Από το 1997, που ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Ριβιέρα με το πρωτότυπο Funny Games του, ο Michael Haneke έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με τον θεσμό, με συνέπεια κάθε καινούργια του δημιουργία, να επιθυμεί να την παρουσιάζει για πρώτη φορά στο φεστιβάλ των Καννών. Μετά λοιπόν το Code Inconnu, το La Pianiste (που του χάρισε το Μέγα βραβείο της επιτροπής) και το Cache (με το οποίο κατέκτησε το βραβείο σκηνοθεσίας) ο Γερμανός γυρνά και πάλι, ελπίζοντας αυτή τη φορά να ανέβει στο μεγαλύτερο σκαλοπάτι, κερδίζοντας τον ολόχρυσο φοίνικα, με το Das Weisse Band (A White Ribbon). Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που στις πρώτες τους εκτιμήσεις γύρω από την ταινία, πιστεύουν πως το φιλμ μπορεί να κάνει την έκπληξη και να κόψει πρώτο το νήμα...
"Είχα το σχέδιο στο μυαλό μου για περισσότερα από δέκα χρόνια. Ήθελα να παρουσιάσω ένα σύνολο από παιδιά που διδάσκονται απέξω τον τρόπο που αυτά αντιδρούν στην απολυτότητα. Ξέρετε αν το απόλυτο μεταφέρεται ως το ιδεατό, τότε το ιδεατό, είτε πολιτικό είτε θρησκευτικό γίνεται απάνθρωπο. Σκεφτόμουν να ονομάσω την ταινία μου "Το χέρι του Θεού". Αυτά τα παιδιά πιστεύουν πως συνθέτουν αυτό το χέρι: έχουν κατανοήσει τους νόμους και τους τηρούν κατά γράμμα. Έτσι αυτό τους μετατρέπει σε τιμωρούς των άλλων, που δεν ενστερνίζονται τις ίδιες απόψεις. Κι έτσι γεννιέται η τρομοκρατία. Η ταινία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα καυστικό σχόλιο έναντι του φασισμού." Με τις πρώτες του κουβέντες ο Haneke δίνει το στίγμα του τι θέλει να αναδείξει με το White Ribbon. Και συνεχίζει:
"Πιστεύω πως υπάρχει έντονο το στοιχείο της βίας στις ταινίες μου. Στην κοινωνία που ζούμε δεν μπορείς να αγνοήσεις ή να προσπεράσεις το φαινόμενο. Όμως στις προηγούμενες δημιουργίες μου εστίασα στο πώς τα μέσα επικοινωνίας, προπαγανδίζουν και μεταδίδουν την βία. Κατά την άποψη μου είναι βασικό να βρεθεί μια ισορροπία. Δεν γνωρίζω αν θα επιστρέψω στην ίδια θεματολογία στο μέλλον. Κάθε ταινία πάντα έχει την δική της φωνή." Μαζί με τον Haneke, το φιλμ υποστήριξαν στις Κάννες με την παρουσία τους, οι πρωταγωνιστές UlrichTukur, Burghart Klausner και Christian Friedel.