Movies Ltd

Έτσι όπως ξεκίνησε, μου έφερε στο μυαλό μια άλλη παλιότερη ταινία - αν θυμάμαι καλά είχε βγει μόνο στο βίντεο - που είχε τον τίτλο Uncovered, ένα θριλεράκι σειράς, με κάποια γραμμάρια σασπένς και την Beckinsale ούτε στα είκοσι της να τρέφει μανίες για έναν αναγεννησιακό πίνακα. Που τέτοια τύχη! Το Ce que mes yeux ont vu, αποδείχτηκε κάτι εντελώς διαφορετικό, ένα ψευτοψυχολογικό δράμα, που το παίζει σε μια φάση του μεταφυσικό, το γυρνάει κάποια στιγμή σε amateur detective movie, για να καταλήξει σαν η απόλυτη δηθενιά. Και να σκεφτεί κανείς πως προβλήθηκε και στο φεστιβάλ της Ρώμης, που θέλει να ανταγωνιστεί και την Βενετία. Δεν είμαστε με τα καλά μας...

Μελαγχολική σπουδάστρια ιστορίας της τέχνης, αναλαμβάνει να μελετήσει το έργο του ζωγράφου Watteau, μα πολύ γρήγορα θα αντιληφθεί πως πίσω από τους καμβάδες του κρύβεται μια διαφορετική αλήθεια από αυτή που φαίνεται. Η ταινία του πρωτάρη - σιγά μην δεν φαίνεται - Laurent De Bartillat, μοιάζει σαν να έχει γυριστεί στο πόδι, για να πάρει μέρος στον διαγωνισμό των 48 ωρών. Έτσι άλλωστε εξηγείται και το γεγονός, πως αν αφαιρέσει κανείς τα credits αρχής και τέλους, το θέμα κρατάει δεν κρατάει σκάρτη μια ώρα. Μέσα σε αυτά τα εξήντα λεπτά λοιπόν, ο Γάλλος λαχανιασμένος, προσπαθεί να κτίσει την φιγούρα μιας ζορισμένης οικονομικά, ερωτικά, συναισθηματικά, οικογενειακά και επαγγελματικά κοπέλας, που αντί να ψάξει να βρει μια δουλειά της προκοπής, μπας και ξεχρεώσει τις (άγνωστο που, αλλά δεν παίζει ρόλο) οφειλές της, το έχει βάλει αμέτι μοχαμέτι, να εντοπίσει τον συσχετισμό του περίφημου Βατό με έναν άλλο ζωγράφο, φίλο του, της ιδίας εποχής. Η παρεμβολή του κωφάλαλου μίμου, φίλου, ανολοκλήρωτου εραστή και εντέλει προσώπου κλειδί, που έρχεται κυριολεκτικά ουρανοκατέβατος και ξεκάρφωτος του σεναρίου και αποσύρεται με τον ίδιο γελοίο τρόπο, προκαλεί απορίες, αλλά μην φανταστείς πως το σκέφτηκα και πολύ...

Για πες: ...κάπου εκεί κατάλαβα, πως το ταινιάκι δεν διακατέχεται από καμιά ιδιαίτερη σοβαρότητα και μάλλον προοριζόταν για το DVD αλλά σκόνταψε και βγαίνει τελικά στις αίθουσες. Το "συγκλονιστικό" φινάλε, που με στόμφο πανηγυρίζει το χιλιοειπωμένο συμπέρασμα του, μου πρόσθεσε καμιά εικοσαριά ερωτήματα για το πως φτάσαμε έως εδώ, εκτός βεβαίως από το βασικό: Ο ρόλος του γερο-Jean Pierre Marielle, είναι η δεν είναι prequel εκείνου που έπαιξε στο Da Vinci Code?