Movies Ltd

Emotional Rescue...

του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)

Sex and drugs and rock and roll...

Έχετε δει την ταινία «Η πισίνα» (La piscine, 1969) του Jacques Deray; Σ' εκείνη την ταινία η Romy Schneider υποδύεται την Marianne, η οποία περνάει τις διακοπές της με τον εραστή της Jean-Paul (τον υποδύεται ο Alain Delon, με τον οποίο ήταν στην πραγματικότητα ζευγάρι) σε μια βίλα στην Κυανή Ακτή, κοντά στο Σαν Τροπέ. Η Marianne αποφασίζει να καλέσει στη βίλα τον πρώην της, Harry (στο ρόλο ο Maurice Ronet) μαζί με την έφηβη κόρη του, την Πενέλοπι (την υποδύεται η Jane Birkin). Ένταση αναπτύσσεται στη σχέση των τεσσάρων και το πράγμα δεν έχει καλή κατάληξη. Αν δείτε τώρα το «Κάτω από τον ήλιο», σαφώς και υπάρχουν κάποιες διαφοροποιήσεις, όπως πχ το γεγονός ότι η βίλα βρίσκεται στο ιταλικό νησί Παντελερία, που βρίσκεται κοντά στην Τυνησία ή το γεγονός ότι σαφώς αλλάζει το χρονικό πλαίσιο δράσης κι έχουμε «περάσματα» και αναφορές στους μετανάστες από την Αφρική, αλλά κατά τα άλλα, η λογική είναι ίδια. Οπότε, απορώ με όσα διαβάζω ότι δήλωσε ο σκηνοθέτης του A Bigger Splash, Luca Guadagnino, ότι αυτό δεν είναι ριμέικ της ταινίας του Deray, αλλά μια ταινία που βασίζεται ελεύθερα σε εκείνη. Με τα ίδια ακριβώς ονόματα βρε Luca μου; Και γιατί να μην αποδεχθείς ότι είναι ριμέικ; Και δηλαδή, τώρα που ετοιμάζεις το «Suspiria» δεν θα είναι ριμέικ της ταινίας του Argento; Χμ, αυτοί οι καλλιτέχνες...

Τώρα, να σας αποκαλύψω κι ένα μυστικό αγαπητοί μου αναγνώστες. Πολλές φορές σας μεταφέρουμε πληροφορίες που σας φαίνονται εντυπωσιακές. Ε, λοιπόν, αυτό συμβαίνει αρκετές φορές επειδή έχουμε καλή μνήμη όσοι γράφουμε για το σινεμά με κάποια συνέπεια και σοβαρότητα, περισσότερες φορές επειδή ξέρουμε πώς να ψάχνουμε στις πάμπολλες πηγές που μας δίνονται πια και μπόλικες φορές επειδή μας παρέχονται έτοιμες οι πληροφορίες από τα δελτία τύπου! Μετά τα μεταφέρουμε σε εσάς και περνιώμαστε για πρώτοι μάγκες! Έτσι λοιπόν να σας πω πως ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας είναι δανεισμένος από τον τίτλο ενός πίνακα του David Hockney. Ένας pop art πίνακας που δείχνει μια βίλα, μια σανίδα, μια πισίνα και έναν πίδακα νερού, όπως αυτός που σηκώνεται όταν κάποιος κάνει βουτιά από βατήρα. Αυτά. Βέβαια, δεν έμεινα στην μεταφορά αυτής της πληροφορίας. Έψαξα στο google και είδα τον πίνακα. Μπορείτε πολύ εύκολα να κάνετε κι εσείς το ίδιο...

Η υπόθεση: Η Μαριάν Λέιν είναι μια από τις πιο διάσημες τραγουδίστριες της ροκ σκηνής παγκοσμίως. Ένα πρόβλημα στις φωνητικές της χορδές, όμως, και μια επέμβαση, την αναγκάζουν να κάνει ένα διάλλειμα τόσο στην τουρνέ της όσο και στην ηχογράφηση δίσκων. Εκμεταλλευόμενη το καλοκαίρι αποφασίζει να αναρρώσει και να περάσει τις μέρες και τις νύχτες της αφωνίας της σε μια βίλα στο ηφαιστειογενές νησί της Παντελερία με το σύντροφό της Πολ. Τις διακοπές τους θα διακόψει o διάσημος ροκ παραγωγός και παλιός ερωτικός σύντροφος της Μαριάν, Χάρι, που φτάνει στο νησί με την κόρη του Πενέλοπι, της οποίας την ύπαρξη έμαθε μόλις πριν έναν χρόνο. Ο Χάρι φαίνεται πως θέλει να διεκδικήσει ξανά την Μαριάν προσφέροντας ως «αντίτιμο» την Πενέλοπι. Κόντρες και ζήλειες αναπτύσσονται και το όλον δεν μπορεί παρά να έχει αρνητική κατάληξη...

Η άποψή μας: Τον Luca Guadagnino τον γνωρίσαμε στη χώρα μας με την προηγούμενη ταινία του, το εκθαμβωτικό «Είμαι ο έρωτας» (Io sono l'amore, 2009), τρίτη μεγάλου μήκους στη φιλμογραφία του. Μέσα στα διάφορα διθυραμβικά που ακούστηκαν υπήρξαν και απόψεις για την έλευση του νέου Luchino Visconti. Νομίζω πως ένας τέτοιος χαρακτηρισμός είναι από τους συνήθεις υπερβολικούς που δίνουν διάφοροι συνάδελφοι για να τονίσουν την αγάπη τους για μια νέα τους ανακάλυψη. Όχι πως ο Luca δεν βρίσκεται σε σωστό δρόμο, αλλά θέλει πολλά καρβέλια ακόμα για να γίνει Luchino.

Τούτη η ταινία του δείχνει αρκούντως σαγηνευτική. Υπέροχη τοποθεσία, εξαιρετικά κουστούμια, τρομερή οργάνωση παραγωγής και καλλιτεχνική διεύθυνση. Δεν είναι μόνο το απαραίτητο περιτύλιγμα όλο αυτό. Μέσω αυτού μας βάζει στο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα τοποθετήσει τα δύο ζευγάρια. Πλην της πιτσιρίκας Πενέλοπι (σημείωση: η 27χρονη Dakota Johnson, έστω ότι πείθει ως 22χρονη, όπως παρουσιάζεται αρχικά αλλά επ' ουδενί ως 17χρονη ρε παιδιά) μιλάμε για ανθρώπους της τέχνης και της διανόησης. Ροκ τραγουδίστρια η μια, ροκ παραγωγός ο ένας, φωτογράφος και ντοκιμαντερίστας ο τρίτος. Δεν ζουν ως συνηθισμένοι άνθρωποι. Έχουν ζήσει πολλά. Έχουν μπόλικες εμπειρίες. Και... βαριούνται εύκολα. Κι όταν κάνεις διακοπές από μια ζωή που μοιάζει ολόκληρη με διακοπές, βαριέσαι ακόμα περισσότερο. Οπότε, τι γίνεται όταν βαριόμαστε; Προσπαθούμε να διασκεδάσουμε την πλήξη μας. Λίγο φλερτ εδώ, λίγος κίνδυνος εκεί, λίγο να βγαίνουν και τα πάθη προς τα έξω και ο καυτός ήλιος δημιουργεί το απαραίτητο εκρηκτικό μείγμα. Στον παράδεισό τους, γενικώς στον παράδεισο, δεν μπορείς να αποφύγεις τα φίδια, όσο κι αν δεν τα θέλεις, όσο κι αν αυτά σου χαλάνε τη φτιάξη...

Ο Guadagnino δημιουργεί ένα ατόφιο ερωτικό θρίλερ, με διακριτικές νύξεις (που παραμένουν νύξεις μάλλον παράταιρες) σχετικά με τους μετανάστες, οι οποίοι ζουν έξω από τον παράδεισο και τον απειλούν – καλύτερα στα κλουβιά τους λοιπόν, να τους πετάξουμε την μπάλα, να είμαστε ήσυχοι. Οι ερμηνείες είναι ενδιαφέρουσες με τον Ralph Fiennes να κερδίζει τις εντυπωσιακές με τον φωνακλά και παρλαπίπα, εξωστρεφή χαρακτήρα που ερμηνεύει. Υπάρχουν ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες σχετικά με τον παραγνωρισμένο δίσκο των Rolling Stones, το «Emotional Rescue», υπάρχουν αστοχίες (πού εξαφανίζεται ο χαρακτήρας που υποδύεται η Aurore Clement, η οποία πάει να πλύνει το στόμα της μετά από στοματικό έρωτα με τον Χάρι;) και υπάρχουν και τραβηγμένες υπερβολές, που όμως είναι απολύτως πετυχημένες εντέλει. «Είστε καλοί άνθρωποι» λέει ο αστυνομικός που ζητάει αυτόγραφο από τη διάσημη ντίβα. Εμένα μου λες...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 4 Αυγούστου 2016 από την Seven / Spentzos