Movies Ltd

Κάπου μέσα στο μυαλό, εκείνων που φαντάζονται και συγγράφουν την όποια κινηματογραφική συνέχεια του Terminator, υπάρχει μια μικρή παρεξήγηση. Τα δύο πρώτα επεισόδια του Εξολοθρευτή - το τρίτο θεωρείται σαν μη γενόμενο - δεν κατάφεραν την ανάδειξη τους σε θρύλο, επειδή υπήρξαν τυπικά αντίγραφα του Mad Max ή του War Of The Worlds. Το πέτυχαν διότι μέσα από έναν εκπληκτικό σε σύλληψη σεναριακό σπινθήρα, έφεραν τον μελλοντολογικό τρόμο στην διπλανή πόρτα. Η Σάρα Κόννορ - και κατοπινά οι συν αυτής - θα μπορούσε να είναι ένας οποιοσδήποτε γείτονας, που το όνομα του βγαίνει από την κληρωτίδα του μέλλοντος, ως εκείνος που είναι ο υπεύθυνος για την σωτηρία ολόκληρου του ανθρώπινου γένους. Γι αυτό σάρωσε τα πάντα στο πέρασμα του ο Terminator, αφού εκτός από την έμπνευση του Cameron, το trade mark του Schwarz και τα πρωτοποριακά ειδικά εφέ, αγκάλιαζε ολοκληρωτικά την μικροκοσμική σκεπτική του μέσου θεατή...


Έτος 2018, ο πόλεμος ανθρώπων και μηχανών βρίσκεται στο απόγειο του και οι δυνάμεις της Αντίστασης, κάτω από την καθοδήγηση του Τζον Κόννορ, δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα της επιβίωσης. Η εμφάνιση ενός μυστηριώδη άντρα, του Μάρκους Ράιτ, που το μόνο που θυμάται είναι πως υπήρξε καταδικασμένος με την εσχάτη των ποινών, θα περιπλέξει τα πράγματα στο στρατόπεδο των επαναστατών. Καταρχήν αδυνατώ να πιστέψω πως τόσοι σεναριογράφοι πάλευαν για μια πενταετία για να προσφέρουν ένα τόσο ρηχό αποτέλεσμα. Ειδικά αν διαχωρίσει κανείς το Salvation σε δύο μέρη, εύκολα μπορεί να πιστέψει πως η πρώτη ώρα δεν είναι τίποτα περισσότερο ένα μακροσκελές...τρέιλερ. Τρία πράγματα προχωρούν όλα κι όλα την πλοκή παρακάτω κι αυτά διαρκούν, μέσα στον πανζουρλισμό των βομβών και των εκρήξεων, γύρω στα εξήντα λεπτά. Όταν έρχονται για πρώτη φορά σε οπτική επαφή ο Κόννορ με τον Μάρκους, η ανία έχει ήδη βαρέσει κόκκινο και το πιο πιθανό είναι να κάνεις ήδη σχέδια για το πότε θα γυρίσεις σπίτι, να (ξανά)βάλεις τον T-2 στο Blue ray και να αναπολήσεις τον παλιό καλό καιρό.

Για πες: Σύμφωνοι, δεν είναι και το πλέον απλούστατο πράγμα να μπορέσεις να συνδέσεις σεναριακά το χρονικό πήγαινε έλα των δύο πρώτων επεισοδίων, με ένα ακόμη που πλέον εκτυλίσσεται στην εποχή της Judgement Day. Είναι πιθανότατο να πέσεις σε ολισθήματα και ανακρίβειες, σε σχέση με τον λογικό ειρμό που έχουν πλάσει στο νου τους τα εκατομμύρια των φανς του Εξολοθρευτή, κάτι που η Σωτηρία δεν πετυχαίνει να αποφύγει. Σίγουρα οι πιο πολλοί - όπως κι εγώ βεβαίως - θα περίμεναν κάτι περισσότερο από το πόνημα του "είμαι μέτριος, σε όποιον αρέσω" McG, από ένα λίγο θεματικά ταινιάκι, που μοναδικό σκοπό του έχει να σε μπάσει στο κλίμα του απόλυτου πολέμου. Γιατί όπως και να το κάνουμε το μεγαλύτερο κομμάτι της ταινίας, τρώει μια ίντριγκα, που στην ουσία κάνει copy paste τα παλιά κι απλώς αντιστρέφει την χρονική φορά της εξέλιξης, δημιουργώντας τρύπες και απορίες στην συνάφεια του μύθου. Για τα εφέ δεν γίνεται λόγος βέβαια, ούτε για τις πανίσχυρες εξελίξεις των μοντέλων των Terminators, που άλλες φορές παραπέμπουν σε πλάσματα από τον Πόλεμο των Κόσμων και άλλες σε τηλεκατευθυνόμενα Batmobile. Όχημα που ο Christian Bale δεν βλέπει την ώρα να ξανακαβαλήσει, αν κρίνω από την βαριεστημάρα που αντιμετώπισε τον ρόλο του Σαλβατόρε Κόννορ.