Σιωπηλός Εχθρός

του Neil Marshall. Με τους Michael Fassbender, Olga Kurylenko, Dominic West

Με τη φόρα του Gladiator...
του zerVo
Είναι τόσο καλογυρισμένο, ειδικά στον τρόπο που απεικονίζει τα Χάιλαντς, με τα συνεχή πανοραμίκ και τις κάμερες στο ελικόπτερο, που σε όλη την διάρκεια του έψαχνα να βρω λόγους, για να μην το δω σαν μια κακή ταινία. Στην εξέλιξη του βλέπεις το Centurion, δεν με έπειθε πως δεν πρόκειται για μια εκδοχή χλαμύδας του Behind Enemy Lines, με ψήγματα προπαγανδιστικής διάθεσης από τους Βρετανούς παραγωγούς. Ευτυχώς στο φινάλε, με μια ανατροπή, που όποιος δεν γνωρίζει την πραγματική ιστορία που βασίζεται η μυθοπλασία, δεν την περιμένει, το φιλμ σώζει την παρτίδα. Και τις έγνοιες μου...

Σωτήριο έτος 117. Ο επεκτατισμός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τα βρίσκει σκούρα στα κακοτράχαλα εδάφη της Γηραιάς Αλβιόνας, από τους αντάρτες υπερασπιστές των εδαφών τους, Πικτς. Τελευταία λύση επίθεσης, η αήττητη Ενάτη Λεγεώνα, που θα επιχειρήσει να διαλύσει τις γραμμές άμυνας του αντιπάλου... Πανωλεθρία! Η φημισμένη αρμάδα θα πέσει θύμα των ορέξεων των ντόπιων αγρίων και ο ηγέτης της θα πιαστεί αιχμάλωτος. Επτά μόνο επιζώντες από την σφαγή, θα επιχειρήσουν να τον γλιτώσουν από το λιντσάρισμα που τον περιμένει. Αυτό ουσιαστικά είναι το θέμα του πρώτου μισού του έργου εποχής, που παρουσιάζει ο τουλάχιστον αξιοπρεπής σε ότι έχει προσφέρει μέχρι στιγμής Neil Marshall, αφού κατόπιν της εφόδου των Επτά Υπέροχων στο χωριό των αντιπάλων, υπάρχει το μανιασμένο ανθρωποκυνηγητό τους. Δυνατό στοιχείο του σκηνοθέτη από το Tyneside, που έγινε γνωστός με τα θρίλερ τρόμου Dog Soldiers, Descent και Doomsday, το ότι έχοντας σπουδάσει τον τρόπο κινηματογράφησης του Scott στον Gladiator, προσφέρει - αναλογικά - ικανότατες και ρεαλιστικότατες σκηνές μάχης, που ανταποκρίνονται σωστά στο πρωτόγονο πνεύμα της εποχής. Εκεί που δεν τα πηγαίνει και τόσο καλά είναι στο σενάριο, αφού υπάρχουν σημαντικά κενά στην διαδρομή του έργου, με συνέπεια να προκαλούνται τρύπες ευδιάκριτες, ακόμη και δια γυμνού οφθαλμού. Ακόμη μέσα μου δεν έχω αντιληφθεί, το πως ο τραυματισμένος και χιλιομαχαιρωμένος Εκατόνταρχος Κουίντους Ντίας, το έσκασε από τα χέρια των Κελτών, για να ενταχθεί στις τάξεις της Ενάτης. Μάλλον η σκηνή ξεχάστηκε στο edit, για να μου εξάψει την φαντασία...

Για πες: Ή για να σκεφτώ πως ο σωματαράς Michael Fassbender, έχει το ίδιο χάρισμα που κάποτε διέκρινε και τον Τζον Ράμπο, ώστε να ξεγλιστρά με μαγικό τρόπο από τα χέρια των αντιπάλων. Ο νούμερο ένα σύγχρονος Γερμανός αστέρας, έχει αποδείξει πως δυναμικοί ρόλοι σαν του Centurion, είναι γι αυτόν παιχνιδάκι, δίχως να ξεχνά αραιά και που να δείχνει και τις πτυχές του ερμηνευτικού του ταλέντου, σε ταινίες που φέρουν πιο καλλιτεχνική ταυτότητα. Εδώ σηκώνει όλη τη δράση στα στιβαρά του μπράτσα, με άνεση, δείχνοντας πως δικαιούται μιας πρωταγωνιστικής κλήσης από το Χόλιγουντ. Έχοντας συνάμα δίπλα του, μια σωστά δομημένη ρολίστικη περιφέρεια, που συνθέτουν ο Στρατηγός Dominic West, ο μαχητής Liam Cunningham, ο πολεμιστής David Morrissey και η μουγκή λύκαινα ιχνηλάτης Olga Kurylenko, η όμορφη Ουκρανή δηλαδή, που θα θυμάσαι σαν Bond-girl, στον χειρότερο 007 της ιστορίας. Καλές παρουσίες, θετικό αν και επίπεδο αντιπολεμικό μηνυματάκι, ξιφομαχίες και τσεκούρια που θα σε κάνουν να βάλεις στο βίντεο τον Μονομάχο... Νομίζω πως αυτά πρέπει να σου αρκούν για να δώσεις μια ευκαιρία στον Σιωπηλό Εχθρό. Και να μην σταθείς στα χαλαρά επίπεδα συνοχής, συνέπειας και ιστορικής συνέχειας, που διακρίνει την ίντριγκα του...




Στις δικές μας αίθουσες 22 Απριλίου 2010 από την Odeon


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική