180 Moires

του Νικόλα Δημητρόπουλου. Με τους Παναγιώτα Βλαντή, Μιχάλη Μαρίνο, Βλαδίμηρο Κυριακίδη, Νικολέτα Καρρά, Σοφία Φαραζή, Πηνελόπη Αναστασοπούλου, Δημήτρη Κουρούμπαλη, Γιώργο Γιαννόπουλο

Άμοιρες - Δύσμοιρες - Κακόμοιρες
του zerVo

Το κόλπο πλέον είναι γνωστό. Μαρκάρουμε τους αστέρες της TV, που προσφάτως έχουν κάνει τον μεγαλύτερο τζόγο, τους δίνουμε εκεί δύο τρεις ατάκες για να νομίσουν πως υπάρχει σενάριο, τους ταξιδεύουμε σε τρία τέσσερα όμορφα μέρη της χώρας για να τραβήξουμε κανένα εξωτερικό πλάνο, τους πείθουμε κιόλας πως αυτό που συμμετείχαν είναι ταινία και τους βγάζουμε να απαγγείλουν το ποίημα στα μεσημεριανάδικα, μπας και τραβήξουν τον κόσμο στις αίθουσες. Κι όπου βγει... Αν υπάρχει μάλιστα και κανά πιπεράτο θεματάκι στην ίντριγκα, τότε η πεντακοσάρα - σε χιλιάδες εισιτηρίων - είναι δεδομένη. Αν όχι δεν θα σκάσουμε κιόλας, τα έξοδα έχουν βγει και με το παραπάνω, άσε που πάντοτε θα υπάρχει και η δεύτερη ευκαιρία του βίντεο. Καλώς ή κακώς αυτό είναι το πεπρωμένο του ελληνικού κινηματογράφου, να στηρίζεται πάνω στο άνοστο σεξίζων χιούμορ της μικρής οθόνης, που παίζει το βιολί και το σινεμά χορεύει στον ρυθμό της. Φαστ φουντ θεματική, άρπα κόλλα τεχνική κι η τσέπη να γεμίσει. Αν και από προβληματισμό, μου άφησαν άφθονο οι 180 Μοίρες, που δεν αφορά όμως στα όσα μου έδειξαν, αλλά στο που οδηγούν με κατεστραμμένο μοιρογνωμόνιο την εγχώρια "Έβδομη Τέχνη"...

Σύζυγος πάμπλουτου επιχειρηματία, λάτρη των έργων τέχνης, αλλά και του όμορφου φύλου, περιορίζεται απλά στο να ξοδεύει την κάρτα του σε ακριβές αγορές, που όμως δεν πολυχαίρεται, εφόσον παραμένει κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους της πανάκριβης βίλας. Μέχρι την στιγμή που επίδοξος διαρρήκτης, θα εισβάλλει στην κατοικία και αντί να κλέψει κανέναν Βαν Γκογκ, θα φύγει παίρνοντας μαζί του εκείνη. Το φιλμ, περιέργως για τα made in Greece δεδομένα, πρωτοτυπεί έχοντας χαρακτήρα road movie, αφού τα γυρίσματα δεν περιορίζονται ως είθισται στο κλεινόν άστυ αλλά ταξιδεύουν και παραπέρα, μέχρι τις πλατείες του Μετσόβου και της Πάργας τις ανηφοριές. Μέρη που το ζευγαράκι των φυγάδων τρέχει για να κρυφτεί, από τους dumb and dumber διώκτες του, με μπόλικο κέφι για απόδραση, αλλά και αρκετές πιστωτικές στην τσέπη, για να καλυφτούν οι τρέχουσες δαπάνες. Η ιδέα όπως ακούγεται δεν είναι άσχημη, ο τρόπος που παρουσιάζεται όμως είναι α-πό-λυ-τα καταστροφικός!

Ότι ο Νικόλας Δημητρόπουλος έχει την τάση να μετατρέψει την κινηματογραφική οθόνη σε MTV, το είχαμε καταλάβει και από το παταγωδώς αποτυχημένο Alter Ego του, άσχετα αν είχε στην φαρέτρα του, τότε, το μεγαλύτερο αστέρι που ανέδειξε η σόου μπιζ τα τελευταία τριάντα χρόνια. Να του δώσω όμως μια δικαιολογία, αφού ο Σάκης από υποκριτική δεν σκαμπάζει μία και μπορεί ως auteur, να μην διέθετε το σθένος να τον καθοδηγήσει. Εδώ που υποτίθεται όμως, τους ήρωες του ενσαρκώνουν κανονικοί (!) ηθοποιοί, γιατί νομίζεις πως βλέπεις κουκλοθέατρο? Ξύλινες γκριμάτσες, αχαροσύνη εκτός ορίων, λόγια που βγαίνουν λες και κάποιος τους σημαδεύει με περίστροφο. Λίγο αέρα βρε παιδί μου, λίγη χάρη. Αν στην θέση της Βλαντή, που και πληθωρική είναι και ματάρες έχει, βρισκόταν καμιά Ludivine Sagnier, αν αντί του γοητευτικού πλην ατάλαντου Μαρίνου έβαζες τον Dany Boon και αν άλλαζες τον μηδενικό Κυριακίδη με τον Alain Chabat, το ξέρεις πως τώρα θα κάναμε λόγο για την απόλυτα πετυχημένη γαλλική εμπορική κομεντί? Στην Φραγκιά όμως, η ηθοποιία δεν διδάσκεται ούτε στα Μαύρα Μεσάνυχτα ούτε στο Παρά Πέντε και για να σε αποκαλέσει κάποιος σκηνοθέτη, πρέπει να έχεις λιώσει πενήντα ζευγάρια σόλες, δίπλα στους παλιούς, ενώ εδώ με δύο σποτάκια της Lacta θεωρείσαι ήδη Kurosawa...

Για πες:
Οι 180 Μοίρες δεν είναι η χειρότερη ντόπια ταινία της χρονιάς. Σε αυτό το συρφετό άλλωστε των άσχημων πονημάτων, είναι κομματάκι δύσκολο να πεις ποιο σου έκανε την χειρότερη εντύπωση.
Το αρνητικό όμως, δεν έχει να κάνει με την ποιότητα του ενός φιλμ, αλλά ότι εκείνο προστίθεται σαν ένας ακόμη ογκώδης βράχος στο κακότεχνο βουνό με το όνομα Μοντέρνα Ελληνική Κωμωδία. Και που δυστυχώς όλες τις μοίρες του κόσμου να αλλάξεις στο πηδάλιο, για να το αποφύγεις, δεν θα καταφέρεις τίποτα περισσότερο από το γκρεμοτσακιστείς επάνω του...




Στις αίθουσες 18 Μαρτίου 2010 από την Village

4 σχόλια:

Unknown είπε...

Θεωρώ πως είσαι λίγο αυστηρός πριν ακόμη την δεις. Αν μη τι άλλο, εμένα μου φαίνεται ότι θα 'χει πλάκα to "180 μοίρες" απ' το τρέιλερ που είδα.Δεν είναι όλες οι ταινίες για περισυλλογή, ούτε για όλες τις ώρες....μερικές είναι απλά για να σε χαλαρώσουν και να σε κάνουν να γελάσεις και να ξεχαστείς...

zerVo είπε...

Κριτική στο σάιτ γίνεται μόνο κατόπιν της παρακολούθησης της. Εκτός και δεν σου το έκανα σαφές μέσα από τα γραφόμενα μου πως την έχω δει...

Unknown είπε...

Πολύ γέλιο η ταινία.Πολύ ατάκα και φοβερά τοπία;)

Ανώνυμος είπε...

Εντυπωσιακά εύστοχη κριτική. Εν μέσω ζάπινγκ του Σωτηρίου έτους 2024, έπεσα πάνω στο «αριστούργημα» αυτό, πού αλλού; Στο Μέγκα που επάξια πλέον αναδεικνύεται στο Νο1 κανάλι σκουπιδοπαραγωγής και σκουπιδοπροβολής. Είναι να απορείς με το θράσος (ή καλύτερα ασχετοσύνη) παραγωγού και σκηνοθέτη που θεωρούν «ταινία» αυτήν την κακοφτιαγμένη από κάθε άποψη βιντεοταινία. Κι από τα σχόλια εδώ, μόνο θλίψη προκαλεί το επίπεδο του μέσου Έλληνα θεατή, γαλουχημένου από τα σκουπίδια made in Greece τηλεόρασης και κινηματογράφου. 14 χρόνια μετά την παραγωγή της «ταινίας» αυτής, τίποτε απολύτως δεν έχει αλλάξει στην ντόπια παραγωγή και κρίνοντας από το επίπεδο των θεατών μάλλον δεν πρόκειται. Αγαπητέ ZerVo συνεχίστε έτσι, τα γραφόμενά σας είναι βάλσαμο για όσους γνωρίζουν και καταλαβαίνουν.

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική