Inferno
του Ron Howard. Με τους Tom Hanks, Felicity Jones, Irrfan Khan, Omar Sy, Ben Foster, Sidse Babett Knudsen
Δηλοτή Κάστανου*
του zerVo (@moviesltd) 
Αν κάτι έχει πραγματικά επιτύχει εδώ και μιάμιση δεκαετία που ασχολείται με το σπορ, ο δισεκατομμυριούχος πλέον Dan Brown, μέσα από τα Ντα Βίντσι βιβλία (και κατοπινά φιλμάκια) που έχει επιμεληθεί συγγραφικά, είναι που έχει μεταλλάξει σε σημαντικό βαθμό, τον τρόπο που το απλό κοινό αντιλαμβάνεται την ύπαρξη των αμύθητης αξίας καλλιτεχνικών θησαυρών, που οι πρόγονοι μας έχουν κληροδοτήσει. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, ελάχιστοι φανς της σειράς των μπεστ σέλλερς, μπροστά στην θωριά της Μοναλίζας στο Λούβρο ή της Πιετά του Μικελάντζελο δεν φαντάζονται, μαθημένοι από τα όμορφα μελετημένα παραμύθια του 52χρονου νοβελίστα από το Νιου Χαμπσάιρ, πως πίσω από το μεγαλούργημα που θαυμάζουν, κρύβεται και μια παγκόσμια συνωμοσία, που λαμβάνει χώρα για χίλιους δυο λόγους και που κλείνοντας στιγμιαία τα μάτια, την νιώθουν να εξελίσσεται εκεί μπροστά τους, ζωντανή, με τους ίδιους, σχεδόν να αποτελούν κομμάτι της. Η δύναμη της αυθυποβολής. Στους γρίφους μας να επιστρέψουμε όμως...
Με ένα όχι και τόσο επιπόλαιο τραύμα από σφαίρα στο μέτωπο, που ενδεχόμενα του προκαλεί σκοτοδίνη, απώλεια συνείδησης και ολοκληρωτική αμνησία, θα ξυπνήσει στο κρεβάτι του νοσοκομείου της Φλωρεντίας ο καθηγητής και διακεκριμένος λύτης ανεξήγητων κωδικών, Ρόμπερτ Λάνγκντον, που τις τελευταίες του θύμησες τις έχει εγκαταλείψει στην πατρίδα και αδυνατεί να εξηγήσει τους λόγους που τον έχουν οδηγήσει για μια ακόμη φορά στην Ιταλία. Κατάσταση που θα περιπλακεί ακόμη περισσότερο, καθώς μέσα στην θολούρα του νου του, θα αντιληφθεί πως βρίσκεται στο στόχαστρο απροσδιόριστης ομάδας που επιθυμεί να τον εξοντώσει για όσα πιθανόν γνωρίζει, συνεπώς η ανάγκη της απόδρασης του από την κλινική, αναζητώντας την άκρη του νήματος είναι επιτακτική.
Μοναδική του σύμμαχος σε ετούτη την καινούργια ριψοκίνδυνη περιπέτεια που καλείται να φέρει εις πέρας, είναι η Αμερικανίδα γιατρός που τον κουράρει, Δρ. Σιένα Μπρουκς, που θα τον βοηθήσει να μεταφέρει το αδύναμο κορμί του μακρυά, προς το παρόν, από το βεληνεκές των διωκτών του. Προσπαθώντας απελπισμένα να συνέλθει από τον λήθαργο και επιχειρώντας κατά την προσφιλή ορθολογική του συνήθεια να βάλει τις ελάχιστες πληροφορίες που έχει στην διάθεση του σε μια τάξη, ο Λάνγκντον, θα δεχτεί την πρόκληση του να αποκωδικοποιήσει τον hi tech γρίφο που κουβαλάει επάνω του, λύση που αυτομάτως θα τον μπάσει στο γνώριμο και αγαπημένο του παιχνίδι της ολοκλήρωσης διαδοχικών αποστολών, ίσαμε να φτάσει στον τελικό του προορισμό και να αποκαλύψει το ποιοι κρύβονται πίσω από τις δολοπλοκίες...
Οι οποίοι αυτή την φορά δεν έχουν καμία σχέση με μυστικιστικές φράξιες, Ιλουμινάτι και τα συναφή, στερώντας είναι η αλήθεια μια πιο σκοτεινή έκφανση της γνώριμης (αφού φαντάζομαι την έχουν αναγνώσει αρκετοί που θα σπεύσουν στις αίθουσες) πλοκής, αλλά έχουν κάπως πιο μοντέρνο υπόβαθρο, καθώς σχετίζονται με γενετικά πειράματα, φονικούς ιούς που απειλούν να απελευθερωθούν, αλλά και την διττής προσωπικότητας και δράσης WHO (World Health Organisation δηλαδή) που εσχάτως το Χόλιγουντ, όχι σε λίγες περιπτώσεις, έχει βάλει στο μάτι. Φυσικά έχοντας, όπως προστάζει ντε φάκτο η δεδομένη φόρμα, μια κατά πολύ νεαρότερη κοπελίτσα στο πλευρό του (το πιο αδύναμο στοιχείο της μέχρι τώρα τριλογίας η female buddy, πέρασε την σκυτάλη από την άχρωμη Αμελί, σε μια πασάγνωστη Ισραηλινή, για να καταλήξει στο λαγουδάκι Felicity Jones) o Λάνγκτον θα ξετυλίξει το κουβάρι πόντο - πόντο κι ακόμη κι αν χρειαστεί να ταξιδέψει την μισή Μεσόγειο για να αποκαλύψει την αλήθεια, είναι διατεθειμένος να το κάνει!
Ρεαλιστικά σκεπτόμενος δεν νομίζω πως ο υποψήφιος θεατής του τρίτου επεισοδίου του πασίγνωστου σίριαλ (έχει ήδη παρακαμφθεί ένα βιβλίο και δεν έχει μετατραπεί σε φιλμ, το The Lost Symbol) δεν γνωρίζει με ακρίβεια τι πρόκειται να παρακολουθήσει. Ένα ταχύτατο και ρυθμικό, φασαριόζικο αλλά και ευρηματικό στα αινίγματα που χρησιμοποιεί, συνωμοσιολογικό μέχρι εκεί που δεν πάει, χωρίς όμως σε κάποιες στιγμές να δικαιολογεί τις συνδεσμολογίες μεταξύ των clues, παιχνιδιάρικο θρίλερ, που σίγουρα δεν κόβει ανάσες, ακόμη πιο σίγουρα όμως δεν θα τον αφήσει στιγμή να βαρεθεί στην ταξιδιάρα καρέκλα του. Που θα βολτάρει από τις ρομαντικές στέγες της Τοσκάνης, στα ρηχά καναλίσια νερά της Βενετιάς, για να καταλήξει στην ομορφότερη Πόλη της Γης, για τον παλιομοδίτη Τζειμσμποντικό επίλογο στις υπόγειες στέρνες της Βασιλεύουσας, στο πιο καλοσχεδιασμενο (και καλλιτεχνικά) κομμάτι ολάκερου του Da Vinci τρίπτυχου.
Δίχως να επιθυμώ να δικαιολογήσω τον Howard, που τα έχουμε πει για δαύτον δεκάδες φορές, γύρω από την αμφισβητούμενη ικανότητα του στην σκηνοθεσία και τις κρυφές αβάντες που απλόχερα του χαρίζουν τα μεγάλα στούντιος, τα έργα του Brown παρότι απολύτως κινηματογραφικά, δεν είναι και τόσο εύκολο να τα γκεμιάρεις όταν έρχεται η στιγμή του Action. Εξού και ο Ron δυσκολεύεται και στο πως θα ενώσει τέλεια τα κομμάτια του σεναριακού παζλ και στο πως θα αναπτύξει τους δευτερεύοντες χαρακτήρες και στο πως θα ορίσει στο μπαγκράουντ των εικόνων του, το The Road To Hell σχήμα που προστάζει η τιτλέζα και η συναισθηματική της επέκταση. Οι παρεμβαλλόμενες Inferno εικόνες, κατά βάση ενόσω ο Λάνγκντον βρίσκεται σε κατάσταση σοκ, μάλλον αποπροσανατολίζουν από το τι πρόκειται κατοπινά να συμβεί, ερχόμενες σε πλήρη αντίθεση όμως με το αληθινά κατακόκκινο φόντο του τέλους, που είναι κυριολεκτικά ευρηματικό. Για τρίτη φορά πάντως, έχοντας πίστη του πως θα μπορούσε το ίδιο το ελκυστικό περιεχόμενο του πρωτότυπου να απογειωθεί και διασκεδαστικά και στον τομέα του σασπένς από κάποιον άλλο, εκτιμώ πως ο κοκκινοτρίχης Οσκαρούχος για το A Beautiful Mind, δεν υπήρξε η καλύτερη, αποξαρχής επιλογή της Sony για την καρέκλα του ντιρέκτορα!
Όπως δηλαδή υπήρξε ο Tom Hanks για την θέση του πιλότου (έτσι για να θυμηθούμε που ξαναείδαμε πρόσφατα τον ίσως σπουδαιότερο ερμηνευτή του κινηματογραφικού αιώνα). Χωρίς πολλές απαιτήσεις ο παρόντας ρόλος του ερευνητή αποδίδεται με την γνώριμη άνεση του half-Greek, πια, ηθοποιού, που έχοντας πατήσει όμως για τα καλά τα εξήντα, δεν έχει τα τρεξίματα και τις αντοχές για ράλι μέσα στην πολύβουη μεγαλούπολη. Γεγονός που ενδεχόμενα θα ωθήσει την παραγωγή στο σκεφτεί πολύ σοβαρά την ενδεχόμενη μη επιστροφή του σε πιθανό επόμενο τσάπτερ, ρισκάροντας βεβαίως την χασούρα που θα επιφέρει κάτι τέτοιο, αφού ο μέγας Τόμι (μην ακούτε ένθεν κακείθεν σαχλαμάρες, καθόλου και σε καμία σεκάνς, πλην εκείνων που πρέπει να γίνει Γιουσέιν Μπολτ, δεν νιώθει άβολα) κακά τα ψέματα είναι το Α και το Ω της σειράς.
*Κόλαση του Δάντη
Μοναδική του σύμμαχος σε ετούτη την καινούργια ριψοκίνδυνη περιπέτεια που καλείται να φέρει εις πέρας, είναι η Αμερικανίδα γιατρός που τον κουράρει, Δρ. Σιένα Μπρουκς, που θα τον βοηθήσει να μεταφέρει το αδύναμο κορμί του μακρυά, προς το παρόν, από το βεληνεκές των διωκτών του. Προσπαθώντας απελπισμένα να συνέλθει από τον λήθαργο και επιχειρώντας κατά την προσφιλή ορθολογική του συνήθεια να βάλει τις ελάχιστες πληροφορίες που έχει στην διάθεση του σε μια τάξη, ο Λάνγκντον, θα δεχτεί την πρόκληση του να αποκωδικοποιήσει τον hi tech γρίφο που κουβαλάει επάνω του, λύση που αυτομάτως θα τον μπάσει στο γνώριμο και αγαπημένο του παιχνίδι της ολοκλήρωσης διαδοχικών αποστολών, ίσαμε να φτάσει στον τελικό του προορισμό και να αποκαλύψει το ποιοι κρύβονται πίσω από τις δολοπλοκίες...
Οι οποίοι αυτή την φορά δεν έχουν καμία σχέση με μυστικιστικές φράξιες, Ιλουμινάτι και τα συναφή, στερώντας είναι η αλήθεια μια πιο σκοτεινή έκφανση της γνώριμης (αφού φαντάζομαι την έχουν αναγνώσει αρκετοί που θα σπεύσουν στις αίθουσες) πλοκής, αλλά έχουν κάπως πιο μοντέρνο υπόβαθρο, καθώς σχετίζονται με γενετικά πειράματα, φονικούς ιούς που απειλούν να απελευθερωθούν, αλλά και την διττής προσωπικότητας και δράσης WHO (World Health Organisation δηλαδή) που εσχάτως το Χόλιγουντ, όχι σε λίγες περιπτώσεις, έχει βάλει στο μάτι. Φυσικά έχοντας, όπως προστάζει ντε φάκτο η δεδομένη φόρμα, μια κατά πολύ νεαρότερη κοπελίτσα στο πλευρό του (το πιο αδύναμο στοιχείο της μέχρι τώρα τριλογίας η female buddy, πέρασε την σκυτάλη από την άχρωμη Αμελί, σε μια πασάγνωστη Ισραηλινή, για να καταλήξει στο λαγουδάκι Felicity Jones) o Λάνγκτον θα ξετυλίξει το κουβάρι πόντο - πόντο κι ακόμη κι αν χρειαστεί να ταξιδέψει την μισή Μεσόγειο για να αποκαλύψει την αλήθεια, είναι διατεθειμένος να το κάνει!
Ρεαλιστικά σκεπτόμενος δεν νομίζω πως ο υποψήφιος θεατής του τρίτου επεισοδίου του πασίγνωστου σίριαλ (έχει ήδη παρακαμφθεί ένα βιβλίο και δεν έχει μετατραπεί σε φιλμ, το The Lost Symbol) δεν γνωρίζει με ακρίβεια τι πρόκειται να παρακολουθήσει. Ένα ταχύτατο και ρυθμικό, φασαριόζικο αλλά και ευρηματικό στα αινίγματα που χρησιμοποιεί, συνωμοσιολογικό μέχρι εκεί που δεν πάει, χωρίς όμως σε κάποιες στιγμές να δικαιολογεί τις συνδεσμολογίες μεταξύ των clues, παιχνιδιάρικο θρίλερ, που σίγουρα δεν κόβει ανάσες, ακόμη πιο σίγουρα όμως δεν θα τον αφήσει στιγμή να βαρεθεί στην ταξιδιάρα καρέκλα του. Που θα βολτάρει από τις ρομαντικές στέγες της Τοσκάνης, στα ρηχά καναλίσια νερά της Βενετιάς, για να καταλήξει στην ομορφότερη Πόλη της Γης, για τον παλιομοδίτη Τζειμσμποντικό επίλογο στις υπόγειες στέρνες της Βασιλεύουσας, στο πιο καλοσχεδιασμενο (και καλλιτεχνικά) κομμάτι ολάκερου του Da Vinci τρίπτυχου.
Δίχως να επιθυμώ να δικαιολογήσω τον Howard, που τα έχουμε πει για δαύτον δεκάδες φορές, γύρω από την αμφισβητούμενη ικανότητα του στην σκηνοθεσία και τις κρυφές αβάντες που απλόχερα του χαρίζουν τα μεγάλα στούντιος, τα έργα του Brown παρότι απολύτως κινηματογραφικά, δεν είναι και τόσο εύκολο να τα γκεμιάρεις όταν έρχεται η στιγμή του Action. Εξού και ο Ron δυσκολεύεται και στο πως θα ενώσει τέλεια τα κομμάτια του σεναριακού παζλ και στο πως θα αναπτύξει τους δευτερεύοντες χαρακτήρες και στο πως θα ορίσει στο μπαγκράουντ των εικόνων του, το The Road To Hell σχήμα που προστάζει η τιτλέζα και η συναισθηματική της επέκταση. Οι παρεμβαλλόμενες Inferno εικόνες, κατά βάση ενόσω ο Λάνγκντον βρίσκεται σε κατάσταση σοκ, μάλλον αποπροσανατολίζουν από το τι πρόκειται κατοπινά να συμβεί, ερχόμενες σε πλήρη αντίθεση όμως με το αληθινά κατακόκκινο φόντο του τέλους, που είναι κυριολεκτικά ευρηματικό. Για τρίτη φορά πάντως, έχοντας πίστη του πως θα μπορούσε το ίδιο το ελκυστικό περιεχόμενο του πρωτότυπου να απογειωθεί και διασκεδαστικά και στον τομέα του σασπένς από κάποιον άλλο, εκτιμώ πως ο κοκκινοτρίχης Οσκαρούχος για το A Beautiful Mind, δεν υπήρξε η καλύτερη, αποξαρχής επιλογή της Sony για την καρέκλα του ντιρέκτορα!
Όπως δηλαδή υπήρξε ο Tom Hanks για την θέση του πιλότου (έτσι για να θυμηθούμε που ξαναείδαμε πρόσφατα τον ίσως σπουδαιότερο ερμηνευτή του κινηματογραφικού αιώνα). Χωρίς πολλές απαιτήσεις ο παρόντας ρόλος του ερευνητή αποδίδεται με την γνώριμη άνεση του half-Greek, πια, ηθοποιού, που έχοντας πατήσει όμως για τα καλά τα εξήντα, δεν έχει τα τρεξίματα και τις αντοχές για ράλι μέσα στην πολύβουη μεγαλούπολη. Γεγονός που ενδεχόμενα θα ωθήσει την παραγωγή στο σκεφτεί πολύ σοβαρά την ενδεχόμενη μη επιστροφή του σε πιθανό επόμενο τσάπτερ, ρισκάροντας βεβαίως την χασούρα που θα επιφέρει κάτι τέτοιο, αφού ο μέγας Τόμι (μην ακούτε ένθεν κακείθεν σαχλαμάρες, καθόλου και σε καμία σεκάνς, πλην εκείνων που πρέπει να γίνει Γιουσέιν Μπολτ, δεν νιώθει άβολα) κακά τα ψέματα είναι το Α και το Ω της σειράς.
*Κόλαση του Δάντη
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Οκτωβρίου 2016 από την Feelgood Ent.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική