Η Ληστεία του Αιώνα
του Christian Gudegast. Με τους Gerard Butler, O'Shea Jackson Jr., 50 Cent, Pablo Schreiber, Evan Jones, Cooper Andrews, Maurice Compte, Kaiwi Lyman-Mersereau, Dawn Olivieri, Lewis Tan, Mo McRae
You Are Not The Bad Guys. We Are!
του zerVo (@moviesltd) 
Μπερδεψοδουλειά υπόθεση αυτό το κινηματογραφικό είδος που αποκαλείται heist movies. Είναι και το μοναδικό από όλα τα υποσύνολα που ανήκουν στο ευρύτερο genre της περιπέτειας δράσης, που δεν είναι αποξαρχής προκαθορισμένο το ποιοι είναι οι Καλοί ή οι Κακοί της πλοκής, που το κοινό στην εξέλιξη της υπόθεσης καλείται να επιλέξει αν θα υποστηρίξει τους Κλέφτες για τους Αστυνόμους. Με συνηθέστερα την πλάστιγγα να γέρνει, αντιφατικώς, προς την πλευρά των ληστών, ενόσω το σενάριο φροντίζει να τους πλασάρει ως συμπαθέστερους από τους διώκτες τους, ο σύγχρονος κινηματογράφος έχει καταφέρει να στήσει έξοχα δείγματα κλέφτικου adventure, με πιο αξιομνημόνευτες στιγμές εκείνες των (ριμέικ) Ocean's 11 - 12 - 13 και Italian Job. Η ταινία Den Of Thieves δεν πρόκειται ποτέ της πάντως να φτάσει τα υψηλά λέβελ των προαναφερθέντων, μιας και αποτυγχάνει πλήρως να μπάσει τον θεατή της στο κόλπο του να διαλέξει μεριά, εφόσον μέχρι και το σφύριγμα της λήξης της, δεν έχει κατανοήσει ποιοι είναι οι Bad και ποιοι οι Good Guys. Συνεπώς και ποιων το υποστηρικτικό κασκόλ θα κρατήσει ψηλά.
Καμία άλλη σπείρα στο Λος Άντζελες δεν μπορεί να υπερηφανευτεί πως στήνει τις πιο ευρηματικές ληστείες τραπεζών, αποστολών και θησαυροφυλακείων από εκείνη που ηγείται ο δαιμόνιος, πρώην διακεκριμένος πεζοναύτης του Αμερικάνικου στρατού, Ρέι Μέριμαν, ένας αδίστακτος διαρρήκτης, ικανός να ξεκλειδώσει ακόμη και το πιο καλά σφαλισμένο χρηματοκιβώτιο. Το τελευταίο και πιο μελετημένο πλάνο των μελών της συμμορίας, θα είναι να εισβάλλουν στις αποθήκες του Ομοσπονδιακού Υποθηκοφυλακείου και να αποσπάσουν το ποσό ρεκόρ των 30 εκατομμυρίων δολαρίων, κατά ευρηματικό τρόπο, τέτοιο, που ουδείς υπέυθυνος θα αντιληφθεί την απώλεια. Το δυσμενές για την φράξια των κλεφτών του Μέριμαν, είναι πως στην πιο πρόσφατη επίθεση της κινούμενη χρηματαποστολή, προκάλεσε τον θάνατο δύο ένστολων της LAPD, γεγονός που έχει προκαλέσει την οργή των όχι και τόσο καλών παιδιών του Εγκληματολογικού Τμήματος της μεγαλούπολης.
Της οποίας ηγείται ο διαβόητος με το παρατσούκλι Μπιγκ, σκληροτράχηλος υπερ-μπάτσος Νικ Ο' Μπράιαν, που έχει στήσει την δική του, ιδιαίτερα ακραίων και βίαιων μεθόδων, ομάδα δίωξης κακοποιών. Στην λίστα της οποίας ο ευρηματικός Μέριμαν και η παρέα του, κρατούν κυρίαρχη θέση ως καταζητούμενοι, μα παρόλες τις προσπάθειες του Σερίφη, ενίοτε λειτουργώντας και υπερβατικά του Νόμου, δεν έχει επιτευχθεί ο εντοπισμός του κρησφύγετου τους. Η προσέγγιση του χαμηλότερου στην ιεραρχία του τιμ των διαρρηκτών, οδηγού και περιστασιακού μπάρμαν, πρωτάρη και εμφανώς φοβισμένου Ντόνι, ενδεχόμενα θα ανοίξει την κερκόπορτα που θα οδηγήσει στην σύλληψη των δραστών. Σε κάθε κίνηση των bad cops, όμως, τα ευφυή μεγαλοκλεφτρόνια, βρίσκονται ένα βήμα μπροστά!
Με τόσες και τόσες οργανωμένες κλεψιές που έχουμε παρακολουθήσει στο πανί την τελευταία δεκαετία, η αλήθεια είναι πως έχει χαθεί το στοιχείο της έκπληξης, στον σχεδιασμό και την εκτέλεση της τέλειας ληστείας. Αναμένοντας λοιπόν μια από τα ίδια εδώ, σε ένα ελάχιστα διαφημισμένο περιπετειάκι, εξεπλάγην θετικά με τον ευρηματικό σπινθήρα που ξεπήδησε από τον νου των γραφιάδων του σεναρίου, που εκ πρώτης όψης μοιάζει σημαντικά διαφορετικός, από το κλισεδιάρικο "πάμε να ξαφρίσουμε τα ταμεία και να το σκάσουμε". Το βασικό πρόβλημα του Den Of Thieves είναι η μέθοδος που αποφασίζει να το υλοποιήσει ο ντιρέκτορας Christian Gudegast, σκρίπτερ του London Has Fallen και του A Man Apart, αποφασίζοντας ξεχειλώσει το κεντρικό θέμα, ρίχνοντας ταυτόχρονα φως και στους βίους των τριών βασικών πυλώνων του στόρι. Του διοργανωτή του ξαφρίσματος, του μούτσου της συμμορίας και του υπερμπάτσου που μόνιμα βρίσκεται στο κατόπι τους. Ενός δηλαδή καλά εκπαιδευμένου κομάντο, που για προσωπικούς λόγους διάλεξε τον δρόμο της Κακίας, ενός αγαθούλη μαύρου άσου του βολάν, που πάει να βγάλει γερό χαρτζιλίκι παίρνοντας μέρος στο κόλπο γκρόσο και ενός σχεδόν παράφρονα ένστολου (τρόπος του λέγειν, το τετριμμένο δερμάτινο τζάκετ δεν βγαίνει από πάνω του) που για χάρη της επαγγελματικής του επιτυχίας, έχει λησμονήσει πλήρως τις οικογενειακές του υποχρεώσεις, επιλέγοντας να ξενυχτά στα κακόφημα μπαράκια με στριπτιζούδες, από το να αγκαλιάζει τα κοριτσάκια του, που τον λατρεύουν.
Με τον τελευταίο, με την μόστρα του πολύ Gerard Butler, να ανεβαίνει με άνεση στο κορυφαίο σκαλί του βάθρου, ενάντια στον μάτσο Pablo Schreiber και τον απρόσμενα πολύ καλό O'Shea Jackson Jr, στην κούρσα για τον πιο αχώνευτο χαρακτήρα του φιλμ, είναι γεγονός πως οι ισορροπίες διαταράσσονται και το κοινό μάτι αποπροσανατολίζεται από τον στόχο του ποιον να υποστηρίξει, ως είθισται. Τον αδιστακτο US Marine / αρχικλέφτη, τον καρπαζοεισπράκτορα οδηγό Fast And Furious ή τον ασυνεπή, νυχτόβιο, σιχαμερό Bad Lieutenant? Μετά από δυο ώρες και βάλε θέασης, το πράγμα έχοντας χάσει την αρχική του ρότα, ελάχιστα φαίνεται να νοιάζει ποιος εντέλει θα βγει ζωντανός από το Heat πανδαιμόνιο, αν και η γραφίδα με την (προβλέψιμη για τους έμπειρους σινεφίλ) ανατροπή του φινάλε. Που εντέλει σφραγίζει και με την βούλα την διάχυτη σε όλο το εύρος των 140 λεπτών εντύπωση, πως το πνεύμα στην οργάνωση της Ληστείας του Αιώνα (σιγά...) ήταν μεν πρόθυμο, η σαρξ στην εκτέλεση μας προέκυψε μάλλον ασθενούλα...
Της οποίας ηγείται ο διαβόητος με το παρατσούκλι Μπιγκ, σκληροτράχηλος υπερ-μπάτσος Νικ Ο' Μπράιαν, που έχει στήσει την δική του, ιδιαίτερα ακραίων και βίαιων μεθόδων, ομάδα δίωξης κακοποιών. Στην λίστα της οποίας ο ευρηματικός Μέριμαν και η παρέα του, κρατούν κυρίαρχη θέση ως καταζητούμενοι, μα παρόλες τις προσπάθειες του Σερίφη, ενίοτε λειτουργώντας και υπερβατικά του Νόμου, δεν έχει επιτευχθεί ο εντοπισμός του κρησφύγετου τους. Η προσέγγιση του χαμηλότερου στην ιεραρχία του τιμ των διαρρηκτών, οδηγού και περιστασιακού μπάρμαν, πρωτάρη και εμφανώς φοβισμένου Ντόνι, ενδεχόμενα θα ανοίξει την κερκόπορτα που θα οδηγήσει στην σύλληψη των δραστών. Σε κάθε κίνηση των bad cops, όμως, τα ευφυή μεγαλοκλεφτρόνια, βρίσκονται ένα βήμα μπροστά!
Με τόσες και τόσες οργανωμένες κλεψιές που έχουμε παρακολουθήσει στο πανί την τελευταία δεκαετία, η αλήθεια είναι πως έχει χαθεί το στοιχείο της έκπληξης, στον σχεδιασμό και την εκτέλεση της τέλειας ληστείας. Αναμένοντας λοιπόν μια από τα ίδια εδώ, σε ένα ελάχιστα διαφημισμένο περιπετειάκι, εξεπλάγην θετικά με τον ευρηματικό σπινθήρα που ξεπήδησε από τον νου των γραφιάδων του σεναρίου, που εκ πρώτης όψης μοιάζει σημαντικά διαφορετικός, από το κλισεδιάρικο "πάμε να ξαφρίσουμε τα ταμεία και να το σκάσουμε". Το βασικό πρόβλημα του Den Of Thieves είναι η μέθοδος που αποφασίζει να το υλοποιήσει ο ντιρέκτορας Christian Gudegast, σκρίπτερ του London Has Fallen και του A Man Apart, αποφασίζοντας ξεχειλώσει το κεντρικό θέμα, ρίχνοντας ταυτόχρονα φως και στους βίους των τριών βασικών πυλώνων του στόρι. Του διοργανωτή του ξαφρίσματος, του μούτσου της συμμορίας και του υπερμπάτσου που μόνιμα βρίσκεται στο κατόπι τους. Ενός δηλαδή καλά εκπαιδευμένου κομάντο, που για προσωπικούς λόγους διάλεξε τον δρόμο της Κακίας, ενός αγαθούλη μαύρου άσου του βολάν, που πάει να βγάλει γερό χαρτζιλίκι παίρνοντας μέρος στο κόλπο γκρόσο και ενός σχεδόν παράφρονα ένστολου (τρόπος του λέγειν, το τετριμμένο δερμάτινο τζάκετ δεν βγαίνει από πάνω του) που για χάρη της επαγγελματικής του επιτυχίας, έχει λησμονήσει πλήρως τις οικογενειακές του υποχρεώσεις, επιλέγοντας να ξενυχτά στα κακόφημα μπαράκια με στριπτιζούδες, από το να αγκαλιάζει τα κοριτσάκια του, που τον λατρεύουν.
Με τον τελευταίο, με την μόστρα του πολύ Gerard Butler, να ανεβαίνει με άνεση στο κορυφαίο σκαλί του βάθρου, ενάντια στον μάτσο Pablo Schreiber και τον απρόσμενα πολύ καλό O'Shea Jackson Jr, στην κούρσα για τον πιο αχώνευτο χαρακτήρα του φιλμ, είναι γεγονός πως οι ισορροπίες διαταράσσονται και το κοινό μάτι αποπροσανατολίζεται από τον στόχο του ποιον να υποστηρίξει, ως είθισται. Τον αδιστακτο US Marine / αρχικλέφτη, τον καρπαζοεισπράκτορα οδηγό Fast And Furious ή τον ασυνεπή, νυχτόβιο, σιχαμερό Bad Lieutenant? Μετά από δυο ώρες και βάλε θέασης, το πράγμα έχοντας χάσει την αρχική του ρότα, ελάχιστα φαίνεται να νοιάζει ποιος εντέλει θα βγει ζωντανός από το Heat πανδαιμόνιο, αν και η γραφίδα με την (προβλέψιμη για τους έμπειρους σινεφίλ) ανατροπή του φινάλε. Που εντέλει σφραγίζει και με την βούλα την διάχυτη σε όλο το εύρος των 140 λεπτών εντύπωση, πως το πνεύμα στην οργάνωση της Ληστείας του Αιώνα (σιγά...) ήταν μεν πρόθυμο, η σαρξ στην εκτέλεση μας προέκυψε μάλλον ασθενούλα...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 18 Ιανουαρίου 2018 από την Odeon!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική