Movies Ltd

"-Έριξα την μπάλα στο κεφάλι αυτού του παιδιού. -Ποιος είναι αυτός? -Ο γείτονας! -Που μένει ο γείτονας? -Σε αυτό το σπίτι! -Που είναι το σπίτι? -Σε ένα δρόμο! -Που είναι ο δρόμος? -Στην πόλη! -Που είναι η πόλη? -Ανάμεσα στα βουνά! -Ποια βουνά? -Οι Άνδεις! -Που είναι οι Άνδεις? -Στην Νότια Αμερική, που βρέχεται από θάλασσα, στην καρδιά του πλανήτη! -Τι είναι ο πλανήτης? -Μια μπάλα που πέταξα στο κεφάλι αυτού του παιδιού!" Όλη η ταινία ένα παιδικό τραγουδάκι. Τα λέει όλα μόνο του, αναλαμβάνει μέσα στην αφέλεια του να πείσει εκείνον που για οποιονδήποτε λόγο στερείται το δικαίωμα της ελευθερίας, πως ο μικρόκοσμος που υποχρεούται να ζει, είναι γι'αυτόν ολάκερο το σύμπαν. Και με εκείνο οδηγό, μπορεί να ξεπεράσει με ευκολία τα κάγκελα και τις προσταγές του δεσμοφύλακα και να ταξιδέψει οπουδήποτε θελήσει.

Αποτέλεσμα της άστατης ζωής, της νεαρής Χούλια, είναι ο εγκλεισμός της στην φυλακή, κατηγορούμενη για ανθρωποκτονία. Εκεί θα γίνει μητέρα φέρνοντας στον κόσμο ένα παιδί και θα αντιληφθεί πως η απανθρωπιά του ελεύθερου κόσμου έξω, είναι μεγαλύτερη από αυτή που επικρατεί στην φωλιά του Λιονταριού. Ο Αργεντίνος Pablo Trapero, έχει στα χέρια του ένα δυνατό θέμα, αρκετά ξεχωριστό από άλλες παραγωγές με εσώκλειστες γυναίκες (ναι, εκείνες με την Brigitte Nielsen) αλλά δεν κατορθώνει εντέλει να το απογειώσει, κυρίως λόγω έλλειψης ψυχραιμίας στις δύσκολες ώρες. Αφήνει αρχικά την ηρωίδα στην κρίση του θεατή, δίχως να της κτίσει χαρακτήρα, ούτε καν να την ορίσει ως φόνισσα, γεγονός που θα της είχε αποδώσει έστω την ελάχιστη αρχική ταυτότητα. Κατόπιν δεν εκμεταλλεύεται απόλυτα την ψυχική αντιπαράθεση ανάμεσα σε δύο μανάδες, με παντελώς διαφορετική αντίληψη του όρου. Εκείνη που παράτησε την κόρη της στο έλεος της κοινωνίας, κατόπιν την λησμόνησε σαν φυλακισμένη και τέλος την λήστεψε παίρνοντας της ότι πιο πολύτιμο. Κι εκείνη που ζει και αναπνέει μόνο για το παιδί της, ακόμη και αν ξέρει πως το μπουντρούμι δεν είναι το καλύτερο μέρος για να γαλουχηθεί. Παρόλα αυτά η Leonera έχει στιγμές που σοκάρουν, με αποκορύφωμα εκείνη που το πιτσιρίκι τραμπαλίζεται στην πόρτα του κελιού, αμέριμνο σαν να είναι στην παιδική χαρά... Βούρκος!

Για πες: Φρέσκο πρόσωπο του λατινοαμερικάνικου σινεμά είναι η πρωταγωνίστρια Martina Gusman, που μπορεί να υπερ-ερμηνεύει την Χούλια, έχει όμως κάτι που σε πείθει να την κρατήσεις στην μνήμη, μέχρι την επόμενη ταινία της. Αρκεί να μην παρασυρθεί κι αυτή - όπως τόσες άλλες - από το καταστροφικό χολιγουντιανό κύμα της ματαιοδοξίας...