Pandorum
του Christian Alvart. Με τους Dennis Quaid, Ben Foster, Cam Gigandet
In Space No One Can Hear You Snore
του zerVo
Αυτή την φορά το ρεπορτάζ για το Pandorum, μου πήρε πολύ περισσότερο χρόνο από ανάλογη προηγούμενη. Αιτία υπήρξε η χρονοβόρα αναζήτηση στα αρχεία μου για το αν έχω παρακολουθήσει υποδεέστερου επιπέδου ταινία, που να διαδραματίζεται στα εντόσθια ενός διαστημόπλοιου εν κινήσει και ανάμεσα στα μέλη του πληρώματος να συνυπάρχουν αιμοβόρα θηρία, έτοιμα να τους κατασπαράξουν. Από το 1979, που ο Ridley Scott με τους Alien του οριοθέτησε (στην ουσία) το είδος, πάμπολλοι αποπειράθηκαν να το μιμηθούν, συνήθως προσφέροντας μέτρια προς κακά αντίγραφα. Κι όμως! Κανένα δεν ξεπερνά σε κακότητα το πόνημα του Γερμανού Christian Alvart, που μπορεί να υπερηφανεύεται πως έφαγε τα λεφτά της παραγωγού Constantin Produktion, δίνοντας μας για αντάλλαγμα ένα ολοστρόγγυλο σημίτικο κουλούρι...
Διμελές πλήρωμα αστρόπλοιου, που (μάλλον) ταξιδεύει στο διάστημα, ξυπνά μετά από πολυετή λήθαργο και αντιλαμβάνεται πως αντιμετωπίζει άμεσο κίνδυνο. Και τι έγινε, να ρωτήσω εγώ ο αφελής? Μήπως τους ξέραμε και από χθες, δεν πάνε να τους φάνε ζωντανούς μήπως και τελειώσει το ταινιάκι μια ώρα αρχύτερα. Βεβαίως μετά το ανύπαρκτο intro, όπου το σενάριο δεν αφήνει να αποκαλυφθεί το παραμικρό για το τι πρόκειται να παρακολουθήσεις, βρίσκεσαι στην μέση ενός ανελέητου κυνηγητού, από την γέφυρα μέχρι την πρύμνη του σκάφους. Ή μάλλον έτσι θέλησα εγώ να πιστέψω, μιας και οποιαδήποτε απόπειρα κι αν έκανα να προσανατολιστώ έστω και για λίγο για το που πηγαίνει ο ένας εκ των δύο επιζώντων του - κρίμα το όνομα - Elysium, έπεφτε με ευκολία στο κενό. Το μόνο που μου έδωσε το στόρι να καταλάβω μετά από μιας ώρας καταδίωξη, ανάμεσα σε υπόγεια, αεραγωγούς, πηγάδια και καλώδια που ζωντανεύουν (!!!) είναι πως ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε έχει γίνει καπνός και η ανθρωπότητα αναζητά καινούργιο σπίτι, με γήινες συνθήκες για να στεγαστεί. Και γι αυτό οι υπεύθυνοι έστειλαν έναν ηλίθιο υποσμηναγό - αυτός έχει δυστυχώς την φάτσα του Dennis Quaid - κι έναν μόνιμα απορημένο εντολοδόχο - ο Ben Foster, που πρέπει να είναι ο χειρότερος action ερμηνευτής ever - για να διατηρήσουν το είδος μας στην ζωή... Ήμαρτον!
Για πες: Δεν είμαι κανένας από εκείνους που αναζητά από το πρώτο δευτερόλεπτο εύκολες λύσεις γύρω από τους προβληματισμούς του σεναρίου, μα ευθύς εξαρχής αυτό φαντάζει προβληματικό. Κάποια τουίστ όσο το φιλμ πλησιάζει στην λήξη του, δεν σώζουν σε καμία περίπτωση την κατάσταση, που έχει καταστραφεί πολύ πριν η ιστορία μεσιάσει. Κάπου εκεί που τα όντα που μοιάζουν υπερβολικά με τον Βόλντεμορτ, κινούνται αστραπιαία (χάρη σε αστεία ειδικά εφε), καταβροχθίζουν ότι βρουν (πιο πολύ αδιαφορείς παρά τρομάζεις) και διαρκώς κάνουν έναν ενοχλητικό συριστικό θόρυβο, που μάλλον θα σε τινάξει προς στιγμήν, από την ζεστή αγκαλίτσα του Μορφέα, που το Pandorum σε οδηγεί με ακρίβεια χιλιοστού...
Διμελές πλήρωμα αστρόπλοιου, που (μάλλον) ταξιδεύει στο διάστημα, ξυπνά μετά από πολυετή λήθαργο και αντιλαμβάνεται πως αντιμετωπίζει άμεσο κίνδυνο. Και τι έγινε, να ρωτήσω εγώ ο αφελής? Μήπως τους ξέραμε και από χθες, δεν πάνε να τους φάνε ζωντανούς μήπως και τελειώσει το ταινιάκι μια ώρα αρχύτερα. Βεβαίως μετά το ανύπαρκτο intro, όπου το σενάριο δεν αφήνει να αποκαλυφθεί το παραμικρό για το τι πρόκειται να παρακολουθήσεις, βρίσκεσαι στην μέση ενός ανελέητου κυνηγητού, από την γέφυρα μέχρι την πρύμνη του σκάφους. Ή μάλλον έτσι θέλησα εγώ να πιστέψω, μιας και οποιαδήποτε απόπειρα κι αν έκανα να προσανατολιστώ έστω και για λίγο για το που πηγαίνει ο ένας εκ των δύο επιζώντων του - κρίμα το όνομα - Elysium, έπεφτε με ευκολία στο κενό. Το μόνο που μου έδωσε το στόρι να καταλάβω μετά από μιας ώρας καταδίωξη, ανάμεσα σε υπόγεια, αεραγωγούς, πηγάδια και καλώδια που ζωντανεύουν (!!!) είναι πως ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε έχει γίνει καπνός και η ανθρωπότητα αναζητά καινούργιο σπίτι, με γήινες συνθήκες για να στεγαστεί. Και γι αυτό οι υπεύθυνοι έστειλαν έναν ηλίθιο υποσμηναγό - αυτός έχει δυστυχώς την φάτσα του Dennis Quaid - κι έναν μόνιμα απορημένο εντολοδόχο - ο Ben Foster, που πρέπει να είναι ο χειρότερος action ερμηνευτής ever - για να διατηρήσουν το είδος μας στην ζωή... Ήμαρτον!
Για πες: Δεν είμαι κανένας από εκείνους που αναζητά από το πρώτο δευτερόλεπτο εύκολες λύσεις γύρω από τους προβληματισμούς του σεναρίου, μα ευθύς εξαρχής αυτό φαντάζει προβληματικό. Κάποια τουίστ όσο το φιλμ πλησιάζει στην λήξη του, δεν σώζουν σε καμία περίπτωση την κατάσταση, που έχει καταστραφεί πολύ πριν η ιστορία μεσιάσει. Κάπου εκεί που τα όντα που μοιάζουν υπερβολικά με τον Βόλντεμορτ, κινούνται αστραπιαία (χάρη σε αστεία ειδικά εφε), καταβροχθίζουν ότι βρουν (πιο πολύ αδιαφορείς παρά τρομάζεις) και διαρκώς κάνουν έναν ενοχλητικό συριστικό θόρυβο, που μάλλον θα σε τινάξει προς στιγμήν, από την ζεστή αγκαλίτσα του Μορφέα, που το Pandorum σε οδηγεί με ακρίβεια χιλιοστού...
Στις αίθουσες 3 Δεκεμβρίου από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική