Μαρία Μαγδαληνή
του Garth Davis. Με τους Rooney Mara, Joaquin Phoenix, Chiwetel Ejiofor, Tahar Rahim, Sarah-Sofie Boussnina, Hadas Yaron, Lubna Azabal
Μαρία λεν την Παναγιά, Μαρία λεν και Σένα!
του zerVo (@moviesltd) 
Μια κοινή, μια ιερόδουλη, μια πόρνη, μια του δρόμου, μια που από πάνω από το κορμί της έχει διαβεί ολάκερη η Ιουδαία, μια τιποτένια, μια φιλοχρήματη και παραδόπιστη, μια γυναίκα δίχως ηθικές αρχές και αναστολές... Άποψη που επικράτησε για περισσότερο από 1500 χρόνια για την μορφή που στάθηκε όσο καμιά άλλη σιμά στον Θεάνθρωπο, μια ευφάνταστη μελοδραματουργία, που δεν ξεπήδησε από την κούτρα κάποιου τυχάρπαστου, μα του ίδιου του προκαθήμενου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, Πάπα Γρηγόρη, στην απόπειρα του να μετατρέψει την ιστορία της Μαγδαληνής σε σαπουνοπερετικό βίντεο κλιπ. Και τα κατάφερε μια χαρά, εφόσον μέχρι λίγο πριν τις ημέρες μας, χάρη και στην αρωγή της σύγχυσης των Γραφών, κάπως έτσι είχαμε κατά νου την Mary Magdalene, ως το μετανοών παλιοθήλυκο, πριν το όνομα της αποκατασταθεί - ευτυχώς - πλήρως και θεωρηθεί πια ως ισότιμη των έτερων δώδεκα, 13η Απόστολος!
Μεγαλωμένη στην πλήρως ανδροκρατούμενη κοινωνία του μικρού χωριού στα Μάγδαλα του Νότου της Γαλιλαίας, η Μαρία είναι υποχρεωμένη να αποδεχθεί και να ακολουθήσει την προδιαγεγραμμένη μοίρα όλων των γυναικών της φυλής της - να περιοριστεί μαθησιακά, προκειμένου να διδαχθεί παραδοσιακά από τις γηραιότερες της, τις βασικές αρχές της οικοκυρικής, ώστε κάποια στιγμή να ολοκληρωθεί ως φιλήσυχη και υποτακτική σύζυγος και μητέρα. Το έντονο, απροσάρμοστο και φιλελεύθερο πνεύμα της, που από νεαρή ηλικία θα της δείξει τον δρόμο της φυγής, θα βρει την ευκαιρία που πάντοτε έψαχνε με την έλευση στην περιοχή του Ιησού, του συνοδευόμενου από δώδεκα μαθητές Προφήτη, που ακολουθείται από την φήμη του θαυματοποιού, εφόσον στην έως τα τώρα πορεία του, έχει καταφέρει να γιάνει σωρεία ανίατων ασθενών.
Στην ταπεινή και γεμάτη λόγια αγάπης διδασκαλία Του, η Μαρία, θα εντοπίσει τον μέντορα που η ανήσυχη σκέψη της αναζητούσε και παρόλες τις αντιδράσεις της οικογένειας της και την κατακραυγή της γειτονιάς για να την αποτρέψουν, κρίνοντας την ακόμη και δαιμονισμένη, εκείνη θα γίνει η πρώτη γυναίκα που θα βαπτιστεί εις το όνομα του Πατρός και θα προστεθεί στην ανδρική φράξια του δοξασμένου σε κάθε του βήμα, Μεσσία, Μια πορεία που θα διασχίσει ολάκερη την κάτω από Ρωμαική κατοχή ζώνη και ως τελικό προορισμό της έχει την Ιερουσαλήμ, εκεί που ο Ιησούς αναμένεται θριαμβευτικά από το πλήθος μετά Βαΐων και Κλάδων!
Από τα αυστηρά πατριαρχικά πλαίσια της φαμίλιας της, εκεί που η καρδιά της έμοιαζε εγκλωβισμένη σαν τιμωρημένη, η νεαρή γυναίκα θα αναπνεύσει ψυχικά, ανακαλύπτοντας την πνευματική της λύτρωση στις διδαχές του Σωτήρα, αντιλαμβανόμενη πως δεν πρόκειται για έναν τυχοδιώκτη ταχυδακτυλουργό όπως νομίζουν οι ευκολόπιστοι, αλλά για μια μοναδική οντότητα που εντός ολίγου, θα ολοκληρώσει μέσα σε πόνο την Πρώτη του Παρουσία. Αυτή ακριβώς την ξεχωριστή ύπαρξη ευλόγησε ο Ιησούς, θέτοντας την κόντρα στις ηθικοπλαστικές σοσιολογικές προσταγές στο πλευρό του και ορίζοντας την ως το υπόδειγμα, για να ακολουθήσουν την δική της στάση όλες οι υπόλοιπες καταπιεσμένες, άβουλες, μηδενισμένες και φυλακισμένες στους τέσσερις τοίχους της εστίας τους, γυναίκες.
Με σεβασμό στις Βιβλικές αναφορές, παραθέτοντας και τα σεναριακά δικά του, όχι όμως υψίστης σημασίας, προθέματα, ο σκηνοθέτης Garth Davis, στο σόφομορ πόνημα του, μετά το Lion που τον οδήγησε μέχρι τις Οσκαρικές υποψηφιότητες, καταπιάνεται με ένα θέμα δύσκολο, στα όρια της παγίδας, που ανήκει στον black listed κινηματογραφικά, θρησκευτικό χώρο, με τον τρόπο που αναπτύσσει την σκεπτική του όμως, μια χαρά πετυχαίνει να ζωγραφίσει την προσωπικότητα της Μαρίας Μαγδαληνής. Κι αυτό διότι σοφά εστιάζει στην εικόνα του θηλυκού ως αυτή του αδύναμου (με την κακή έννοια) φύλου, που παλεύει με νύχια και με δόντια να σπάσει τα δεσμά, να αποδράσει από τις δαγκάνες του πανίσχυρου και προνομιούχου αρσενικού. Και η Σωτηρία θα έλθει από εκεί που πραγματικά καρτερούσε, από την ίδια της την Πίστη, πως θα ξαναγεννηθεί, θα ανοίξει φτερά και θα το σκάσει μακριά από την ισοπέδωση (φύλου και περσόνας). Εννοείται πως για την επίτευξη του σκοπού του ο Αυστραλός σβήνει ολοσχερώς από την σινεφίλ μνήμη την κοψιά της (όμορφης είναι η αλήθεια) Anne Bancroft όπως μας την κακόμαθε ο Zeffirelli, πλάθωντας την λιτή, πλην επιβλητική, σεμνή, αλλά και πανέτοιμη να σηκώσει πρώτη λάβαρο νίκης!
Σε αυτή του την προσπάθεια κτυπάει διάνα στο πρόσωπο της Rooney Mara, που κατόπιν της παρακολούθησης του έργου, εκτιμώ πως δεν θα γινόταν να επιλέξει άλλη ιδανικότερη για να αποδώσει Εκείνη που στα χρονικά λάτρεψε όσο κανείς τον Χριστό, όπως σχεδόν το παραδέχεται σε μια όμορφα στημένη σεκάνς, η ίδια του η μητέρα, που γνωρίζει καλά πως το Τέλος πλησιάζει. Προσαρμοσμένη η μελαχρινή της λεπτή κοψιά - σε κάποια σημεία ίσως και με παρατραβηγμένα άρτιο μακιγιάζ προσώπου - στο υπέροχα φωτογραφημένο, τέλειο για απόδοση της μεσανατολικής ερήμου, φόντο της Νοτίου Ιταλίας (εκλεκτική συγγένεια με την Pasoliniκή αίρεση) μαγνητίζει το βλέμμα του θεατή, όπως και των συν αυτώ επί του εκράν, συμπεριλαμβανομένου και του σε δεύτερο πλάνο αφηγηματικά Ιησού, που τον υποδύεται όχι γνώριμα πράο, χάρη στην ιδιαίτερα μυστηριώδη ματιά του, ο πάντα καλός Joaquin Phoenix.
Δίχως να πιάνει τα αριστουργηματικώς καθηλωτικά στάνταρντς του Gibson, δεν είναι άλλωστε αυτός και ο στόχος του έργου, το Mary Magdalene, πραγματοποιεί δίχως τυμπανοκρουσίες και φανφάρες αυτό ακριβώς που υποσχέθηκε, μέσα από το σύνθημα του προμόσιον Her Story Will Be Told. Μια αξιοπρεπής, συμμαζεμένη χρονικά και προσεγμένη καλλιτεχνικά δημιουργία, που δεν προκαλεί σε φονταμενταλιστικές ακρότητες και έρχεται να πληροφορήσει, όσο γίνεται να πετύχει κάτι τέτοιο, υπέχοντας ρόλο εγκυκλοπαιδικό, για την αλήθεια γύρω από το πρόσωπο που δέθηκε όσο κανένα άλλο με τον Θεάνθρωπο. Δίνοντας με την παρουσία της, ξέχωρη αξία, στο πέραν του αιώνιου Πνευματικού, απτού και χειροπιαστού, δεύτερου συνθετικού, του Θείου Όρου.
Στην ταπεινή και γεμάτη λόγια αγάπης διδασκαλία Του, η Μαρία, θα εντοπίσει τον μέντορα που η ανήσυχη σκέψη της αναζητούσε και παρόλες τις αντιδράσεις της οικογένειας της και την κατακραυγή της γειτονιάς για να την αποτρέψουν, κρίνοντας την ακόμη και δαιμονισμένη, εκείνη θα γίνει η πρώτη γυναίκα που θα βαπτιστεί εις το όνομα του Πατρός και θα προστεθεί στην ανδρική φράξια του δοξασμένου σε κάθε του βήμα, Μεσσία, Μια πορεία που θα διασχίσει ολάκερη την κάτω από Ρωμαική κατοχή ζώνη και ως τελικό προορισμό της έχει την Ιερουσαλήμ, εκεί που ο Ιησούς αναμένεται θριαμβευτικά από το πλήθος μετά Βαΐων και Κλάδων!
Από τα αυστηρά πατριαρχικά πλαίσια της φαμίλιας της, εκεί που η καρδιά της έμοιαζε εγκλωβισμένη σαν τιμωρημένη, η νεαρή γυναίκα θα αναπνεύσει ψυχικά, ανακαλύπτοντας την πνευματική της λύτρωση στις διδαχές του Σωτήρα, αντιλαμβανόμενη πως δεν πρόκειται για έναν τυχοδιώκτη ταχυδακτυλουργό όπως νομίζουν οι ευκολόπιστοι, αλλά για μια μοναδική οντότητα που εντός ολίγου, θα ολοκληρώσει μέσα σε πόνο την Πρώτη του Παρουσία. Αυτή ακριβώς την ξεχωριστή ύπαρξη ευλόγησε ο Ιησούς, θέτοντας την κόντρα στις ηθικοπλαστικές σοσιολογικές προσταγές στο πλευρό του και ορίζοντας την ως το υπόδειγμα, για να ακολουθήσουν την δική της στάση όλες οι υπόλοιπες καταπιεσμένες, άβουλες, μηδενισμένες και φυλακισμένες στους τέσσερις τοίχους της εστίας τους, γυναίκες.
Με σεβασμό στις Βιβλικές αναφορές, παραθέτοντας και τα σεναριακά δικά του, όχι όμως υψίστης σημασίας, προθέματα, ο σκηνοθέτης Garth Davis, στο σόφομορ πόνημα του, μετά το Lion που τον οδήγησε μέχρι τις Οσκαρικές υποψηφιότητες, καταπιάνεται με ένα θέμα δύσκολο, στα όρια της παγίδας, που ανήκει στον black listed κινηματογραφικά, θρησκευτικό χώρο, με τον τρόπο που αναπτύσσει την σκεπτική του όμως, μια χαρά πετυχαίνει να ζωγραφίσει την προσωπικότητα της Μαρίας Μαγδαληνής. Κι αυτό διότι σοφά εστιάζει στην εικόνα του θηλυκού ως αυτή του αδύναμου (με την κακή έννοια) φύλου, που παλεύει με νύχια και με δόντια να σπάσει τα δεσμά, να αποδράσει από τις δαγκάνες του πανίσχυρου και προνομιούχου αρσενικού. Και η Σωτηρία θα έλθει από εκεί που πραγματικά καρτερούσε, από την ίδια της την Πίστη, πως θα ξαναγεννηθεί, θα ανοίξει φτερά και θα το σκάσει μακριά από την ισοπέδωση (φύλου και περσόνας). Εννοείται πως για την επίτευξη του σκοπού του ο Αυστραλός σβήνει ολοσχερώς από την σινεφίλ μνήμη την κοψιά της (όμορφης είναι η αλήθεια) Anne Bancroft όπως μας την κακόμαθε ο Zeffirelli, πλάθωντας την λιτή, πλην επιβλητική, σεμνή, αλλά και πανέτοιμη να σηκώσει πρώτη λάβαρο νίκης!
Σε αυτή του την προσπάθεια κτυπάει διάνα στο πρόσωπο της Rooney Mara, που κατόπιν της παρακολούθησης του έργου, εκτιμώ πως δεν θα γινόταν να επιλέξει άλλη ιδανικότερη για να αποδώσει Εκείνη που στα χρονικά λάτρεψε όσο κανείς τον Χριστό, όπως σχεδόν το παραδέχεται σε μια όμορφα στημένη σεκάνς, η ίδια του η μητέρα, που γνωρίζει καλά πως το Τέλος πλησιάζει. Προσαρμοσμένη η μελαχρινή της λεπτή κοψιά - σε κάποια σημεία ίσως και με παρατραβηγμένα άρτιο μακιγιάζ προσώπου - στο υπέροχα φωτογραφημένο, τέλειο για απόδοση της μεσανατολικής ερήμου, φόντο της Νοτίου Ιταλίας (εκλεκτική συγγένεια με την Pasoliniκή αίρεση) μαγνητίζει το βλέμμα του θεατή, όπως και των συν αυτώ επί του εκράν, συμπεριλαμβανομένου και του σε δεύτερο πλάνο αφηγηματικά Ιησού, που τον υποδύεται όχι γνώριμα πράο, χάρη στην ιδιαίτερα μυστηριώδη ματιά του, ο πάντα καλός Joaquin Phoenix.
Δίχως να πιάνει τα αριστουργηματικώς καθηλωτικά στάνταρντς του Gibson, δεν είναι άλλωστε αυτός και ο στόχος του έργου, το Mary Magdalene, πραγματοποιεί δίχως τυμπανοκρουσίες και φανφάρες αυτό ακριβώς που υποσχέθηκε, μέσα από το σύνθημα του προμόσιον Her Story Will Be Told. Μια αξιοπρεπής, συμμαζεμένη χρονικά και προσεγμένη καλλιτεχνικά δημιουργία, που δεν προκαλεί σε φονταμενταλιστικές ακρότητες και έρχεται να πληροφορήσει, όσο γίνεται να πετύχει κάτι τέτοιο, υπέχοντας ρόλο εγκυκλοπαιδικό, για την αλήθεια γύρω από το πρόσωπο που δέθηκε όσο κανένα άλλο με τον Θεάνθρωπο. Δίνοντας με την παρουσία της, ξέχωρη αξία, στο πέραν του αιώνιου Πνευματικού, απτού και χειροπιαστού, δεύτερου συνθετικού, του Θείου Όρου.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 22 Μαρτίου 2018 από την UIP!
