του Chad Stahelski. Με τους Keanu Reeves, Common, Laurence Fishburne, Riccardo Scamarcio, Ruby Rose, John Leguizamo, Ian McShane, Lance Reddick
Παιχνίδι Χωρίς Κανόνες...
του zerVo (@moviesltd)
Από τις πλέον απρόβλεπτες κινηματογραφικές περιπτώσεις, έτσι όπως εξελίχθηκε στην πορεία της, αυτή του John Wick, εκείνου του μοναχικού εκτελεστή που βροντοφωνάζει, παρατήστε με στην ησυχία μου, μα κανείς δεν τον ακούει, μιας και ελίχθηκε χαμηλόφωνα τον καιρό της κυκλοφορίας του ορίτζιναλ και με την από στόμα σε στόμα θεατών διαφήμιση, πέτυχε τον εμπορικό του σκοπό. Να τετραπλασιάσει - ανέλπιστα είναι η αλήθεια - το κόστος τους σε παγκόσμιο τζίρο, φέρνοντας πίσω στα ταμεία της σύμπραξης των ανεξάρτητων παραγωγών, 80 εκατομμύρια, 60 δηλαδή παραπάνω από όσα όλοι μαζί οι συντρόφοι, έβγαλαν από τα παντελόνια τους. Χαρές και πανηγύρια για τους εκμεταλλευτές του τίτλου, που κατοπινά πέτυχαν σπουδαίο ντιλ με την μόνιμη κολεγιά των Summit / Lionsgate, οι οποίοι ανέλαβαν υπό την σκέπη τους το πρότζεκτ, δίνοντας του ακόμη μεγαλύτερη ώθηση, τόσο από πλευράς μπάτζετ (άμεσος διπλασιασμός!) όσο και από σκοπιάς προμόσιον, καθώς η φιγούρα του loner πιστολέρο κυριάρχησε στα πόστερ των μεγαλύτερων φιλμικών μάρκετ, με συνέπεια - αδικαιολόγητη εντέλει - να γίνει περιζήτητος.
Έχοντας πάρει αιματηρή εκδίκηση από την συμμορία που έκανε το σφάλμα να του διαλύσει την ηρεμία, εισβάλλοντας στο σπίτι του και καταστρέφοντας τα υπάρχοντα του, ο αποτραβηγμένος εδώ και καιρό από την παρανομία, πρώην αρχιεκτελεστής του υποκόσμου Τζον Γουίκ, έχει πλέον όλο τον καιρό να επιστρέψει ήσυχος στην εστία του και να θρηνήσει τον πρόωρο, ελέω βαριάς ασθένειας, χαμό της λατρεμένης συζύγου του. Δεν έχει όμως επίγνωση του γεγονότος πως αυτή του η πρόσκαιρη επιστροφή στην ενεργό δράση, θα ξυπνήσει τις ορέξεις των παλιών κομπανιέρων του μαφιόζων, ειδικότερα του Ιταλιάνου Σαντίνο Ντ'Αντόνιο, που θα θελήσει να τον ενεργοποιήσει για μια ακόμη πολύ δύσκολη αποστολή, να βγάλει από την μέση την ίδια του την αδελφή, που του κάνει πολύ δύσκολη την ζωή με τα καμώματα της.
Αρνούμενος αρχικά ο σούτερ, να φορτωθεί ξανά το περίστροφο, εντέλει θα πειστεί απειλούμενος ακόμη και για την δική του σωματική ακεραιότητα από τους γκάνγκστερς και θα ταξιδέψει ίσαμε την μακρινή και κοσμοπολίτικη Ρώμη, για να κάνει πράξη το ύστατο, όπως πιστεύει, συμβόλαιο θανάτου. Για εκείνο που δεν είναι προετοιμασμένος όμως, είναι πως ο ανήθικος Σαντίνο, αλλάζοντας μονομιάς πρόσωπο, κρίνοντας τον υπαίτιο της δολοφονίας της δημοφιλούς Τζάνα, θα τον επικηρύξει, ζητώντας την παραδειγματική του τιμωρία, δίνοντας σε όποιον επαγγελματία φονιά του επιστρέψει το τομάρι του Γουίκ νεκρό, το ιλιγγιώδες ποσό των επτά εκατομμυρίων δολαρίων!
Κι έτσι από εκεί που είχε αποφασίσει να αφήσει πίσω του μια για πάντα το νοσηρό παρελθόν, που του κατέστρεψε τα σωθικά, ο Τζόναθαν, πλέον καλείται να αντιμετωπίσει τον ένα μετά τον άλλο τους μισθοφόρους που τον καταδιώκουν για να τον τσακώσουν Dead or Alive. Φουκαράδες που τους γυάλισε η αμοιβή του πλούσιου Ιταλού και θα τρέξουν ξωπίσω από την άριστα εκπαιδευμένη φονική μηχανή, χωρίς να έχουν την παραμικρή γνώση των ικανοτήτων του θηράματος τους, που με ελάχιστες επιδέξιες κινήσεις και χρησιμοποιώντας οτιδήποτε έχει στην κατοχή του για όπλο, το πιθανότερο είναι να τους εξουδετερώσει μια και καλή. Θα καταφέρει όμως ο διαλυμένος ψυχικά χήρος, να βγάλει νοκ άουτ τους καινούργιους αντιπάλους που ξεφυτρώνουν από παντού στο διάβα του? Και αν ναι, πως θα μπορέσει να βάλει τέλος στην διένεξη που ξεκίνησε με τα υψηλότερα στην ιεραρχία στελέχη της καμόρα, με τα οποία άνοιξε πόλεμο?
Η συνέχεια λοιπόν του προ διετίας ικανοποιητικού εμπορικού χιτ, βαδίζει ακριβώς στα ίδια μονοπάτια, δίχως να προσφέρει την παραμικρή διαφοροποίηση στην πλοκή. Ο Ένας αλλά Λύκος, που μπορεί να σκαρφιστεί χίλιους δυο τρόπους αφανισμού του εχθρού - εκτός από την προέκταση του χεριού του, το ρεβόλβερ με τον σιγαστήρα, που οι σφαίρες του δεν σώνονται ποτέ - πέφτει στην παγίδα που του στήνουν οι πρώην συντρόφοι του και πλέον είναι αδύνατον να βγει από τον χορό, κατά πως θα το επιθυμούσε διακαώς. Το σκηνικό της δράσης ετούτη την φορά, εκτός από τα εντός έδρας γυρίσματα τόσο στην Νέα Υόρκη, μα κυρίως στο οικονομικότερων συνθηκών Μόντρεαλ, διαθέτει και Μεσογειακό ήλιο, αναπνέοντας, μέσω κάποιων λιγοστών, έως και ελάχιστων, εξωτερικών πλάνων, τον αέρα της Αιώνιας Πόλης. Κατόπιν του ξέφρενου ίντρο, που ενδεχόμενα να έχουμε δει στις μισές b movie περιπέτειες των 80s, οι ταχύτατες λήψεις των πιστολιδιών, λαμβάνουν χώρα σε κλειστούς κυρίως χώρους, υπονόμους, διαδρόμους, σταθμούς τρένων, αποβάθρες, ακόμη και μέσα σε βαγόνια του μετρό, εκεί που ο ήρωας μας εισβάλλει τραυματισμένος από βόλι και καταματωμένος στο πρόσωπο, αλλά ουδείς εκ των επιβατών του κατάμεστου συρμού απορεί για την εικόνα του. Μάλλον μόνο στον δικό μας ηλεκτρικό, όλοι κόβουν όλους από πάνω μέχρι κάτω, ενόσω διαρκεί το ολιγόλεπτο υπόγειο ταξίδι. Στο Αμέρικα ο οπλισμένος σαν αστακός Τζον Γουίκ, με το κοστούμι ξεσκισμένο και την φάτσα σμπαράλια από τα μπουνίδια, σε τίγκα δημόσιο έδαφος, είναι τετριμμένο φαινόμενο. Ήμαρτον!
Επηρεασμένος εμφανώς από τις αναλόγου νεο νουάρ action στιγμές του μοντέρνου Ασιανού σινεμά, ο πρώην κασκαντέρ και ορισμένος ήδη να αναλάβει τις τύχες του ριμέικ του Highlander, σκηνοθέτης Chad Stahelski, τάχαμου αποτίνει φόρο τιμής στο genre, χρησιμοποιώντας στην ανάπτυξη των εικόνων του, ταχύτατες λαβές, αεικίνητες χορογραφίες και μπαλετικά στησίματα των σταντ μεν ακριβείας, προκαλώντας τον ενθουσιασμό. Των άπειρων σινεφίλ βεβαίως που δεν έχουν άποψη για αναλόγου ύφους Κορεάτικες, Γιαπωνέζικες ή made in Hong Kong κατασκευές, που απέχουν παρασάγγες και στην οργάνωση και στην εκτέλεση και στην προβολή του θέματος τους. Μα το κυριότερο στηρίζονται πάνω σε πανίσχυρα στόρι, εν αντιθέσει με τον John Wick: Chapter 2, που όπως ακριβώς συνέβη και στο Chapter 1, σκοτώνει σχεδόν για την πλάκα του, εφόσον από πίσω του, η υπόθεση που λαμβάνει χώρα είναι πολύ φτωχή, σχεδόν ανύπαρκτη.
Συνεπώς, επαναλαμβανόμενα το δεύτερο μέρος, από τα πάμπολλα που υποσχέθηκε το στούντιο, των περιπετειών του φτωχού και μόνου καουμπόι - άνετα κάτι τέτοιο θα γυριζόταν κάποτε γουέστερν, όχι σπουδαίου λέβελ είναι η πραγματικότητα - βασίζεται κατά κύριο λόγο στις ιδιαίτερες αρτίστικες επιλογές της καλλιτεχνικής διεύθυνσης για να στολίσει τον περίγυρο του Γουίκ, που και πάλι υπολείπονται συγκριτικά με τις ανώτερες ασιάτικες. Παρόλα αυτά ο αποφασισμένος τιμωρός, που με κάθε αγριότητα εξολοθρεύει τον πάσα ένα βρεθεί στο διάβα του, έδωσε την ευκαιρία στον χαμένο τελευταία Keanu Reeves να ανορθώσει την σε προφανή κατιούσα πορεία, καριέρα του, όχι βεβαίως φτάνοντας στα πάλαι ποτέ ουράνια του Matrix, αλλά επανεμφανίζοντας τον με αξιώσεις στο εκράν, εκεί που - επίσης ανεξήγητα, για την μέτρια προς κακή υποκριτική του αξία - τυγχάνει υψηλής δημοφιλίας. Είναι συμπαθής ο μπαγάσας στο κοινό και γι αυτό το αστέρι του, επί τρεις δεκαετίες, μολονότι τρεμοπαίζει, δεν σβήνει. Και αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, απλά και μόνο από τις συνέχειες του John Wick, πανεύκολα θα τις κάνει τέσσερις.
Αρνούμενος αρχικά ο σούτερ, να φορτωθεί ξανά το περίστροφο, εντέλει θα πειστεί απειλούμενος ακόμη και για την δική του σωματική ακεραιότητα από τους γκάνγκστερς και θα ταξιδέψει ίσαμε την μακρινή και κοσμοπολίτικη Ρώμη, για να κάνει πράξη το ύστατο, όπως πιστεύει, συμβόλαιο θανάτου. Για εκείνο που δεν είναι προετοιμασμένος όμως, είναι πως ο ανήθικος Σαντίνο, αλλάζοντας μονομιάς πρόσωπο, κρίνοντας τον υπαίτιο της δολοφονίας της δημοφιλούς Τζάνα, θα τον επικηρύξει, ζητώντας την παραδειγματική του τιμωρία, δίνοντας σε όποιον επαγγελματία φονιά του επιστρέψει το τομάρι του Γουίκ νεκρό, το ιλιγγιώδες ποσό των επτά εκατομμυρίων δολαρίων!
Κι έτσι από εκεί που είχε αποφασίσει να αφήσει πίσω του μια για πάντα το νοσηρό παρελθόν, που του κατέστρεψε τα σωθικά, ο Τζόναθαν, πλέον καλείται να αντιμετωπίσει τον ένα μετά τον άλλο τους μισθοφόρους που τον καταδιώκουν για να τον τσακώσουν Dead or Alive. Φουκαράδες που τους γυάλισε η αμοιβή του πλούσιου Ιταλού και θα τρέξουν ξωπίσω από την άριστα εκπαιδευμένη φονική μηχανή, χωρίς να έχουν την παραμικρή γνώση των ικανοτήτων του θηράματος τους, που με ελάχιστες επιδέξιες κινήσεις και χρησιμοποιώντας οτιδήποτε έχει στην κατοχή του για όπλο, το πιθανότερο είναι να τους εξουδετερώσει μια και καλή. Θα καταφέρει όμως ο διαλυμένος ψυχικά χήρος, να βγάλει νοκ άουτ τους καινούργιους αντιπάλους που ξεφυτρώνουν από παντού στο διάβα του? Και αν ναι, πως θα μπορέσει να βάλει τέλος στην διένεξη που ξεκίνησε με τα υψηλότερα στην ιεραρχία στελέχη της καμόρα, με τα οποία άνοιξε πόλεμο?
Η συνέχεια λοιπόν του προ διετίας ικανοποιητικού εμπορικού χιτ, βαδίζει ακριβώς στα ίδια μονοπάτια, δίχως να προσφέρει την παραμικρή διαφοροποίηση στην πλοκή. Ο Ένας αλλά Λύκος, που μπορεί να σκαρφιστεί χίλιους δυο τρόπους αφανισμού του εχθρού - εκτός από την προέκταση του χεριού του, το ρεβόλβερ με τον σιγαστήρα, που οι σφαίρες του δεν σώνονται ποτέ - πέφτει στην παγίδα που του στήνουν οι πρώην συντρόφοι του και πλέον είναι αδύνατον να βγει από τον χορό, κατά πως θα το επιθυμούσε διακαώς. Το σκηνικό της δράσης ετούτη την φορά, εκτός από τα εντός έδρας γυρίσματα τόσο στην Νέα Υόρκη, μα κυρίως στο οικονομικότερων συνθηκών Μόντρεαλ, διαθέτει και Μεσογειακό ήλιο, αναπνέοντας, μέσω κάποιων λιγοστών, έως και ελάχιστων, εξωτερικών πλάνων, τον αέρα της Αιώνιας Πόλης. Κατόπιν του ξέφρενου ίντρο, που ενδεχόμενα να έχουμε δει στις μισές b movie περιπέτειες των 80s, οι ταχύτατες λήψεις των πιστολιδιών, λαμβάνουν χώρα σε κλειστούς κυρίως χώρους, υπονόμους, διαδρόμους, σταθμούς τρένων, αποβάθρες, ακόμη και μέσα σε βαγόνια του μετρό, εκεί που ο ήρωας μας εισβάλλει τραυματισμένος από βόλι και καταματωμένος στο πρόσωπο, αλλά ουδείς εκ των επιβατών του κατάμεστου συρμού απορεί για την εικόνα του. Μάλλον μόνο στον δικό μας ηλεκτρικό, όλοι κόβουν όλους από πάνω μέχρι κάτω, ενόσω διαρκεί το ολιγόλεπτο υπόγειο ταξίδι. Στο Αμέρικα ο οπλισμένος σαν αστακός Τζον Γουίκ, με το κοστούμι ξεσκισμένο και την φάτσα σμπαράλια από τα μπουνίδια, σε τίγκα δημόσιο έδαφος, είναι τετριμμένο φαινόμενο. Ήμαρτον!
Επηρεασμένος εμφανώς από τις αναλόγου νεο νουάρ action στιγμές του μοντέρνου Ασιανού σινεμά, ο πρώην κασκαντέρ και ορισμένος ήδη να αναλάβει τις τύχες του ριμέικ του Highlander, σκηνοθέτης Chad Stahelski, τάχαμου αποτίνει φόρο τιμής στο genre, χρησιμοποιώντας στην ανάπτυξη των εικόνων του, ταχύτατες λαβές, αεικίνητες χορογραφίες και μπαλετικά στησίματα των σταντ μεν ακριβείας, προκαλώντας τον ενθουσιασμό. Των άπειρων σινεφίλ βεβαίως που δεν έχουν άποψη για αναλόγου ύφους Κορεάτικες, Γιαπωνέζικες ή made in Hong Kong κατασκευές, που απέχουν παρασάγγες και στην οργάνωση και στην εκτέλεση και στην προβολή του θέματος τους. Μα το κυριότερο στηρίζονται πάνω σε πανίσχυρα στόρι, εν αντιθέσει με τον John Wick: Chapter 2, που όπως ακριβώς συνέβη και στο Chapter 1, σκοτώνει σχεδόν για την πλάκα του, εφόσον από πίσω του, η υπόθεση που λαμβάνει χώρα είναι πολύ φτωχή, σχεδόν ανύπαρκτη.
Συνεπώς, επαναλαμβανόμενα το δεύτερο μέρος, από τα πάμπολλα που υποσχέθηκε το στούντιο, των περιπετειών του φτωχού και μόνου καουμπόι - άνετα κάτι τέτοιο θα γυριζόταν κάποτε γουέστερν, όχι σπουδαίου λέβελ είναι η πραγματικότητα - βασίζεται κατά κύριο λόγο στις ιδιαίτερες αρτίστικες επιλογές της καλλιτεχνικής διεύθυνσης για να στολίσει τον περίγυρο του Γουίκ, που και πάλι υπολείπονται συγκριτικά με τις ανώτερες ασιάτικες. Παρόλα αυτά ο αποφασισμένος τιμωρός, που με κάθε αγριότητα εξολοθρεύει τον πάσα ένα βρεθεί στο διάβα του, έδωσε την ευκαιρία στον χαμένο τελευταία Keanu Reeves να ανορθώσει την σε προφανή κατιούσα πορεία, καριέρα του, όχι βεβαίως φτάνοντας στα πάλαι ποτέ ουράνια του Matrix, αλλά επανεμφανίζοντας τον με αξιώσεις στο εκράν, εκεί που - επίσης ανεξήγητα, για την μέτρια προς κακή υποκριτική του αξία - τυγχάνει υψηλής δημοφιλίας. Είναι συμπαθής ο μπαγάσας στο κοινό και γι αυτό το αστέρι του, επί τρεις δεκαετίες, μολονότι τρεμοπαίζει, δεν σβήνει. Και αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, απλά και μόνο από τις συνέχειες του John Wick, πανεύκολα θα τις κάνει τέσσερις.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 16 Φεβρουαρίου 2017 από την Spentzos Films
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική