Μια από τις πλέον εμβληματικές προσωπικότητες του σύγχρονου αμερικάνικου σινεμά, ο πολυσύνθετος Dennis Hopper, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 74 ετών, μετά από πολυετή πάλη με την επάρατη νόσο. Μια σημαντικότατη μορφή της έβδομης τέχνης, που την υπηρέτησε πιστά για περισσότερο από μισό αιώνα, από διάφορα πόστα, αφήνοντας σε όσους τον παρακολούθησαν στο πανί, την γεύση του ριζοσπάστη, του μόνιμα αντισυμβατικού, του ανατρεπτικού χαρακτήρα, εκείνου που εναντιώνεται διαρκώς στο ρεύμα. Μια εικόνα που κράτησε αναλλοίωτη σε βάθος χρόνου, από τις πρώτες του κιόλας ερμηνευτικές απόπειρες, μέχρι και τις πιο πρόσφατες από τις πρωταγωνιστικές του παρουσίες, που σε κινηματογράφο και τηλεόραση ξεπερνούν σε αριθμό τις διακόσιες. Αν και διακρίθηκε για την αστάθεια στις πολιτικές του πεποιθήσεις, εφόσον τον πρώτο καιρό της καλλιτεχνικής του δράσης ανήκε δεδηλωμένα στην αριστερή παράταξη, ενώ εσχάτως υπήρξε από τους πιο ενεργούς υποστηρικτές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, εντούτοις στην μνήμη των σινεφίλ θα μείνει αναλλοίωτη η φιγούρα του δίχως φραγμούς Μπίλι, στην σημαντικότερη στιγμή της καριέρας του, στον Ξένοιαστο Καβαλάρη.

Απόφοιτος του περιβόητου Actor's Studio, ο Hopper ευτύχησε στα πρώτα του βήματα να παίξει αξιομνημόνευτους ρόλους στο πλάι του James Dean, στον Γίγαντα και τον Επαναστάτη Χωρίς Αιτία, ενώ συμμετείχε σε διάσημα ουέστερνς σαν το Gunfight At The OK Coral, το Cool Hand Luke και το True Grit, υποδυόμενος συνήθως τον κακό, δίπλα σε τιτάνες όπως ο John Wayne, ο Kirk Douglas, ο Paul Newman και ο Burt Lancaster. Η δημοτικότητα του εκτοξεύτηκε στα ύψη την τελευταία χρονιά της δεκαετίας του 60', όταν σκηνοθέτησε τον ύμνο εις την ελευθερία Easy Rider, καβαλώντας μαζί με τον στενό του φίλο και συνεργάτη Peter Fonda τις αγέρωχες τσόπερ και διασχίζοντας την αμερικάνικη επικράτεια, σε μια δημιουργία που ουσιαστικά οριοθέτησε το είδος των road movies. O Born to be wild έφτασε μια ανάσα από το Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου, που κατέληξε εντέλει στα χέρια του Butch Cassidy! Μεγάλες κινηματογραφικές εποχές...


Η τεράστια εμπορική επιτυχία, θόλωσε την δημιουργικότητα του Hopper που για μια δεκαετία σχεδόν απουσίασε από την ενεργό δράση, για να κάνει ένα ηχηρό comeback στις εποποιίες του Coppola, Apocalypse Now και Rumble Fish, μέχρι να φτάσει το 1986 που έμελλε να είναι η χρονιά ορόσημο της καριέρας του. Αρχικά ο ρόλος του παράξενου άντρα Φρανκ Μπουθ στην καλύτερη ταινία του Lynch, Blue Velvet και κατοπινά η ανθρώπινη ερμηνεία του αλκοολικού προπονητή στο Hoosiers, τον οδήγησαν και πάλι ένα βήμα από την διάκριση της Ακαδημίας. Ήταν γραφτό όμως αγαλματάκι να μην σηκώσει ποτέ του. Η δεκαετία του 90 θα τον βρει και πάλι στις επάλξεις να παίζει τους αγαπημένους του ρόλους άλλοτε του διεφθαρμένου και άλλοτε του παρανοϊκού, σε μεγάλες επιτυχίες όπως το Boiling Point, το True Romance του Tony Scott και το καθηλωτικό Speed του Jan De Bont, ενώ υπήρξε ίσως ο μόνος που διασώθηκε από το ναυάγιο του Waterworld του Reynolds. Κατόπιν του μιλένιουμ, εβδομηντάρης ήδη διατήρησε την επαφή του με το κοινό, μέσω σειρών της μικρής οθόνης, όπως το 24, το E-Ring και πιο πρόσφατα το Crash, ενώ το κύκνειο άσμα του αποτελεί η φωνητική ερμηνεία του στο animation της Lionsgate, Alpha And Omega, που θα βγει στις αίθουσες το φθινόπωρο.

Στην προσωπική του ζωή, ο Dennis Hopper έκανε πέντε γάμους, που απασχόλησαν έντονα τις κουτσομπολίστικες στήλες, μέχρι και πολύ πρόσφατα όταν βγήκε στην επιφάνεια αίτηση διαζυγίου από την 40χρονη σύζυγο του, ηθοποιό Victoria Duffy, υποκινούμενο κατά φήμες από την κόρη του, στην διεκδίκηση μεγαλύτερου κληρονομικού μεριδίου. Καταβεβλημένος από την αρρώστια, είχε ήδη αποσυρθεί στην φάρμα του στην Καλιφόρνια, όπου είπε το στερνό αντίο το Σάββατο, αφήνοντας μας σαν ανάμνηση την ατημέλητη φιγούρα του νεαρού χίπη, να καταπίνει χιλιόμετρα με τη μοτοσικλέτα του, συλλέγοντας συνάμα εμπειρίες ζωής. R.I.P.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική