Εγκλήματα Στο Χρόνο
του Nacho Vigalondo. Με τους Karra Elejalde, Candela Fernández, Bárbara Goenaga
Ορισμός του καλτ
του zerVo
Δεν είναι τυχαίο που ένας από τους διασημότερους σεναριογράφους - ο Steven Zaillian - αποφάσισε να το τροποποιήσει, για ένα ενδεχόμενο χολιγουντιανό ριμέικ. Δεν είναι τυχαίο, που συμμετείχε σε ένα σκασμό φεστιβάλ και στα περισσότερα από αυτά δεν έφυγε με άδεια χέρια. Δεν είναι τυχαίο, που το κοινό που το παρακολούθησε το λάτρεψε κυρίως για το εναλλακτικό ύφος φαντασίας που πρεσβεύει. Όπως δεν είναι τυχαίο, όμως, πως εκτός από την πατρίδα του την Ισπανία, το Timecrimes, δεν έκανε εμπορική καριέρα πουθενά, γεγονός που αναδεικνύει το υπερβολικά περιορισμένο τάργκετ γκρουπ που απευθύνεται.
Σαν σε εφιάλτη, φιλήσυχος αστός, αντιλαμβάνεται πως στον κόσμο του περιπλανιέται ακόμη ένας κλώνος του. Κι αυτόν πρέπει να τον εξαφανίσει. Για να μπεις στο νόημα της ταινίας φαντασίας που υπογράφει ο Nacho Vigalondo, προϊόν κι αυτός της γεμάτης ταλέντο σπανιόλικης σχολής, πρέπει να παραδωθείς στους μεταφυσικούς και αναπόδεικτους κανόνες του. Η ανθρώπινη μονάδα, λέει, κινούμενη χρονικά σε ένα πρακτικό ζιγκ ζαγκ, σε κάποια φάση της πορείας του, ενδέχεται να παρατηρήσει ως θεατής, μια ακόμη οντότητα, ίδια με εκείνη. Παράνοια? Πιθανόν! Μην ξεχνάμε όμως πως πρόκειται για σινεμά, όπου εύκολα ο καθένας μπορεί να μπει σε αναδευτήρα, που περιέχει ένα παράξενο λευκό υγρό και κατόπιν των εντολών ανεύθυνου επιστήμονα, μετά από λίγο να προκύψει...διπλός. Το Back To The Future παρελθόν έχει αποδείξει πως αν το υποκείμενο αλλάξει κάτι από την αλυσίδα των γεγονότων, τότε ενδέχεται να μεταβληθεί ολόκληρη η γνωστή διαδρομή. Ε, κάτι τέτοιο συμβαίνει και στο παρόν φανταστικό φιλμάκι, ειδικά από την στιγμή που ο πρωταγωνιστής Έκτορας θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του και θα θελήσει να βγει από το κακό όνειρο αναίμακτα, σώος και αβλαβής.
Για πες: Κάτι τέτοιο ή το δέχεσαι ως έχει ή όχι. Στην δεύτερη περίπτωση κακώς ασχολείσαι με τα Εγκλήματα στο Χρόνο, το sci-fi δεν σου πάει. Αν όμως είσαι οπαδός τους είδους, τότε θα περάσεις καλά, τα πέρα δώθε στο χρόνο θα σε ιντριγκάρουν, θα περιπλεχτείς στο ενδιαφέρον παιχνίδισμα με τα δευτερόλεπτα και στο τέλος θα σου μείνει και κάτι για να συζητήσεις. Σίγουρα δίχως άκρατη σοβαρότητα, μιας και τίποτα από όσα λέει το Timecrimes δεν στέκονται επιστημονικά - τουλάχιστον ακόμη - αλλά με σεβασμό στις απόψεις μιας ταινίας, που αν ήταν αμερικάνικης κοπής, θα είχε προκαλέσει πολύ περισσότερο ντόρο.
Σαν σε εφιάλτη, φιλήσυχος αστός, αντιλαμβάνεται πως στον κόσμο του περιπλανιέται ακόμη ένας κλώνος του. Κι αυτόν πρέπει να τον εξαφανίσει. Για να μπεις στο νόημα της ταινίας φαντασίας που υπογράφει ο Nacho Vigalondo, προϊόν κι αυτός της γεμάτης ταλέντο σπανιόλικης σχολής, πρέπει να παραδωθείς στους μεταφυσικούς και αναπόδεικτους κανόνες του. Η ανθρώπινη μονάδα, λέει, κινούμενη χρονικά σε ένα πρακτικό ζιγκ ζαγκ, σε κάποια φάση της πορείας του, ενδέχεται να παρατηρήσει ως θεατής, μια ακόμη οντότητα, ίδια με εκείνη. Παράνοια? Πιθανόν! Μην ξεχνάμε όμως πως πρόκειται για σινεμά, όπου εύκολα ο καθένας μπορεί να μπει σε αναδευτήρα, που περιέχει ένα παράξενο λευκό υγρό και κατόπιν των εντολών ανεύθυνου επιστήμονα, μετά από λίγο να προκύψει...διπλός. Το Back To The Future παρελθόν έχει αποδείξει πως αν το υποκείμενο αλλάξει κάτι από την αλυσίδα των γεγονότων, τότε ενδέχεται να μεταβληθεί ολόκληρη η γνωστή διαδρομή. Ε, κάτι τέτοιο συμβαίνει και στο παρόν φανταστικό φιλμάκι, ειδικά από την στιγμή που ο πρωταγωνιστής Έκτορας θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του και θα θελήσει να βγει από το κακό όνειρο αναίμακτα, σώος και αβλαβής.
Για πες: Κάτι τέτοιο ή το δέχεσαι ως έχει ή όχι. Στην δεύτερη περίπτωση κακώς ασχολείσαι με τα Εγκλήματα στο Χρόνο, το sci-fi δεν σου πάει. Αν όμως είσαι οπαδός τους είδους, τότε θα περάσεις καλά, τα πέρα δώθε στο χρόνο θα σε ιντριγκάρουν, θα περιπλεχτείς στο ενδιαφέρον παιχνίδισμα με τα δευτερόλεπτα και στο τέλος θα σου μείνει και κάτι για να συζητήσεις. Σίγουρα δίχως άκρατη σοβαρότητα, μιας και τίποτα από όσα λέει το Timecrimes δεν στέκονται επιστημονικά - τουλάχιστον ακόμη - αλλά με σεβασμό στις απόψεις μιας ταινίας, που αν ήταν αμερικάνικης κοπής, θα είχε προκαλέσει πολύ περισσότερο ντόρο.
Στις αίθουσες 18 Μαρτίου 2010, από την Nutopia
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική