Για Πάντα Μαζί


του Jan Bonny. Με τους Matthias Brandt, Victoria Trauttmansdorff, Wotan Wilke Möhring.

Γροθιές Και Τριαντάφυλλα
του zerVo
Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που νομίζεις πως η ζωντανή κάμερα, κτυπά το κουδούνι ενός τυπικού διαμερίσματος και εισβάλλει απρόσκλητη με μοναδικό της σκοπό, να παρουσιάσει εν δήμω, όλα όσα μυστικά και απόκρυφα εκτυλίσσονται εν οίκω. Κινηματογραφικές στιγμές που παίρνουν τον χαρακτηρισμό φεστιβαλικές, κυρίως λόγω της καθημερινής θεματολογίας, των ρεαλιστικών ερμηνειών και του απλοϊκού τρόπου λήψης, που δείχνουν δημοφιλείς στο κοινό που συμμετέχει σε τέτοιου είδους φιλμικές διεθνείς μαζώξεις - όπως των Καννών που είχε πάρει μέρος και το Gegenuber - μα που παραέξω δεν δείχνουν να συγκινούν πολύ κοσμάκη. Όλα αυτά τα στοιχεία τα διαθέτει σε ικανό βαθμό το πόνημα του ντεμπιτάν Jan Bonny, από την Κολωνία, την μεγαλούπολη που συνθέτει και το φόντο της ανθρώπινης ιστορίας του.

Είκοσι χρόνια γάμου μετράνε ο Γκέοργκ και η 'Ανε. Εκείνος έχει καταφέρει να κερδίσει την εκτίμηση των συναδέλφων του, στο αστυνομικό τμήμα που υπηρετεί, όχι όμως και της συμβίας του, που για ασήμαντη αφορμή, στην πρώτη ευκαιρία του επιτίθεται, γρονθοκοπώντας τον βάναυσα. Η αντιστροφή δηλαδή της πεπατημένης, όπου συνήθως τα αρσενικά μέλη του αντρόγυνου, ως θεωρητικά δυναμικότερα, σηκώνουν αυτό που λέμε χέρι. Στην εξέλιξη της υπόθεσης μάλιστα η αντίφαση κορυφώνεται. Κι αυτό διότι, ο άντρας που δεν φοβάται να τα βάλει στον δρόμο με τον υπόκοσμο, στο σπίτι υποτάσσεται ολοκληρωτικά στην μήνη της γυναικός του, που κυριολεκτικά τον ποδοπατά σαν σκουπίδι. Στην πραγματικότητα, έχουμε να κάνουμε με μια ακραία περίπτωση συζυγικής βαρεμάρας, που φορτισμένη από τα ζητήματα της ρουτίνας - τα παιδιά, η δουλειά, οι προκλήσεις - παίρνει την μορφή της χειροδικίας. Ο Γκέοργκ αγαπά, δεν αντιδρά, έχει ευκαιρίες για εξωσυζυγική εκτόνωση, μα δεν τις εκμεταλλεύεται, υπομένει την ταπείνωση κι ας ξέρει πως το πράγμα θα διαιωνιστεί. Η Άνε, επίσης αγαπά, μα το θυμάται αργά, όταν πια οι βίαιες τάσεις της έχουν εκτονωθεί.

Για πες: Το συννεφιασμένο περιβάλλον του γερμανικού άστυ, περνά μέσα από τις γρίλιες, φτιάχνοντας μια ανάλογης διάθεσης εικόνα, στο υποφωτισμένο δυάρι. O Bonny όσο η ώρα προχωρά, ποτίζει με ποίηση, ειρωνεία και πικρό χιούμορ τα πλάνα του, αποφορτίζοντας κάπως το κλίμα με έναν έντεχνο σουρεαλισμό. Η ερμηνεία της άγνωστης σε εμάς Trauttmansdorff, ως η μεσήλικας της διπλανής πόρτας, είναι αληθινότατη, αφού πετυχαίνει να αλλάζει μορφή μονομιάς και από σατανικά επιθετική να μεταβάλλεται σε γυναικάκι που ζητά τη θαλπωρή. Έστω κι έτσι όμως δεν κατορθώνει να καλύψει τις σεναριακές δυσκολίες του Gegenuber, που δεν εξηγεί επακριβώς γιατί η κυρά αντί να βρίσκεται κλεισμένη στο ίδρυμα, περνά για τρελό όλο τον υπόλοιπο κόσμο με την κυκλοθυμία της...




Στις αίθουσες 7 Μαΐου από την AMA Films

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική