Movies Ltd

του Yann Arthus-Bertrand.

Δεν πρέπει να με απατά η μνήμη μου. Κάτι παρόμοιο στα παγκόσμια χρονικά του σινεμά δεν έχει συμβεί ξανά. Την ίδια ημέρα, στην γιορτή του περιβάλλοντος, την 5η του Ιούνη, άπαντα τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, το βίντεο, να συντονιστούν κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να παρουσιάσουν την πρεμιέρα ενός καλλιτεχνικού πονήματος. Ενός έργου βέβαια, που ξεφεύγει κατά πολύ από τον στενό όρο της ταινίας ή ακόμη ακόμη και του ντοκιμαντέρ. Ενός έργου, που μοναδικό σκοπό έχει μέσα από την ταυτόχρονη προβολή του, σε κάθε γωνιά του γαλάζιου πλανήτη, να ενώσει τις φωνές όλων, ώστε αυτό που θα ακουστεί να φτάσει μέχρι τα πέρατα του σύμπαντος. Να αγγίξει όλες τις ανθρώπινες συνειδήσεις, που δεν έχουν ακόμη κατανοήσει πως η Γη είναι το σπίτι μας και μόνο αν λειτουργήσουμε όλοι συμμαχικά, θα φτιάξουμε την ασπίδα που μπορεί να την προστατέψει από κάθε λογής κίνδυνο. Γιατί η Γη κινδυνεύει. Και κινδυνεύει άμεσα. Κι αυτό το SOS, το έχει εκπέμψει πολύ καιρό τώρα.


Ο Yann Arhus-Bertrand, είναι ένας ακτιβιστής φωτογράφος, που είναι παθιασμένος με την έννοια της προστασίας του πλανήτη. Ελάχιστοι δεν έχουν επαφή με το έργο του, όπως το παρουσίασε για πρώτη φορά μέσα από μια σειρά φωτογραφιών το 1999, με τον τίτλο La Terre Vue Du Ciel - Η Γη Από Τον Ουρανό. Εδώ στην ουσία ο Γάλλος, με αρωγό μια πολύ πιο πλούσια παραγωγή, της οποίας ηγείται ο ακούραστος Luc Besson, μετατρέπει το φωτογραφικό του λεύκωμα σε κινούμενη εικόνα, πρωτίστως για να αναδείξει την ομορφιά του κόσμους μας και κατόπιν για να τονίσει, πως αυτό το κάλλος, μέρα με την μέρα, ώρα με την ώρα, στιγμή με την στιγμή, καταστρέφεται. Μια καταστροφή που δεν αποτελεί ευθύνη ενός και μόνο ανθρώπου, αλλά έχει συλλογικό χαρακτήρα. Και δεν αφορά απλά και μόνο μια από τις γωνιές του κόσμου, αλλά με την μορφή του ντόμινο, μπορεί να παρασύρει στο διάβα της, οποιοδήποτε στοιχείο πολιτισμού υπάρχει αυτή την ώρα. Ο Bertrand, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου - κάτι που έκανε πριν χρόνια και ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Al Gore - προσπαθώντας να πείσει το πλήθος να κοιτάξει κάποια χρόνια μπροστά και να μην σταθεί στο τώρα. Και ίσως με αυτή την οραματιστική λογική, η αντίδραση να αποκτήσει μεγαλύτερη δυναμική.

Για πες: Οι εικόνες που προσφέρει ο φακός του Home, είναι πραγματικά εντυπωσιακές. Ονειρικές! Ταξιδεύοντας σε περισσότερες από τις μισές χώρες του πλανήτη, σε μέρη που ούτε μπορεί να φανταστεί ο νους, προβάλλεται πρωτίστως το πόσο όμορφο είναι στ αλήθεια το σπίτι μας και δεν το γνωρίζουμε. Με μια μικρή μετακύλιση της εικόνας όμως, αντιλαμβανόμαστε το πόσο εύκολο είναι αυτή η εικόνα να διαλυθεί μονομιάς. Και τότε κτυπά το ξυπνητήρι μέσα στον θεατή: Εγώ τι κάνω για να συμβάλλω στην σωτηρία του σπιτιού μου? Υπάρχει πρόγραμμα. Το Home είναι απλώς το εφαλτήριο. Αρκεί να δώσουμε όλοι μας στο περιβάλλον μας, την σημασία που δικαιούται...