G.I. Joe: Η Γέννηση της Κόμπρα
του Stephen Sommers. Με τους Dennis Quaid, Channing Tatum, Sienna Miller, Marlon Wayans
CGI Τζο...
του zerVo
Εντάξει δεν είναι κάθε μέρα της Αγίας Hasbro... Ούτε και οι περιπτώσεις ίδιες. Ακόμη και μέσα στις καλύτερες οικογένειες υπάρχουν παιδιά και αποπαίδια. Άλλη λοιπόν η περίπτωση των Transformers και άλλη των G.I.s. Άλλο χαρτζιλίκι παίρνει ο πρωτότοκος και άλλο ο μικρός. Και αυτό σε μια ταινία, που ότι έχει να προσφέρει το στηρίζει αποκλειστικά στο πόσο χρήμα έχει πέσει στην παραγωγή, εδώ είναι εμφανές πως ο προυπολογισμός, είναι πολύ μικρότερος από εκείνον που ρίχτηκε στον πόλεμο των Autobots και των Decepticons. Αν διψάς για εφέ, που δεν το νομίζω, ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι, υπήρξαν ουκ ολίγα θορυβώδη μπλοκμπάστερς, τότε το G.I. Joe σου εύχεται καλό χειμώνα. Αν όχι, τότε κάνε κράτει για το επόμενο...
Η τελευταία λέξη της τεχνολογίας στα εξοπλιστικά συστήματα, είναι τα μικρά ηλεκτρονικά ακριδάκια, που αφανίζουν οτιδήποτε μεταλλικό βρεθεί στο διάβα τους. Όταν εκείνα θα τεθούν εκτός ελέγχου, θα έλθει η ώρα της ομάδας των καλά εκπαιδευμένων πολεμιστών, για να τα αντιμετωπίσει. Απλό το θέμα, απλούστατη και η λογική. Τα πάντα θυμίζουν την διαμάχη των μεταλλαγμένων των X-Men, από την μια μεριά οι καλοί, μιλιταριστές μεν, μα αγαθοί και από την άλλη οι κακοί, άκρατοι πολεμοκάπηλοι και διακυβευτές της οντότητας του πλανήτη. Σε μια τέτοια περίπτωση πανζουρλισμού μάλιστα, την νύφη θα πληρώσει το λαμπερό Παρίσι και το αιώνιο σύμβολο του, ο Πύργος του Άιφελ, σε μια σκηνή καταστροφής τόσο εντυπωσιακή, που λες χαλάλι το δεκάρικο που θα δώσω για να την παρακολουθήσω. Μέχρι εκεί όμως, ένα δεκάλεπτο σόου και πάπαλα, όλα τα υπόλοιπα είναι ατμός.
Για πες: Τον Stephen Sommers, για να πω την αλήθεια μου, τον έχω σε κάποια εκτίμηση από την περίοδο της Μούμιας. Εποχή που το CGI γνώριζε την πρώτη του άνθηση εκείνος πρόσφερε υψηλής ποιότητας ειδικά εφέ, μετατρέποντας την σκόνη της ερήμου σε αιμοδιψή Ιμχοτέπ. Τότε όμως υπήρχε μια ευχάριστη ιστορία, με πινελιές Indiana Jones, που συγκινούσαν, ενώ τώρα μόνο έχθρες, κάποιες μικροοικογενειακές συγκρούσεις που οδήγησαν στα άκρα, μερικές υπερφίαλες δηλώσεις των ατρόμητων μαχητών και that's all. Άντε και μια Sienna Miller μελαχρινή και μέσα στα στενά δερμάτινα της για να εξάψει ελαφρώς την ερωτική φαντασίωση των εφήβων. Προσπερνώ δίχως τύψεις.
Η τελευταία λέξη της τεχνολογίας στα εξοπλιστικά συστήματα, είναι τα μικρά ηλεκτρονικά ακριδάκια, που αφανίζουν οτιδήποτε μεταλλικό βρεθεί στο διάβα τους. Όταν εκείνα θα τεθούν εκτός ελέγχου, θα έλθει η ώρα της ομάδας των καλά εκπαιδευμένων πολεμιστών, για να τα αντιμετωπίσει. Απλό το θέμα, απλούστατη και η λογική. Τα πάντα θυμίζουν την διαμάχη των μεταλλαγμένων των X-Men, από την μια μεριά οι καλοί, μιλιταριστές μεν, μα αγαθοί και από την άλλη οι κακοί, άκρατοι πολεμοκάπηλοι και διακυβευτές της οντότητας του πλανήτη. Σε μια τέτοια περίπτωση πανζουρλισμού μάλιστα, την νύφη θα πληρώσει το λαμπερό Παρίσι και το αιώνιο σύμβολο του, ο Πύργος του Άιφελ, σε μια σκηνή καταστροφής τόσο εντυπωσιακή, που λες χαλάλι το δεκάρικο που θα δώσω για να την παρακολουθήσω. Μέχρι εκεί όμως, ένα δεκάλεπτο σόου και πάπαλα, όλα τα υπόλοιπα είναι ατμός.
Για πες: Τον Stephen Sommers, για να πω την αλήθεια μου, τον έχω σε κάποια εκτίμηση από την περίοδο της Μούμιας. Εποχή που το CGI γνώριζε την πρώτη του άνθηση εκείνος πρόσφερε υψηλής ποιότητας ειδικά εφέ, μετατρέποντας την σκόνη της ερήμου σε αιμοδιψή Ιμχοτέπ. Τότε όμως υπήρχε μια ευχάριστη ιστορία, με πινελιές Indiana Jones, που συγκινούσαν, ενώ τώρα μόνο έχθρες, κάποιες μικροοικογενειακές συγκρούσεις που οδήγησαν στα άκρα, μερικές υπερφίαλες δηλώσεις των ατρόμητων μαχητών και that's all. Άντε και μια Sienna Miller μελαχρινή και μέσα στα στενά δερμάτινα της για να εξάψει ελαφρώς την ερωτική φαντασίωση των εφήβων. Προσπερνώ δίχως τύψεις.
Στις αίθουσες 17 Σεπτεμβρίου από την Odeon
Trailer
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική