Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Κάποτε, τον πρώτο καιρό που έκανε την εμφάνιση του το ξενόφερτο έθιμο των μπάτσελορ πάρτυ, εμείς (τα αγοράκια) θεωρούσαμε εαυτούς τυχερούς, αν τύγχανε στην έξοδο μας, η παραδιπλανή γυναικεία παρέα, να το έκαιγε ενόψει γαμήλιας τελετής. Όμορφα ντυμένα κορίτσα σαν τα κρύα τα νερά, να λικνίζονται πάνω στις μπάρες και τα τραπέζια, χάρμα οφθαλμών σε υπόδειγμα ομαδικής διασκέδασης, μιας και σε συντριπτικό ποσοστό, τριγύρω από την διάφανη περίφραξη της ομήγυρης, έστεκε ταμπέλα απαγορευτική: "Μην πλησιάζετε, η νύχτα αυτή είναι για την πάρτη μας". Στο πέρασμα του χρόνου, τα κοράσια έκριναν σκόπιμο, στο κέφι τους αυτό, να προσθέσουν τις αντρικές συνήθειες της αντίστοιχης βραδιάς, μπεκροποσίες, στριπτιτζάδικα, τσιπεντέηλς κι έτσι, ένεκα υποτιθέμενης απελευθέρωσης. Το αποτέλεσμα του συναγωνισμού των φύλων στην εξισωτική γουρουνιά, ήταν το λοιπόν, να πέσουν και οι μορφονιές στην παγίδα του ματαιόδοξου fun, που έρχεται άμεσα σε αχώνευτη κόντρα με το εκλεπτυσμένο στυλ της φεμίνας. Καλή ώρα...

Ελάχιστες ώρες χωρίζουν την όμορφη και επικοινωνιακή Τζέσικα, από το να ανταλλάξει όρκους παντοτινής πίστης με τον αρραβωνιαστικό της Πίτερ, οπότε ποια καλύτερη στιγμή από το να συναντηθεί και πάλι, δέκα ολόκληρα χρόνια μετά από την ώρα της αποφοίτησης, με τις τρεις κολλητές της στο κολέγιο, για μια ξέφρενη εργένικη νύχτα γλεντιού, Με την εκδηλωτική και φωνακλού, δασκάλα πλέον, Άλις, την χαμηλών τόνων κάποτε, μα μαχητική ακτιβίστρια πια, Φράνκι και την ζωντοχήρα Μπλέρ, που μια χαρά τα περνάει ξοδεύοντας την διατροφή του πρώην. Στην γυναικεία συντροφιά που αποξαρχής δηλώνει πανέτοιμη για όλα, ταξιδεύοντας μέχρι το καυτό Μαιάμι, θα προστεθεί και η Πίππα (...) Αυστραλιανή φιλενάδα της Τζες, από την εποχή της επαγγελματικής εξάσκησης της στους Αντίποδες, συνεπώς με το κουιντέτο συμπληρωμένο, τα κλαμπς της Φλόριντας αναμένεται να αναστενάξουν...

Για την ετερόκλητη πεντάδα όμως, μια απλή βόλτα στην ντίσκο δεν θα είναι αρκετή, αφού μετά από μπόλικες δόσεις αλκοόλ και κοκού, τα κοριτσόπουλα θα επιθυμήσουν να συνεχίσουν το πάρτυ τους, κατ οίκον, στην πολυτελή, αν και δανεική, βιλάρα δίπλα στο κύμα που τις φιλοξενεί, έχοντας την παρέα, ενός μορφονιού στρίπερ! Κάτι η θολούρα, κάτι οι ασούμπαλες κινήσεις της εύσωμης παπαρδέλας Άλις, το κακό δεν θα αργήσει να συμβεί, με τον σωματαρά να πέφτει σέκος, μετά από ακούσιο βαρύ κτύπημα στο κεφάλι. Απόγνωση για τις αλαφροντυμένες μεγαλομπεμπέκες, που από εκεί που περίμεναν το γλέντι να κρατήσει ίσαμε το πρωί, τώρα δεν έχουν παρά ελάχιστες μόνο ώρες, να δουν τι θα κάνουν με το πτώμα...

Μακάβρια είναι η αλήθεια τροπή, παίρνει από το ανέμελο πανηγύρι που έστησαν με κοκτέιλ, πίτσες, σκόνη στο γυαλί και απεριόριστη σέξι διάθεση οι κοπελούδες, στην θωριά του αίματος, που τρέχει ποτάμι από την πληγή του πεθαμένου, πάνω στο κατάλευκο πάτωμα. Και ποιες ενδεχόμενα μπορεί να είναι οι αντιδράσεις τους, όταν ο νους είναι θολωμένος και δεν δύναται να σκεφτεί λογικά? Μπροστά στον κίνδυνο να αποκαλυφθεί το εξ αμελείας μεν, αλλά έγκλημα που διέπραξαν, οι κυρίες πρέπει πάση θυσία να εξαφανίσουν το άψυχο κορμί και να διαγράψουν μια για πάντα από την μνήμη τους το περιστατικό. Πράγματα ανέφικτα και απίθανα, βεβαίως, αφού στην διάφανη μεζονέτα, θα αρχίσουν να καταφτάνουν απρόσκλητοι, τριολέ γείτονες, καχύποπτοι μπάτσοι, αλλά - για στάσου - κι ένας ακόμη επαγγελματίας ξεβράκωτος, που μάλλον δεν ήταν στο πρόγραμμα...

Η βασική ιδέα του κωμικού (υποτίθεται) φιλμ, ούτε πρωτότυπη είναι, ούτε πρωτοφανέρωτη στο σινεμά, αφού σε σερνική βερσιόν την έχουμε δει δυο δεκαετίες πριν στο Very Bad Things του Peter Berg, όταν μια νεκρή πόρνη, προκάλεσε μακελειό στην μπάτσελορ γιορτούλα των φίλων. Οπότε δεν υπάρχουν και εκπλήξεις στην αφήγηση μέχρι το παλικάρι να πέσει τέζα από το σάλτο μορτάλε της άγαρμπης κομπανιέρας. Από το σημείο αυτό που ξεκινούν δηλαδή, οι περιπέτειες των φιλενάδων, που απελπισμένες καλούνται να σβήσουν τα πειστήρια που αυτόματα τις καθιστούν φόνισσες. Κι αν οι πλάκες είχαν έστω και την ελάχιστη προσέγγιση του παρόμοιου εξελικτικά Weekend At Bernies, ενδεχόμενα να περνούσαμε κι εμείς καλά με τις άναρθρες κραυγές τους, το πράγμα όμως έτσι όπως το σερβίρει κάποια κυρία Lucia Aniello, ως ανέμπνευστο κρίνεται και ελάχιστα χιουμοριστικό,

Εκεί που πανεύκολα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί η κλειστοφοβία ή η περιορισμένη εξυπνάδα σαν μέσο εξέλιξης της φάρσας, το σενάριο προτιμά να προσθέσει στην πορεία του την αντίδραση του απόμακρου αρραβωνιάρη, που λειτουργώντας ηλίθια και πανηλίθια,.στην αναζήτηση στο άγνωστο της καλής του, μάλλον βοηθά στο να σχηματιστεί μουτσοιύνα αδιαφορίας στο πρόσωπο του θεατή. Όσο για τα όσα λαμβάνουν χώρα στο σπίτι του τρόμου, στο πάλεμα τους να φτάσουν τα λέβελς των Hangovers, επαναλαμβάνονται και χωλαίνουν αβάσταχτα στο πολύ πιο φτωχικού και περιορισμένου μπάτζετ αισθητικής. Οπότε μένει κάτι να θυμόμαστε από το πολυδιαφημισμένο και προμοταρισμένο κοριτσίστικο συναπάντημα που κατέληξε σε - κανονική - τραγωδία. Μπα, πηλίκο μηδενικό...

Κάποιος μάλιστα πρέπει να τραβήξει το αυτί της Johansson, που ηγείται λογικά του σχήματος ως η απόλυτη σούπερ σταρ του πρότζεκτ, λέγοντας της πως τέτοιες ερμηνευτικές επιλογές, έχουν κοστίσει καριέρες, σε ακόμη πιο σοβαρούς από εκείνην ηθοποιούς. Η Scarlett που επιμένει σε αυτό το ασέξι κούρεμα γκαρσόν, δεν κερδίζει ούτε σε αυτό το περιορισμένο παρεάκι τις εντυπώσεις, χάνοντας κατά κράτος από το κλωνάρι της Lisa Bonnet (και του Lenny) Zoe Kravitz, που κυριολεκτικά δίνει διαπιστευτήρια ως το επόμενο σοκολατί αιλουροειδές του Χόλιγουντ. Η εκνευριστική Jillian Bell, σε συσχετισμό όγκου, ούτε για πλάκα δεν αγγίζει στο νυχάκι το τάλαντο της Mel McCarthy που κοπιάρει, η Ilana Glazer που παρακολούθησα νομίζω για πρώτη φορά, δεν μου έκανε το παραμικρό κλικ υποκριτικά, ενώ η υπερτιμημένη Kate McKinnon, ως αλλόκοτο Κίουι της κομπανίας, χάνεται επίσης στο γενικό ναυάγιο...

Ενδεχόμενα και να είχα μεγαλύτερες προσδοκίες από όσες θα μπορούσε να αποδώσει το Rough Night, που λανσαρίστηκε πανέξυπνα από την διανομή του, ως ο female παρτικός πανζουρλισμός. Ούτε καν. Όχι απογοήτευση, δεν ανέμενα άλλωστε κανά αριστούργημα, αλλά να, η Τζχάνζεν δεν μας έχει συνηθίσει σε φλόπες τέτοιας περιωπής!