Κόκκινο Σπουργίτι
του Francis Lawrence. Με τους Jennifer Lawrence, Joel Edgerton, Matthias Schoenaerts, Charlotte Rampling, Mary-Louise Parker, Jeremy Irons, Ciaran Hinds, Joely Richardson, Bill Camp
Τσίου, τσίου, τσίου, ο σολίστ του κρύου...
του zerVo (@moviesltd) 
Από την εποχή της κορύφωσης του ψυχρού πολέμου, ειδικότερα σε όλο το εύρος της διπρόσωπης δεκαετίας του 80, μια σειρά ταινιών που στην μαρκίζα τους πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιζε ο προσδιορισμός Red έκαναν την εμφάνιση τους, έχοντας σαν βάση σεναριακή τους την διαρκή ρήξη ανάμεσα στις δύο υπερδυνάμεις. Φυσικά η Κόκκινη αυτή απόχρωση, στις Δυτικής κοπής παραγωγές, υποδήλωνε την Σοβιετική προέλευση του βασικού υποκειμένου / αντικειμένου / ενδιαφέροντος του στόρι, που είχε ως αναφορά, από πληρώματα υποβρυχίων (Red October) μέχρι καλά εκπαιδευμένους από την KGB μπάτσους (Red Heat) και από κυνηγητά με υπερ-κομάντος (Red Scorpion) ίσαμε φανταστικές πολεμικές επιχειρήσεις του Ρωσοκουβανικού μετώπου (!!!) επί αμερικάνικου εδάφους (Red Dawn). Ευτυχώς σε βάθος χρόνου η ψύχρα καταλάγιασε και μαζί η συνήθως σαχλαμαριστική απεικόνιση της στο πανί. Δίχως αυτό να σημαίνει πως το Red αραιά και που δεν επανεμφανίζεται στον τίτλο, επιχειρώντας να αναστήσει κατά κάποιο τρόπο την πολιτική παγωνιά, όπως καλή ώρα σε αυτό το μέτριας έμπνευσης, οργάνωσης και τελικού σερβιρίσματος περιπετειάκι.
Από τις πλέον χαρισματικές χορεύτριες των Μπαλσόι, η πρίμα μπαλαρίνα Ντομίνικα Ιγκόροβα, θα δει την φιλόδοξη καριέρα της να γκρεμίζεται μονομιάς, εξαιτίας ενός μοιραίου και επώδυνου ατυχήματος στην σκηνή του θεάτρου. Απογοητευμένη από το κτύπημα που της επιφύλασσε η τύχη και δίχως την οικονομική δυνατότητα να φροντίσει την ασθενή μητέρα της, η νεαρή και όμορφη, πρώην, πλέον, χορεύτρια, έναντι αδράς αμοιβής, θα αποδεχθεί την πρόταση του θείου της και στελέχους της Μυστικής Υπηρεσίας Ασφαλείας, Ιβάν, να πάρει μέρος σε μια άγνωστου ρίσκο αποστολή, που θα έχει σαν αποτέλεσμα τον θάνατο του προσώπου που θα κληθεί να αποπλανήσει με την σαγήνη της.
Ως μάρτυρας του φονικού, άσχετα αν δεν τον προκάλεσε, η άμαθη νεαρή πρέπει να υποστεί την εσχάτη των ποινών, προκειμένου το σόμα της κλείσει για πάντα, με την παρέμβαση του βαθμοφόρου συγγενή της όμως, δεν θα τιμωρηθεί παρά θα κληθεί να θητεύσει στο ιδιότυπο σχολείο των Σπουργιτιών, εκεί που απροσάρμοστα κορίτσια παίρνουν ακραία μαθήματα συμπεριφοράς, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά από την υπηρεσία ως πράκτορες. Αποφοίτηση που θα έλθει πολύ γρήγορα για την εύστροφη και ευφυή Ντομίνικα, που άμεσα θα λάβει εντολή για να ριχτεί στην κατασκοπική μάχη, ένα διεθνές παιχνίδι διπλωματικό και ιδιαίτερα ριψοκίνδυνο, από το οποίο πολύ δύσκολα μπορεί να διαφύγει χωρίς απώλειες...
Πόσω μάλλον όταν στο κόλπο για την εντυπωσιακής κορμοστασιάς νεαρά εισβάλλει απότομα και ο έρως για τα όμορφα μάτια Αμερικάνου υπερspy που βρίσκεται στο στόχαστρο των Ρώσων, έχοντας επαφές με διπλό πράκτορα που δεν μπορεί κανείς να τον εντοπίσει. Αρμοδιότητα να βρεθεί ο άμεσα ο σπιούνος, που θα πέσει κι αυτή στην ράχη της κοπελιάς, φέρνοντας την σε ακόμη πιο δυσχερή θέση, καθώς μέσα της τα συναισθήματα θα ανακατευτούν, ενόσω το πατριωτικό καθήκον θα μπλεχτεί με το ερωτικό σκίρτημα κάνοντας την κατάσταση ακόμη πιο μπερδεμένη. Και όχι μόνον για το κορίτσι που μέχρι πρότινος λικνιζόταν στο τέμπο του Τσαικόφσκι και πλέον μετά την αφόρητά βίαιη εκπαίδευση έχει εισέλθει σε δύσβατα μονοπάτια που ούτε καν φανταζόταν, μα κυρίως για τον θεατή που καλείται να παρακολουθήσει ετούτο το τάχαμου τζειμσμποντικό κομφούζιο.
Που μέσα από το βαρύγδουπο ίντρο του, που βαστά δεν βαστά ένα τετράλεπτο, ικανό όπως πιστεύουν οι σεναριογράφοι να μετατρέψει μια καλλιτέχνιδα σε πραγματικό δράκο, οδηγείται σταδιακά σε ένα γαϊτανάκι εγκλημάτων, τιμωριών, εκτελέσεων και προδοσιών, δίχως αρχή και τέλος, δίχως σαφήνεια στον ειρμό και δίχως καμία τάξη. Οι αναίτια πάμπολλοι χαρακτήρες που εισέρχονται στην πλοκή, αντί να στήσουν ένα cold war θρίλερ αξιώσεων με σκοπό την αποκάλυψη του ρουφιάνου, οδηγούν σε ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, αποσπούν το βλέμμα της πλατείας από την τρέχουσα ίντριγκα και δεν δένουν ποτέ με την υποτίθεται No Way Out έξοδο, που λογικά αφήνει ουκ ολίγες εκκρεμότητες προς συζήτηση.
Κι όμως μια ακόμη απόπειρα να στηθεί κατασκοπικό κινηματογραφικό παραμύθι που στο επίκεντρο του βρίσκεται θηλυκό, όπως τα κατάφερε μια χαρά ας πούμε η Salt και ακόμη πιο σπουδαία η Atomic Blonde, δεν στερείται παράδων στον σχεδιασμό της παραγωγής του, ταξιδεύοντας ως είθισται την κάμερα σε ουκ ολίγες γωνιές της Ευρώπης. Από την πολύ όμορφα φωτοηγραφημένη Βουδαπέστη, που λειτουργεί σαν κάντρο των υπόγειων επιχειρήσεων, μέχρι την Βιέννη και το Λονδίνο, ο φακός του υπερεκτιμημένου ντιρέκτορα Francis Lawrence ακολουθεί κατά πόδας την ηρωίδα του, που πολύ θα ήθελε αυτή η πρώτη της φορά να αποτελέσει την απαρχή μιας νέας σειράς περιπετειωδών σινέ επεισοδίων. Δεν το βλέπω για να μην πω το αποκλείω!
Από την μεριά της, πάντως, η J law κάνει ότι περνά από την κορμάρα της για να μην αφήσει το τρένο να καβαλήσει τις ράγες, πετάει σε πρώτη ευκαιρία τα εφαρμοστά της σατινένια φορέματα, υποδυόμενη μια περσόνα σεξοβομβική έκπληξη, χιλιάδες χιλιόμετρα πιο μακρινή από εκείνη των τρομερών υποσχέσεων χαμηλότονη του Winter's Bone ή την οσκαρικά αβανταδόρικη του Silver Linings. Βιολί που μάλιστα το συνεχίζει σε κάθε δημόσια εμφάνιση της, ενόψει προφανώς του προμόσιον, το οποίο την αποζητά προκλητικότερη και αποκαλυπτικότερη από ποτέ! Ο χρόνος θα δείξει, αν και από τέτοιου είδους υποκριτικά λακουβάκια / παγιδάκια δεν κατάφεραν να αποδράσουν στο παρελθόν ηθοποιοί με υψηλότερη αξία από την Jennifer.
Που παρόλα αυτά, ως πυλώνας ενός καταπληκτικού στα χαρτιά καστ, είναι και η μοναδική που δικαιούται να ομιλεί για ολοκληρωμένη παρουσία ως είτε μελαχρινό, είτε κατάξανθο Ρωσιδάκι Red Sparrow, καθώς τα βαρύγδουπα ονόματα της διανομής, κυρίως τα αντρικά, μάλλον μοιάζουν να κάνουν αγγαρεία, αρχής γενομένης από τον ανόρεχτο Joel Edgerton με κατάληξη δια μέσου των αόρατων πεπειραμένων Irons και Hinds, σε έναν κακομακιγιαρισμένο Matthias Schoenaerts, που νομίζεις πως τον έχουν μπογιατίσει για να παίξει τον σωσία του Πούτιν! Μοσχοβίτη στα χαρτιά, όπως και το σύνολο των χαρακτήρων που περιβάλλουν το τρομαγμένο Σπουργιτάκι, στο απογοητευτικό εντέλει φιλμ, που μια χαρά (...) ομιλούν την Ρωσική, με τον γνωστό τρόπο της απόδοσης των Αγγλικών λες και η γλώσσα έχει πιαστεί στον οισοφάγο. Εν έτι 2018. Δεν το δέχομαι!
Ως μάρτυρας του φονικού, άσχετα αν δεν τον προκάλεσε, η άμαθη νεαρή πρέπει να υποστεί την εσχάτη των ποινών, προκειμένου το σόμα της κλείσει για πάντα, με την παρέμβαση του βαθμοφόρου συγγενή της όμως, δεν θα τιμωρηθεί παρά θα κληθεί να θητεύσει στο ιδιότυπο σχολείο των Σπουργιτιών, εκεί που απροσάρμοστα κορίτσια παίρνουν ακραία μαθήματα συμπεριφοράς, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά από την υπηρεσία ως πράκτορες. Αποφοίτηση που θα έλθει πολύ γρήγορα για την εύστροφη και ευφυή Ντομίνικα, που άμεσα θα λάβει εντολή για να ριχτεί στην κατασκοπική μάχη, ένα διεθνές παιχνίδι διπλωματικό και ιδιαίτερα ριψοκίνδυνο, από το οποίο πολύ δύσκολα μπορεί να διαφύγει χωρίς απώλειες...
Πόσω μάλλον όταν στο κόλπο για την εντυπωσιακής κορμοστασιάς νεαρά εισβάλλει απότομα και ο έρως για τα όμορφα μάτια Αμερικάνου υπερspy που βρίσκεται στο στόχαστρο των Ρώσων, έχοντας επαφές με διπλό πράκτορα που δεν μπορεί κανείς να τον εντοπίσει. Αρμοδιότητα να βρεθεί ο άμεσα ο σπιούνος, που θα πέσει κι αυτή στην ράχη της κοπελιάς, φέρνοντας την σε ακόμη πιο δυσχερή θέση, καθώς μέσα της τα συναισθήματα θα ανακατευτούν, ενόσω το πατριωτικό καθήκον θα μπλεχτεί με το ερωτικό σκίρτημα κάνοντας την κατάσταση ακόμη πιο μπερδεμένη. Και όχι μόνον για το κορίτσι που μέχρι πρότινος λικνιζόταν στο τέμπο του Τσαικόφσκι και πλέον μετά την αφόρητά βίαιη εκπαίδευση έχει εισέλθει σε δύσβατα μονοπάτια που ούτε καν φανταζόταν, μα κυρίως για τον θεατή που καλείται να παρακολουθήσει ετούτο το τάχαμου τζειμσμποντικό κομφούζιο.
Που μέσα από το βαρύγδουπο ίντρο του, που βαστά δεν βαστά ένα τετράλεπτο, ικανό όπως πιστεύουν οι σεναριογράφοι να μετατρέψει μια καλλιτέχνιδα σε πραγματικό δράκο, οδηγείται σταδιακά σε ένα γαϊτανάκι εγκλημάτων, τιμωριών, εκτελέσεων και προδοσιών, δίχως αρχή και τέλος, δίχως σαφήνεια στον ειρμό και δίχως καμία τάξη. Οι αναίτια πάμπολλοι χαρακτήρες που εισέρχονται στην πλοκή, αντί να στήσουν ένα cold war θρίλερ αξιώσεων με σκοπό την αποκάλυψη του ρουφιάνου, οδηγούν σε ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, αποσπούν το βλέμμα της πλατείας από την τρέχουσα ίντριγκα και δεν δένουν ποτέ με την υποτίθεται No Way Out έξοδο, που λογικά αφήνει ουκ ολίγες εκκρεμότητες προς συζήτηση.
Κι όμως μια ακόμη απόπειρα να στηθεί κατασκοπικό κινηματογραφικό παραμύθι που στο επίκεντρο του βρίσκεται θηλυκό, όπως τα κατάφερε μια χαρά ας πούμε η Salt και ακόμη πιο σπουδαία η Atomic Blonde, δεν στερείται παράδων στον σχεδιασμό της παραγωγής του, ταξιδεύοντας ως είθισται την κάμερα σε ουκ ολίγες γωνιές της Ευρώπης. Από την πολύ όμορφα φωτοηγραφημένη Βουδαπέστη, που λειτουργεί σαν κάντρο των υπόγειων επιχειρήσεων, μέχρι την Βιέννη και το Λονδίνο, ο φακός του υπερεκτιμημένου ντιρέκτορα Francis Lawrence ακολουθεί κατά πόδας την ηρωίδα του, που πολύ θα ήθελε αυτή η πρώτη της φορά να αποτελέσει την απαρχή μιας νέας σειράς περιπετειωδών σινέ επεισοδίων. Δεν το βλέπω για να μην πω το αποκλείω!
Από την μεριά της, πάντως, η J law κάνει ότι περνά από την κορμάρα της για να μην αφήσει το τρένο να καβαλήσει τις ράγες, πετάει σε πρώτη ευκαιρία τα εφαρμοστά της σατινένια φορέματα, υποδυόμενη μια περσόνα σεξοβομβική έκπληξη, χιλιάδες χιλιόμετρα πιο μακρινή από εκείνη των τρομερών υποσχέσεων χαμηλότονη του Winter's Bone ή την οσκαρικά αβανταδόρικη του Silver Linings. Βιολί που μάλιστα το συνεχίζει σε κάθε δημόσια εμφάνιση της, ενόψει προφανώς του προμόσιον, το οποίο την αποζητά προκλητικότερη και αποκαλυπτικότερη από ποτέ! Ο χρόνος θα δείξει, αν και από τέτοιου είδους υποκριτικά λακουβάκια / παγιδάκια δεν κατάφεραν να αποδράσουν στο παρελθόν ηθοποιοί με υψηλότερη αξία από την Jennifer.
Που παρόλα αυτά, ως πυλώνας ενός καταπληκτικού στα χαρτιά καστ, είναι και η μοναδική που δικαιούται να ομιλεί για ολοκληρωμένη παρουσία ως είτε μελαχρινό, είτε κατάξανθο Ρωσιδάκι Red Sparrow, καθώς τα βαρύγδουπα ονόματα της διανομής, κυρίως τα αντρικά, μάλλον μοιάζουν να κάνουν αγγαρεία, αρχής γενομένης από τον ανόρεχτο Joel Edgerton με κατάληξη δια μέσου των αόρατων πεπειραμένων Irons και Hinds, σε έναν κακομακιγιαρισμένο Matthias Schoenaerts, που νομίζεις πως τον έχουν μπογιατίσει για να παίξει τον σωσία του Πούτιν! Μοσχοβίτη στα χαρτιά, όπως και το σύνολο των χαρακτήρων που περιβάλλουν το τρομαγμένο Σπουργιτάκι, στο απογοητευτικό εντέλει φιλμ, που μια χαρά (...) ομιλούν την Ρωσική, με τον γνωστό τρόπο της απόδοσης των Αγγλικών λες και η γλώσσα έχει πιαστεί στον οισοφάγο. Εν έτι 2018. Δεν το δέχομαι!
Στις δικές μας αίθουσες? Την 1η Μαρτίου 2018 από την Odeon!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική