Μπορεί ο δημιουργός του να βρίσκεται σε κατ οίκον περιορισμό, εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά στην Ελβετία, αυτό δεν εμπόδισε όμως το The Ghost Writer, να αποτελέσει μια από τις πιο λαμπερές πρεμιέρες που έχει γνωρίσει η Berlinale τα τελευταία χρόνια. Σίγουρα η απουσία του Roman Polanski σκίασε κατά κάποιο τρόπο την ατμόσφαιρα πάνω από το Palast, αλλά φρόντισαν για την αποκατάσταση της τάξης, οι τρεις πρωταγωνιστές του φιλμ, Pierce Brosnan, Olivia Williams και Ewan McGregor. Ήταν πραγματικά κάτι σοκαριστικό, αυτό που συνέβη στον Roman. Η καρδιά μου και οι ευχές μου, βρίσκονται κοντά σε εκείνον και την οικογένεια του, είναι τα πρώτα λόγια του προτελευταίου στην χρονική ιεραρχία Τζέιμς Μποντ. Το να συνεργάζεσαι με τον Polanski είναι τόσο έντονο, γιατί ακριβώς και ο ίδιος ζει μια υπερβολικά έντονη ζωή. Σε κάθε στιγμή των γυρισμάτων υπήρξε ο ένας και μοναδικός κυρίαρχος, συμπληρώνει ο Brosnan, που στο φιλμ υποδύεται τον πρώην πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας που ζει πλέον αυτοεξόριστος στις Ηνωμένες Πολιτείες. κατά την απόπειρα συγγραφής των απομνημονευμάτων του, ο ρεπόρτερ που θα κληθεί να τα βάλει σε μια τάξη, θα βρεθεί μπροστά στην αποκάλυψη ενός σκοτεινού παρελθόντος του πολιτικού, που θα θέσει σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια του τη ζωή.



Ρόλος που ανήκει στον Σκώτο McGregor, που επίσης είχε μόνο καλά λόγια να πει για τον δημιουργό του Πιανίστα και της Chinatown: Είναι ένας πραγματικός μαέστρος, θέλει να είναι ταυτόχρονα σκηνοθέτης, κάμεραμαν, σκηνογράφος και αν μπορούσε να γίνει και ερμηνευτής. Είναι απόλυτα συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνει, γνωρίζοντας συνάμα πως επειδή εμείς οι ηθοποιοί πολλές φορές νιώθουμε κάποιες ανασφάλειες, πως ακριβώς να μας συμπεριφερθεί. Ταυτόχρονα με το πως να μας καθοδηγήσει, όμως, είχε στο μυαλό του και την παραμικρή λεπτομέρεια, λάμβανε χώρα εκείνη την στιγμή στο σετ. Όσο για τις ομοιότητες ανάμεσα στην φανταστική προσωπικότητα του The Ghost Writer και τον πρώην κάτοικο της Downing Street, Τόνι Μπλερ, ο σεναριογράφος Robert Harris, έβαλε τα πράγματα σε μια τάξη: Μπορεί το τελευταίο χρονικό διάστημα να έχουν έρθει στο φως κάποιες πληροφορίες για την δράση του πρώην πρωθυπουργού στον πόλεμο του Ιράκ, αλλά αυτό σε σχέση με την ταινία αποτελεί απλά και μόνο μια σύμπτωση. Όταν γράφτηκε το βιβλίο άλλωστε το 2007, αυτές οι αποκαλύψεις δεν είχαν γίνει ακόμη γνωστές. Ακόμη και αν πρόκειται για ένα μυθιστορηματικού τύπου θέμα όμως, αυτό δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα, αφού όλοι γνωρίζουν πλέον, πέρα από τα πρόσωπα, πως ο πόλεμος στην Ασία ήταν βρώμικος και παράνομος. Οι αντιδράσεις πάντως που προκάλεσε το φιλμ του Πολωνού στο Βερολίνο διίστανται, με την πλάστιγγα να γέρνει προς την αρνητική μεριά. Κυρίως διότι οι συγκρίσεις με το παρελθόν ενός εκ των σημαντικότερων δημιουργών στην ιστορία του σινεμά είναι αναπόφευκτες και δεν είναι δυνατόν κάθε του πόνημα να παίρνει τον τίλο του αριστουργήματος...