Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Εδώ κι αν ξυπνά το νοσταλγικό παρελθόν καλέ μου φίλε, που πλέον συνοδεύεις τον ούτε δεκάχρονο σινεφίλ κανακάρη σου στην αίθουσα για να απολαύσει τα φατσουλάκια που από το καλοκαίρι κιόλας είχαν κλείσει μαζί του ραντεβού στην αίθουσα μέσω του άριστα οργανωμένου προμόσιον. Φατσουλάκια που θα σου φέρουν στο μυαλό θύμησες, από τότενες που στην ηλικία του παιδιού σου, μέ μόλις πέντε δραχμές που μάζευες όλη την βδομάδα, κατάφερνες να αποσπάσεις το χαμόγελο της απέναντι συμμαθήτριας κάνοντας της δώρο αγάπης έναν ξεμαλλιάρη Ευχούλη (έπαιζε το ίδιο αποτέλεσμα και με τον Σπιρτούλη, που είχε και πιο μωρουδίσια μόστρα), νιώθοντας υπέροχα που μέχρι να της τον ανανεώσεις με καινούργιο, καταλάβαινες πως τον κουβαλάει έχοντας σε στο μυαλό, μέσα στην σχολική της σάκα. Τι εποχές...

Κανένα ον σε ολάκερο τον κόσμο δεν έχει μόνιμα μέσα του τέτοιο άσβεστο πάθος για γιορτή και πανηγύρι, ακόμη κι αν δεν περνάει τις καλύτερες του ημέρες, όπως οι Ευχούληδες, τα μικροσκοπικά στοιχειά, που καλά κρυμμένα μέσα στις φυλλωσιές του δάσους, αποφεύγουν εδώ και δύο ακριβώς δεκαετίες τους φοβερούς και τρομερούς γίγαντες Μπέργκεν, που τους κυνηγούν για να τους αφανίσουν. Είκοσι χρόνια που κλείνουν σήμερα από εκείνη την μεγάλη απόδραση των τρολς από τον σκοτεινό κόσμο των πανάσχημων εχθρών τους, χάρη στην εξυπνάδα του βασιλιά τους Πέπι, γεγονός που θα σημάνει την ευκαιρία για ένα υπέρλαμπρο πάρτι που έχει με αστείρευτο κέφι στήσει η μονίμως ενθουσιασμένη κόρη του, πριγκίπισσα Πόππυ. Που ούτε την νοιάζει καν, αν με την φασαρία που θα ξεσηκώσει, ενδεχόμενα να αποσπάσει την προσοχή των θεόρατων κυνηγών, που είναι πολύ πιθανόν να αποκαλύψουν την φωλιά τους!

Προειδοποίηση που έχει εδώ και καιρό κάνει στους γελαστούς του συντρόφους, ο πιο απόμακρος, λιγότερο δημοφιλής και γκριζωπός Κλωνάρης, που έχει στήσει στο σπιτικό του, έναν ολόκληρο μηχανισμό αποφυγής των Μπέργκεν, για το ενδεχόμενο που εκείνοι κάποια στιγμή επιτεθούν. Καταφύγιο που ούτε κι εκείνο θα γλυτώσει από την οργή των κακίστρων, που θα πιάσουν τα φουκαριάρικα τρολάκια εξ απήνης, θα τα αιχμαλωτίσουν και θα τα οδηγήσουν αλυσοδεμένα στο κάστρο τους προς βρώση. Μια επίθεση από την οποία ελάχιστοι θα γλυτώσουν, ανάμεσα τους και η πριγκιποπούλα, που μπορεί να είναι πρώτη στο χορό και στο τραγούδι, είναι όμως ακόμη πιο δυνατή στην μάχη και άφοβη στον πόλεμο, γι αυτό και θα δώσει υπόσχεση στους κομπανιέρους τους, πως πολύ σύντομα θα βρεθούν και πάλι με τα αγαπημένα - αλλά και φυλακισμένα - αγαπημένα τους πρόσωπα.

Δρόμο παίρνει, λοιπόν, δρόμο αφήνει η φουριόζα Πόππυ, ολομόναχη αναζητώντας τον κόσμο των μελαγχολικών, στενοχωρημένων, μουρτζούφληδων, γκρινιάριδων θηρίων, που μονάχα μια στιγμή έχουν την ευκαιρία να νιώσουν ευτιχισμένοι, απλά τρώγοντας ένα Τρολ. Κι αν προσπερνώντας όλους τους μεγάλους κινδύνους που παραμονεύουν στο δάσος, με την βοήθεια του Κλωνάρη, που σύντομα θα εμφανιστεί στο διάβα της για να την συντροφεύσει, φτάσει κάποια στιγμή στο κατασκότεινο βασίλειο των φαγανών, πρέπει πλέον να καταστρώσει πλάνο ευφυές μα και ριψοκίνδυνο για να σώσει τους φίλους της. Σχέδιο που θα χρειαστεί την αμέριστη συνδρομή ενός Μπέργκεν, του πιο καλόψυχου, αν υπάρχει έστω ένα τέτοιο, που δεν θα είναι άλλη από την συνεσταλμένη υπηρέτρια Μπρίτζετ, που ολημερίς ζει και αναπνέει για τα όμορφα (...) μάτια του λατρεμένου της διαδόχου του θρόνου...

Τι πλάκα όμως ε? Ακόμη και μέσα στον φοβιστικό πανζουρλισμό εκείνο που κατορθώνει η ταινία που επιμελείται σκηνοθετικά ο Mike Mitchell, ένας από τους βασικότερους συντελεστές του θρύλου του Shrek και ο έχοντας το γενικό πρόσταγμα του τελευταίου του επεισοδίου Forever After, είναι να εκτονώνει την ένταση μέσα από την ευρηματική χρήση πασίγνωστων μελωδιών, που στήνουν ένα καλαμπουρτζίδικο μιούζικαλ animation θαυματάκι. Με αφετηρία το διαρκές συναίσθημα της χαράς, που δεν σταματιέται με τίποτα (Can't Stop This Feeling τραγουδά ο σούπερ αστέρας Justin Timberlake και δανειστής της φωνής του στον ευαίσθητο και παρεξηγημένο Κλωνάρη, καθιστώντας το πρότζεκτ των Trolls πασίγνωστο σε οποιονδήποτε έφηβο και προς τα κάτω, υποψήφιο θεατή) η πλοκή κινείται διαρκώς με οδηγό της το τραγούδι, που φαντάζει τόσο χιουμοριστικά ταιριαστό σε κάθε πλάνο του έργου.

Και Hello (αναμφίβολα η πιο διασκεδαστική στιγμή της ταινίας) και Total Eclipse Of The Heart και The Sound Of Silence και True Colors μα και disco funky στο φινάλε September συμπεριλαμβάνει στο mixtape του το Trolls, που σταδιακά ανεβάζει τα μπιτ, εκτοξεύοντας μέσα από την πολυχρωμία των φατσούλινων ηρώων και των τρισδιάστατων αξιόλογων (όχι πάντων και άριστων) ντεκόρ του και το κέφι στην πλατεία. Έχοντας στην θεματική του πάρει λιγουλάκι από Σιντερέλλα, κομματάκι από Fellowship, δεδομένα μπόλικη επιρροή από Boxtrolls (ειδικά στην απίθανου μαύρου χιούμορ σεκάνς της παρουσίασης του μουντού κόσμου των Μπέργκεν), αλλά πολύ περισσότερο από τους ανταγωνιστές Στρουμφ, το ρυθμικό αυτό κινούμενο σχέδιο μάλλον μοιάζει απίθανο να μην σπάσει τα παγκόσμια ταμεία στο πέρασμα του. Καθιστώντας ακόμη πιο γνωστό στο ευρύ κοινό, κατόπιν του Pitch Perfect, το τεράστιο ταλέντο της - δεν την λες ούτε ομορφούλα, ούτε πρώτο μπόι - Anna Kendrick, που υποδύεται φωνητικά την τρελιάρα Πόππυ, (και) στο τραγούδι, μιας και το μεγαλύτερο χειροκρότημα του feelgood μουσικοχορευτικού αποτελέσματος της ανήκει ολοκληρωτικά! Καμία έκπληξη, ήμουν βέβαιος για το όμορφο αποτέλεσμα, η Dreamworks, χωρίς να είναι Disney, Pixar ή Laika ουδέποτε απογοήτευσε τις προσδοκίες μου.

Α, από την ανοιχτή τσέπη της τσάντας της 14χρονης θυγατέρας μου μόλις έπεσε ένας Ευχούλης... Ταλαίπωρε μπαμπά...