Ένα Ολόγραμμα για τον βασιλιά
του Tom Tykwer. Με τους Tom Hanks, Alexander Black, Sarita Choudhury, Sidse Babett Knudsen, Ben Whishaw, Tom Skerritt
Δύο Τομ στην ίδια πόλη...
του zerVo (@moviesltd) 
Το ποτήρι με το νερό στέκει παρατημένο επάνω στο τραπέζι και το βλέμμα του πενηντάρη, ζορισμένου εργάτη και κατακερματισμένου φαμιλιάρη είναι καρφωμένο στην στάθμη του, που λες και μετρημένη με μεζούρα χωρίζει στα δύο ίσα μέρη, την απόσταση από τον πάτο μέχρι το αχείλι. Κι αυτό ακριβώς είναι που τον τρελαίνει. Βρίσκεται στην μέση της ζωής του, τι νάναι άραγε αυτό που του απομένει να βιώσει, το δροσερό υγρό ή τον αέρα τον κοπανιστό? Βρίσκεται στην μέση του εργασιακού του πρότζεκτ, θα κατορθώσει να γεμίσει και το υπόλοιπο κιούπι ή να του δώσει μια να γίνει κομμάτια μονομιάς? Βρίσκεται στην μέση του πουθενά, μόνος, αβοήθητος, έρημος, θα μπορέσει να σταθεί στα πόδια του όπως παλιά να ολοκληρώσει την πορεία του ή να παραδώσει τα όπλα σηκώνοντας τα χέρια ψηλά και κραυγάζοντας με δάκρυα Give Up? Αλληγορίες, ανθρώπινες και παντοτινές. A Hologram For A King...
Ούτε καν το φανταζόταν κάποτε, πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση, πως θα έφτανε ποτέ σε τέτοιο σημείο εξαθλίωσης, ο ικανός μια φορά κι έναν καιρό πωλητής Άλαν Κλέυ, που διαβαίνοντας το κατώφλι της μέσης ηλικίας, θα δεχτεί το ένα βίαιο κτύπημα μετά το άλλο στην ζωή του. Εγκαταλελειμμένος από την σύζυγό του, έχοντας χάσει από χρέη το σπίτι του, δίχως να έχει την χρηματική ικανότητα να φροντίσει τα δίδακτρα του κολεγίου της θυγατέρας του, με τις ανέσεις του παρελθόντος να τον έχουν αποχαιρετίσει οριστικά, ο ζορισμένος ψυχικά Άλαν αισθάνεται πως πολύ σύντομα θα χάσει και την εργασία του. Για να την διατηρήσει ζωντανή, έχει μόνο μια ευκαιρία. Να παρουσιάσει, να προωθήσει και εντέλει να πουλήσει, στον ίδιο τον βασιλέα της Σαουδικής Αραβίας, το κορυφαίο τεχνολογικό επίτευγμα στον χώρο της επικοινωνίας, το σχεδόν ζωντανό ολόγραμμα, που φέρνει τον εξ αποστάσεως συνομιλούντα, σε πραγματική απόσταση αναπνοής.
Το ταξίδι στην αινιγματική, άγνωστη και απρόβλεπτη άλλη άκρη της γης, αν και δύσκολο δεν στερείται ενθουσιασμού για τον εμποράκο, που τρέφει μεγάλες ελπίδες πως θα τα καταφέρει. Από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα πατήσει το πόδι του στο αυστηρά θεοκρατικό βασίλειο, τίποτα δεν θα πάει κατά το δοκούν. Οι συνεργάτες του ελλείψει δικτύου δεν έχουν καν ξεκινήσει το πρότζεκτ, οι δημόσιες αρχές δυσκίνητες και δυσκοίλιες δεν μοιάζουν ικανές να παράσχουν την παραμικρή βοήθεια, ο ακριβοθώρητος μονάρχης, ο σωτήρας, αυτός που πρέπει να ενθουσιαστεί με το κόλπο, είναι άφαντος! Κι είναι κι εκείνο το κακό σπυρί στον αυχένα του φουκαριάρη Άλαν που κάνει την βουτηγμένη μέσα στην αφόρητη ζέστη και την έντονη σκόνη ζωή του ακόμη δυσκολότερη...
Οπότε τι? Το οποιοδήποτε επί χάρτου πλάνο έχει πάει περίπατο, τα έξοδα τρέχουν, οι χρηματοδότες εκεί πίσω στην πατρίδα διαμαρτύρονται για το αδικαιολόγητο ντηλέη και τίποτα στην κινούμενη με ρυθμούς χελώνας Ντάκα δεν δείχνει ικανό να ανατρέψει την κατάσταση. Κάθε μέρα περνά χωρίς το παραμικρό αποτέλεσμα: Μέσα στο ίδιο σαραβαλιασμένο Τάουνους, με τον ίδιο απρόβλεπτο και στην κοσμάρα του ντόπιο οδηγό / συνοδό / συμβουλάτορα, πάνω στους ίδιους αδειανούς long and winding road της Ασιανής ερήμου, μπροστά στο ίδιο υπερπολυτελές μα χωρίς τον βασικό του (ζητούμενο) ένοικο μέσα παλάτι, κάτω από την ίδια ερειπωμένη τέντα μαζί με τους αδιάφορους τεχνικούς που ελλείψει ίντερνετ δεν έχουν και κανένα έργο να πραγματοποιήσουν. Έλα φίλε, δες το ποτήρι μισοκάτι, μην τρελαίνεσαι! Πάντα θα υπάρχει μια γιατρός να μας σώσει...
Βασισμένο σε μια από τις λιγότερο διάσημες νουβέλες του πάντα καυστικού Dave Eggers, είναι το καινούργιο πόνημα ενός σκηνοθέτη μαθημένου να ακολουθεί τις δικές του μόντες που ελάχιστη σχέση έχουν με τις γραμμικές χολιγουντιανές. Θα έλεγε κανείς πως αμέσως μετά το εισαγωγικό τέταρτο της γνωριμίας με τον προβληματισμένο ήρωα και την ιδιόμορφη τοποθεσία δράσης του, intro ολοκληρωτικά βγαλμένο από το Lost In Translation, είναι πασιφανές στον γνώστη σινεφίλ πως πρόκειται για ένα έργο που έχει βάλει το χέρι του ο Tom Tykwer. Εξαντλητικά χαμηλό τέμπο, καμία πρόβλεψη για το τι θα επακολουθήσει, εστίαση κατά κύριο λόγο στην ψυχοσύνθεση της μονάδας που γύρω της τυλίγεται το στόρι. Όχι και καμιά πλοκή εξεζητημένη δηλαδή, αφού όσα εξιστορεί ο Γερμανός διόλου άγνωστα είναι στις κοινωνίες μας που μαστίζονται από την ύφεση.
Όλα τα μεταφορικά ζητήματα που επεξεργάζεται το σενάριο, γεννιούνται ευθύς εξαρχής με την μετάβαση ενός κλασσικού φρεσκοξυρισμένου και καλοσιδερωμένου Γιάνκη στην καρδιά της σκουρόχρωμης Ασίας, που στην συλλογιστική του Αμερικανού ορίζει τον κατόπιν της 11/9 άγνωστο εχθρό. Καμία επαφή, αμήχανα χαμογελάκια μπροστά στις φωνακλάδικες παρέες των τύπων με τις κελεμπίες, έντονος εκνευρισμός που το Δημόσιο εκεί δεν λειτουργεί σύμφωνα με τα ευκίντα πρότυπα της Δύσης, η οποία επιχειρεί την - μέσω του Σχεδίου Ολόγραμμα - αναίμακτη απόβαση στα Εμιράτα. Και στο επίκεντρο των πάντων, ο απογοητευμένος Salesman, να βιώνει την δική του Μέρα της Μαρμότας, καρτερώντας υπομονετικά τον δικό του Γκοντό. Το ανησυχητικό φουσκαλάκι στο σημείο ακριβώς που (λένε πως) βγαίνει η ψυχή, θα του ανοίξει την πόρτα εκείνη για να συναντήσει το πιο ευγενικό πλάσμα που γνώρισε ποτέ του. Ακόμη κι αν είναι κρυμμένο πίσω από τα τσαντόρ και τα σεντόνια και το πρόσωπο της σε μια πρώτη ανάγνωση, πιο πολύ σε τρομοκράτη θα έφερνε παρά σε Σωτήρα. Αυτή κι αν είναι έκπληξη για τον ταλαίπωρο που τόση απρόσμενη αγάπη, μάλλον δεν πρέπει να είχε νιώσει πότε του...
Εξαιρετικά φωτογραφημένη έρημος, σκριπτ έξυπνο που εντέχνως τονίζει τον εφιάλτη, δεύτεροι ρόλοι καταπληκτικοί που φορτώνουν είτε την σαρκαστική (ο ανορθόδοξος driver Γιουσούφ Alexander Black) είτε την ρομαντική (στα πενήντα της, ελκυστική ακόμα, η πρωταγωνίστρια του Kama Sutra, Ινδή Sarita Chudhury) διάθεση, στοιχεία που όλα τους υποστηρίζουν με όμορφη μέθοδο την παρουσία ενός εκ των κορυφαίων ερμηνευτών της κινηματογραφικής ιστορίας. Ο συγκινητικός Tom Hanks άλλωστε, εδώ δεν πράττει κάτι παραπάνω από όσα γνώριμα εκφραστικά έχει υποδυθεί στο παρελθόν, αποδίδοντας τον απορημένο, παραγκωνισμένο, δέσμιο στους γρίφους του (πιο πολύ τώρα που το σκέφτομαι σε The Terminal παραπέμπουν τα hints) χαμηλότονο τυπάκο. Που μέσα από την δική του Οδύσσεια, ειδικός απεσταλμένος της Υπερδύναμης που έχει απολέσει κάθε ίχνος τακτικής και συμπεριφοράς, σε ξένο τόπο κι αλαργινό, σαν σε ρεπρίζ του χαρακτήρα του στο Bridge Of Spies, κατορθώνει εντέλει και απρόσμενα να βάλει τα πάντα σε μια τάξη, σε μια ισορροπία. Ξεκινώντας από την δική του ύπαρξη. Όπως ακριβώς του αξίζει του δύσμοιρου.
Το ταξίδι στην αινιγματική, άγνωστη και απρόβλεπτη άλλη άκρη της γης, αν και δύσκολο δεν στερείται ενθουσιασμού για τον εμποράκο, που τρέφει μεγάλες ελπίδες πως θα τα καταφέρει. Από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα πατήσει το πόδι του στο αυστηρά θεοκρατικό βασίλειο, τίποτα δεν θα πάει κατά το δοκούν. Οι συνεργάτες του ελλείψει δικτύου δεν έχουν καν ξεκινήσει το πρότζεκτ, οι δημόσιες αρχές δυσκίνητες και δυσκοίλιες δεν μοιάζουν ικανές να παράσχουν την παραμικρή βοήθεια, ο ακριβοθώρητος μονάρχης, ο σωτήρας, αυτός που πρέπει να ενθουσιαστεί με το κόλπο, είναι άφαντος! Κι είναι κι εκείνο το κακό σπυρί στον αυχένα του φουκαριάρη Άλαν που κάνει την βουτηγμένη μέσα στην αφόρητη ζέστη και την έντονη σκόνη ζωή του ακόμη δυσκολότερη...
Οπότε τι? Το οποιοδήποτε επί χάρτου πλάνο έχει πάει περίπατο, τα έξοδα τρέχουν, οι χρηματοδότες εκεί πίσω στην πατρίδα διαμαρτύρονται για το αδικαιολόγητο ντηλέη και τίποτα στην κινούμενη με ρυθμούς χελώνας Ντάκα δεν δείχνει ικανό να ανατρέψει την κατάσταση. Κάθε μέρα περνά χωρίς το παραμικρό αποτέλεσμα: Μέσα στο ίδιο σαραβαλιασμένο Τάουνους, με τον ίδιο απρόβλεπτο και στην κοσμάρα του ντόπιο οδηγό / συνοδό / συμβουλάτορα, πάνω στους ίδιους αδειανούς long and winding road της Ασιανής ερήμου, μπροστά στο ίδιο υπερπολυτελές μα χωρίς τον βασικό του (ζητούμενο) ένοικο μέσα παλάτι, κάτω από την ίδια ερειπωμένη τέντα μαζί με τους αδιάφορους τεχνικούς που ελλείψει ίντερνετ δεν έχουν και κανένα έργο να πραγματοποιήσουν. Έλα φίλε, δες το ποτήρι μισοκάτι, μην τρελαίνεσαι! Πάντα θα υπάρχει μια γιατρός να μας σώσει...
Βασισμένο σε μια από τις λιγότερο διάσημες νουβέλες του πάντα καυστικού Dave Eggers, είναι το καινούργιο πόνημα ενός σκηνοθέτη μαθημένου να ακολουθεί τις δικές του μόντες που ελάχιστη σχέση έχουν με τις γραμμικές χολιγουντιανές. Θα έλεγε κανείς πως αμέσως μετά το εισαγωγικό τέταρτο της γνωριμίας με τον προβληματισμένο ήρωα και την ιδιόμορφη τοποθεσία δράσης του, intro ολοκληρωτικά βγαλμένο από το Lost In Translation, είναι πασιφανές στον γνώστη σινεφίλ πως πρόκειται για ένα έργο που έχει βάλει το χέρι του ο Tom Tykwer. Εξαντλητικά χαμηλό τέμπο, καμία πρόβλεψη για το τι θα επακολουθήσει, εστίαση κατά κύριο λόγο στην ψυχοσύνθεση της μονάδας που γύρω της τυλίγεται το στόρι. Όχι και καμιά πλοκή εξεζητημένη δηλαδή, αφού όσα εξιστορεί ο Γερμανός διόλου άγνωστα είναι στις κοινωνίες μας που μαστίζονται από την ύφεση.
Όλα τα μεταφορικά ζητήματα που επεξεργάζεται το σενάριο, γεννιούνται ευθύς εξαρχής με την μετάβαση ενός κλασσικού φρεσκοξυρισμένου και καλοσιδερωμένου Γιάνκη στην καρδιά της σκουρόχρωμης Ασίας, που στην συλλογιστική του Αμερικανού ορίζει τον κατόπιν της 11/9 άγνωστο εχθρό. Καμία επαφή, αμήχανα χαμογελάκια μπροστά στις φωνακλάδικες παρέες των τύπων με τις κελεμπίες, έντονος εκνευρισμός που το Δημόσιο εκεί δεν λειτουργεί σύμφωνα με τα ευκίντα πρότυπα της Δύσης, η οποία επιχειρεί την - μέσω του Σχεδίου Ολόγραμμα - αναίμακτη απόβαση στα Εμιράτα. Και στο επίκεντρο των πάντων, ο απογοητευμένος Salesman, να βιώνει την δική του Μέρα της Μαρμότας, καρτερώντας υπομονετικά τον δικό του Γκοντό. Το ανησυχητικό φουσκαλάκι στο σημείο ακριβώς που (λένε πως) βγαίνει η ψυχή, θα του ανοίξει την πόρτα εκείνη για να συναντήσει το πιο ευγενικό πλάσμα που γνώρισε ποτέ του. Ακόμη κι αν είναι κρυμμένο πίσω από τα τσαντόρ και τα σεντόνια και το πρόσωπο της σε μια πρώτη ανάγνωση, πιο πολύ σε τρομοκράτη θα έφερνε παρά σε Σωτήρα. Αυτή κι αν είναι έκπληξη για τον ταλαίπωρο που τόση απρόσμενη αγάπη, μάλλον δεν πρέπει να είχε νιώσει πότε του...
Εξαιρετικά φωτογραφημένη έρημος, σκριπτ έξυπνο που εντέχνως τονίζει τον εφιάλτη, δεύτεροι ρόλοι καταπληκτικοί που φορτώνουν είτε την σαρκαστική (ο ανορθόδοξος driver Γιουσούφ Alexander Black) είτε την ρομαντική (στα πενήντα της, ελκυστική ακόμα, η πρωταγωνίστρια του Kama Sutra, Ινδή Sarita Chudhury) διάθεση, στοιχεία που όλα τους υποστηρίζουν με όμορφη μέθοδο την παρουσία ενός εκ των κορυφαίων ερμηνευτών της κινηματογραφικής ιστορίας. Ο συγκινητικός Tom Hanks άλλωστε, εδώ δεν πράττει κάτι παραπάνω από όσα γνώριμα εκφραστικά έχει υποδυθεί στο παρελθόν, αποδίδοντας τον απορημένο, παραγκωνισμένο, δέσμιο στους γρίφους του (πιο πολύ τώρα που το σκέφτομαι σε The Terminal παραπέμπουν τα hints) χαμηλότονο τυπάκο. Που μέσα από την δική του Οδύσσεια, ειδικός απεσταλμένος της Υπερδύναμης που έχει απολέσει κάθε ίχνος τακτικής και συμπεριφοράς, σε ξένο τόπο κι αλαργινό, σαν σε ρεπρίζ του χαρακτήρα του στο Bridge Of Spies, κατορθώνει εντέλει και απρόσμενα να βάλει τα πάντα σε μια τάξη, σε μια ισορροπία. Ξεκινώντας από την δική του ύπαρξη. Όπως ακριβώς του αξίζει του δύσμοιρου.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 7 Ιουλίου 2016 από την Seven / Spentzos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική