Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Μια φορά κι έναν καιρό, προ κρίσης, το συγκεκριμένο, ξενόφερτο έθιμο, είχε πέραση και στα μέρη μας, με τις μεγάλες εταιρίες, των δεκάδων υπαλλήλων στην δούλεψη τους, να στήνουν προσεγμένες Χριστουγεννιάτικες γιορτούλες, για να ανταλλάξουν ευχές. Συνεστιάσεις που έφταναν σε έντονα κεφάτες καταστάσεις και συνοδεύονταν συνήθως από μοιρασιές δώρων, αλλά και πολυήμερες κατοπινές άδειες, από τις φίρμες που φρόντιζαν με αυτές τις μικρές παροχές τους εργαζόμενους τους, διατηρώντας τους σε φρόνημα υψηλό, ώστε να εργαστούν με ζήλο αμά τη επιστροφή τους. Πλέον λιτότητος, αυτές οι μικρές στιγμές εργασιακής χαράς, έχουν περάσει στην σφαίρα του παρελθόντος και διατηρούνται ζωντανές μόνον στις χώρες που έχουν επιβάλλει τον κατοχικό νόμο στα μέρη μας, πιστεύοντας πως έτσι οι Έλληνες θα περιορίσουν τις σπατάλες και θα βουλιάξουν στην μιζέρια τους. Δεν έχουν υπολογίσει όμως πως ακόμη και τα Χριστούγεννα εδώ θα είναι ηλιόλουστα και φωτεινά και όχι συννεφιασμένα και μουντά, όπως καλή ώρα στο δεκάδων βαθμών υπό του μηδενός Σικάγο, που λαμβάνει χώρα η κεφάτη κομεντί Office Christmas Party...

Ελαφρώς μειωμένα είναι τα κέρδη της επιχείρησης δικτύων υπολογιστών Ζένοτεκ τον τελευταίο χρόνο, σε σχέση με πέρσι, γεγονός που βλέπει με ιδιαίτερα αρνητικό μάτι η, έτσι κι αλλιώς μονίμως κακοδιάθετη, CEO της μπράντας Κάρολ Βάνστοουν, που θα δώσει την εντολή στον Πρόεδρο αδελφό της για άμεσες απολύσεις της τάξης του 20 τοις εκατό και για περικοπές που θα αρχίσουν με την αναβολή του ετήσιου εταιρικού πάρτι, της παραμονής των Χριστουγέννων. Ιδιαίτερα αγαπητός στους εργαζόμενους του, που τους δίνει και την ψυχή του για να είναι ικανοποιημένοι, όμως, ο Κλέι, ούτε καν διανοείται να διώξει έστω και έναν, όπως ούτε περνά από το μυαλό του πως δεν θα πραγματοποιηθεί για φέτος η γιορτή.

Πόσο μάλλον, όταν η πιάτσα, λόγω της άτεγκτης στάσης της διευθύνουσας συμβούλου, έχει σχηματίσει άσχημο όνομα για την αντεργατική δράση της εταιρίας, οπότε τα σχέδια για συνεργασία με τον τεχνολογικό κολοσσό της χώρας, που θα την εκτινάξει εμπορικά, μάλλον πηγαίνουν περίπατο. Εκτός και ο Κλέι, μαζί με το δεξί του χέρι, διευθυντή Τζος Πάρκερ και την μεγαλοφυή τεχνικό Τρέισι, κάνουν το θαύμα τους και πείσουν τον ειδικό σύμβουλο, να επιλέξει την Ζένοτεκ σαν την ιδανική πρόταση για συνεργασία. Και μια καλή αρχή, θα είναι να τον καλέσουν, στο ετήσιο πάρτι Χριστουγέννων, που εν αγνοία της στριμμένης CEO, εντέλει θα πραγματοποιηθεί.

Τι θα πραγματοποιηθεί δηλαδή, αφού από τα γραφεία του ουρανοξύστη, ακριβώς στο κέντρο της χιονισμένης Πόλης των Ανέμων, θα παρελάσουν όχι μόνο οι εργαζόμενοι στην εταιρία, αλλά απρόσκλητοι σχεδόν όλοι οι περαστικοί, που θα δουν φως και θα μπουν. Κάτι η εύθυμη διάθεση των προϊσταμένων, στην προσπάθεια τους να πείσουν τον σύμβουλο να αλλάξει γνώμη, κάτι το πιοτό που ρέει άφθονο, λίγο οι αναστολές των παρευρισκομένων που θα καμφθούν όσο ο DJ δίνει τόνο, λίγο η περίεργη άσπρη σκόνη που θα πέσει στο μηχάνημα τεχνητής χιόνωσης και θα εκτοξεύσει στα ύψη το αρχικώς μουδιασμένο mood, το ενδοεταιρικό παρτάκι, πολύ σύντομα θα μεταλλαχθεί στο κοσμικό event ολάκερης της μεγαλούπολης. Θα είναι αυτό αρκετό όμως για να αποσπάσει η φιλόδοξη Ζένοτεκ το χρίσμα και να υπερκεράσει τα φαβορί της Dell και της HP?

Για όσους, παλαιότερους θυμούνται εκείνες της πρώτες φορές που η μορφή του κορυφαίου ερμηνευτή των τελευταίων τριάντα ετών Tom Hanks έπαιζε στην πολύ νεανική του μορφή στο πανί, είναι απίθανο να μην μνημονεύουν το πραγματικά σπαρταριστό Bachelor Party του 1984, που σε όλους τους τομείς ορίζει το πατρόν της πορείας και της τωρινής, πανομοιότυπης μέσες άκρες θεματικής, κωμωδίας. Σερβιρισμένη από το δίδυμο των Josh Gordon και Will Speck, που μέσα σε μια δεκαετία έχουν φροντίσει σκηνοθετικά μόλις τρεις ταινίες (αντάμα με το The Switch και το Blades Of Glory), χρησιμοποιώντας σαν άξονα τον κοινό σκοπό της διατήρησης της εταιρίας ζωντανής, κτίζουν όχι και λίγες περιφερειακές ιστορίες, δημιουργώντας ένα κλίμα (εκτός του γιορτινού) σπονδυλωτό.

Το σύνολο των χαρακτήρων που μάχονται για το καλό της δουλειάς τους, συμμετέχει και σε μια δεύτερη τύποις ρουμπρίκα, που συμβάλλει ουσιαστικά στο συνολικό δέσιμο της πλοκής και χάρη στο προσεγμένο σενάριο, ο καθένας μοιάζει εξίσου χρήσιμος στο στόρυ, χωρίς ποτέ να παραφουσκώνει το όλο πακέτο. Φυσικά, όταν αναφερόμαστε σε μια made in USA κωμωδία, ιδιαίτερα φωνακλάδικη τρόπον τινά, δεν θα ήταν δυνατόν να απουσιάσουν οι χοντράδες στα αστεία, που σε καμία περίπτωση όμως δεν υπερτερούν των έξυπνων στιγμών, που οι όχι και λίγοι σε αριθμό, συγγραφείς του Screenplay, έχουν διανθίσει την αφήγηση τους. Όταν μάλιστα ανάμεσα τους κρύβεται ο φοβερός και τρομερός Dan Mazer - του Borat και αυτό είναι αρκετό - είναι το λιγότερο αναμενόμενο πως στο χιούμορ θα υπάρξουν και πιπεράτα ανέκδοτα και σόκιν στιγμιότυπα και (έως αρκετά) ακατάλληλες σκηνές, προς τέρψην της πλατείας. Που αν εξαιρέσουμε δυο, τρεις, μετρημένες στα δάκτυλά στιγμές, που το πράγμα ξεφεύγει, μια χαρά θα το διασκεδάσει και θα γελάσει ίσαμε σπαρταριστά, σε ετούτο το χριστουγεννιάτικης πλοκής πανηγύρι, που αποξαρχής αποτινάζει από πάνω του την μαρκίζα "για όλη την οικογένεια"...

Κύριος λόγος και αιτία γι αυτό, η απόλυτη χημεία του κωμικού καστ, που τις περισσότερες φορές θυμίζει σύναξη φίλων και κολλητών διασκεδαστών, που μαζεύτηκαν για να ανταλλάξουν εμπνευσμένα αστεία. Ο Jason Bateman, που ήδη έχει ξεκινήσει να δοκιμάζει δυνάμεις και στο δράμα, με την πείρα του στο είδος, ως προϊστάμενος ηγείται του τιμ, ώστε πάνω του να βασιστούν οι ερμηνείες του "αλλού γι αλλού" Προέδρου από το πουθενά T. J. Miller, της εξωτικής ομορφιάς χάκερ Olivia Munn, της σε ρεπρίζ του ρόλου της στους Horrible Bosses, Aniston, που κάθε μέρα που περνά, γίνεται και πιο ώριμα γοητευτικότερη, εκδικούμενη την σε ραγδαία πτώση κοκαλιάρα που της έφαγε το αμόρε. Αναμφίβολα η μεγάλη έκπληξη ακούει στο όνομα Kate McKinnon, της λιγότερο διάσημης εκ της πιο πρόσφατης τετράδας των Ghostbusters, με την μεγάλη πορεία όμως στο Πανεπιστήμιο του SNL, που ως Προσωπάρχης με Βίβλο το πρωτόκολλο, σολάρει ανά περιόδους, φτιάχνοντας μια διπρόσωπη και εκκεντρική περσόνα.

Δεν το συζητούμε πως οι φανς εκείνου του προϊστορικού Πάρτυ για Εργένηδες, εδώ θα θυμηθούν τα παλιά και θα περάσουν φίνα, στο αντίκρυ του ισοπεδωμένου κτιρίου, που θα φέρει κατά νου τον Πύργο της Νακατόμι στον πρώτο Die Hard. Ακόμη καλύτερα θα το διασκεδάσουν μάλιστα οι πιο αγγλομαθείς, που πίσω από την κονσερβαρισμένη απόδοση υποτίτλων, θα αντιληφθούν κι άλλα πονηρά αστειάκια, που χάθηκαν κάπου στην μετάφραση...