της Maria Sole Tognazzi. Με τους Pierfrancesco Favino, Monica Bellucci, Ksenia Rappoport, Marisa Paredes
Μια Φάβα με Favino, prego...
του zerVo
Τορινέζος φαρμακοποιός, πέφτει σε μελαγχολία, όταν τον εγκαταλείπει η αγαπημένη του. Για να ξεδώσει, εγκαταλείπει κι αυτός με τη σειρά του την επόμενη... Να που και οι γείτονες μας οι Ιταλοί, ξεκίνησαν να επιδίδονται και στον κινηματογράφο της επιστημονικής φαντασίας. Μην ακούς παραμύθια περί δράματος, μελό και λοιπόν δακρύβρεχτων στοιχείων που χαρακτηρίζουν το είδος που ανήκει το L'Uomo Che Ama, μιας και ότι συμβαίνει στην εξέλιξη του φιλμ, ανήκει κυριολεκτικά στην σφαίρα του sci-fi. Εκτός και μπορείς να θεωρήσεις σαν απόλυτα ρεαλιστικό και καθημερινό, το να παρατά κανείς σύξυλη, απλά και μόνο για να κάνει το κομμάτι του, την απόλυτη παγκόσμια θεά Monica Bellucci. Εκεί που για μια και μόνο ματιά της, υπάρχουν άνθρωποι που θα έκαναν γονατιστοί εικοσιπέντε φορές τον γύρο της ανιαρής πρωτεύουσας του Πιεμόντε, για τον Pierfrancesco Favino - όχι δηλαδή και για κανένα σπέσιαλ αντρακαρά - είναι ακόμη μια χάντρα στο κομπολόι του... Ε, αυτά ούτε στο Star Trek δεν θα τα δεις...
Για πες: Αν το συγκεκριμένο ταινιάκι, διεκδικεί κάτι περισσότερο από τον χαρακτηρισμό σαν μέτριο, τότε μελοδράματα σαν το αναλόγου ύφους και γειτονικής επίσης προέλευσης Τούρκικο Issiz Adam, πρέπει να πάρει άριστα! Η Tognazzi, όχι απλά μπερδεύει το κυρίως θέμα με τρεις - τέσσερις ακόμη υπο-ιστορίες, πιθανότατα για να επεκτείνει την διάρκεια μιας ανύπαρκτης ιστορίας, αλλά επειδή έτσι της ήλθε στο μυαλό, ρίχνει στο φινάλε (και καλά) μια ανατροπή για να υποστηρίξει το σύνθημα "μην κάνεις ότι δεν θες να σου κάνουν". Κάτι σαν η ζωή μου κύκλους κάνει δηλαδή για τον μοναχικό φαρμακοτρίφτη της υπόθεσης, που εκτός από το αντίο της πρώην καλής του, έχει να αντιμετωπίσει μια πολυλογού συνεργάτιδα (Paredes η ιδανική), τα σκαμπανεβάσματα του δεσμού του γκέι αδελφούλη του με το αγόρι του, αλλά και τις παραινέσεις των γονιών, μπας και νοικοκυρευτεί πριν πατήσει τα πενήντα. Στην θέση σου δηλαδή δεν θα έσκαγα αν το έχανα, όπως θα έσκαγαν οι Ρωμαίοι αν δεν του έδιναν τον τίτλο της ταινίας έναρξης του φεστιβάλ τους. Θα μπορούσα ίσως να σου δώσω τον μοναδικό λόγο για να το δεις την Monica, αλλά κι εκείνη έχει τόσο περιορισμένη παρουσία - μπαίνει στο δεύτερο ημίχρονο και βγαίνει αλλαγή στο 70 - που δεν θεωρείται ούτε καν γκεστ σταρ, αυτού του υπερβολικά αδύναμου σχεδόν τηλεοπτικού προϊόντος...
Για πες: Αν το συγκεκριμένο ταινιάκι, διεκδικεί κάτι περισσότερο από τον χαρακτηρισμό σαν μέτριο, τότε μελοδράματα σαν το αναλόγου ύφους και γειτονικής επίσης προέλευσης Τούρκικο Issiz Adam, πρέπει να πάρει άριστα! Η Tognazzi, όχι απλά μπερδεύει το κυρίως θέμα με τρεις - τέσσερις ακόμη υπο-ιστορίες, πιθανότατα για να επεκτείνει την διάρκεια μιας ανύπαρκτης ιστορίας, αλλά επειδή έτσι της ήλθε στο μυαλό, ρίχνει στο φινάλε (και καλά) μια ανατροπή για να υποστηρίξει το σύνθημα "μην κάνεις ότι δεν θες να σου κάνουν". Κάτι σαν η ζωή μου κύκλους κάνει δηλαδή για τον μοναχικό φαρμακοτρίφτη της υπόθεσης, που εκτός από το αντίο της πρώην καλής του, έχει να αντιμετωπίσει μια πολυλογού συνεργάτιδα (Paredes η ιδανική), τα σκαμπανεβάσματα του δεσμού του γκέι αδελφούλη του με το αγόρι του, αλλά και τις παραινέσεις των γονιών, μπας και νοικοκυρευτεί πριν πατήσει τα πενήντα. Στην θέση σου δηλαδή δεν θα έσκαγα αν το έχανα, όπως θα έσκαγαν οι Ρωμαίοι αν δεν του έδιναν τον τίτλο της ταινίας έναρξης του φεστιβάλ τους. Θα μπορούσα ίσως να σου δώσω τον μοναδικό λόγο για να το δεις την Monica, αλλά κι εκείνη έχει τόσο περιορισμένη παρουσία - μπαίνει στο δεύτερο ημίχρονο και βγαίνει αλλαγή στο 70 - που δεν θεωρείται ούτε καν γκεστ σταρ, αυτού του υπερβολικά αδύναμου σχεδόν τηλεοπτικού προϊόντος...
Στις αίθουσες 6 Αυγούστου από την PCV
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική