Το Κουτί
του Richard Kelly. Με τους Cameron Diaz, James Marsden, Frank Langella
Το ρισκάρεις?
του zerVo
Φυσικά και το ρισκάρεις! Και σιγά μην σε νοιάζει για ποιον θα κτυπήσει η καμπάνα. Εσύ κοιτάς τη σωτηρία σου και ούτε μισή τύψη δεν θα περάσει από το νου. Αυτή είναι η λογική της σημερινής κοινωνίας my friend. Ζήσε κι άσε τους άλλους να πεθάνουν, ανάβαση επί πτωμάτων και άκρατος παρτακισμός. Τώρα αν υπάρχει έστω και μισή πιθανότητα να λάβει ο χώρα ο γνωστός μαθηματικός νόμος, με το φτερούγισμα της πεταλούδας, με την διαφορά πως ο τυφώνας αφού κάνει το γύρο του κόσμου, επιστρέψει σε σένα, τότε τι να σου πω. Μάλλον την πάτησες...
Ευτυχισμένο ζευγάρι, που βρίσκεται μπροστά σε οικονομική στενότητα, αντιμετωπίζει ηθικό δίλημμα, όταν παράξενος άντρας με παραμορφωμένο πρόσωπο αφήσει στην πόρτα τους ένα μυστηριώδες κουτί, με ένα κουμπάκι. Αν το πατήσουν είναι δικό τους ένα εκατομμύριο δολάρια. Απλά κάποιος, κάπου αυτομάτως θα πεθάνει... Μια απίθανη σεναριακή σπίθα, όχι όμως και πρωτότυπη, εφόσον από τις σελίδες του Playboy, εξελίχθηκε σε επεισόδιο της Ζώνης του Λυκόφωτος (με την Mare Winningham και τον αδικοχαμένο Brad Davis) πριν την πάρει ο σκηνοθέτης του Donnie Darko για να την κάνει ταινία. Εκείνος είναι επιστήμονας κύρους στη NASA και εργάζεται σκληρά για να βελτιώσει ένα ειδικό παπούτσι για την αγαπημένη του, που εκ γενετής κουτσαίνει, αλλά η προαγωγή που περιμένει, δεν έρχεται ποτέ. Εκείνη είναι μια υπεύθυνη δασκάλα σε σχολείο, μέχρι την ώρα που της ανακοινώνεται η απόλυση της, λόγω περικοπών προσωπικού. Με ένα παιδί γεμάτο ανάγκες, ο κλοιός της οικονομικής κρίσης θα σφίγγει ολοένα γύρω τους, μέχρι την στιγμή που το κουδούνι τους θα κτυπήσει ο αινιγματικός Κύριος Στιούαρντ. Κι εκεί θα ξεκινήσει ο πραγματικός Γολγοθάς...
Για ολιγόλεπτο chapter της μικρής οθόνης το θέμα στέκει μια χαρά έως εδώ. Το πρόβλημα αρχίζει από την στιγμή που στην μεγάλου μήκους δημιουργία πρέπει να δοθούν εξηγήσεις για την προέλευση του κιβωτίου, αλλά και για τις γενικότερες συνέπειες του πατήματος του φαινομενικά αθώου μπουτόν. Κι εκεί ο Kelly μπερδεύει πρόσωπα, καταστάσεις, γήινους θεούς, κεραυνούς και απίθανους πάνοπλους στρατούς, που εκτροχιάζουν την βασική σκέψη, γκρεμίζοντας την σε μια παραφυσική λογική.
Για πες: Το περιβάλλον δεκαετίας 70, με τις κουπ και τα ρούχα εποχής, τις ιδιόμορφες ταπετσαρίες και τα παλ χρώματα, είναι μια ενδιαφέρουσα σκηνοθετική παρέμβαση, που φτιάχνει εξ αρχής ικανή ατμόσφαιρα για να αναπτυχθεί το θρίλερ. Όπως και οι επιτηδευμένα TV ερμηνείες του πρωταγωνιστικού τρίο (πανέμορφη Diaz, επίπεδος Marsden και φοβιστικός Langella) που φέρνουν πιότερο σε Peyton Place παρά σε σύγχρονης κοπής φιλμ. Το γενικότερο σύνολο όμως, παρασυρόμενο από τις υπέρμετρες φιλοδοξίες του 35χρονου wanabe David Lynch, είναι ιδιαίτερα προβληματικό, ώστε όχι απλά δεν σου δίνει μια σαφή πορεία να καταλάβεις τι συμβαίνει, αλλά λειτουργεί και απωθητικά σε τυχόν απόπειρα σου να λύσεις το αίνιγμα. Μετά και Το Κουτί πάντως - σε συνδυασμό με το πατατράκ του Southland Tales - είμαι σίγουρος πως τα στούντιος θα σκεφτούν σοβαρότερα υπόψη την πιθανή χρηματοδότηση ενός καινούργιου πρότζεκτ, βασισμένου στην ιδιαίτερη φαντασία του κυρίου Richard Kelly.
Ευτυχισμένο ζευγάρι, που βρίσκεται μπροστά σε οικονομική στενότητα, αντιμετωπίζει ηθικό δίλημμα, όταν παράξενος άντρας με παραμορφωμένο πρόσωπο αφήσει στην πόρτα τους ένα μυστηριώδες κουτί, με ένα κουμπάκι. Αν το πατήσουν είναι δικό τους ένα εκατομμύριο δολάρια. Απλά κάποιος, κάπου αυτομάτως θα πεθάνει... Μια απίθανη σεναριακή σπίθα, όχι όμως και πρωτότυπη, εφόσον από τις σελίδες του Playboy, εξελίχθηκε σε επεισόδιο της Ζώνης του Λυκόφωτος (με την Mare Winningham και τον αδικοχαμένο Brad Davis) πριν την πάρει ο σκηνοθέτης του Donnie Darko για να την κάνει ταινία. Εκείνος είναι επιστήμονας κύρους στη NASA και εργάζεται σκληρά για να βελτιώσει ένα ειδικό παπούτσι για την αγαπημένη του, που εκ γενετής κουτσαίνει, αλλά η προαγωγή που περιμένει, δεν έρχεται ποτέ. Εκείνη είναι μια υπεύθυνη δασκάλα σε σχολείο, μέχρι την ώρα που της ανακοινώνεται η απόλυση της, λόγω περικοπών προσωπικού. Με ένα παιδί γεμάτο ανάγκες, ο κλοιός της οικονομικής κρίσης θα σφίγγει ολοένα γύρω τους, μέχρι την στιγμή που το κουδούνι τους θα κτυπήσει ο αινιγματικός Κύριος Στιούαρντ. Κι εκεί θα ξεκινήσει ο πραγματικός Γολγοθάς...Για ολιγόλεπτο chapter της μικρής οθόνης το θέμα στέκει μια χαρά έως εδώ. Το πρόβλημα αρχίζει από την στιγμή που στην μεγάλου μήκους δημιουργία πρέπει να δοθούν εξηγήσεις για την προέλευση του κιβωτίου, αλλά και για τις γενικότερες συνέπειες του πατήματος του φαινομενικά αθώου μπουτόν. Κι εκεί ο Kelly μπερδεύει πρόσωπα, καταστάσεις, γήινους θεούς, κεραυνούς και απίθανους πάνοπλους στρατούς, που εκτροχιάζουν την βασική σκέψη, γκρεμίζοντας την σε μια παραφυσική λογική.
Για πες: Το περιβάλλον δεκαετίας 70, με τις κουπ και τα ρούχα εποχής, τις ιδιόμορφες ταπετσαρίες και τα παλ χρώματα, είναι μια ενδιαφέρουσα σκηνοθετική παρέμβαση, που φτιάχνει εξ αρχής ικανή ατμόσφαιρα για να αναπτυχθεί το θρίλερ. Όπως και οι επιτηδευμένα TV ερμηνείες του πρωταγωνιστικού τρίο (πανέμορφη Diaz, επίπεδος Marsden και φοβιστικός Langella) που φέρνουν πιότερο σε Peyton Place παρά σε σύγχρονης κοπής φιλμ. Το γενικότερο σύνολο όμως, παρασυρόμενο από τις υπέρμετρες φιλοδοξίες του 35χρονου wanabe David Lynch, είναι ιδιαίτερα προβληματικό, ώστε όχι απλά δεν σου δίνει μια σαφή πορεία να καταλάβεις τι συμβαίνει, αλλά λειτουργεί και απωθητικά σε τυχόν απόπειρα σου να λύσεις το αίνιγμα. Μετά και Το Κουτί πάντως - σε συνδυασμό με το πατατράκ του Southland Tales - είμαι σίγουρος πως τα στούντιος θα σκεφτούν σοβαρότερα υπόψη την πιθανή χρηματοδότηση ενός καινούργιου πρότζεκτ, βασισμένου στην ιδιαίτερη φαντασία του κυρίου Richard Kelly.
Στις αίθουσες 5 Μαρτίου 2010 από την Odeon
Rewind /// Trailer - The Box
1 σχόλια:
Από τις χειρότερες ταινίας που έχω δει ever!
JohnnyD.
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική