του Walter Hill. Με τους Michelle Rodriguez, Sigourney Weaver, Tony Shalhoub, Anthony LaPaglia, Yvette Nicole Brown, Terry Chen, Paul McGillion, Caitlin Gerard, Zak Santiago
Penis / Off
του zerVo (@moviesltd)
Δίχως δεύτερη σκέψη, η περίπτωση της αυτοδικίας, της πράξης δηλαδή που ο θεωρούμενος εαυτόν αδικημένο, αρματώνεται αυτόκλητα την στολή του τιμωρού, αποτελεί την υπ αριθμόν ένα βάση των περιπετειών δράσης, από τον καιρό που το είδος έκανε την εμφάνιση του. Λογικό κι επόμενο είναι σε βάθος χρόνου, να έχουν λίγο πολύ εξαντληθεί σεναριακά όλες οι πιθανές και απίθανες εκδικητικές ιστορίες που θα μπορούσε να φανταστεί το σινεμά στην προσπάθεια του να εκτοξεύσει στα ύψη το σασπένς και την αδρεναλίνη και να αποδώσει ορθότερα το δόγμα του οφθαλμόν αντί οφθαλμού. Σύμφωνοι, στην περίπτωση του The Assignment πάντως, οι ευρηματικοί σκρίπτερς δεν έμειναν απλώς στο βγάλσιμο των ματιών των αντιμαχόμενων, αλλά προχώρησαν, αρκετά πιπεράτα είναι η αλήθεια, στους διαμελισμούς ποινής, κατεβαίνοντας περίπου μισό μέτρο παρακάτω...
Πίσω από τα κάγκελα της φυλακής θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής της, η εκκεντρική επιστήμονας και επιδέξια πλαστική χειρουργός Δρ Ρέιτσελ Κέι, έχοντας κριθεί ένοχη για το μακελειό με τους μια ντουζίνα δολοφονημένους μπράβους, που έλαβε χώρα στα έγκατα του εργαστηρίου της. Δίχως ποτέ να έχει πάψει να υποστηρίζει την αθωότητα της, αλλά και επιδεικνύοντας ιδιαίτερη ψυχραιμία για την δύσκολη κατάσταση που έχει περιέλθει, σε βαθμό που να έχει κριθεί από τους υπευθύνους του σωφρονιστικού ιδρύματος που την παρακολουθούν, ως παρανοϊκή, η διακεκριμένη και πάμπλουτη γιατρός μονάχα δυο λέξεις έχει να πει σε όσους την ρωτούν, τι ακριβώς συνέβη εκείνο το μοιραίο βράδυ: Φρανκ Κίτσεν!
Επαγγελματίας δολοφόνος, που σκοτώνει δίχως τύψεις, αρκεί το συμβόλαιο θανάτου που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας να γράφει πενταψήφιο νούμερο στην επιταγή που το συνοδεύει, είναι ο Φρανκ, ένας μοναχικός εκτελεστής, που πληρώνεται καλά για να βγάλει από την μέση αποβράσματα που μπαίνουν στο στόχαστρο του υποκόσμου. Εν αγνοία του, ένα από τα θύματα του, πριν από καιρό, είναι ο αδελφός της πασίγνωστης χειρουργού Κέι, η οποία ξεσπώντας πάνω του όλη της μανία, θα τον αιχμαλωτίσει και θα τον οδηγήσει στο χειρουργικό τραπέζι, αφαιρώντας του ότι πολυτιμότερο διαθέτει, τον ανδρισμό του και μετατρέποντας τον, με την αρωγή των συμπληρωματικών ορμονών σε μια...κανονικότατη γυναίκα!
Ίσως το σοκ του θεατή στην αντίληψη πως το μόριο του μάτσο και γυναικά Λατίνου έχει με μαεστρία αφαιρεθεί και στην θέση του έχουν τοποθετηθεί θηλυκά όργανα, να είναι μεγαλύτερο και από εκείνο του ίδιου του μισθοφόρου φονιά, την ώρα που καταλαβαίνει πως...κάτι του λείπει. Άλλωστε ελάχιστες στιγμές πιο πριν, στην καθόλου γραμμική αφήγηση που χρησιμοποιεί το φιλμ για να ξετυλίξει την πλοκή του, έχει φροντιστεί κατάλληλα να επιδειχθεί το προικισμένο μέγεθος που του πέους, που εντός ολίγου θα αναπαύεται εν ειρήνη. Έτσι λοιπόν το πρώτο μέρος της αυτοδικίας, όπως την προβάλλει το The Assignement (σε αρκετές αγορές κυκλοφορεί και ως Tom Boy, για χάρη της πρωτότυπης short story που δίνει τον κλώτσο στην υπόθεση να κυλήσει) ολοκληρώνεται αρκετά γοργά στην χρονική εξέλιξη, με την ντοκτορέσσα να στέλνει στην αιώνια κόλαση και όχι να τιμωρεί με θάνατο, αυτόν που στέρησε την ζωή του υπερχρεωμένου τζάνκι αδελφούλη της.
Συνεπώς από το σημείο αυτό και κατοπινά ξεκινά μια δεύτερη διαδικασία, τώρα θα δεις τι θα σου κάνω, που οι ρόλοι αντιστρέφονται και την εκδίκηση πλέον αποζητά η αγριεμένη ομορφούλα πιστολέρο, που μπορεί πια να διαθέτει στήθος και καμπύλες, αλλά η ψυχή ακόμη σκέφτεται αντρίκια και παντελονάτα. Γενικότερα δηλαδή ισχύει αυτή η συνθήκη - λογικό - και δεν περιορίζεται απλώς στα της μανίας, να πληρώσουν με το ίδιο τους το αίμα, όσοι στέρησαν από τα σκέλια του Φρανκ, το μονάκριβο αγαθό. Για να λέμε την αλήθεια, το ειδύλλιο που παίζει στο φόντο των σκοτωμών, μάλλον άχρωμο και καταπραυντικό του δυνατού τέμπο είναι, ενώ δεν δένει και τόσο καλά με την γενικότερη εξέλιξη, που για όσους δεν πολυσκέφτονται την ώρα που παρακολουθούν, τι μπορεί να συμβεί στο τέλος, διαθέτει την μικροεκπληξούλα του λίγο πριν πέσει η αυλαία.
Της παγερής κοψιάς Sigourney Weaver, που ο χρόνος, στα 70 της κοντά, εμφανώς πλέον έχει αφήσει τα σημάδια του στο πρόσωπο της και υποδύεται την γιατρό με τα μαγικά δάκτυλα, ρελάνς παλεύει να κάνει το διπλού φύλου, μελαχρινό και εκφραστικό πρόσωπο της Michelle Rodriguez, της Ρικάνας που κορμάρα έχει, ευκινησία διαθέτει, πειστικότητα δεν της λείπει, πρώτο βιολί όμως δεν θα γενεί ποτές. Η Λέτι, εδώ, ρισκάρει αρκετά, από την μια αποδίδοντας για το μισό έργο έναν χαρακτήρα (εντελώς) άλλου φύλου, ενώ κατοπινά δεν διστάζει ακόμη και να τσαλακώσει την ελκυστική της εικόνα, επιχειρώντας μια ολόγυμνη, πλην καταματωμένη, εμφάνιση. Γενικά το κορίτσι από την πρώτη φορά που το γνωρίσαμε, έμοιαζε αγριεμένο, οπότε για τον συγκεκριμένο ρόλο, μια χαρά κάθισε στην όχι ιδιαίτερα πλούσια παραγωγή της ανεξάρτητης SBS.
Με ψήγματα της Pulp Fiction κουλτούρας στην αισθητική της, ενέσεις θεματικές από μια εκ των κορυφαίων στιγμών του είδους - το Face / Off που φέτος συμπληρώνει είκοσι χρόνια ζωής, είναι πολύ μπροστά στο περιπετειώδες genre, ακόμη και σήμερα - και με την υπογραφή ενός εκ των πιο σημαντικών ντιρεκτόρων του είδους, του Κυρίου 48 Ώρες, μεταξύ άλλων, Walter Hill, η Διπλή Εκδίκηση, στέκει αξιοπρεπέστατα ως ένα πολύ προσεγμένο B-movie. Διαθέτοντας προσωπικότητα και παλμό, ευρηματικές σεκάνς φονικών και ναρέισον που δεν συναντάς εύκολα στις τσάτρα πάτρα περιπετειούλες της σειράς, αλλά κι ένα ερμηνευτικό ντουέτο όμορφα επιλεγμένο, το φιλμ παρέα με τις ακρότητες και τις υπερβολές που το συνοδεύουν, μια χαρά πρόταση ορίζει για το διψασμένο και παλιομοδίτικο πιστολίδι, κοινό.
Επαγγελματίας δολοφόνος, που σκοτώνει δίχως τύψεις, αρκεί το συμβόλαιο θανάτου που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας να γράφει πενταψήφιο νούμερο στην επιταγή που το συνοδεύει, είναι ο Φρανκ, ένας μοναχικός εκτελεστής, που πληρώνεται καλά για να βγάλει από την μέση αποβράσματα που μπαίνουν στο στόχαστρο του υποκόσμου. Εν αγνοία του, ένα από τα θύματα του, πριν από καιρό, είναι ο αδελφός της πασίγνωστης χειρουργού Κέι, η οποία ξεσπώντας πάνω του όλη της μανία, θα τον αιχμαλωτίσει και θα τον οδηγήσει στο χειρουργικό τραπέζι, αφαιρώντας του ότι πολυτιμότερο διαθέτει, τον ανδρισμό του και μετατρέποντας τον, με την αρωγή των συμπληρωματικών ορμονών σε μια...κανονικότατη γυναίκα!
Ίσως το σοκ του θεατή στην αντίληψη πως το μόριο του μάτσο και γυναικά Λατίνου έχει με μαεστρία αφαιρεθεί και στην θέση του έχουν τοποθετηθεί θηλυκά όργανα, να είναι μεγαλύτερο και από εκείνο του ίδιου του μισθοφόρου φονιά, την ώρα που καταλαβαίνει πως...κάτι του λείπει. Άλλωστε ελάχιστες στιγμές πιο πριν, στην καθόλου γραμμική αφήγηση που χρησιμοποιεί το φιλμ για να ξετυλίξει την πλοκή του, έχει φροντιστεί κατάλληλα να επιδειχθεί το προικισμένο μέγεθος που του πέους, που εντός ολίγου θα αναπαύεται εν ειρήνη. Έτσι λοιπόν το πρώτο μέρος της αυτοδικίας, όπως την προβάλλει το The Assignement (σε αρκετές αγορές κυκλοφορεί και ως Tom Boy, για χάρη της πρωτότυπης short story που δίνει τον κλώτσο στην υπόθεση να κυλήσει) ολοκληρώνεται αρκετά γοργά στην χρονική εξέλιξη, με την ντοκτορέσσα να στέλνει στην αιώνια κόλαση και όχι να τιμωρεί με θάνατο, αυτόν που στέρησε την ζωή του υπερχρεωμένου τζάνκι αδελφούλη της.
Συνεπώς από το σημείο αυτό και κατοπινά ξεκινά μια δεύτερη διαδικασία, τώρα θα δεις τι θα σου κάνω, που οι ρόλοι αντιστρέφονται και την εκδίκηση πλέον αποζητά η αγριεμένη ομορφούλα πιστολέρο, που μπορεί πια να διαθέτει στήθος και καμπύλες, αλλά η ψυχή ακόμη σκέφτεται αντρίκια και παντελονάτα. Γενικότερα δηλαδή ισχύει αυτή η συνθήκη - λογικό - και δεν περιορίζεται απλώς στα της μανίας, να πληρώσουν με το ίδιο τους το αίμα, όσοι στέρησαν από τα σκέλια του Φρανκ, το μονάκριβο αγαθό. Για να λέμε την αλήθεια, το ειδύλλιο που παίζει στο φόντο των σκοτωμών, μάλλον άχρωμο και καταπραυντικό του δυνατού τέμπο είναι, ενώ δεν δένει και τόσο καλά με την γενικότερη εξέλιξη, που για όσους δεν πολυσκέφτονται την ώρα που παρακολουθούν, τι μπορεί να συμβεί στο τέλος, διαθέτει την μικροεκπληξούλα του λίγο πριν πέσει η αυλαία.
Της παγερής κοψιάς Sigourney Weaver, που ο χρόνος, στα 70 της κοντά, εμφανώς πλέον έχει αφήσει τα σημάδια του στο πρόσωπο της και υποδύεται την γιατρό με τα μαγικά δάκτυλα, ρελάνς παλεύει να κάνει το διπλού φύλου, μελαχρινό και εκφραστικό πρόσωπο της Michelle Rodriguez, της Ρικάνας που κορμάρα έχει, ευκινησία διαθέτει, πειστικότητα δεν της λείπει, πρώτο βιολί όμως δεν θα γενεί ποτές. Η Λέτι, εδώ, ρισκάρει αρκετά, από την μια αποδίδοντας για το μισό έργο έναν χαρακτήρα (εντελώς) άλλου φύλου, ενώ κατοπινά δεν διστάζει ακόμη και να τσαλακώσει την ελκυστική της εικόνα, επιχειρώντας μια ολόγυμνη, πλην καταματωμένη, εμφάνιση. Γενικά το κορίτσι από την πρώτη φορά που το γνωρίσαμε, έμοιαζε αγριεμένο, οπότε για τον συγκεκριμένο ρόλο, μια χαρά κάθισε στην όχι ιδιαίτερα πλούσια παραγωγή της ανεξάρτητης SBS.
Με ψήγματα της Pulp Fiction κουλτούρας στην αισθητική της, ενέσεις θεματικές από μια εκ των κορυφαίων στιγμών του είδους - το Face / Off που φέτος συμπληρώνει είκοσι χρόνια ζωής, είναι πολύ μπροστά στο περιπετειώδες genre, ακόμη και σήμερα - και με την υπογραφή ενός εκ των πιο σημαντικών ντιρεκτόρων του είδους, του Κυρίου 48 Ώρες, μεταξύ άλλων, Walter Hill, η Διπλή Εκδίκηση, στέκει αξιοπρεπέστατα ως ένα πολύ προσεγμένο B-movie. Διαθέτοντας προσωπικότητα και παλμό, ευρηματικές σεκάνς φονικών και ναρέισον που δεν συναντάς εύκολα στις τσάτρα πάτρα περιπετειούλες της σειράς, αλλά κι ένα ερμηνευτικό ντουέτο όμορφα επιλεγμένο, το φιλμ παρέα με τις ακρότητες και τις υπερβολές που το συνοδεύουν, μια χαρά πρόταση ορίζει για το διψασμένο και παλιομοδίτικο πιστολίδι, κοινό.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 27 Απριλίου 2017 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική