Movies Ltd

Στάσου τώρα γιατί μπερδεύτηκα. Αυτό που συμβαίνει εδώ πέρα, συμπεριλαμβανομένου και του πανηγυριού που διοργάνωσε η Fox στους πρόποδες του Ιερού Βράχου, θα έχει και οφέλη για την Ελλάδα ή μόνο ζημιές? Αν ακολουθήσουμε το ρητό των Αμερικάνων που λέει, πως και η δυσφήμηση είναι μια καλή διαφήμιση, τότε για την χωρούλα μας είναι όλα ωραία και καλά. Πανταχού παρούσα μέσα από την αρχαία της μυθολογία στις εφετζίδικες εικόνες του Percy Jackson, η Ψωροκώσταινα, μπορεί να σηκώνει ψηλά τον λαιμό από υπερηφάνεια, που χιλιάδες χρόνια μετά την κυριαρχία του, το Δωδεκάθεο της ζει και βασιλεύει στα καρέ μιας χολιγουντιανής παραγωγής. Με το φτωχό μου το μυαλό όμως, που αντικειμενικά είναι κατά τι πιο σκεπτόμενο από του Γιάνκη, αναρωτιέμαι μήπως μόλις πιάσουν οι ζέστες, οι τουρίστες αντί να επισκεφτούν την Ακρόπολη μας - την original - δεν κάνουν κανά ταξιδάκι μέχρι το Νάσβιλ, που υπάρχει ο ντεμέκ Παρθενώνας, σαφώς πιο άρτιος και έχει και άγαλμα της Αθηνάς. Για να μην σου πω πως μετά την παρακολούθηση του φιλμ, οι μισοί - και βάλε - υπερατλαντικοί θεατές, είναι σχεδόν βέβαιοι πως ο θρόνος του Δία βρίσκεται στην ταράτσα του Empire State Building. Καλά που δεν τον κατάστρεψε ο Κινγκ Κονγκ δηλαδή...

Από την στιγμή που εκλάπη μέσα από τα χέρια του Ζηνός, η πανίσχυρη αστραπή, ξεκίνησε και η αμφισβήτηση της απόλυτης κυριαρχίας του, από τους μνηστήρες που του πριονίζουν την καρέκλα. Είναι η ώρα για τον μαθητή Πέρσι Τζάκσον, που στην πραγματικότητα είναι ημίθεος με απίστευτες ικανότητες να αναλάβει δράση, βάζοντας τα πράγματα σε μια τάξη. Αν οι δύο προηγούμενες φράσεις σου φάνηκαν κάπως ασύμβατες χρονικά, μην μπερδεύεσαι, η πρώτη δεν λαμβάνει χώρα στο τότε και η δεύτερη στο τώρα. Όλα συμβαίνουν σήμερα, τώρα, μην σου πω και αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Κι αν για τον χρόνο η απορία σου λύθηκε, μάθε πως και ο τόπος δεν είναι εκείνο το βουναλάκι που σκεπάζει το Λιτόχωρο και τα περίχωρα του, αλλά ολάκερη σχεδόν η αμερικάνικη επικράτεια. Τι να κάνεις? Θεοί είναι αυτοί, μέσα στην παραζάλη τους από το πολύ νέκταρ, είπαν να μεταφέρουν την έδρα τους από την Πιερία στην Νέα Υόρκη, μάλλον για να είναι κοντά στα σύγχρονα αντίγραφα τους, τον ΟΗΕ και τον Μπαράκ...

Πέρα από τα αστεία, με βάση τα βιβλία που συνέγραψε ο Rick Riordan, που έχουν στο επίκεντρο τους ένα δυναμικό αγόρι, το οποίο μέσα σε ώρες αντιλήφθηκε την ιδιαιτερότητα της προέλευσης του, η ταινία επιχειρεί να κερδίσει την πρωτοκαθεδρία των νεανικών έργων δράσης. Ατυχώς όμως, εκείνη ανήκει και θα ανήκει για καμιά τριετία ακόμη, στην έμπνευση της J.K.Rowling και τον μικρό μαθητευόμενο μάγο της, που είναι μια από εκείνες τις περιπτώσεις που το δόγμα "ουδείς αναντικατάστατος" πάει περίπατο για τα καλά. Μην αποπειραθείς να κάνεις καμία σύγκριση ανάμεσα στον Πότερ και τον Τζάκσον. Το μοναδικό στοιχείο που μπορεί να συνδέει τις δύο παραγωγές που ξεπήδησαν μέσα από σελίδες μπεστ σέλερ, είναι ο σκηνοθέτης τους. Διαφορετικές όμως οι συνθήκες που είχε στην διάθεση του για να εργαστεί ο Chris Columbus τότε, άλλες ισχύουν τώρα.

Ο αγαπημένος - ελέω Home Alones - δημιουργός, στην ουσία αποπειράθηκε να κοπιάρει το γενικότερο Potterικό οικοσύστημα και στην καινούργια του ταινία. Τριάδα φίλων μικρών μάγων εκεί, τριάδα κολλητών ημίθεων κι εδώ. Οι σατανικές δυνάμεις του Βόλντεμορτ επιτίθενται στον πιτσιρικά εκεί, οι φλεγόμενες οργές του Άδη, θέλουν να κατασπαράξουν τον μικρό εδώ. Μάθηση στο Χόγκγουαρτς από την μια, εκπαίδευση στο Ημίαιμο στρατόπεδο στην άλλη. Από πατρόν καλά πάμε, από καινούργιες ιδέες όμως στέρεμα? Από τα φτωχά σκηνικά, μέχρι τα μέτρια για το επίπεδο της Digital Domain εφέ και από το γεμάτο τρύπες και τους ανάλατους εκμοντερνισμούς - σαν και δαύτο του καθρέφτη του i-Phone - σενάριο του Craig Titley έως τις αστείες αλληγορίες για το Χόλιγουντ, τα πάντα δεν ξεπερνούν επ ουδενί έναν πήχη τοποθετημένο σε ύψος αγώνων παμπαίδων. Για να μην αναφερθώ στο τρίο που καλείται να σηκώσει στους νεανικούς του ώμους, σαν τον Άτλαντα για να μην ξεφεύγουμε μυθολογικά, την βαριά έννοια ενός μπλοκμπάστερ.

Για πες: Ο άβγαλτος Logan Lerman ούτε συζήτηση δεν μου κάνει για Περσέας, παραείναι γλυκανάλατος ως τέτοια επιλογή. Ούτε η Alexandra Daddario λειτουργεί σαν η θηλυκή υποστήριξη, το υποκατάσταστο της Ερμιόνης Γκρέιντζερ ας πούμε, αφού θυμίζει έντονα Megan Fox κι έχει πιο σέξι κατατομή. Ίσως να ξεχωρίζει ελαφρώς η περίπτωση του έγχρωμου Brandon Jackson, που είναι αν μη τι άλλο αξιοπρεπής ως Φαύνος - προστάτης του νεαρού Τζάκσον. Υπό τέτοιες συνθήκες όμως, άπειρων κατά βάση ερμηνευτών, ο γενικότερος περίγυρος που συνήθως απαρτίζουν λαμπεροί γκεστ σταρς καλείται να κάνει την διαφορά. Και με κάποιες πεντάλεπτες περασματιές του περιθωριακού Κένταυρου Χείρωνα - Brosnan και της φοβιστικής φιδίσιας Μέδουσας - Thurman, δεν γίνεται σωστή δουλειά. Συνεπώς αν κρίνω και από το μετριότατο άνοιγμα στην Αμερική, το franchise του Percy Jackson αν δεν αλλάξει λογική και τρόπο σκέψης δύσκολα θα συνεχιστεί. Όχι τίποτα άλλο, αλλά οι Δελφοί έχασαν την ευκαιρία να φιλοξενήσουν το καραβάνι επισκεπτών του επόμενου τεύχους του, άσχετα αν στην ταινία η έδρα της Πυθίας είναι τοποθετημένη στη μέση του Γκραν Κάνυον...