Μικροί Κύριοι
του Ira Sachs. Με τους Greg Kinnear, Paulina García, Jennifer Ehle, Theo Taplitz, Michael Barbieri, Talia Balsam, Alfred Molina
Κόψε...
του zerVo (@moviesltd) 
Συνήθως συνόδευε μια μικρή έκρηξη εκνευρισμού και πάντοτε λάμβανε χώρα μεταξύ των πιο κολλητών, εκείνων που ξημεροβραδιάζονταν αντάμα στην ίδια αλάνα, ασχολούμενοι ολημερίς με το ίδιο παιχνίδι και που το καληνύχτα τους, ταυτόχρονα σήμαινε καλημέρα, τράβα για ύπνο να τα πούμε ξανά λίγο μετά το χάραμα. Με προτεταμένο το χέρι και ενωμένες τις κορυφές του δείκτη και του μέσου ζητούσες από τον "κακό φίλο" να σπάσει τον δεσμό, να χωρίσει στα δύο την σχέση, να τερματίσει την ένωση που σας συνδέει. Κόψιμο διάρκειας συνήθως από μερικές στιγμές, μέχρι και καμιά δεκαριά δευτερόλεπτα, αφού σύντομα στην όψη της ξεπετσιασμένης, γαμώ τη φτώχεια μας, μπάλας ή της αμάδας, η επανένωση επιτυγχάνονταν άμεσα και με συνοπτικές διαδικασίες. Κανένα εξωγενές, τρίτο συμφέρον δεν θα ήταν ικανό, πιστεύαμε να σπάσει ετούτο το δέσιμο, καμία περίπτωση δεν υπήρχε ποτέ να διαλυθεί η παιδική κολεγιά, για χάρη του οποιουδήποτε θα το ζητούσε ή θα το προσδοκούσε. Είμαστε πραγματικοί, με όλη την σημασία της έννοιας, Μικροί Κύριοι...
Θλίψη έχει σκορπίσει στην οικογένεια του μεσήλικα Μπράιαν Τζάρντιν, ηθοποιού που μετά από χρόνια πορείας στις εκτός Μπρόντγουέι σκηνές, δεν έχει βρει τον δρόμο του, ο αιφνίδιος χαμός του πατέρα του, ενός ηλικιωμένου που διαβίωνε ολομόναχος, σε διαμέρισμα στο κέντρο του Μπρούκλυν. Ένα σπίτι στην καλή γειτονιά της Νέας Υόρκης, που πλέον θα περιέλθει στα χέρια του Μπράιαν, για ιδιοκατοίκηση, γεγονός που θα σημάνει την άμεση μεταφορά της φαμίλιας του, της όμορφης και πετυχημένης ψυχοθεραπεύτριας συζύγου του, Κάθυ και του μοναχικού και με καλλιτεχνικές τάσεις 13χρονου γιου του, Τζέικ, στην νέα και άγνωστη για όλους περιοχή.
Από την πρώτη στιγμή στην καινούργια τους εστία, ο μικρός θα εντοπίσει τον φίλο που έψαχνε για καιρό, στο πρόσωπο του σαφώς δυναμικότερου και εξωστρεφούς από εκείνον, Τόνι Καλβέλι, μεταναστόπουλου που ονειρεύεται κάποια στιγμή να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού και που είναι ο γιος της προερχόμενης από την Χιλή ράφτρας, φτωχής νοικάρισσας του καταστήματος στο ισόγειο του δυόροφου κτιρίου που κληρονόμησε ο Μπράιαν και που χρησιμοποιεί ως μπουτίκ για να προωθεί τις σχεδιαστικές της δημιουργίες. Στο διάβα του χρόνου η φιλία των δύο αγοριών με τις κοινές ανησυχίες και προβλήματα μοιάζει πανίσχυρη και κανείς δεν φαίνεται να μπορεί να την διαταράξει. Μέχρι την στιγμή που τα οικονομικά συμφέροντα κάνουν την εμφάνιση τους και ο με διάφορα ζόρια στην τσέπη σπιτονοικοκύρης απαιτήσει από την μοδίστρα Λεονόρ, τριπλασιασμό του ενοικίου, ποσό που εκείνη αδυνατεί να πληρώσει!
Είναι η ώρα που στο τραπέζι πέφτουν τα μικροσυμφέροντα, που στον κόσμο των μεγάλων, των υποτίθεται σοφών κι ενήλικων, εκείνων που στο μυαλό δεν παίζουν και τόσο σημαντικό ρόλο οι συναισθηματισμοί, δεν αλλάζουν και πολύ την διάθεση ή την τακτική, μιας και ο κυνισμός βασιλεύει και δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για οπισθοχωρήσεις, που αυτόματα θα σημάνουν μειωμένα έσοδα στο ταμείο. Τι συμβαίνει όμως με τις ψυχές των πιτσιρίκων που έχουν κτίσει ολόκληρο κόσμο ονειρικό με τα πρόσωπα τριγύρω τους, πιστεύοντας πως ούτε τα λεφτά, ούτε οι μεγάλες καριέρες, ούτε ο θεός ο ίδιος δεν θα καταφέρει ποτέ να τους τις γκρεμίσει? Κι αν για τους μεν ενήλικες, μια χιλιάδα δολάρια ακόμη τον μήνα, συν στον οικογενειακό προυπολογισμό, αυτόματα σημαίνει ποιοτικότερη διαβίωση, πως να το εξηγήσεις ετούτο στον μπόμπιρα που τους αρκούν λίγα σεντς στο πορτοφόλι, μιας και του αρκεί που έχει σιμά του έναν τέτοιο καλό φίλο, πραγματικό χρυσάφι. Το δίλημμα δεν μοιάζει να ζορίζει κανέναν από τους γονείς, που ενδεχόμενα δεν αντιλαμβάνονται πως το παιδί τους, άμεσα θα χάσει ότι πιο πολύτιμο διαθέτει στον κόσμο, το κολλητάρι που σημαίνει στο δύσκολο εφηβικό μονοπάτι που προχωρά, ότι πιο σημαντικό. Από την μεριά του, πως θα καταφέρει ο μικρός Τζέικ να πείσει τους δικούς του να μην προχωρήσουν στην απάνθρωπη διαδικασία της έξωσης, που εννοείται θα ορίσει και την απότομη διακοπή της φιλίας με τον μοναδικό άνθρωπο που τα βρίσκει, τον αδελφό που ποτέ του δεν απέκτησε?
Ανθρώπινο και βγαλμένο από την ζωή, είναι το ανεξάρτητης κοπής δράμα του Αμερικάνου σκηνοθέτη Ira Sachs, που στο όγδοο δημιουργικό του βήμα, ακολουθώντας πιστά τις indie καταβολές του, εστιάζει περισσότερο στην ανάπτυξη των χαρακτήρων του σεναρίου του, ιδίως των τινέιτζερς που ουδείς φαίνεται να δίνει αξία στις απαιτήσεις τους. Μια ιστορία όχι ιδιαίτερης πρωτοτυπίας, πλούσιας όμως σε φίλινγκ, από πλευράς των παιδιών που καταλαβαίνουν μέσα από το νεανικό τους πρίσμα εντελώς διαφορετικά τον μικρόκοσμο, την κουκκίδα στο μέσον της πολύβουης μητρόπολης που διαβιώνουν, από εκείνη την παντελώς ισοπεδωτική άποψη των μεγάλων. Που οκ, δεν πα να χοροπηδάει ο τσόγλανος μην χάσει το κελεπούρι, ούτε καν αμερικανάκι, φιλαράκι, το μαγαζί - φιλέτο, να νοικιάσουμε και γρήγορα μάλιστα, μην χαθεί άδικα καμιά δεκάρα...
Επιλεγμένα σωστά τα δύο πρόσωπα, από το κάστινγκ, που υποδύονται τους νεαρούς κομπανιέρους Little Men, δηλαδή ο μελαγχολικός Theo Taplitz και ο σαφώς πιο εκδηλωτικός Michael Barbieri, με ευκολία κερδίζουν την ματιά και το χειροκρότημα του θεατή, όπως και των μεγαλοπαραγωγών του Χόλιγουντ θα πρόσθετα, για πιο σταρική καριέρα, με τον δεύτερο ήδη να έχει κλείσει πόστο στην επόμενη εκδοχή του Spider Man. Από την ενήλικη διανομή, εξαιρετικός για μια ακόμη φορά ο ρολίστας Greg Kinnear, υποδυόμενος εν μέρει και τον εαυτό του, καθώς εδώ και καιρό το παλεύει και ο ίδιος στα λιγότερο εμπορικά σανίδια, αφήνει στίγμα ως μπερδεμένος πατέρας / σύζυγος / καλλιτέχνης και εσχάτως ιδιοκτήτης, όπως αξιοσημείωτη είναι και η εντέχνως παγωμένη εκφραστικά στην θλίψη της Τσιλένα Paulina Garcia που είχε συγκλονίσει στην λατινόφωνη Gloria. Ανεκμετάλλευτη και ερμηνευτικά, αλλά κυρίως σεναριακά, περνά η μόστρα της όμορφης Jennifer Ehle, που θα περίμενε κανείς να παίξει σημαντικότερο ρόλο στην πλοκή, τόσο ως μητέρα, κυρίως όμως ως γυναίκα. Ιδιότητα (φύλο είναι βασικά, με πολύ πιο άμεση σκέψη και δράση) που συνήθως τέτοια ζητήματα τα επιλύει πυροσβεστικά, ακολουθώντας το τέχνασμα της (ψευδο)οπισθοχώρησης, αρκεί η ψυχή της να μην αντρίζει καταστροφικά, οπότε η κάθε υποψία συμπόνοιας και σφαιρικού οίκτου, πηγαίνει, απαισιόδοξα, περίπατο.
Από την πρώτη στιγμή στην καινούργια τους εστία, ο μικρός θα εντοπίσει τον φίλο που έψαχνε για καιρό, στο πρόσωπο του σαφώς δυναμικότερου και εξωστρεφούς από εκείνον, Τόνι Καλβέλι, μεταναστόπουλου που ονειρεύεται κάποια στιγμή να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού και που είναι ο γιος της προερχόμενης από την Χιλή ράφτρας, φτωχής νοικάρισσας του καταστήματος στο ισόγειο του δυόροφου κτιρίου που κληρονόμησε ο Μπράιαν και που χρησιμοποιεί ως μπουτίκ για να προωθεί τις σχεδιαστικές της δημιουργίες. Στο διάβα του χρόνου η φιλία των δύο αγοριών με τις κοινές ανησυχίες και προβλήματα μοιάζει πανίσχυρη και κανείς δεν φαίνεται να μπορεί να την διαταράξει. Μέχρι την στιγμή που τα οικονομικά συμφέροντα κάνουν την εμφάνιση τους και ο με διάφορα ζόρια στην τσέπη σπιτονοικοκύρης απαιτήσει από την μοδίστρα Λεονόρ, τριπλασιασμό του ενοικίου, ποσό που εκείνη αδυνατεί να πληρώσει!
Είναι η ώρα που στο τραπέζι πέφτουν τα μικροσυμφέροντα, που στον κόσμο των μεγάλων, των υποτίθεται σοφών κι ενήλικων, εκείνων που στο μυαλό δεν παίζουν και τόσο σημαντικό ρόλο οι συναισθηματισμοί, δεν αλλάζουν και πολύ την διάθεση ή την τακτική, μιας και ο κυνισμός βασιλεύει και δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για οπισθοχωρήσεις, που αυτόματα θα σημάνουν μειωμένα έσοδα στο ταμείο. Τι συμβαίνει όμως με τις ψυχές των πιτσιρίκων που έχουν κτίσει ολόκληρο κόσμο ονειρικό με τα πρόσωπα τριγύρω τους, πιστεύοντας πως ούτε τα λεφτά, ούτε οι μεγάλες καριέρες, ούτε ο θεός ο ίδιος δεν θα καταφέρει ποτέ να τους τις γκρεμίσει? Κι αν για τους μεν ενήλικες, μια χιλιάδα δολάρια ακόμη τον μήνα, συν στον οικογενειακό προυπολογισμό, αυτόματα σημαίνει ποιοτικότερη διαβίωση, πως να το εξηγήσεις ετούτο στον μπόμπιρα που τους αρκούν λίγα σεντς στο πορτοφόλι, μιας και του αρκεί που έχει σιμά του έναν τέτοιο καλό φίλο, πραγματικό χρυσάφι. Το δίλημμα δεν μοιάζει να ζορίζει κανέναν από τους γονείς, που ενδεχόμενα δεν αντιλαμβάνονται πως το παιδί τους, άμεσα θα χάσει ότι πιο πολύτιμο διαθέτει στον κόσμο, το κολλητάρι που σημαίνει στο δύσκολο εφηβικό μονοπάτι που προχωρά, ότι πιο σημαντικό. Από την μεριά του, πως θα καταφέρει ο μικρός Τζέικ να πείσει τους δικούς του να μην προχωρήσουν στην απάνθρωπη διαδικασία της έξωσης, που εννοείται θα ορίσει και την απότομη διακοπή της φιλίας με τον μοναδικό άνθρωπο που τα βρίσκει, τον αδελφό που ποτέ του δεν απέκτησε?
Ανθρώπινο και βγαλμένο από την ζωή, είναι το ανεξάρτητης κοπής δράμα του Αμερικάνου σκηνοθέτη Ira Sachs, που στο όγδοο δημιουργικό του βήμα, ακολουθώντας πιστά τις indie καταβολές του, εστιάζει περισσότερο στην ανάπτυξη των χαρακτήρων του σεναρίου του, ιδίως των τινέιτζερς που ουδείς φαίνεται να δίνει αξία στις απαιτήσεις τους. Μια ιστορία όχι ιδιαίτερης πρωτοτυπίας, πλούσιας όμως σε φίλινγκ, από πλευράς των παιδιών που καταλαβαίνουν μέσα από το νεανικό τους πρίσμα εντελώς διαφορετικά τον μικρόκοσμο, την κουκκίδα στο μέσον της πολύβουης μητρόπολης που διαβιώνουν, από εκείνη την παντελώς ισοπεδωτική άποψη των μεγάλων. Που οκ, δεν πα να χοροπηδάει ο τσόγλανος μην χάσει το κελεπούρι, ούτε καν αμερικανάκι, φιλαράκι, το μαγαζί - φιλέτο, να νοικιάσουμε και γρήγορα μάλιστα, μην χαθεί άδικα καμιά δεκάρα...
Επιλεγμένα σωστά τα δύο πρόσωπα, από το κάστινγκ, που υποδύονται τους νεαρούς κομπανιέρους Little Men, δηλαδή ο μελαγχολικός Theo Taplitz και ο σαφώς πιο εκδηλωτικός Michael Barbieri, με ευκολία κερδίζουν την ματιά και το χειροκρότημα του θεατή, όπως και των μεγαλοπαραγωγών του Χόλιγουντ θα πρόσθετα, για πιο σταρική καριέρα, με τον δεύτερο ήδη να έχει κλείσει πόστο στην επόμενη εκδοχή του Spider Man. Από την ενήλικη διανομή, εξαιρετικός για μια ακόμη φορά ο ρολίστας Greg Kinnear, υποδυόμενος εν μέρει και τον εαυτό του, καθώς εδώ και καιρό το παλεύει και ο ίδιος στα λιγότερο εμπορικά σανίδια, αφήνει στίγμα ως μπερδεμένος πατέρας / σύζυγος / καλλιτέχνης και εσχάτως ιδιοκτήτης, όπως αξιοσημείωτη είναι και η εντέχνως παγωμένη εκφραστικά στην θλίψη της Τσιλένα Paulina Garcia που είχε συγκλονίσει στην λατινόφωνη Gloria. Ανεκμετάλλευτη και ερμηνευτικά, αλλά κυρίως σεναριακά, περνά η μόστρα της όμορφης Jennifer Ehle, που θα περίμενε κανείς να παίξει σημαντικότερο ρόλο στην πλοκή, τόσο ως μητέρα, κυρίως όμως ως γυναίκα. Ιδιότητα (φύλο είναι βασικά, με πολύ πιο άμεση σκέψη και δράση) που συνήθως τέτοια ζητήματα τα επιλύει πυροσβεστικά, ακολουθώντας το τέχνασμα της (ψευδο)οπισθοχώρησης, αρκεί η ψυχή της να μην αντρίζει καταστροφικά, οπότε η κάθε υποψία συμπόνοιας και σφαιρικού οίκτου, πηγαίνει, απαισιόδοξα, περίπατο.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 11 Μαΐου 2017 από την Neo Films
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική