Movies Ltd

Εγώ πάντως το πήρα στραβά από το πρώτο δεκάλεπτο. Να φτιάξουμε ένα θέμα γύρω από τον χωρισμό, αν το ζευγάρι δεν αντέχει πια την συμβίωση, αν έχει βαρεθεί, αν έχει εξαντλήσει κάθε πιθανότητα κοινής πορείας, αν η ανθεκτικότητα έχει φτάσει στο ναδίρ, αν υπάρχει άλλη ρε αδελφέ, να το καταλάβω. Τώρα να τα σπάσουμε μετά από τόσο καιρό, απλά για να κάνουμε μια νέα αρχή, ενώ λατρευόμαστε, τα χνώτα μας έχουν γίνει ένα και ο ένας ξυπνά με την σκέψη του άλλου στο μυαλό, ε αυτό είναι λίγο τραβηγμένο. Θα μου πεις, πως θα κάνουμε αρχικά μυθιστόρημα και κατόπιν θα το γυρίσουμε και ταινία? Ξέρω και γω! Και καλά ο θεατής να τραβήξει το ζόρι του δίωρου, μπας και στο τέλος το ζευγάρι τα ξαναφτιάξει και το παραμύθι λάβει χώρα. Αυτοί οι δύο, προκειμένου να γλιτώσουν το μαρτύριο του divorce, κάθισαν έστω και μισό λεπτό να το συζητήσουν, πριν υπογράψουν διαζευκτήριο, δίχως λόγο κι αφορμή?


Δωδεκαετής γάμος φτάνει στο τέλος του. Ο άντρας το ρίχνει στη δουλειά και στην κόκα για να ξεχάσει. Η γυναίκα δεν ξεχνάει με τίποτα! Το φιλμ πάντως περισσότερο εστιάζει στην αντίδραση του αρσενικού σκέλους της κολεγιάς, που είναι κι εκείνος που ουσιαστικά αποζήτησε την ελευθερία του. Εγώ ξέρω πως αν κάποιος πνίγεται σε μια σχέση, την διαλύει, μένει μόνος και το πανηγυρίζει. Ο καλός μας ο Ρίμινι τι κάνει? Τα φτιάχνει - μέσα σε ώρες - με νεαρό μοντέλο μεν, που είναι ο ορισμός της νεύρωσης και της καταπίεσης δε, μετά τον αναπάντεχο χαμό της παντρεύεται - μέσα σε λεπτά - με (άσχημη, τουλάχιστον ασχημότερη από τις άλλες) μονίμως τεθλιμμένη συνάδελφο - παιδικό του φλερτ και γίνεται μπαμπάς! Και σε όλη αυτή την πορεία προσπαθεί να λησμονήσει την πρώην του, που καθώς φαίνεται όχι απλά αγαπάει, αλλά λιώνει για κείνη. Ε, ξεχνάει όλα τα άλλα - η εμβόλιμη αμνησία που παθαίνει αυτό το σκοπό αναδεικνύει - εκτός από την ex. Το παρελθόν φυγείν αδύνατον...

Για πες: Ο Babenco διακατέχεται από μια υπέρμετρη φιλοδοξία, επιθυμώντας να μετατρέψει σε ταινία ένα δαιδαλώδες κείμενο. Στο μόνο σημείο που πετυχαίνει είναι η θολή φωτογραφία της μεγαλούπολης (μάλλον Μπουένος Άυρες) κι εκεί όχι πάντα. Ο Bernal εκτός από πολύ όμορφος είναι καλός ηθοποιός και τέτοιους ρόλους τους έχει για πρωινό. Η Couceyro, εκτός από όμορφη, δείχνει πως έχει θεατρική παιδεία, ίσως και μέλλον. Περί ομορφιάς τέλος. Το Pasado, overall είναι μάλλον άσχημο, χωρίς σπουδαία συνοχή και μέτρο, ενώ στηρίζεται σε μια αδύναμη ιστορία που δεν μπορεί να αναδείξει σοβαρά οικογενειακά ζητήματα. Πάσο ραπιδαμέντε...