του Francesco Amato. Mε τους Toni Servillo, Verónica Echegui, Luca Marinelli, Valentina Carnelutti, Pietro Sermonti, Paolo Graziosi
Όταν η τρέλα δεν πάει στα βουνά αλλά... για τρέξιμο!
του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)
Στο κυνήγι του κρυμμένου θησαυρού
Αυτή είναι η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας του 39χρονου Ιταλού σκηνοθέτη Francesco Amato. Προηγήθηκαν δύο ταινίες που δεν είδαμε ποτέ στη χώρα μας: «Ma che ci faccio qui!» (2006) και «Cosimo e Nicole» (2012). Στην Ιταλία η ταινία βγήκε στις 13 Απριλίου και οι συνολικές της εισπράξεις στη γείτονα χώρα άγγιξαν τα δύο εκατομμύρια δολάρια (πηγή: www.boxofficemojo.com)
Λογικά, σ' αυτό το σημείο, θα κάναμε μια μικρή αναφορά στον τιτανομέγιστο Toni Servillo, ο οποίος αποδεικνύεται ένας από τους σημαντικότερους Ιταλούς ηθοποιούς, και κατά πως φαίνεται, όχι μόνο δεν τον τρομάζει η κωμωδία, αλλά τα πάει περίφημα σ' αυτήν. Όχι. Θα κάνουμε μια μικρή αναφορά στην συμπρωταγωνίστριά του, την Verónica Echegui, η οποία κατορθώνει και κλέβει τις εντυπώσεις. Η Ισπανίδα ηθοποιός λοιπόν γεννήθηκε στις 16 Ιουνίου του 1983 (πρόσφατα έκλεισε δηλαδή τα 34 χρόνια της) στη Μαδρίτη. Από μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός, αλλά κλασικά έκανε κι άλλες δουλειές, μεταξύ των οποίων σερβιτόρα και συνοδός σκύλων! Στο σινεμά την έσπρωξε ο γνωστός και μη εξαιρετέος Bigas Luna, που της έδωσε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του «Yo soy la Juani» (2006). Ο ίδιος (συχωρεμένος πια) σκηνοθέτης είχε δώσει τον πρώτο κινηματογραφικό της ρόλο και στην Penélope Cruz, χρήζοντάς την πρωταγωνίστρια στο γνωστό και αγαπημένο «Jamon, Jamon» (1992)! Μάλιστα, εκεί έπαιξε για πρώτη φορά με τον Javier Bardem (στην μόλις τρίτη του κινηματογραφική εμφάνιση!), τον οποίο πολλά χρόνια αργότερα παντρεύτηκε! Και είναι πολλοί εκείνοι που συγκρίνουν την Echegui με την Cruz, τόσο εμφανισιακά (η Echegui κατά τη γνώμη μας είναι πολύ πιο όμορφη) όσο και από άποψη ταλέντου (θα δείξει). Γνωρίζοντας άπταιστα αγγλικά, έχει παίξει και σε χολιγουντιανές παραγωγές, όπως το «Μην εμπιστεύεσαι κανέναν» (The Cold Light of Day, 2012) αλλά και σε τηλεοπτικά σίριαλ, όπως το «Fortitude». Σε λίγο καιρό θα τη δούμε ξανά στη μεγάλη οθόνη σε μια παλιότερη ταινία της, το «Σουζάνα με σκοτώνεις» (Me estás matando Susana, 2016), υποδυόμενη τη Σουζάνα του τίτλου, δίπλα στον Gael García Bernal.
Η υπόθεση: Ο Ελία είναι ένας μεσήλικας, τσιγκούνης, Εβραίος ψυχίατρος. Ήταν παντρεμένος αλλά έχει χωρίσει εδώ και λίγο καιρό από τη σύζυγό του Τζιοβάνα - όχι νομικά, πάντως, καθώς τα διαζύγια κοστίζουν! Μένει μόνος σε ένα διαμέρισμα που χρησιμοποιεί και ως ιατρείο για τις συνεδρίες με τους ασθενείς του. Για την ακρίβεια, μισό διαμέρισμα, αφού έχει χωρίσει απλώς το σπίτι που έμενε με τη γυναίκα του στα δύο, καθώς και οι μετακομίσεις κοστίζουν! Αγαπώντας τα γλυκά και γενικά τις λιχουδιές και μη... αγαπώντας οτιδήποτε έχει να κάνει με σωματική άσκηση, παχαίνει και η καρδιά του, του στέλνει προειδοποιητικά καμπανάκια! Ο γιατρός του, του συνιστά γυμναστική. Έτσι, ο Ελία αποφασίζει να πάει σε γυμναστήριο.
Τότε είναι που μπαίνει στη ζωή του η Κλαούντια, μια νεαρή και όμορφη γυμνάστρια στο συγκεκριμένο γυμναστήριο. Η Κλαούντια είναι Ισπανίδα και καθώς έχει κι ένα παιδί, χρειάζεται περισσότερα χρήματα, οπότε προτείνει στον Ελία να γίνει η personal trainer του. Ο ψυχίατρος έχει σπουδαίο πνεύμα μα καθόλου σπουδαίο σώμα και η γυμνάστρια έχει σπουδαίο σώμα μα καθόλου σπουδαίο πνεύμα! Η παρέα των δύο θα τους κάνει καλό, αν και θα μπλέξουν σε ορισμένες πολύ παράξενες περιπέτειες που μεταξύ των άλλων έχουν να κάνουν με θαμμένα κλοπιμαία κι έναν φυλακισμένο αγαπητικό της Κλαούντια, που δεν μπορεί να θυμηθεί πού τα έχει θάψει...
Η άποψή μας: Έχει πολύ μεγάλη διαφορά να βλέπεις σπουδαίους ηθοποιούς να εξευτελίζονται από το να βλέπεις σπουδαίους ηθοποιούς να προσαρμόζονται. Πχ, ο 74χρονος Robert De Niro τα τελευταία χρόνια ξευτιλίζεται. Η τεράστια αυτή ηθοποιάρα έχει καταντήσει να παίζει σε μαλακίες τύπου «Άτακτος παππούς»! Εντάξει, ο Toni Servillo είναι 16 χρόνια μικρότερος από τον De Niro. Ίσως και σε αυτόν όταν μεγαλώσει κι άλλο, να μην του προσφέρονται ζουμεροί ρόλοι παρά μόνο χαζομάρες. Προς το παρόν, όμως, κάνει εξαιρετικές επιλογές.
Ο ηθοποιός – φετίχ του Paolo Sorrentino (έχει πρωταγωνιστήσει στις τέσσερις από τις επτά μεγάλου μήκους ταινίες του σκηνοθέτη, ενώ θα πρωταγωνιστεί και στην όγδοη, το «Loro», που θα έχει να κάνει με τη ζωή του Silvio Berlusconi!!!), έχει δείξει την τεράστια γκάμα του ταλέντου του πολλάκις. Και δεν... χαλιέται να παίξει σε μικρές κωμωδίες όπως τούτη εδώ. Γιατί; Μα γιατί ο άνθρωπος διάβασε ένα καλογραμμένο σενάριο, με έναν καθαρά κωμικό ρόλο, όπου δεν εξευτελίζεται! Είναι απολαυστικός στο ρόλο του σπαγκοραμμένου, που πάνω από όλα βάζει την καλοπέρασή του και εννοείται τον εαυτό του. Όπως πολλοί επαγγελματίες μετά από καιρό, ουσιαστικά δουλεύει στον... αυτόματο πιλότο. Γνωρίζει τη δουλειά του, είναι επαγγελματίας, αλλά όλοι μας κάποια στιγμή βαδίζουμε πάνω σε σταθερές, πάνω στην εμπειρία, και κάνουμε τη δουλειά μας με κλειστά μάτια, επιζητώντας ευκολία απ' ότι ποιότητα. Έτσι πχ και οι κριτικοί κινηματογράφου, γράφουμε πολλές φορές φασόν, ιδίως αν δεν έχουμε έμπνευση, ιδίως αν δεν βοηθάει και η ταινία. Το κείμενο όμως πρέπει να γραφτεί. Και θα γραφτεί όπως και να έχει...
Στην παγιωμένη ζωή του Ελία μπαίνει με φόρα η Κλαούντια. Ένας φρέσκος αέρας θα τον χτυπήσει. Είναι νέα, είναι ωραία, είναι υπέροχη! Ο Ελία θα την φλερτάρει κι ας ξέρει ότι δεν έχει καμία τύχη. Κι όταν σιγά σιγά θα τη γνωρίσει ουσιαστικά, ανάμεσά τους θα αναπτυχθεί μια πολύ δυνατή φιλία. Πολύ ωραία, έξυπνη, ραφιναρισμένη κωμωδία, στα όρια του screwball με μια δόση Γούντι Άλεν, με τον Servillo να τα πηγαίνει για άλλη μια φορά περίφημα και με την Echegui να κερδίζει τους θεατές με τη μελαχρινή ομορφιά της, το γυμνασμένο κορμί της και την μπριόζα ερμηνεία της. Βλέπεις την ταινία, περνάς καλά, δεν χαλιέσαι: ότι πρέπει για θερινό σινεμά!
Η υπόθεση: Ο Ελία είναι ένας μεσήλικας, τσιγκούνης, Εβραίος ψυχίατρος. Ήταν παντρεμένος αλλά έχει χωρίσει εδώ και λίγο καιρό από τη σύζυγό του Τζιοβάνα - όχι νομικά, πάντως, καθώς τα διαζύγια κοστίζουν! Μένει μόνος σε ένα διαμέρισμα που χρησιμοποιεί και ως ιατρείο για τις συνεδρίες με τους ασθενείς του. Για την ακρίβεια, μισό διαμέρισμα, αφού έχει χωρίσει απλώς το σπίτι που έμενε με τη γυναίκα του στα δύο, καθώς και οι μετακομίσεις κοστίζουν! Αγαπώντας τα γλυκά και γενικά τις λιχουδιές και μη... αγαπώντας οτιδήποτε έχει να κάνει με σωματική άσκηση, παχαίνει και η καρδιά του, του στέλνει προειδοποιητικά καμπανάκια! Ο γιατρός του, του συνιστά γυμναστική. Έτσι, ο Ελία αποφασίζει να πάει σε γυμναστήριο.
Τότε είναι που μπαίνει στη ζωή του η Κλαούντια, μια νεαρή και όμορφη γυμνάστρια στο συγκεκριμένο γυμναστήριο. Η Κλαούντια είναι Ισπανίδα και καθώς έχει κι ένα παιδί, χρειάζεται περισσότερα χρήματα, οπότε προτείνει στον Ελία να γίνει η personal trainer του. Ο ψυχίατρος έχει σπουδαίο πνεύμα μα καθόλου σπουδαίο σώμα και η γυμνάστρια έχει σπουδαίο σώμα μα καθόλου σπουδαίο πνεύμα! Η παρέα των δύο θα τους κάνει καλό, αν και θα μπλέξουν σε ορισμένες πολύ παράξενες περιπέτειες που μεταξύ των άλλων έχουν να κάνουν με θαμμένα κλοπιμαία κι έναν φυλακισμένο αγαπητικό της Κλαούντια, που δεν μπορεί να θυμηθεί πού τα έχει θάψει...
Η άποψή μας: Έχει πολύ μεγάλη διαφορά να βλέπεις σπουδαίους ηθοποιούς να εξευτελίζονται από το να βλέπεις σπουδαίους ηθοποιούς να προσαρμόζονται. Πχ, ο 74χρονος Robert De Niro τα τελευταία χρόνια ξευτιλίζεται. Η τεράστια αυτή ηθοποιάρα έχει καταντήσει να παίζει σε μαλακίες τύπου «Άτακτος παππούς»! Εντάξει, ο Toni Servillo είναι 16 χρόνια μικρότερος από τον De Niro. Ίσως και σε αυτόν όταν μεγαλώσει κι άλλο, να μην του προσφέρονται ζουμεροί ρόλοι παρά μόνο χαζομάρες. Προς το παρόν, όμως, κάνει εξαιρετικές επιλογές.
Ο ηθοποιός – φετίχ του Paolo Sorrentino (έχει πρωταγωνιστήσει στις τέσσερις από τις επτά μεγάλου μήκους ταινίες του σκηνοθέτη, ενώ θα πρωταγωνιστεί και στην όγδοη, το «Loro», που θα έχει να κάνει με τη ζωή του Silvio Berlusconi!!!), έχει δείξει την τεράστια γκάμα του ταλέντου του πολλάκις. Και δεν... χαλιέται να παίξει σε μικρές κωμωδίες όπως τούτη εδώ. Γιατί; Μα γιατί ο άνθρωπος διάβασε ένα καλογραμμένο σενάριο, με έναν καθαρά κωμικό ρόλο, όπου δεν εξευτελίζεται! Είναι απολαυστικός στο ρόλο του σπαγκοραμμένου, που πάνω από όλα βάζει την καλοπέρασή του και εννοείται τον εαυτό του. Όπως πολλοί επαγγελματίες μετά από καιρό, ουσιαστικά δουλεύει στον... αυτόματο πιλότο. Γνωρίζει τη δουλειά του, είναι επαγγελματίας, αλλά όλοι μας κάποια στιγμή βαδίζουμε πάνω σε σταθερές, πάνω στην εμπειρία, και κάνουμε τη δουλειά μας με κλειστά μάτια, επιζητώντας ευκολία απ' ότι ποιότητα. Έτσι πχ και οι κριτικοί κινηματογράφου, γράφουμε πολλές φορές φασόν, ιδίως αν δεν έχουμε έμπνευση, ιδίως αν δεν βοηθάει και η ταινία. Το κείμενο όμως πρέπει να γραφτεί. Και θα γραφτεί όπως και να έχει...
Στην παγιωμένη ζωή του Ελία μπαίνει με φόρα η Κλαούντια. Ένας φρέσκος αέρας θα τον χτυπήσει. Είναι νέα, είναι ωραία, είναι υπέροχη! Ο Ελία θα την φλερτάρει κι ας ξέρει ότι δεν έχει καμία τύχη. Κι όταν σιγά σιγά θα τη γνωρίσει ουσιαστικά, ανάμεσά τους θα αναπτυχθεί μια πολύ δυνατή φιλία. Πολύ ωραία, έξυπνη, ραφιναρισμένη κωμωδία, στα όρια του screwball με μια δόση Γούντι Άλεν, με τον Servillo να τα πηγαίνει για άλλη μια φορά περίφημα και με την Echegui να κερδίζει τους θεατές με τη μελαχρινή ομορφιά της, το γυμνασμένο κορμί της και την μπριόζα ερμηνεία της. Βλέπεις την ταινία, περνάς καλά, δεν χαλιέσαι: ότι πρέπει για θερινό σινεμά!
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 15 Ιουνίου 2017 από την Danaos Films
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική