Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Σε αυτό το σημείο οφείλω να ομολογήσω, πως ουδέποτε υπήρξα αναγνώστης έστω και μιας νουβέλας, με κεντρικό ήρωα τον μαθητευόμενο μάγο Χαρι Πόττερ. Οι ταινίες του δε, οκτώ τον αριθμό, βασισμένες σε επτά διαδοχικά βιβλία (το τελευταίο ως είθισται από το Χόλιγουντ, έσπασε στα δυο) μου είχαν αφήσει καλή γεύση την στιγμή που τις παρακολούθησα, είχαν αδιαμφισβήτητο ενδιαφέρον και πλοκή, πανέμορφα ειδικά εφέ και συγκροτημένο μπρίτις καστ, μα κατοπινά δεν κατάφερα να τις συγκρατήσω στην μνήμη ως μη φανατικός οπαδός του franchise, που θα έσκιζε ιμάτια για να μην σωθεί από τις μεγάλες μας οθόνες ποτέ. Αν μάλιστα κάποια στιγμή επιθύμησαν να ξαναδώ κάποια από όλες τις περιπέτειες, αυτή ήταν η τέταρτη με το Κύπελο της Φωτιάς, μιας και ήταν η ταχύτερη σε ρυθμό και είχε και διαγωνιστικό χαρακτήρα στην εξέλιξη της. Τσάπτερ που πληροφορούμαι πως οι εκατομμύρια οπαδοί του σίριαλ κατατάσσουν στην τελευταία θέση των επεισοδίων ως το λιγότερο σημαντικό (μπορεί και ποιοτικό) όλων. Που θέλω να καταλήξω με αυτό τον πρόλογο? Πως το ίδιο ακριβώς συναίσθημα με όλες εκείνες τις πρώτες και τελευταίες θεάσεις των φιλμικών μεταφορών των έργων της Rowlings, ένιωσα και τώρα. Που η αφήγηση διέθετε την ίδια αφετηρία, που η εξέλιξη είχε πανομοιότυπα σκοτεινά σημεία, που οι καλοσχηματισμένες στο CGI ζωγραφιές στ πανί ήταν αρίστης ποιότητος, που όμως σε πέντε χρόνια από σήμερα, όταν το νεοσύστατο αυτό πρότζεκτ σφυρίξει λήξη μετά από αντίστοιχο αριθμό τευχών, μάλλον δεν θα επαναφέρω στην μνήμη όλα όσα συνέβησαν από την στιγμή που ο ήρωας μας, περνά τους μεταναστευτικούς ελέγχους της Νήσου Έλλις...

Αναζητώντας εκ πρώτης όψης μια καλύτερη τύχη, ο Εγγλέζος Νουτ Σκαμάντερ, έχοντας όλα του τα υπάρχοντα μέσα σε μια βαλίτσα, θα καταφτάσει μετά από πολυήμερο ταξίδι με το καράβι, στην Νέα Υόρκη, την Μητρόπολη που στα μέσα της δεκαετίας του '20, βασανίζεται από έντονα οικονομικά προβλήματα, όπως άλλωστε και ολάκερη η Αμερικάνικη επικράτεια. Δυσμενης κατάσταση που δεν δείχνει να πολυνοιάζει τον ονειροπόλο νεαρό, που από την πρώτη στιγμή που θα πατήσει το πόδι του στο Μεγάλο Μήλο, δεν θα κρύψει πως ο καινούργις του ρόλος, δεν περιορίζεται απλά σε εκείνον του μετανάστη. Περίεργη συμπεριφορά, τοσο εκείνου, όσο και του μυστηριωδους περιεχομένου των μπαγκαζιων του, που θα υποπέσει στην αντίληψη της εντεταλμένης πράκτορος του Μαγικού Συμβουλίου των ΗΠΑ, του διαβόητου MACUSA, Τίνα Γκόλντστάιν, που θα τον συλλάβει ως αδήλωτο στα κατάστοιχα Μάγο και θα τον παραπέμψει στην Προεδρεία της Ένωσης για ενδεχόμενη τιμωρία του.

Με τα στοιχεία να είναι μηδενικά εις βάρος του, ο Νουτ θα αφεθεί ελεύθερος από την Πρόεδρο Πίκερυ και τον αμείλικτο Αρχιμάγο Γκρέιβς, αφού εκείνοι ποτέ δεν πείστηκαν πως οι αποσκευές του κουβαλούν κάτι που ενδεχόμενα θα ανατρέψει τις ισορροπίες του ήδη προβληματικού χώρου της μαγείας στην μεγαλούπολη. Άποψη που δεν έχει ίδια όμως, ο φουκαράς εργάτης της φάμπρικας Τζέικομπ Κοβάλσκι, που από σύμπτωση θα βρεθεί στα ίδια μέρη με τον Κύριο Σκαμάντερ και από μπέρδεμα θα αλλάξει βαλίτσες μαζί του, με συνέπεια μόλις τις ανοίξει κατ ιδίαν στο διαμέρισμα του να απελευθερώσει τα φανταστικά ζώα που κρύβονται καλά στις θήκες του σακ βουαγιάζ. Κατάσταση που θα σημάνει συναγερμό για τον παράξενο ταξιώτη, που κουβάλησε τόσες χιλιάδες μίλια μακρυά από την πατρίδα του, ένα σωρό μαγικά όντα στο δισάκι του, ελπίζωντας πως θα του δωθεί η ευκαιρία να αφήσει τον γιγάντιο Αιτό, ελεύθερο στα μέρη του, δίνοντας του την χαμένη ευτυχία που τόσο καιρό βρίσκεται παγιδευμένος στο μυστικό κατώι της βαλίτσας...

Έλα όμως που μαζί με τα καλά τερατάκια στην πολυεπίπεδη τσάντα του Νουτ κινείται κι ένα σκοτεινό, σκιώδες και κακίστρο, που μόλις γίνει αντιληπτό από την MACUSA αυτομάτως εκείνος θα γίνει ο νούμερο ένα ύποπτος για τις πρόσφατες κατσατροφικές επιθέσεις στην πόλη, σε μία εκ των οποίων έχασε την ζωή του ο Γερουσιαστής γιος του μεγιστάνα Χένρυ Σο. Γνωρίζοντας καλά ο ίδιος πως αυτό είναι επίτευγμα κάποια άλλης, διαβολικά μαγικής δύναμης, θα πρέπει τώρτα να αποφύγει την σύλληψη, έχοντας σαν συμμάχους του, τον (καμία σχέση με μάγο) Κοβάλσκι, αλλά και τις ικανότατες στον χειρισμό της μπαγκέτας αδελφές Γκολντστάιν, που από την πρώτη στιγμή θα υποστηρίξουν την αθωότητα του!

Βεβαίως και είναι μέχρι απίθανο, οι φανατικοί οπαδοί της σειρά του Πόττερ να μην γνωρίζουν πως ο Σκαμάντερ είναι εκείνος που είχε συγγράψει ένα από τα πλέον ονομαστά έργα της βιβλιοθήκης του Χόγκγουαρτς, το Fantastic Beasts And Where To Find Them, συνεπώς εδώ ο χρόνος ταξιδεύει αρκετές δεκαετίες πίσω, για να παρακολουθήσουμε από πρώτο χέρι την δική του ιστορία, τις προσωπικές του εμπειρίες, που κατοπινά μετέτρεψε σε έναν ογκοδέστατο τόμο. Απαρχή δηλαδή ενός ολοκαίνουργου κουιντέτου επεισοδίων, που αν μη τι άλλο θα ξεδιψάσουν μέχρι και θα ενθουσιάσουν τους φανς που ενδεχόμενα ένιωσαν στέρηση από την στιγμή που ο διοπτροφόρος απρέντις έριξε αυλαία στην δική του δράση.

Σε πλήρη αντίθεση με την Potterική συλλογιστική που αποτέλεσε αποκλειστικά και μόνον Βρετανική υπόθεση, εδώ η πλοκή ταξιδεύει πέρα από τον Ατλαντικό, στον τόπο του ονείρου και των μεγάλων ευκαιριών, που προσπαθεί να ανακάμψει από το οικονομικό κραχ και ζητά (ακόμη και ξένα) εργατικά χέρια που θα ορθώσουν το ανάστημα της αναγεννημένης Αμερικής. Εποχή ανέχειας που στα σπλάχνα της γέννησε όμως και συμπεριφορές ακραίες, αντιδημοκρατικές (για να μην χρησιμοποιήσω πιο εξτρίμ έκφραση) και ανελεύθερες, όπως εκείνες απεικονίζονται στην στάση των αξιωματούχων των διωκτικών αντιμαγικών αρχών, που κυνηγούν κάθετι ενδεχόμενα δεν έχει καταγραφεί στα μητρώα τους και ενδέχεται να καταστρέψει την εύθραυστη ισορροπία. Εκτός όμως από το αμιγώς Αλβιονικό στυλ, στο καινούργιο σίριαλ που στηρίζεται στα έργα της Rowlings, μεταλλάσσεται και η γενικότερη φιλοσοφία αφού αφήνολυμε στην άκρη την παιδιάστικη εφηβικονεανική περιπέτεια, για να εισέλθουμε σε έναν κόσμο κατά πολύ σκοτεινότερο και πιο φοβιστικό, από εκείνον που ίσχυσε - τουλάχιστον στα πρώτα μέρη - της πρότερης επταλογίας.

Η φαντασία της J.K. κυηριολεκτικά καλπάζει, γεννόντας την θεματική βάση από τον πάτο μιας απλής αποσκευής και στήνοντας μερικές πολύ ενδοαφέρουσες υποιστορίες, που χαρακτηρίζονται και από εύθυμη (σπαρταριστού χιούμορ τις σκηνές δίωξης των τερατακίων δεν τις λες, ένα κέφι όμως το βγάζουν) και από ρομαντική (βολικό σπάσιμο του τέμπο τα βέλη του έρωτα που ξεχύνονται στις ματιές του ετερόκλητου ντουέτου της Alison - Αποκάλυψη - Sudol και του κακόμοιρου Dan Fogler) και φυσικά από καταιγιστικά αρμαγεδδονική, ειδικά όσο πλησιάζουμε στο φινάλε και η τ΄λυπου Dementors σκιά θα επιχειρήσει να ισοπεδώσει όλη την Νέα Υόρκη. Φυσικά για τα πάντα δίνεται εξήγηση, για όλα υπάρχει γιατρεία, τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη του, ενόσω πολύ όμορφα και δομημένα ο άριστος γνώστης του προιόντος David Yates, στρώνει το χαλί για τον επερχόμενο χαμό, που τα επόμενα Episodes υπόσχονται στο κοινό, που θεωρείται κάτι παραπάνω από βέβαιο θα τα λατρέψει.

Σε δουλειά να βρίσκεται δηλαδή ο σούπερ ερμηνευτής Eddie Redmayne, που εδώ ως συνεσταλμένος και ιδεαλιστής μάγος, κουβαλά πέρα δώθε τα παντοδύναμα ζωάκια του και που φυσικά θα επιστρέψει σε έναν χρόνο από τώρα, έχοντας στην ματιά του την ίδια αγαθιάρα έκφραση, αυτού που συμμετέχει μεν σε ένα Σαλεμικό γαιτανάκι, με ευγενή και θετική προαίρεση και σκοπό. Ίσως και ρομαντική για τα όμορφα μάτια της Πορπεντίνας Katherine Waterston. Πακέτο πλήρες, στόρι, ειδκά εφέ, τρισδιάστατος χαμός, love story, φονικά (ναι φονικά!), σούπερ αστέρες στο εκράν και πολλά υποσχόμενο χάπι εντ, που ανοίγει έναν καινούργιο γύρο μπλοκμπαστερικών συνεδριών, που σίγουρα θα διασκεδάσουν, θα ψυχαγωγίσουν, θα σκορπίσουν θετική διάθεση στο κοινό, στο πέρασμα τους όμως και μέχρι να πέσουν οι τίτλοι αρχής του επόμενου, ένα φρεσκάρισμα στην μνήμη του θα το χρειαστούν. Όπως - για τους λιγότερο μυημένους στα πιο απόκρυφα σημεία του Χόγκγουαρτς - και στον μικρό Χάρι, δηλαδή, ένα πράμα...