του Andrew Stanton. Με τις φωνές των Ellen DeGeneres, Albert Brooks, Hayden Rolence, Ed O'Neill, Kaitlin Olson, Ty Burrell, Diane Keaton, Eugene Levy, Sigourney Weaver
“Do you suffer from long short memory loss? – I don’t remember” Insomnia by Chumbawamba
του gaRis (@takisgaris)
Τον Νήμο τον ψάξαμε παντούθε, πάνε όβερ μια ντάζεν χρόνια, εντέλει τόνε βρήκαμε και μαζί ένα από τα πέντε κορυφαία ανημέητεντ της Pixar, με υπογραφή του Andrew Stanton, δημιουργού του διαπλανητικού Wall-E (2008) και εκ των στορυμπορντεράδων της Toy Story σάγκα. Εκτός του γκράουντμπρέηκιν ανημέησον αυτό το κάτι που έμεινε ήταν η (εφάμιλλη του α λα Robin Williams Alladin) βόις περφόρμανς της Ellen DeGeneres, ως blue tang ψαρόνι, κόμικ ριλήφ σάιντκικ του πατρός Marlin (Albert Brooks) στην οδύσσεια αναζήτησης του χαμένου ιού. Αυτηδωνά είναι η δική της ταινία, καθότι στο πέρασμα του χρόνου η Ελένη έγινε η ιέρεια του αμερικανικού πρωινάδικου στη μετά Oprah εποχή. Σύμφωνοι, η πλοκή μοιάζει εκνευριστικά πανομοιότυπη: H Ντόρι ψάχνει την επιστροφή στους αξιολάτρευτους γονείς της Eugene Levy - Diane Keaton (για να τερματίσει το ιδανικό καστάρισμα) παρεούλα με τους Nemo – Marlin και με την προσθήκη του σόουστήλερ Ed O’Neal (Married with Children, Modern Family) ως εφταπόδι με τα δικά του ψυχολογικά θεματάκια. Α. ξέχασα να είπω ότι, δηλαδή, δε θυμάμαι, η Ντόρυ έχει ένα θέμα μνήμης που...
...ξεχνά τι συνέβη ανά 10 περίπου δεύτερα. Με το περσινό αριστουργηματικό Inside Out το στούντιο χτύπησε φλέβα χρυσού ιχνηλατώντας τη μαγεία των ανθρώπινων cineσθημάτων ως εγκεφαλική διεργασία, περνώντας το ρηξικέλευθο, ιδιαίτερα για το παιδικό κοινό μήνυμα ότι είναι ΟΚ να νταουνιάζεσαι, καθότι είναι καιδαύτο κομμάτι του εαυτού σου που χρειάζεται εναγκαλισμό. Η Ντορούλα εδώ αισθάνεται ένοχα ως κομπλεξικά για το κουσούρι να ξεχνά, τα βάζει με τον εαυτό της για τον ένα χρόνο περιπλάνησης από Αυστραλία ως Κάλιφόρνια, όμως δεν το βάζει κάτω. Βρίσκει διεξόδους στις πιο απίθανες σκηνές τρεχάλας ακολουθώντας τα σημάδια που η γονεϊκή αγάπη της έχει απλώσει ολούθε, από το βυθό μέχρι τα άπατα της συνείδησής της.
Η εξέλιξη είναι γραμμική με πινελιές αγωνιώδους ανατροπής και μακράν προβλέψιμη κατάληξη. Η φαντασμαγορία δεδομένη και η DeGeneres σε άλλη κατηγορία, δίνοντας δραματική χροιά σε στιγμές που δένουν απρόσμενα τον κόμπο στα λαιμά. Μετά από αρκετά χρόνια στην κλίμακα IMAX (βλ. Cars) και 3D απαρατήρητο. $200Μ υπερπαραγώγα που τα μάζεψε σε λιγότερο από μήνα και χτυπά θύρα οσκαρική φέτος, σε μάχη με το σαφέστερα ενήλικο θεματολογικά Zootopia το οποίο δύσκολα θα χάσει τα σκήπτρα εφέτος, παραμένοντας στο κλείσιμο του α’ εξαμήνου η καλύτερη ταινία (γενικώς) του 2016. Ας σταθώ λοιπό ανάμεσα σε εκείνους που αναρωτιόνται γιατί (πέρα από τα προφανή) χρειάζεται ένα σήκουελ του Finding Nemo (20003) με τόση καθυστέρηση και όσους γαργαλιούνται από τον συνειρμό ότι έχουμε να κάνουμε με το αντίστοιχο Memento κατά Pixar. Μην το ξεχάσω: Τα καλύτερα έξι λεπτά του σώου είναι αυτά του Piper, μικρού μήκους που προηγείται της κύριας προβολής. Σου κλέβει την καρδιά.
Η εξέλιξη είναι γραμμική με πινελιές αγωνιώδους ανατροπής και μακράν προβλέψιμη κατάληξη. Η φαντασμαγορία δεδομένη και η DeGeneres σε άλλη κατηγορία, δίνοντας δραματική χροιά σε στιγμές που δένουν απρόσμενα τον κόμπο στα λαιμά. Μετά από αρκετά χρόνια στην κλίμακα IMAX (βλ. Cars) και 3D απαρατήρητο. $200Μ υπερπαραγώγα που τα μάζεψε σε λιγότερο από μήνα και χτυπά θύρα οσκαρική φέτος, σε μάχη με το σαφέστερα ενήλικο θεματολογικά Zootopia το οποίο δύσκολα θα χάσει τα σκήπτρα εφέτος, παραμένοντας στο κλείσιμο του α’ εξαμήνου η καλύτερη ταινία (γενικώς) του 2016. Ας σταθώ λοιπό ανάμεσα σε εκείνους που αναρωτιόνται γιατί (πέρα από τα προφανή) χρειάζεται ένα σήκουελ του Finding Nemo (20003) με τόση καθυστέρηση και όσους γαργαλιούνται από τον συνειρμό ότι έχουμε να κάνουμε με το αντίστοιχο Memento κατά Pixar. Μην το ξεχάσω: Τα καλύτερα έξι λεπτά του σώου είναι αυτά του Piper, μικρού μήκους που προηγείται της κύριας προβολής. Σου κλέβει την καρδιά.
Στις δικές μας αίθουσες? Την 1η Σεπτεμβρίου 2016 από την Feelgood Ent.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική