του Roger Kumble. Με τους Brendan Fraser, Brooke Shields, Ken Jeong, Patrice Oneal
Τρίχες!
του zerVo
Κτηματομεσίτης καριέρας, λαμβάνει εντολή από τον Ιάπωνα εργοδότη του, να προβεί στην απαλλοτρίωση δασικής έκτασης, με σκοπό την δημιουργία συνοικισμού πολυτελών μονοκατοικιών. Για τα ζωάκια που ζουν στον βιότοπο όμως, αυτή η κίνηση σημαίνει μόνο ένα πράγμα: Πόλεμο! Κι έτσι τα φουκαριάρικα προκειμένου να γλυτώσουν το σπίτι τους, θα ενώσουν τις δυνάμεις τους, στην κοινή αντιμετώπιση της απειλής, κάνοντας την ζωή του εντολοδόχου υπαλλήλου, πραγματική κόλαση. Ως οικολογικά ευαίσθητο συστήνεται το Furry Vengeance του μέτριων ικανοτήτων Roger Kumble, που από τον καιρό που τον γνωρίσαμε με τη μοντέρνα διασκευή των Επικίνδυνων Σχέσεων, Cruel Intentions, η πορεία του ακολουθεί γεωμετρικά φθίνουσα κατεύθυνση. Εδώ μάλιστα το ναυάγιο είναι ολοκληρωτικό, αφού αυτή η φάρσα που παρουσιάζει, δεν διαθέτει καμία λογική συνοχή θεματικά, προκαλώντας μου πολλά ερωτηματικά για το αν οι υπεύθυνοι της Summit Entertainment ξεφύλλισαν, έστω, το σενάριο πριν το χρηματοδοτήσουν. Μια κατάσταση που δεν διασώζεται ούτε από την συμπάθεια που μπορεί να επιδείξει ο θεατής, προς τα χαριτωμένα τετράποδα, που καλά εκπαιδευμένα, συνθέτουν τον στρατό υπεράσπισης των δασωδών εδαφών...
Για πες: Στην αρχή της καριέρας του Brendan Fraser, υπήρξα από εκείνους που είχαν υποστηρίξει, πως με επιλογές σαν κι αυτή του Gods And Monsters, η διαδρομή του θα είναι λαμπρή. Οι μεγάλες επιτυχίες της Μούμιας με έκαναν να πιστέψω πως ο σταρ από την Ιντιάνα, θα εγκατέλειπε οριστικά το κακό παρελθόν του Dudley και του George Of The Jungle. Γελάστηκα οικτρά! Εδώ ο Fraser υποδύεται μια μονίμως γκρινιάρα καρικατούρα τύπου Έλμερ Φαντ, που στο κινούμενο σκίτσο μπορεί να βγάζει γέλιο, αλλά στο live action το μόνο που καταφέρνει είναι να προκαλέσει θλίψη για την καταστροφή του - όποιου - ταλέντου του. Υποδυόμενος τον κυνηγημένο από κουνάβια, ασβούς, αρκούδες και κοράκια, πέφτει επανειλημμένα σε γελοίες παγίδες, που δεν θα κάνουν ούτε πεντάχρονο να χαμογελάσει. Σαφέστατα και η υπόθεση της προστασίας του περιβάλλοντος είναι ένα ζήτημα που απασχολεί άπαντες, συνεπώς και τον κινηματογράφο. Καλό θα είναι όμως να επιχειρείται μέσα από σοβαρές προσπάθειες και όχι από άρες μάρες κουκουνάρες σαν το παρόν τουρλουμπούκι, που βάζει σφαίρα υποψηφιότητα για τον τίτλο της χειρότερης ταινίας της σεζόν...
Για πες: Στην αρχή της καριέρας του Brendan Fraser, υπήρξα από εκείνους που είχαν υποστηρίξει, πως με επιλογές σαν κι αυτή του Gods And Monsters, η διαδρομή του θα είναι λαμπρή. Οι μεγάλες επιτυχίες της Μούμιας με έκαναν να πιστέψω πως ο σταρ από την Ιντιάνα, θα εγκατέλειπε οριστικά το κακό παρελθόν του Dudley και του George Of The Jungle. Γελάστηκα οικτρά! Εδώ ο Fraser υποδύεται μια μονίμως γκρινιάρα καρικατούρα τύπου Έλμερ Φαντ, που στο κινούμενο σκίτσο μπορεί να βγάζει γέλιο, αλλά στο live action το μόνο που καταφέρνει είναι να προκαλέσει θλίψη για την καταστροφή του - όποιου - ταλέντου του. Υποδυόμενος τον κυνηγημένο από κουνάβια, ασβούς, αρκούδες και κοράκια, πέφτει επανειλημμένα σε γελοίες παγίδες, που δεν θα κάνουν ούτε πεντάχρονο να χαμογελάσει. Σαφέστατα και η υπόθεση της προστασίας του περιβάλλοντος είναι ένα ζήτημα που απασχολεί άπαντες, συνεπώς και τον κινηματογράφο. Καλό θα είναι όμως να επιχειρείται μέσα από σοβαρές προσπάθειες και όχι από άρες μάρες κουκουνάρες σαν το παρόν τουρλουμπούκι, που βάζει σφαίρα υποψηφιότητα για τον τίτλο της χειρότερης ταινίας της σεζόν...
Στις δικές μας αίθουσες 27 Μαΐου, από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική