Η Μέρα των Ηρώων
του Peter Berg. Με τους Mark Wahlberg, John Goodman, J. K. Simmons, Vincent Curatola, Michelle Monaghan, Kevin Bacon, Alex Wolff, Themo Melikidze, Michael Beach, James Colby, Jimmy O. Yang, Rachel Brosnahan, Christopher O'Shea, Melissa Benoist
Ενότητα κόντρα στον φόβο!
του zerVo (@moviesltd) 
Ως Patriot's Day ορίζεται μια από τις σημαντικότερες εθνικές γιορτές των ΗΠΑ, κατά την οποία τιμάται η επέτειος της απαρχής των μαχών του Λέξινγκτον και του Κόνκορντ, των πρώτων δηλαδή που έλαβαν χώρα κατά την έναρξη της Αμερικάνικης Επανάστασης. Συνήθως ο εορτασμός έχει σταθερή ημερομηνία, την 19η Απριλίου κάθε χρόνου, εκτός από τις ειδικές περιπτώσεις κάθε Πολιτείας, που έχει καθεμιά παραδοσιακά ορίσει την δική της Πατριωτική Ημέρα. Όπως συμβαίνει στην Μασαχουσέτη, όπου οι εκδηλώσεις έχουν τριήμερη διάρκεια, πραγματοποιούνται πάντα το τρίτο Σαββατοκύριακο του Απρίλη και κορυφώνονται την επερχόμενη Δευτέρα, όπου στην πρωτεύουσα του Στέιτ, την Βοστόνη, διοργανώνεται ο φημισμένος Μαραθώνιος της πόλης, με περισσότερους από 30.000 συμμετέχοντες κάθε χρόνο και περίπου μισό εκατομμύριο θεατές να παρακολουθούν τον άθλο τους, σε όλη αυτή την διαδρομή των 42 χιλιομέτρων...
15 Απριλίου 2013. Η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου ξημερώνει για την Βοστόνη, που δηλώνει πανέτοιμη να φιλοξενήσει το κορυφαίο αθλητικό γεγονός, καθώς μυριάδες δρομείς, επαγγελματίες μα κυρίως ερασιτέχνες, θα ξεχυθούν στις λεωφόρους τους, συμμετέχοντας στην Μαραθώνια κούρσα. Εκατοντάδες αστυνομικοί, αμέτρητοι εθελοντές, γιατροί, νοσηλευτές, όλοι όσοι απαιτούνται για την διεξαγωγή του δρόμου, βρίσκονται στις θέσεις τους, προκειμένου να μην προκληθεί το παραμικρό συμβάν που ενδεχόμενα θα προκαλέσει αναστάτωση στους παρευρισκόμενους, θεατές ή δρομείς. Παρόλη την προετοιμασία των Αρχών, το Κακό θα συμβεί εκεί λίγο πριν τον τερματισμό, όταν δύο αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί μηχανισμοί θα πυροδοτηθούν, σκορπίζοντας τον τρόμο στο κοινό, αφήνοντας πίσω τους διαμελισμένους τραυματίες στην άσφαλτο να δίνουν μάχη για την ζωή και τρεις νεκρούς, ανάμεσα τους κι ένα άτυχο παιδάκι μόλις οκτώ ετών...
Για τον πάντοτε αυθόρμητο στις πράξεις του και ορκισμένο να προστατεύει και να υπηρετεί τους πολίτες, αστυνομικό του τμήματος της πόλης, Τόμι Σόντερς, η παρουσία του ως υπευθύνου ασφαλείας στο φίνις της διαδρομής, δεν είναι εκείνο που θα επιθυμούσε ως ένστολος. Η κακή του διαγωγή κατά το πρόσφατο παρελθόν, τον έχει οδηγήσει ένα μόλις βήμα πριν την διαθεσιμότητα, συνεπώς η επιστροφή του στην ενεργό δράση, θα πραγματοποιηθεί μέσα από μικρότερης σημασίας αποστολές, που πρέπει να τις φέρει εις πέρας αδιαμαρτύρητα. Το απρόβλεπτο βομβιστικό συμβάν, που θα το βιώσει από πρώτο χέρι, θα τον οδηγήσει να ζητήσει περαιτέρω πρωτοβουλίες από τους ανωτέρους του, στην εξεύρεση των τρομοκρατών, που έχουν εξαφανιστεί, δίχως να αφήσουν πίσω τους το παραμικρό ίχνος...
Βασισμένη στα πραγματικά περιστατικά που συγκλόνισαν την κοινωνία της ιστορικής μεγαλούπολης, στο πιο αιματηρό εξτρεμιστικό κτύπημα (έως τότε) κατόπιν της μοιραίας 11ης Σεπτεμβρίου, συμπληρωμένη με τους απαιτούμενους φανταστικούς χαρακτήρες (όπως ο κεντρικός ήρωας) προς χάρη της δραματουργίας, είναι η τελευταία σκηνοθετική απόπειρα του Peter Berg, δημιουργού φασαριόζικων φιλμς κατά το παρελθόν, όπως τα Hancock, Battleship, Deepwater Horizon και Lone Survivor. Εκ πρώτης όψης δηλαδή ταινιών που δεν ανήκουν σε ένα και μοναδικό φιλμικό είδος και που διακρίνονται από σημαντική ποιοτική ανισότητα μεταξύ τους. Εδώ πάντως η καλλιτεχνική αξία του κινηματογραφικού χρονικού της μαύρης ημέρας για την Βοστόνη, παίζει κάπου ενδιάμεσα στην σκάλα αξιολόγησης, μιας και το σενάριο μεν είναι αξιοπρεπές, η εκτέλεση του όμως μοιάζει πολύ περισσότερο πατριωτική, από όσο ίσως θα έπρεπε.
Γύρω από τον βασικό άξονα της πλοκής, τον προβληματισμένο από την υποβάθμιση του μπάτσο - o Mark Wahlberg που ηγείται ενός αξιολογότατων ονομάτων υποκριτικού συνόλου - κτίζονται δευτερεύουσες ρουμπρίκες δραματικής έως ηρωικής υφής, που αφορούν στο νεαρό ζευγάρι που ακρωτηριάστηκε, αλλά διατήρησε ακέραιη την αγάπη του, στον πιτσιρικά απαχθέντα Κινεζάκο που βοήθησε τα μέγιστα την επιχείρηση, στον παλαίμαχο όφισερ των προαστίων που λίγο πριν την συνταξιοδότηση του ψάχνει την συμμετοχή του σε μια εκτός της ρουτίνας Mission Impossible, στην διαρκή κόντρα μεταξύ των φορέων αστυνόμευσης, πρακτόρων, FBI, CIA, NSA και ξέρω γω τι άλλο, που η καθεμιά διεκδικεί για πάρτη της, την δόξα της σύλληψης. Στο πολύ μακρινό φόντο, στήνονται οι υπαίτιοι του μακελειού, οι φανατικοί φονταμενταλιστές - τζιχαντιστές - εχθροί, που απλώς συμμετέχουν στην γραμμική αφήγηση, δίχως ποτέ να τους δίνεται ο λόγος εξήγησης των πράξεων τους, ενώ τονίζεται και η έλλειψη τύψεων για τα πεπραγμένα τους, με την στάση τους κατόπιν του χαμού. Λογικό πιστεύω. Ας φτιάξουν οι Κιργίζιοι αντάρτες της δική τους εκδοχή για το συμβάν, που μάλλον δεν θα νοιάξει και κανέναν εδώ που τα λέμε. Εδώ ακολουθώντας πιστά την φόρμα που είδαμε προηγούμενα και στο World Trade Center του Stone, ο σκοπός είναι να αναδειχθεί η αυταπάρνηση των αρχών ασφαλείας, να τονιστεί το προσωπικό δράμα των αθώων αμάχων που δέχτηκαν αναπάντεχα πυρά, μα το κυριότερο να δειχτεί το πραγματικά δύσκολα αντιμετωπίσιμο κλίμα τρόμου, που βιώνει αυτές τις ημέρες η Δύση. Και που μόνο με την διαχείριση του φόβου ως όπλο, μπορεί να ξεπεραστεί.
Στο κτίσιμο της αναπαράστασης των περιστατικών, με σημαντικές ρολίστικες επιλογές στο κάστινγκ και ερμηνευτές που ομοιάζουν σημαντικά με τους πραγματικούς, όπως και στην ακρίβεια των ντεκόρ του βομβαρδισμένου τοπίου, όπως αποτυπώθηκαν από τις ερασιτεχνικές κατά βάση κάμερες, αλλά και στην κορύφωση της έντασης ενόσω ο κλοιός σφίγγει γύρω από τους φονιάδες, ο Berg παίρνει πολύ καλό βαθμό. Θρίλερ αγωνίας που κρατάει τον θεατή του σε ένταση, ακόμη κι αν γνωρίζει επακριβώς το τι πρόκειται να συμβεί στην πορεία των αληθινών γεγονότων. Το περιτύλιγμα όλου του πακέτου με την δεκάλεπτη ντοκιμαντερίστικη παρουσίαση στο φινάλε των πραγματικών προσώπων της υπόθεσης, είναι περιττό, ιδιαίτερα όταν η χρονική διάρκεια του Patriot's Day έχει ξεφύγει, αδικαιολόγητα, του δίωρου. Εννοείται πάντως, πως δεν πρέπει να λησμονούμε, πως επί της ουσίας πρόκειται για μια made in USA παραγωγή, που απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε πολίτες της χώρας, τρομοκρατημένους, κατακερματισμένους, συντετριμμένους, που έχουν χάσει - το λιγότερο - τον ύπνο τους, από τις απρόβλεπτες διαστάσεις που έχει πάρει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Για τον πάντοτε αυθόρμητο στις πράξεις του και ορκισμένο να προστατεύει και να υπηρετεί τους πολίτες, αστυνομικό του τμήματος της πόλης, Τόμι Σόντερς, η παρουσία του ως υπευθύνου ασφαλείας στο φίνις της διαδρομής, δεν είναι εκείνο που θα επιθυμούσε ως ένστολος. Η κακή του διαγωγή κατά το πρόσφατο παρελθόν, τον έχει οδηγήσει ένα μόλις βήμα πριν την διαθεσιμότητα, συνεπώς η επιστροφή του στην ενεργό δράση, θα πραγματοποιηθεί μέσα από μικρότερης σημασίας αποστολές, που πρέπει να τις φέρει εις πέρας αδιαμαρτύρητα. Το απρόβλεπτο βομβιστικό συμβάν, που θα το βιώσει από πρώτο χέρι, θα τον οδηγήσει να ζητήσει περαιτέρω πρωτοβουλίες από τους ανωτέρους του, στην εξεύρεση των τρομοκρατών, που έχουν εξαφανιστεί, δίχως να αφήσουν πίσω τους το παραμικρό ίχνος...
Βασισμένη στα πραγματικά περιστατικά που συγκλόνισαν την κοινωνία της ιστορικής μεγαλούπολης, στο πιο αιματηρό εξτρεμιστικό κτύπημα (έως τότε) κατόπιν της μοιραίας 11ης Σεπτεμβρίου, συμπληρωμένη με τους απαιτούμενους φανταστικούς χαρακτήρες (όπως ο κεντρικός ήρωας) προς χάρη της δραματουργίας, είναι η τελευταία σκηνοθετική απόπειρα του Peter Berg, δημιουργού φασαριόζικων φιλμς κατά το παρελθόν, όπως τα Hancock, Battleship, Deepwater Horizon και Lone Survivor. Εκ πρώτης όψης δηλαδή ταινιών που δεν ανήκουν σε ένα και μοναδικό φιλμικό είδος και που διακρίνονται από σημαντική ποιοτική ανισότητα μεταξύ τους. Εδώ πάντως η καλλιτεχνική αξία του κινηματογραφικού χρονικού της μαύρης ημέρας για την Βοστόνη, παίζει κάπου ενδιάμεσα στην σκάλα αξιολόγησης, μιας και το σενάριο μεν είναι αξιοπρεπές, η εκτέλεση του όμως μοιάζει πολύ περισσότερο πατριωτική, από όσο ίσως θα έπρεπε.
Γύρω από τον βασικό άξονα της πλοκής, τον προβληματισμένο από την υποβάθμιση του μπάτσο - o Mark Wahlberg που ηγείται ενός αξιολογότατων ονομάτων υποκριτικού συνόλου - κτίζονται δευτερεύουσες ρουμπρίκες δραματικής έως ηρωικής υφής, που αφορούν στο νεαρό ζευγάρι που ακρωτηριάστηκε, αλλά διατήρησε ακέραιη την αγάπη του, στον πιτσιρικά απαχθέντα Κινεζάκο που βοήθησε τα μέγιστα την επιχείρηση, στον παλαίμαχο όφισερ των προαστίων που λίγο πριν την συνταξιοδότηση του ψάχνει την συμμετοχή του σε μια εκτός της ρουτίνας Mission Impossible, στην διαρκή κόντρα μεταξύ των φορέων αστυνόμευσης, πρακτόρων, FBI, CIA, NSA και ξέρω γω τι άλλο, που η καθεμιά διεκδικεί για πάρτη της, την δόξα της σύλληψης. Στο πολύ μακρινό φόντο, στήνονται οι υπαίτιοι του μακελειού, οι φανατικοί φονταμενταλιστές - τζιχαντιστές - εχθροί, που απλώς συμμετέχουν στην γραμμική αφήγηση, δίχως ποτέ να τους δίνεται ο λόγος εξήγησης των πράξεων τους, ενώ τονίζεται και η έλλειψη τύψεων για τα πεπραγμένα τους, με την στάση τους κατόπιν του χαμού. Λογικό πιστεύω. Ας φτιάξουν οι Κιργίζιοι αντάρτες της δική τους εκδοχή για το συμβάν, που μάλλον δεν θα νοιάξει και κανέναν εδώ που τα λέμε. Εδώ ακολουθώντας πιστά την φόρμα που είδαμε προηγούμενα και στο World Trade Center του Stone, ο σκοπός είναι να αναδειχθεί η αυταπάρνηση των αρχών ασφαλείας, να τονιστεί το προσωπικό δράμα των αθώων αμάχων που δέχτηκαν αναπάντεχα πυρά, μα το κυριότερο να δειχτεί το πραγματικά δύσκολα αντιμετωπίσιμο κλίμα τρόμου, που βιώνει αυτές τις ημέρες η Δύση. Και που μόνο με την διαχείριση του φόβου ως όπλο, μπορεί να ξεπεραστεί.
Στο κτίσιμο της αναπαράστασης των περιστατικών, με σημαντικές ρολίστικες επιλογές στο κάστινγκ και ερμηνευτές που ομοιάζουν σημαντικά με τους πραγματικούς, όπως και στην ακρίβεια των ντεκόρ του βομβαρδισμένου τοπίου, όπως αποτυπώθηκαν από τις ερασιτεχνικές κατά βάση κάμερες, αλλά και στην κορύφωση της έντασης ενόσω ο κλοιός σφίγγει γύρω από τους φονιάδες, ο Berg παίρνει πολύ καλό βαθμό. Θρίλερ αγωνίας που κρατάει τον θεατή του σε ένταση, ακόμη κι αν γνωρίζει επακριβώς το τι πρόκειται να συμβεί στην πορεία των αληθινών γεγονότων. Το περιτύλιγμα όλου του πακέτου με την δεκάλεπτη ντοκιμαντερίστικη παρουσίαση στο φινάλε των πραγματικών προσώπων της υπόθεσης, είναι περιττό, ιδιαίτερα όταν η χρονική διάρκεια του Patriot's Day έχει ξεφύγει, αδικαιολόγητα, του δίωρου. Εννοείται πάντως, πως δεν πρέπει να λησμονούμε, πως επί της ουσίας πρόκειται για μια made in USA παραγωγή, που απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε πολίτες της χώρας, τρομοκρατημένους, κατακερματισμένους, συντετριμμένους, που έχουν χάσει - το λιγότερο - τον ύπνο τους, από τις απρόβλεπτες διαστάσεις που έχει πάρει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο οποίος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 27 Απριλίου 2017 από την Spentzos Films
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική