Ένας Θάνατος Σε Μια Κηδεία
του Neil LaBute. Με τους Zoe Zaldana, Luke Wilson, James Marsden, Danny Glover, Martin Lawrence, Chris Rock
Με το στυπόχαρτο...
του zerVo
Ο μπαμπάς απεβίωσε και η οικογένεια έχει μαζευτεί στο σπίτι για να του αποδώσει το ύστατο αντίο. Μια σειρά απροσδόκητων περιστατικών, όμως, θα μετατρέψει την κηδεία, σε πανηγύρι... Με το ριμέικ του Death At A Funeral, πιστοποιείται και επίσημα πλέον η αδυναμία του Χόλιγουντ να συντάξει ένα αστείο σενάριο της προκοπής. Το πρωτότυπο βλέπεις δεν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά πριν από τίποτα δεκαετίες και το κυριότερο, δεν είναι κάποια μη αγγλόφωνη παραγωγή, που η αμερικάνικη βιομηχανία επιθυμεί να μεταφέρει στα δικά της μέτρα. Μη έχοντας κλείσει μια τριετία καλά καλά, από την στιγμή που η μαύρη κομεντί, τάραξε τα νερά του βρετανικού κατά κύριο λόγο box office, μου φαίνεται κάπως παρατραβηγμένη η επιλογή, της νέας εκδοχής του. Που τουλάχιστον σεναριακά, εκτός από δυο τρεις, ας πούμε χιουμοριστικές, ενέσεις εσωτερικής κατανάλωσης - όπως η άστοχη για τις καταχρήσεις της Amy Winehouse - στην πραγματικότητα μιλάμε για μια ακριβέστατη κόπια, αντιγραμμένη πλάνο προς πλάνο...
Ότι η τελετή θα έχει καταστροφική εξέλιξη ήταν κάτι που φάνηκε από την πρώτη στιγμή, όταν το γραφείο που την ανέλαβε, έβαλε άλλο νεκρό μέσα στο φέρετρο, όπου αντί για έγχρωμος, ήταν...Κινέζος! Ίσως αυτή η φυλετική προσέγγιση των κεντρικών ηρώων, απόρροια της εποχής Ομπάμα, να είναι και το μοναδικό στοιχείο που διαφοροποιεί κάπως τις δύο ταινίες. Γιατί οι ήρωες είναι απολύτως ίδιοι. Οι δύο γιοι του εκλιπόντα, ένας επαγγελματίας λούζερ στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης κι ένας κλασσικός φαταούλας, τα ξαδέλφια τους, μια φιλάρεσκη καλλονή, που μόλις χώρισε και στην κηδεία ήλθε με το καινούργιο της αμόρε, δίχως να ξέρει πως ο αδελφός της, τον έχει ποτίσει LSD αντί για ένα "άκακο" βάλιουμ, ένας ανήμπορος γκρινιάρης θείος, που βασανίζει τον φουκαρά ανιψιό και κάπου ανάμεσα σε όλους ένας νάνος, που ουδείς γνωρίζει το ποιόν του. Η αποκάλυψη της πραγματικής του ταυτότητας, είναι και το πιο σπουδαίο εύρημα της ίντριγκας, που μαζί του - αν δεν το έχει ξαναδεί - σίγουρα θα γελάσεις...
Για πες: Μάλιστα η παραγωγή, προκειμένου να κρατήσει κάποιες παραπάνω συγγένειες με το ορίτζιναλ, δεν δίστασε να δώσει τον ρόλο του μικρού το δέμας παράξενου άντρα με το δερμάτινο, στον ίδιο ακριβώς ηθοποιό της εγγλέζικης βερσιόν κι έτσι ο Peter Dinklage δεν κάνει τίποτα περισσότερο από ένα deja vu, του μόνου γνωστού ρόλου που έχει παίξει στην καριέρα του. Για να είμαι ειλικρινής από τον σκηνοθέτη Neil LaBute, περίμενα μια κάποια εναλλακτική προσέγγιση στο γνώριμο θέμα και όχι απλά να κοπιάρει την επιτυχημένη εκδοχή του Frank Oz, μέχρι και στους εναρκτήριους τίτλους. Να προσθέσει κάτι καινούργιο στην εξέλιξη του στόρι, ώστε να εκμεταλλευτεί το - όποιο - ταλέντο των βασικών του πρωταγωνιστών, κωμικών Chris Rock και Martin Lawrence. Οι επίπεδοι από αστεία διάλογοι, αναδεικνύουν σαν την πιο σατυρική φιγούρα του φιλμ, τον υπό την επήρεια των ναρκωτικών ουσιών James Marsden, που μέχρι στιγμής δεν είχε δοκιμαστεί καν σαν διασκεδαστής, βοηθούμενο κάπως από τον Danny Glover, που εδώ σαν κακότροπος ηλικιωμένος, έχει κάποιες καλές στιγμές. Όπως αφανείς παραμένουν οι ρόλοι της - κούκλας - Zoe Saldana και του - άνοστου - Luke Wilson, που δεν ωθούν με την εμπειρία τους μια καλογραμμένη - αν και επαναλαμβανόμενη κομεντί - να ξεκολλήσει από την μετριότητα.
Ότι η τελετή θα έχει καταστροφική εξέλιξη ήταν κάτι που φάνηκε από την πρώτη στιγμή, όταν το γραφείο που την ανέλαβε, έβαλε άλλο νεκρό μέσα στο φέρετρο, όπου αντί για έγχρωμος, ήταν...Κινέζος! Ίσως αυτή η φυλετική προσέγγιση των κεντρικών ηρώων, απόρροια της εποχής Ομπάμα, να είναι και το μοναδικό στοιχείο που διαφοροποιεί κάπως τις δύο ταινίες. Γιατί οι ήρωες είναι απολύτως ίδιοι. Οι δύο γιοι του εκλιπόντα, ένας επαγγελματίας λούζερ στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης κι ένας κλασσικός φαταούλας, τα ξαδέλφια τους, μια φιλάρεσκη καλλονή, που μόλις χώρισε και στην κηδεία ήλθε με το καινούργιο της αμόρε, δίχως να ξέρει πως ο αδελφός της, τον έχει ποτίσει LSD αντί για ένα "άκακο" βάλιουμ, ένας ανήμπορος γκρινιάρης θείος, που βασανίζει τον φουκαρά ανιψιό και κάπου ανάμεσα σε όλους ένας νάνος, που ουδείς γνωρίζει το ποιόν του. Η αποκάλυψη της πραγματικής του ταυτότητας, είναι και το πιο σπουδαίο εύρημα της ίντριγκας, που μαζί του - αν δεν το έχει ξαναδεί - σίγουρα θα γελάσεις...Για πες: Μάλιστα η παραγωγή, προκειμένου να κρατήσει κάποιες παραπάνω συγγένειες με το ορίτζιναλ, δεν δίστασε να δώσει τον ρόλο του μικρού το δέμας παράξενου άντρα με το δερμάτινο, στον ίδιο ακριβώς ηθοποιό της εγγλέζικης βερσιόν κι έτσι ο Peter Dinklage δεν κάνει τίποτα περισσότερο από ένα deja vu, του μόνου γνωστού ρόλου που έχει παίξει στην καριέρα του. Για να είμαι ειλικρινής από τον σκηνοθέτη Neil LaBute, περίμενα μια κάποια εναλλακτική προσέγγιση στο γνώριμο θέμα και όχι απλά να κοπιάρει την επιτυχημένη εκδοχή του Frank Oz, μέχρι και στους εναρκτήριους τίτλους. Να προσθέσει κάτι καινούργιο στην εξέλιξη του στόρι, ώστε να εκμεταλλευτεί το - όποιο - ταλέντο των βασικών του πρωταγωνιστών, κωμικών Chris Rock και Martin Lawrence. Οι επίπεδοι από αστεία διάλογοι, αναδεικνύουν σαν την πιο σατυρική φιγούρα του φιλμ, τον υπό την επήρεια των ναρκωτικών ουσιών James Marsden, που μέχρι στιγμής δεν είχε δοκιμαστεί καν σαν διασκεδαστής, βοηθούμενο κάπως από τον Danny Glover, που εδώ σαν κακότροπος ηλικιωμένος, έχει κάποιες καλές στιγμές. Όπως αφανείς παραμένουν οι ρόλοι της - κούκλας - Zoe Saldana και του - άνοστου - Luke Wilson, που δεν ωθούν με την εμπειρία τους μια καλογραμμένη - αν και επαναλαμβανόμενη κομεντί - να ξεκολλήσει από την μετριότητα.
Στις δικές μας αίθουσες, ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική