Όμορφη Ζωή
του Andrés Wood. Με τους Roberto Farías, Aline Kuppenheim, Eduardo Paxeco
Έβρεξε Στο Σαντιάγκο
του zerVo
Ο εργένης Εντμούντο εργάζεται ως κομμωτής σε σαλόνι ομορφιάς και αυτό που κάνει το λατρεύει. Θα ήθελε πολύ όμως κι ένα καινούργιο αμάξι... Η Τερέζα λειτουργεί συμβουλευτικά σε γυναίκες ελευθέρων ηθών, προκειμένου να παίρνουν προφυλάξεις με τους πελάτες τους. Θα ήθελε πολύ όμως τον εν διαστάσει σύζυγο κοντά της και όχι κοντά τους. Ο Μάριο είναι ένας ταλαντούχος κλαρινετίστας, της φιλαρμονικής της αστυνομίας. Θα ήθελε πολύ όμως να ήταν μέλος της έγκριτης συμφωνικής ορχήστρας. Σαν να πετάει ένα αερόστατο πάνω από την Χιλιανή πρωτεύουσα του ενός εκατομμυρίου κατοίκων και ο επιβάτης του να σημαδεύει τρία άγνωστα μεταξύ τους πρόσωπα, βάζοντας σκοπό να παρακολουθήσει μια ολόκληρη εβδομάδα από τη ζωή τους. Αυτή είναι η θεματική της La Buena Vida, που υπογράφει ο αναγνωρισμένος σε διεθνές επίπεδο σκηνοθέτης της Machuca και του Loco Fever, Andres Wood. Εξ αποστάσεως κινηματογραφήσεις της καθημερινότητας τριών συνηθισμένων πολιτών, που οι ρότες τους μπορεί να διασταυρώνονται καθημερινά, εν αγνοία τους, μα που στο φινάλε θα ενωθούν σε κοινή πορεία, μια και καλή. Ηθογραφίες και διλήμματα, πλημμυρισμένα στο δράμα και την ανησυχία, όχι με αφορμή κάποιο ακραία μοιραίο συμβάν, αλλά από τις μικρές μικρές ατυχίες και αναποδιές που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις συμπεριφορές των ατόμων, ως κοινωνικά στελέχη.
Για πες: Το σπονδυλωτό ύφος του σεναρίου, θέλει πολύ να μοιάσει στο Crash και στα 21 Grams, αλλά στερείται δυναμικής, με συνέπεια να μην κατορθώνει να φτάνει σε πανύψηλα δραματουργικά ύψη. Η όμορφα δοσμένη αφήγηση, τονίζεται από τον έντονο ρεαλισμό που αποδίδουν οι πρωταγωνιστές, ειδικά εκείνοι των τριών βασικών ρόλων, με προεξάρχουσα την εντυπωσιακά αληθινής Aline Küppenheim, που σε ορισμένα σημεία είναι σπαρακτική ως περιθωριοποιημένη μάνα, προδομένη σύζυγος και γλαφυρή κοινωνική λειτουργός. Άξιοι παραστάτες της ο Roberto Farías, που ερμηνεύει τον άστατο και ματαιόδοξο αισθητικό και ο γοητευτικός Eduardo Paxeco, που κρατά τον ρόλο του ικανότατου μουσικού, που η τύχη του γυρνά διαρκώς την πλάτη. Μοναδική μου ένσταση, η ανομοιογένεια του τέλους, που ενώ απεικονίζει το Σαντιάγκο αισιόδοξο και ηλιόλουστο, μετά την βροχή, μπερδεύεται από μια μελαγχολική παρέμβαση, που δεν του ταιριάζει.
Για πες: Το σπονδυλωτό ύφος του σεναρίου, θέλει πολύ να μοιάσει στο Crash και στα 21 Grams, αλλά στερείται δυναμικής, με συνέπεια να μην κατορθώνει να φτάνει σε πανύψηλα δραματουργικά ύψη. Η όμορφα δοσμένη αφήγηση, τονίζεται από τον έντονο ρεαλισμό που αποδίδουν οι πρωταγωνιστές, ειδικά εκείνοι των τριών βασικών ρόλων, με προεξάρχουσα την εντυπωσιακά αληθινής Aline Küppenheim, που σε ορισμένα σημεία είναι σπαρακτική ως περιθωριοποιημένη μάνα, προδομένη σύζυγος και γλαφυρή κοινωνική λειτουργός. Άξιοι παραστάτες της ο Roberto Farías, που ερμηνεύει τον άστατο και ματαιόδοξο αισθητικό και ο γοητευτικός Eduardo Paxeco, που κρατά τον ρόλο του ικανότατου μουσικού, που η τύχη του γυρνά διαρκώς την πλάτη. Μοναδική μου ένσταση, η ανομοιογένεια του τέλους, που ενώ απεικονίζει το Σαντιάγκο αισιόδοξο και ηλιόλουστο, μετά την βροχή, μπερδεύεται από μια μελαγχολική παρέμβαση, που δεν του ταιριάζει.
Στις αίθουσες 8 Απριλίου 2010 από την Ama Films
1 σχόλια:
Καλό, καλύτερο από ότι περίμενα.
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική