταλμένη νοικοκυρά, όπως και την ίδια εργασιομανή δικηγόρο. Αυτό που δεν θα πρόκειται να βρεις είναι το σιγόντο του Μεγάλου Μήλου, που ακόμη και στις ελάσσονος ενδιαφέροντος στιγμές του προϊόντος της μικρής οθόνης, δημιουργούσε μια ιδιαίτερα προκλητική ατμόσφαιρα. Με ελάχιστο σεξ λοιπόν και λιγοστό σίτι, το κινηματογραφικό πάρτι της γυναικείας συντροφιάς, μπορεί να είναι χλιδάτο και πολυτελές, πάσχει όμως από κρίση ταυτότητας και σημαντική έλλειψη θεματικής. Είπαμε όμως, αυτά είναι ψηλά γράμματα για τους φαν των περιπετειών της θηλυκής συμμορίας...
Δυο χρόνια γάμου, διανύει η Κάρι με τον αγαπημένο της μίστερ Μπιγκ και τα πρώτα σημάδια ανίας κάνουν την εμφάνιση τους στον ορίζοντα. Την ίδια στιγμή που η κολλητές της φίλες, όλο και κάποια κρίση αντιμετωπίζουν: Η Σαμάνθα που νιώθει τα 53 της χρόνια να βαραίνουν την θηλυκότητα της, η Σάρλοτ που αισθάνεται ελάχιστα ανταγωνιστική συγκριτικά με την κούκλα μπέιμπι σίτερ της και η Μιράντα που αντιλαμβάνεται πως η επαγγελματική της καριέρα, καταπιέζει υπερβολικά την προσωπική της ζωή. Οποία ιδανικότερη στιγμή για ένα ομαδικό ταξίδι αναψυχής στα Εμιράτα, με όλα τα έξοδα πληρωμένα από ματαιόδοξο Σεΐχη που θα παράσχει στην γυναικεία τετράδα όλα τα κομφόρ: Αυτοκρατορικές σουίτες, θεόρατες πισίνες, βαστάζους, όλα τα λούσα και τις ανέσεις, μπορεί να σκεφτεί το αχόρταγο θηλυκό μυαλό. Συνάμα όμως, όπως αντιλαμβάνεσαι, το πέμπτο στοιχείο της επιτυχίας της σειράς, περνά κατευθείαν σε δεύτερο πλάνο. Η Νέα Υόρκη, η μητρόπολη που γαλούχησε τους τέσσερις χαρακτήρες, μετατρέποντας τους από nerds, punks και hillbillies - ναι, θα το δεις κι αυτό σε μια αναδρομή στο παρελθόν - σε ιλουστρασιόν fashionistas, μοιάζει εντελώς περιθωριοποιημένη από ένα σενάριο, που αλλοτινά θα την απεικόνιζε σε όλο της το υπέρογκο εύρος...Μια ματιά να ρίξεις στην χρονική διάρκεια του Sex And The City 2, που αγγίζει τις δυόμισι ώρες, αντιλαμβάνεσαι πως πρόκειται για μια συρραφή τριών - τεσσάρων επεισοδίων του σίριαλ, μονταρισμένων κατά τέτοιο τρόπο που να παρουσιάζουν μια υποτυπώδη συνέχεια. Η εισαγωγή, ανούσια και κιτς, αναφέρεται στον γάμο του γλοιώδη Στάνφορντ με το κορίτσι του - ναι, σιγά - κάπου στο Κονέκτικατ, όπου επιτρέπονται οι γκέι παντρειές. Αν αναλογιστείς πως το χάιλαιτ του chapter, αποτελεί η εμφάνιση της Minelli - Τουταγχαμόν, στο Single Ladies, καταλαβαίνεις με το καλημέρα, τι πρόκειται να παρακολουθήσεις. Ευτυχώς τα ροζάκια, τα τούλια και οι χορωδίες των αδελφάτων αποσύρονται γρήγορα, για να δώσουν τη σκυτάλη στο πιο ρεαλιστικό κομμάτι του παζλ, που απεικονίζει την καθημερινότητα των κοριτσιών (sic). Υποχρεώσεις, δουλειές, παιδιά, ανασφάλειες, ξετυλίγουν τον χάρτη, που πάνω του θα αναζητηθεί η διέξοδος διαφυγής. Το δάκτυλο θα δείξει Μέση Ανατολή και Άμπου Ντάμπι και το γλέντι με τα Μαρτίνι ξεκινά...
Με το φρόνημα της τσουλίασης ψηλότερο κι απ'τον Όλυμπο οι καλές μας φιλενάδες, πάνω στην ψιλή άμμο της ερήμου, θα ανακαλύψουν την λύση στα ζόρια που τις βασανίζουν. Για να συμβεί αυτό όμως, θα λάβει χώρα μια σειρά από απίθανα κι αναληθή περιστατικά που θα τις κλονίσει. Ένας αχταρμάς κουταμάρας και ανοργανωσιάς, με την μια να χάνει στο παζάρι το διαβατήριο, αλλά να συναντά εις ανταπόδοση το ερωτικό νούμερο 2 της ζωής της, την άλλη να δείχνει σε κοινή μουσουλμανική θέα την συλλογή προφυλακτικών της και να απειλείται με πετροβόλημα, την τρίτη που την έχει βαρέσει η...ζέστη κατακέφαλα να το παίζει Σεχραζάντ και την τελευταία να μην μπορεί να σταθεί στην καμήλα, απλά και μόνο στη σκέψη πως ο άντρας της θαυμάζει τούτη την ώρα τα μεμέ της γκουβερνάντας. Η συνοχή των σκέψεων του δημιουργού Michael Patrick King μπορεί να αγγίζει το μηδέν, αλλά γι αυτό δεν σκιάζεται στιγμή. Ξέρει πολύ καλά πως ο νους του θεατή που απευθύνεται, θα βάλει τα πάντα σε τάξη με χαρακτηριστική άνεση. Η άμεση κριτική, στις ιδιαίτερες συνήθειες των γυναικών στους τόπους που το κοράνι είναι Ο νόμος, είναι φάουλ και ανφέρ. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ούτε σαν σεναριακή σκέψη, πόσο μάλλον να σχολιάζεται διαρκώς από τις και καλά προοδευτικές φεμινίστριες της Δύσης.
Για πες: Για το μόνο πάντως που δεν μπορώ να κατηγορήσω το SATC 2, είναι πως πρόκειται για μια αρπαχτή, που μόνο στόχο έχει να εκμεταλλευτεί την εμπορική φόρα του σόου της μικρής οθόνης. Η παραγωγή είναι ζάπλουτη και λαμπερότατη, με σούπερ σταρ καμέο (Cruz, Cyrus, Alice Eve) ακριβά ντεκόρ και πρωταγωνίστριες που αλλάζουν τουαλέτες με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, μπροστά στα χρυσοποίκιλτα παλάτια των χιλίων και μιας νυκτών. Κι όχι τίποτα τσίτια και κορδέλες. Αποκλειστικά Dior, Gucci και Ferre ενδύονται οι κυρές, σχηματίζοντας αθροιστικά μια γκαρνταρόμπα ίσης χρηματικής αξίας με τον προϋπολογισμό ενός μικρού κράτους. Μέσα σε αυτό το σατινένιο περιβάλλον, η φιγούρα της Parker ξεχωρίζει με άνεση, όχι τόσο για τα τόσο όμορφα χαρακτηριστικά της, αλλά κυρίως για τον αέρα που της έδωσε η πολυετής υπόδηση της γεμάτης αυτοπεποίθηση Κάρι. Η γνώριμη συνοδεία της, δεν έχει να παρουσιάσει εκπλήξεις. Την ίδια αχόρταγη τεκνατζού θα συναντήσεις, την ίδια αφελή τάχαμου συνεσταλμένη νοικοκυρά, όπως και την ίδια εργασιομανή δικηγόρο. Αυτό που δεν θα πρόκειται να βρεις είναι το σιγόντο του Μεγάλου Μήλου, που ακόμη και στις ελάσσονος ενδιαφέροντος στιγμές του προϊόντος της μικρής οθόνης, δημιουργούσε μια ιδιαίτερα προκλητική ατμόσφαιρα. Με ελάχιστο σεξ λοιπόν και λιγοστό σίτι, το κινηματογραφικό πάρτι της γυναικείας συντροφιάς, μπορεί να είναι χλιδάτο και πολυτελές, πάσχει όμως από κρίση ταυτότητας και σημαντική έλλειψη θεματικής. Είπαμε όμως, αυτά είναι ψηλά γράμματα για τους φαν των περιπετειών της θηλυκής συμμορίας...
Στις δικές μας αίθουσες 27 Μαΐου, από την Village
Rewind /// Trailer - Sex And The City 2
2 σχόλια:
Το είδα εχθές και ξετρελάθηκα με τα ρούχα των πρωταγωνιστριών, το Μαρόκο και το καινούριο... amore της Kim Cattrall (αυτή η γυναίκα έχει πάντα τους πιο ωραίους άντρες δίπλα της, η τυχερή!). Πήρα μέρος και στον διαγωνισμό του χορηγού της ταινίας με δώρο ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη και 4.000 ευρώ για shopping (http://purerush.gr/contest.html). Μακάρι να κερδίσω και φύγω μετά την εξεταστική για άλλη γη, άλλα μέρη!
Είδα τη ταινία πριν 10 μέρες και για θερινό είναι ότι πρέπει! Εντάξει σίγουρα αδικαιολόγητη η διάρκεια (όπως και στη πρώτη ταινία) αλλά νομίζω ότι για εκείνους που η πρώτη ταινία τους είχε απογοητεύσει (όπως εμένα) και θεωρούσαν ότι όλοι οι ήρωες ξαφνικά μεγάλωσαν 20 χρόνια και βάρυναν και όλα μα όλα περιστρέφονται γύρω από την Κάρι και μόνο, η δεύτερη ταινία έρχεται λίγο να τονώσει τα πράγματα και να μας χαλαρώσει. Κατά τη γνώμη μου αυτή η ταινία ήταν πιο κοντά στο κλίμα της σειράς (αν και με μια υπερβολή και πάλι στα ρούχα) και ενώ δε γίνεται τίποτα το ουσιαστικό, περνάς 2 ώρες και κάτι πολύ ευχάριστα και ξέγνοιαστα!
JohnnyD.
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική