του Gary Dauberman. Με τους Patrick Wilson, Vera Farmiga, McKenna Grace, Madison Iseman, Katie Sarife, Stephen Blackehart, Steve Coulter, Samara Lee, Paul Deand.
Τι καλό κουκλάκι!
του zerVo (@moviesltd)
Για να τα λέμε όλα με το όνομα τους, μια χαρά την έχει πιάσει την καλή η Warner Bros εκμεταλλευόμενη τις μεταφυσικές ιστορίες που κρύβει ξωπίσω του, το ζεύγος των πνευματιστών των Γουόρεν. Για να μιλήσουμε με αριθμούς, περί όλου του σύμπαντος που στηρίζεται στις αφηγήσεις του αντρόγυνου των ιδιαίτερων ερευνητών, οι έξι προηγούμενες ταινίες, που το έχουν καταστήσει ως το δεύτερο πιο εμπορικό φοβιστικό franchise όλων των εποχών (μετά τον Godzilla...) έχουν απόδοση κόστους προς έσοδα: Το εισαγωγικό The Conjuring (2013) 20 εκ. / 320 εκ., το The Conjuring 2 (2016) 40 εκ. / 320 εκ., η πρώτη Annabelle (2014) 7 εκ. / 257 εκ., η Annabelle: Creation (2017) 15 εκ. / 305 εκ., η The Nun (2018) 22 εκ. / 365 εκ. και η πιο πρόσφατη La Llorona (2019) 9 εκ. / 122 εκ. Πάντα μιλάμε για δολάρια. Αθροιστικά δηλαδή, για το συνολικό μπάτζετ των 110 εκατομμυρίων, στα ταμεία της μπράντας μπήκαν 1,7 δις!!!! Άρα όχι απλά το συνεχίζεις το κόλπο με αλλεπάλληλα σίκουελ και όπου σε βγάλει, μα ανοίγεις ακόμη περισσότερα παρακλάδια, αφού το κοινό καθώς φαίνεται τσιμπάει, πληρώνει το αντίτιμο, τρομάζει κομματάκι και ύστερα καρτερεί για το επόμενο. Annabelle Comes Home, σαν να λέμε.
1971. Γνωρίζοντας πολύ καλά ποια είναι η δυναμική της πορσελάνινης κούκλας Άνναμπελ, στο να προσελκύει γύρω της τα δαιμόνια, ο Εντ και η Λορέιν Γουόρεν, θα φροντίσουν να την τοποθετήσουν σε ειδική θέση εντός του δωματίου / μουσείου του σπιτιού τους, ποτίζοντας την προηγούμενα με αγιασμό και ασφαλίζοντας την πίσω από τζάμια παρμένα από ναό. Και φυσικά εφιστώντας την προσοχή όλων, να μην ανοιχτεί η κρύπτη ποτέ, αφού είναι σίγουρο πως το σατανικό της πνεύμα, θα βρει την ευκαιρία να αποδράσει.
Ένα έτος κατοπινά, λίγο πριν η μοναδική τους θυγατέρα, Τζούντι, κλείσει τα δέκα χρόνια ζωής της, το ζευγάρι των μέντιουμ, αναγκασμένο να ταξιδέψει μακριά από την εστία του, προκειμένου να επιλύσει μια ακόμη υπόθεση δαιμονισμού, θα ζητήσει την βοήθεια της νεαρής μπέιμπι σίττερ Μαίρη Έλεν και της φίλης της Ντανιέλα, για να προσέχουν την μικρή. Αποφασισμένη η δεύτερη να επικοινωνήσει με το πνεύμα του νεκρού αγαπημένου της πατέρα, θα εκμεταλλευτεί την αναχώρηση των ιδιοκτητών και θα καταφέρει να βρει τρόπο να εισέλθει στον χώρο των ευρημάτων. Μια στιγμιαία της απροσεξία, θα ξεκλειδώσει την βιτρίνα, που είναι φυλαγμένη η μαριονέτα, ένα γεγονός που θα αποβεί μοιραίο για τα τρία ολομόναχα κορίτσια, καθώς το σπίτι θα κυριευτεί από κάθε λογής σατανική ύπαρξη.
Ένα από τα βασικά στοιχεία στην ανάπτυξη του θέματος του τρίτου επεισοδίου με πρωταγωνίστρια την έντονα μακιγιαρισμένη, σε σημείο ανατριχίλας, Άνναμπελ, είναι που οι δύο έφηβες, έχοντας την ευθύνη της μικρούλας Τζούντι, δεν θα την εγκαταλείψουν στην τύχη της, φεύγοντας από το στοιχειωμένο, πια, σπίτι, για να σωθούν, αλλά θα παραμένουν μέχρι τέλους, όποια κι αν είναι η έκβαση του λάθους, που υπέπεσαν. Στην θηλυκή ομήγυρη, πολύ σύντομα θα προστεθεί και ένα αγόρι, ο ερωτοχτυπημένος για τα όμορφα μάτια της Μαίρη Έλεν, Μπομπ, που ως ο μέγας φοβιτσάρης (μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου) του στόρυ, θα αποτελέσει και το χιουμοριστικό στοιχείο της πλοκής, σπάζοντας με τις γλαφυρές του αντιδράσεις, την, κάποια, τρομακτική ένταση, που έχει δημιουργηθεί στην ατμόσφαιρα.
Η πραγματικότητα είναι πως ο ρούκι στο κουρμπέτι του horror, σκηνοθέτης Gary Dauberman, δεν άφησε εκτός των πλάνων του, ούτε μισό κλισέ των φιλμς τους είδους, παίζοντας με τις σκιές, τα στιγμιαία κοψοχολιάσματα και τα εφετζίδικα ιλούζιονς, για να ανατριχιάσει το κοινό του. Εκεί που τα καταφέρνει πολύ καλύτερα από όλη την διάρκεια του φιλμ, είναι στην εισαγωγή, πριν πέσουν οι τίτλοι της έναρξης, όπου το κουκλάκι, στο πίσω μέρος του καθίσματος του αμαξιού της Farmiga και του Wilson, σιμά στο θεοσκότεινο κοιμητήριο, ξυπνά όλες τις ανήσυχες ψυχές, για να επιτεθούν στους "απαγωγείς" της. Είναι εκεί λίγο πριν την στιγμή, που και επίσημα το κοινό θα καταλάβει, πως η Άνναμπελ δεν είναι ακριβώς μια δαιμονισμένη ρεπλίκα ενός ταλαιπωρημένου κοριτσιού, αλλά μια μαγνητική πύλη, που έχει την ισχύ να προσελκύσει δίπλα της, καθετί το μυστηριώδες και απόκοσμο. Μέχρι και Λυκάνθρωπο, έχει το μενού...
Στα συν του αξιοπρεπούς ετούτου σίκουελ, κρατάμε τις ικανοποιητικές ερμηνείες του συμμαζεμένου σε πρόσωπα νεανικού καστ, προεξαρχούσης της μπεμπούλας με το όνομα Mckenna Grace, που υποδυόμενη την κόρη Γουόρεν, στην ματιά της ζωγραφίζει τον φόβο, της γενετικώς προδιατεθειμένης αλαφροΐσκιωτης. Βοηθούμενη από τις εκφραστικές Madison Iseman και Katie Sarife, σχηματίζει μαζί τους ένα τρίγωνο αντίστασης στις ορέξεις των βελζεβούλ, που πιο πολύ έχουν σκοπό να τρομάξουν την πλατεία μέσω της ψυχολογικής πίεσης, καθώς κυριεύουν το ένα μετά το άλλο τα δωμάτια του haunted house, παρά τιγκάροντας το εκράν με ποτάμια αίματος. Κόκκινου στοιχείου που απουσιάζει παντελώς από την τρίτη Άνναμπελ, εκτιμώ καλύτερα εντέλει, αφού το φιλμάκι παρακολουθείται άνετα και δίχως αποστροφές της ματιάς από τους λιγότερο τολμηρούς, ακόμη κι αν τα τινάγματα είναι προβλέψιμα, δευτερόλεπτα πριν εξελιχθούν.
Ένα έτος κατοπινά, λίγο πριν η μοναδική τους θυγατέρα, Τζούντι, κλείσει τα δέκα χρόνια ζωής της, το ζευγάρι των μέντιουμ, αναγκασμένο να ταξιδέψει μακριά από την εστία του, προκειμένου να επιλύσει μια ακόμη υπόθεση δαιμονισμού, θα ζητήσει την βοήθεια της νεαρής μπέιμπι σίττερ Μαίρη Έλεν και της φίλης της Ντανιέλα, για να προσέχουν την μικρή. Αποφασισμένη η δεύτερη να επικοινωνήσει με το πνεύμα του νεκρού αγαπημένου της πατέρα, θα εκμεταλλευτεί την αναχώρηση των ιδιοκτητών και θα καταφέρει να βρει τρόπο να εισέλθει στον χώρο των ευρημάτων. Μια στιγμιαία της απροσεξία, θα ξεκλειδώσει την βιτρίνα, που είναι φυλαγμένη η μαριονέτα, ένα γεγονός που θα αποβεί μοιραίο για τα τρία ολομόναχα κορίτσια, καθώς το σπίτι θα κυριευτεί από κάθε λογής σατανική ύπαρξη.
Ένα από τα βασικά στοιχεία στην ανάπτυξη του θέματος του τρίτου επεισοδίου με πρωταγωνίστρια την έντονα μακιγιαρισμένη, σε σημείο ανατριχίλας, Άνναμπελ, είναι που οι δύο έφηβες, έχοντας την ευθύνη της μικρούλας Τζούντι, δεν θα την εγκαταλείψουν στην τύχη της, φεύγοντας από το στοιχειωμένο, πια, σπίτι, για να σωθούν, αλλά θα παραμένουν μέχρι τέλους, όποια κι αν είναι η έκβαση του λάθους, που υπέπεσαν. Στην θηλυκή ομήγυρη, πολύ σύντομα θα προστεθεί και ένα αγόρι, ο ερωτοχτυπημένος για τα όμορφα μάτια της Μαίρη Έλεν, Μπομπ, που ως ο μέγας φοβιτσάρης (μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου) του στόρυ, θα αποτελέσει και το χιουμοριστικό στοιχείο της πλοκής, σπάζοντας με τις γλαφυρές του αντιδράσεις, την, κάποια, τρομακτική ένταση, που έχει δημιουργηθεί στην ατμόσφαιρα.
Η πραγματικότητα είναι πως ο ρούκι στο κουρμπέτι του horror, σκηνοθέτης Gary Dauberman, δεν άφησε εκτός των πλάνων του, ούτε μισό κλισέ των φιλμς τους είδους, παίζοντας με τις σκιές, τα στιγμιαία κοψοχολιάσματα και τα εφετζίδικα ιλούζιονς, για να ανατριχιάσει το κοινό του. Εκεί που τα καταφέρνει πολύ καλύτερα από όλη την διάρκεια του φιλμ, είναι στην εισαγωγή, πριν πέσουν οι τίτλοι της έναρξης, όπου το κουκλάκι, στο πίσω μέρος του καθίσματος του αμαξιού της Farmiga και του Wilson, σιμά στο θεοσκότεινο κοιμητήριο, ξυπνά όλες τις ανήσυχες ψυχές, για να επιτεθούν στους "απαγωγείς" της. Είναι εκεί λίγο πριν την στιγμή, που και επίσημα το κοινό θα καταλάβει, πως η Άνναμπελ δεν είναι ακριβώς μια δαιμονισμένη ρεπλίκα ενός ταλαιπωρημένου κοριτσιού, αλλά μια μαγνητική πύλη, που έχει την ισχύ να προσελκύσει δίπλα της, καθετί το μυστηριώδες και απόκοσμο. Μέχρι και Λυκάνθρωπο, έχει το μενού...
Στα συν του αξιοπρεπούς ετούτου σίκουελ, κρατάμε τις ικανοποιητικές ερμηνείες του συμμαζεμένου σε πρόσωπα νεανικού καστ, προεξαρχούσης της μπεμπούλας με το όνομα Mckenna Grace, που υποδυόμενη την κόρη Γουόρεν, στην ματιά της ζωγραφίζει τον φόβο, της γενετικώς προδιατεθειμένης αλαφροΐσκιωτης. Βοηθούμενη από τις εκφραστικές Madison Iseman και Katie Sarife, σχηματίζει μαζί τους ένα τρίγωνο αντίστασης στις ορέξεις των βελζεβούλ, που πιο πολύ έχουν σκοπό να τρομάξουν την πλατεία μέσω της ψυχολογικής πίεσης, καθώς κυριεύουν το ένα μετά το άλλο τα δωμάτια του haunted house, παρά τιγκάροντας το εκράν με ποτάμια αίματος. Κόκκινου στοιχείου που απουσιάζει παντελώς από την τρίτη Άνναμπελ, εκτιμώ καλύτερα εντέλει, αφού το φιλμάκι παρακολουθείται άνετα και δίχως αποστροφές της ματιάς από τους λιγότερο τολμηρούς, ακόμη κι αν τα τινάγματα είναι προβλέψιμα, δευτερόλεπτα πριν εξελιχθούν.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 27 Ιουνίου 2019 από την Tanweer!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική