Movies Ltd

Με την ευχή της!

του zerVo (@moviesltd)

Πρόκειται για το ριμέικ της ομώνυμης ταινίας του Jules Dassin από το 1970 La Promesse De L'Aube, με πρωταγωνιστρία φυσικά την μοναδική μας Μελίνα, που στην τωρινή του εκδοχή υπογράφει ο αξιόλογος Φραντσέζος σκηνοθέτης Eric Barbier, στο έκτο μεγάλου μήκους δημιουργικό του βήμα, με γνωστότερο στο παρελθόν, το Le Serpent με τον Yvan Attal. Στην ουσία αναφερόμαστε στο αυτοβιογραφικό δράμα της πορείας ζωής του σπουδαίου Γάλλου λογοτέχνη Ρομαίν Γκαρί, από τα πολύ παιδικά του χρόνια, στην Πολωνική επαρχία, με ενδιάμεσο σταθμό την ενηλικίωση του στο τουριστικό θέρετρο της Κυανής Ακτής και κατάληξη στις ημέρες που έχει αρχίσει να κτίζει την διεθνή του φήμη, ενόσω κάνουν την εμφάνιση τους διαφόρων ειδών ψυχολογικά ζητήματα.

Προβλήματα που έχουν την βάση τους στην μοιραία σχέση του λογοτέχνη με την καταπιεστική μητέρα του, Νίνα Κατσέβ, που οραματίζομενη ένα καλύτερο μέλλον για το παιδί της, τον Ρομάν, μετανάστευσε από την επαναστατημένη Ρωσία προς την Δύση στις αρχές της δεκαετία του 20'. Αυταρχισμός που πίσω του έκρυβε μια ανυπολόγιστου μεγέθους φιλοδοξία για την εξέλιξη του γιου, με την βεβαιότητα πως όταν θα μεγαλώσει θα εξελιχθεί σε κάποιον σπουδαίο, μεγάλο και τρανό, που θα είναι ξακουστός σε όλο τον κόσμο και κανείς δεν θα μπορεί να τον λοιδορεί για την ταπεινή του καταγωγή. Από το φτωχικό ραφτάδικο στην Βίλνα, μέχρι την πανσιόν της Νίκαιας, εκεί που με κόπους και βάσανα, κτίστηκε η ιδιόμορφα αριστοκρατική προσωπικότητα του λογοτέχνη από μια μάνα που του αφιέρωσε ολάκερο το είναι της, φτάνουμε μέχρι τις ημέρες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, όπου ο Ρόμαν πολεμά στο πλευρό της Γαλλίας, δίχως όμως να μπορεί να πάρει βαθμό αξιωματικού ως μη γηγενής (και Εβραίος) και την κατοπινή αυτοεξορία του μέχρι το μακρινό Μεξικό. Εκεί που η τραγωδία της απώλειας, έχει κλονίσει για τα καλά την ψυχική του υγεία.

Εικαστικά μια Γαλλική ακριβή παραγωγή σαν και την Υπόσχεση της Αυγής δεν θα μπορούσε να μην αγγίξει το παρφέ, αφού ο σκηνοθέτης δεν φείδεται παράδων για να κτίσει το περιβάλλον που βιώνει ο συγγραφέας. Αξιοπρεπή για τα φραντσέζικα μέτρα, ειδικά εφέ στις εικόνες του πολέμου, πάμπολλοι κομπάρσοι, προσεγμένα σκηνικά στήνουν το ντεκόρ της εξέλιξης μιας δαιδαλώδους (κι ας μην της φαίνεται) οικογενειακής ιστορίας. Εκεί που η κατάσταση ξεφεύγει από τα χέρια του Barbier είναι όταν καλείται να πάρει απόφαση για το ποιες βινιέτες πρέπει να προσθέσει στην αφήγηση του, ούτως ώστε να μην χάσει την σειρά, αλλά ούτε και να σπαταλήσει κινηματογραφικό χρόνο μάταια. Ας πούμε πως το πρώτο το πετυχαίνει αναίμακτα, με ελάχιστα χρονικά πέρα δώθε να κάνουν την εμφάνιση τους. Στο δεύτερο κομμάτι όμως, το μέτρο ξεπερνιέται και μάλιστα πολύ, καθώς ο μετρ δεν σκέφτεται ποτέ οικονομικά, δεν κόβει σχεδόν τίποτα στο μοντάζ και έτσι το σύνολο μάλλον βαραίνει αγγίζοντας το δυομισάωρο.

Οι ερμηνείες του πρωταγωνιστικού διδύμου πάντως, είναι πολύ υψηλού επιπέδου, καθώς καλούνται να αποδώσουν στην έκφραση τους ένα εύρος ηλικιακό περίπου είκοσι χρόνων (συν μια δεκαετία πιότερη η μάνα, αφού ένας πιτσιρίκος αποδίδει τον Ρομάν μικρό) και χάρη και στην αρωγή του μακιγιάζ τα καταφέρνουν περίφημα. Εκτίμηση μου είναι, παρότι μόνιμα κινούνται ως ντουέτο, συγχρονισμός που ειδικά στο πλάνο του ταγκό αριστεύει, πως ο εκλεκτικός και εξαίσιος σε ότι κι αν έχει αναλάβει έως τώρα, Pierre Niney, βρίσκεται μισό σκαλοπάτι πιο πάνω ως δέσιμο με τον χαρακτήρα του, σε σχέση με την Charlotte Gainsbourg, μολονότι θα πίστευε κανείς περί του αντιθέτου. Ο σταδιακά εξελισσόμενος σε σούπερ αστέρα του Γαλλικού σινεμά πρωταγωνιστής, εκμεταλλεύεται με πιο σαφήνεια τις αβανταδόρικες στιγμές του σεναρίου από την κόρη του Serge, η οποία ειδικά στις σεκάνς των στερνών της - και των πλήρως μη λογικών της - παίζει σε πολύ δεύτερο πλάνο.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 12 Απριλίου 2018 από την Feelgood Ent.!