Ένας προδότης ανάμεσά μας
της Susanna White. Με τους Ewan McGregor, Stellan Skarsgård, Damian Lewis, Naomie Harris, Jeremy Northam, Mark Stanley, Alicia von Rittberg, Mark Gatiss, Saskia Reeves, Alec Utgoff, Grigoriy Dobrygin
Ωραίο μου «πλυντήριο»!
του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969) 
(Καθημερινός) Ήρωας κατά λάθος
Το Our Kind Of Traitor είναι η 10η μεγάλου μήκους ταινία που βασίζεται σε βιβλίο του John le Carré, από τα 22 που έχει γράψει εκείνος συνολικά έως σήμερα. O 85χρονος (!!!) Βρετανός στις δεκαετίες του '50 και του '60 (στις απαρχές της... περίφημης εποχής του «Ψυχρού Πολέμου» δηλαδή, που ολοκληρώθηκε με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το 1991) εργαζόταν ως... κατάσκοπος για τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας του, και συγκεκριμένα στην MI6. Το πραγματικό του όνομα, αυτό με το οποίο βαφτίστηκε ήταν το David John Moore Cornwell. Όσο δούλευε, έγραφε παράλληλα βιβλία, που αντλούσαν την υπόθεσή τους από την καθημερινότητά του ως πράκτορα, χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο το παγκοσμίως γνωστό πια John le Carré. Το τρίτο του βιβλίο, «Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο» (The Spy Who Came in from the Cold) είχε τεράστια εμπορική επιτυχία – ήταν μάλιστα το πρώτο βιβλίο του που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Απολαμβάνοντας την επιτυχία ο le Carré έκανε κίνηση ματ σε ότι αφορά την καριέρα του: παράτησε την κατασκοπία και καταπιάστηκε με τη συγγραφή βιβλίων που αφορούν την κατασκοπία! Είναι μάλλον ο μοναδικός κατάσκοπος στην παγκόσμια ιστορία που παρά το παρελθόν του δεν λοιδωρήθηκε γι' αυτό και ίσα ίσα θαυμάζεται και...διαβάζεται από εκατομμύρια ανθρώπους, οι οποίοι δεν τον κρίνουν ως πράκτορα αλλά ως συγγραφέα!
Αυτή είναι η 2η μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί η Susanna White, έξι χρόνια μετά την πρώτη της, την οικογενειακή κομεντί «Η Νάννι ΜακΦι και ο μεγάλος σαματάς» (Nanny McPhee and the Big Bang, 2010). Έχει να επιδείξει πλούσιο έργο στην τηλεόραση πάντως. Το σενάριο της ταινίας το υπογράφει ο γνωστός σεναριογράφος Hossein Amini, του οποίου η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα ήταν το γυρισμένο και στην Ελλάδα «Τα δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου» (The Two Faces of January, 2014).
Η υπόθεση: Ο Πέρι και η Γκέιλ είναι ένα 40something παντρεμένο ζευγάρι Βρετανών. Εκείνος, καθηγητής Πανεπιστημίου (διδάσκει ποίηση) κι εκείνη πετυχημένη δικηγόρος. Βρίσκονται για διακοπές στο Μαρόκο, ουσιαστικά προκειμένου να δουν αν μπορούν να ξεπεράσουν την κουτσουκέλα του Πέρι, ο οποίος «κοιμήθηκε» με μία φοιτήτριά του. Τα πράγματα δεν βαίνουν ιδιαιτέρως καλώς. Και στο προτελευταίο βράδυ των διακοπών τους, σε ένα πανάκριβο εστιατόριο, θα συναντήσουν τον Ντίμα, έναν «έξω καρδιά» Ρώσο. Ο Ντίμα «δουλεύει» ως λογιστής για τη ρώσικη μαφία, κάτι που το αποφέρει πάρα πολλά χρήματα. Είναι μια δουλειά, πάντως, ιδιαζόντως επικίνδυνη.
Και καθώς ψυχανεμίζεται πως τα «ψωμιά» του είναι μετρημένα, και πως ο γιος του αφεντικού του, που έχει αναλάβει τη μπίζνα, σκέφτεται να τον «ξεφορτωθεί», στρέφεται στον Πέρι για βοήθεια! Του ζητάει να μεταφέρει ένα στικάκι με αποκαλυπτικά στοιχεία στην ΜΙ6 (βρετανική κατασκοπεία), έτοιμος να δώσει όσες πληροφορίες χρειάζονται οι Βρετανοί, προκειμένου τόσο αυτός όσο κυρίως η οικογένειά του, να μπορέσουν να ζήσουν ασφαλείς στη Μεγάλη Βρετανία. Ο Πέρι και η Γκέιλ θα βρεθούν ξαφνικά εν μέσω ενός διεθνούς παιχνιδιού κατασκοπίας και βρώμικης πολιτικής. Ποιον μπορούν να εμπιστευθούν; Μήπως δεν είναι έτοιμοι να φέρουν εις πέρας μια αποστολή που ουσιαστικά τους ξεπερνά; Και γιατί ο Ντίμα διάλεξε ευθύς εξαρχής τον Πέρι για να τον βοηθήσει;
Η άποψή μας: Άραγε ποιον υποδεικνύει ο ελληνικός τίτλος της ταινίας; Είναι ο Ντίμα ο προδότης ανάμεσά μας; Όντως, προδίδει μυστικά των μαφιόζων αφεντικών του προκειμένου να σώσει την οικογένειά του από σίγουρο θάνατο. Μήπως είναι πάλι ο Βρετανός, πρώην ηγέτης της ΜΙ6, νυν βουλευτής (των Εργατικών ή των Συντηρητικών; δεν διευκρινίζεται) και μετέπειτα υπουργός; Όντως, προδίδει την πατρίδα του για ίδιον όφελος αλλά και για χάρη της οικογένειάς του!!! Λέτε ο Έλληνας εμπνευστής – μεταφραστής του τίτλου, να υπαινίσσεται τον Πέρι; Όντως, προδότης κι αυτός, προδίδει τη συζυγική πίστη όταν αποφασίζει να υποκύψει στον εξωσυζυγικό πειρασμό. Αυτός προδίδει την οικογένειά του! Ναι, αλλά τελικά, ο τίτλος μάλλον δεν εννοεί τον Πέρι.
Ο Πέρι είναι ένας ήρωας ανάμεσά μας! Γιατί, χωρίς να διαθέτει φύσει κάτιτις το ηρωικόν, εντέλει κατορθώνει και ξεπερνά τον εαυτό του προκειμένου να βοηθήσει έναν συνάνθρωπό του, ο οποίος είναι άγνωστος του, έτσι; Μακριά από τις απιθανότητες που συναντάμε στις ταινίες οι οποίες βασίζονται στα βιβλία ενός άλλου συγγραφέα, του Ian Flemming, κι έχουν πρωταγωνιστή έναν άλλον πράκτορα της MI6, τον James Bond, οι ταινίες που βασίζονται σε βιβλία του le Carré είναι περισσότερο γήινες και περισσότερο πιστευτές. Στις καλύτερες στιγμές, εκεί που το πρωτογενές υλικό συναντά ένα εντυπωσιακά ταλαντούχο καστ κι έναν σπουδαίο σκηνοθέτη, το αποτέλεσμα είναι αριστουργηματικό. Θυμηθείτε τόσο το «Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι» (Tinker Tailor Soldier Spy, 2011) του Tomas Alfredson όσο και το «Ο Νο1 καταζητούμενος» (A Most Wanted Man, 2014) του Anton Corbijn. Δύο πραγματικά υπέροχες ταινίες, βαθιά πεσιμιστικές, άψογα δομημένες, που ξέφευγαν από το στενό πλαίσιο που γενικώς ορίζεται ως «παιχνίδια κατασκόπων». Στη δική μας περίπτωση, στην ταινία που εξετάζουμε, το αποτέλεσμα δεν είναι σπουδαίο. Είναι cool, είναι ok, περνάς καλά βλέποντας την ταινία, είναι ότι πρέπει για βραδινή έξοδο σε θερινό σινεμά, αλλά δεν πάει τα πράγματα ένα βήμα παραπέρα.
Κι όχι, δεν φταίει το γεγονός ότι κάποια από τα γυρίσματα έγιναν έξω από το... Emirates Stadium της Arsenal στο Λονδίνο! Ούτε το γεγονός ότι ο Ewan McGregor παραείναι μορφονιός και κάθε άλλο παρά «ο μέσος άνθρωπος» και σίγουρα όχι τεράστιος ηθοποιός, για να μπορέσουμε να ταυτιστούμε μαζί του. Όχι. Είναι μια περίπτωση βιβλίου όπου η ταινία κινείται στο ύψος του – δεν το ξεπερνά, δεν το ανεβάζει στα ύψη, δεν το κρατάει από το χέρι για να ξεφύγει από το μέτρο των δυνατοτήτων του. Σε αυτό το πλαίσιο εκείνος που ξεχωρίζει είναι ο Stellan Skarsgård στο ρόλο του Ντίμα, καθώς είναι σαρωτικός χωρίς στιγμή να παύει να είναι ανθρώπινος. «Your kind of movie»; Είθε!
Η υπόθεση: Ο Πέρι και η Γκέιλ είναι ένα 40something παντρεμένο ζευγάρι Βρετανών. Εκείνος, καθηγητής Πανεπιστημίου (διδάσκει ποίηση) κι εκείνη πετυχημένη δικηγόρος. Βρίσκονται για διακοπές στο Μαρόκο, ουσιαστικά προκειμένου να δουν αν μπορούν να ξεπεράσουν την κουτσουκέλα του Πέρι, ο οποίος «κοιμήθηκε» με μία φοιτήτριά του. Τα πράγματα δεν βαίνουν ιδιαιτέρως καλώς. Και στο προτελευταίο βράδυ των διακοπών τους, σε ένα πανάκριβο εστιατόριο, θα συναντήσουν τον Ντίμα, έναν «έξω καρδιά» Ρώσο. Ο Ντίμα «δουλεύει» ως λογιστής για τη ρώσικη μαφία, κάτι που το αποφέρει πάρα πολλά χρήματα. Είναι μια δουλειά, πάντως, ιδιαζόντως επικίνδυνη.
Και καθώς ψυχανεμίζεται πως τα «ψωμιά» του είναι μετρημένα, και πως ο γιος του αφεντικού του, που έχει αναλάβει τη μπίζνα, σκέφτεται να τον «ξεφορτωθεί», στρέφεται στον Πέρι για βοήθεια! Του ζητάει να μεταφέρει ένα στικάκι με αποκαλυπτικά στοιχεία στην ΜΙ6 (βρετανική κατασκοπεία), έτοιμος να δώσει όσες πληροφορίες χρειάζονται οι Βρετανοί, προκειμένου τόσο αυτός όσο κυρίως η οικογένειά του, να μπορέσουν να ζήσουν ασφαλείς στη Μεγάλη Βρετανία. Ο Πέρι και η Γκέιλ θα βρεθούν ξαφνικά εν μέσω ενός διεθνούς παιχνιδιού κατασκοπίας και βρώμικης πολιτικής. Ποιον μπορούν να εμπιστευθούν; Μήπως δεν είναι έτοιμοι να φέρουν εις πέρας μια αποστολή που ουσιαστικά τους ξεπερνά; Και γιατί ο Ντίμα διάλεξε ευθύς εξαρχής τον Πέρι για να τον βοηθήσει;
Η άποψή μας: Άραγε ποιον υποδεικνύει ο ελληνικός τίτλος της ταινίας; Είναι ο Ντίμα ο προδότης ανάμεσά μας; Όντως, προδίδει μυστικά των μαφιόζων αφεντικών του προκειμένου να σώσει την οικογένειά του από σίγουρο θάνατο. Μήπως είναι πάλι ο Βρετανός, πρώην ηγέτης της ΜΙ6, νυν βουλευτής (των Εργατικών ή των Συντηρητικών; δεν διευκρινίζεται) και μετέπειτα υπουργός; Όντως, προδίδει την πατρίδα του για ίδιον όφελος αλλά και για χάρη της οικογένειάς του!!! Λέτε ο Έλληνας εμπνευστής – μεταφραστής του τίτλου, να υπαινίσσεται τον Πέρι; Όντως, προδότης κι αυτός, προδίδει τη συζυγική πίστη όταν αποφασίζει να υποκύψει στον εξωσυζυγικό πειρασμό. Αυτός προδίδει την οικογένειά του! Ναι, αλλά τελικά, ο τίτλος μάλλον δεν εννοεί τον Πέρι.
Ο Πέρι είναι ένας ήρωας ανάμεσά μας! Γιατί, χωρίς να διαθέτει φύσει κάτιτις το ηρωικόν, εντέλει κατορθώνει και ξεπερνά τον εαυτό του προκειμένου να βοηθήσει έναν συνάνθρωπό του, ο οποίος είναι άγνωστος του, έτσι; Μακριά από τις απιθανότητες που συναντάμε στις ταινίες οι οποίες βασίζονται στα βιβλία ενός άλλου συγγραφέα, του Ian Flemming, κι έχουν πρωταγωνιστή έναν άλλον πράκτορα της MI6, τον James Bond, οι ταινίες που βασίζονται σε βιβλία του le Carré είναι περισσότερο γήινες και περισσότερο πιστευτές. Στις καλύτερες στιγμές, εκεί που το πρωτογενές υλικό συναντά ένα εντυπωσιακά ταλαντούχο καστ κι έναν σπουδαίο σκηνοθέτη, το αποτέλεσμα είναι αριστουργηματικό. Θυμηθείτε τόσο το «Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι» (Tinker Tailor Soldier Spy, 2011) του Tomas Alfredson όσο και το «Ο Νο1 καταζητούμενος» (A Most Wanted Man, 2014) του Anton Corbijn. Δύο πραγματικά υπέροχες ταινίες, βαθιά πεσιμιστικές, άψογα δομημένες, που ξέφευγαν από το στενό πλαίσιο που γενικώς ορίζεται ως «παιχνίδια κατασκόπων». Στη δική μας περίπτωση, στην ταινία που εξετάζουμε, το αποτέλεσμα δεν είναι σπουδαίο. Είναι cool, είναι ok, περνάς καλά βλέποντας την ταινία, είναι ότι πρέπει για βραδινή έξοδο σε θερινό σινεμά, αλλά δεν πάει τα πράγματα ένα βήμα παραπέρα.
Κι όχι, δεν φταίει το γεγονός ότι κάποια από τα γυρίσματα έγιναν έξω από το... Emirates Stadium της Arsenal στο Λονδίνο! Ούτε το γεγονός ότι ο Ewan McGregor παραείναι μορφονιός και κάθε άλλο παρά «ο μέσος άνθρωπος» και σίγουρα όχι τεράστιος ηθοποιός, για να μπορέσουμε να ταυτιστούμε μαζί του. Όχι. Είναι μια περίπτωση βιβλίου όπου η ταινία κινείται στο ύψος του – δεν το ξεπερνά, δεν το ανεβάζει στα ύψη, δεν το κρατάει από το χέρι για να ξεφύγει από το μέτρο των δυνατοτήτων του. Σε αυτό το πλαίσιο εκείνος που ξεχωρίζει είναι ο Stellan Skarsgård στο ρόλο του Ντίμα, καθώς είναι σαρωτικός χωρίς στιγμή να παύει να είναι ανθρώπινος. «Your kind of movie»; Είθε!
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 21 Ιουλίου 2016 από την Seven / Spentzos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική