Η Τριλογία της Απόκλισης: Αφοσίωση
του Robert Schwentke. Με τους Shailene Woodley, Theo James, Naomi Watts, Octavia Spencer, Jeff Daniels, Zoe Kravitz, Ansel Elgort, Miles Teller, Maggie Q, Bill Skarsgard, Jonny Weston, Mekhi Phifer, Joseph David-Jones, Ashley Judd
Απόδραση από το Σικάγο
του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)
Το franchise αρχίζει να... «μυρίζει»
«Με πάνω από 40 εκατομμύρια πωλήσεων και πολλούς μήνες στην κορυφή της best-seller λίστας των New York Times, η «Τριλογία της Απόκλισης» της Veronica Roth θεωρείται ήδη μία από τις πιο δημοφιλείς και πετυχημένες λογοτεχνικές σειρές της τελευταίας δεκαετίας, και πλέον και μια πολυαγαπημένη σειρά ταινιών, που έχει συνολικά κάνει εισπράξεις πάνω από 580 εκατομμύρια δολάρια σε όλον τον κόσμο. Για να ικανοποιήσουν τους φανατικούς θαυμαστές των βιβλίων, οι παραγωγοί αποφάσισαν να μεταφέρουν το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς σε δύο ταινίες, με τη δεύτερη να κυκλοφορεί τον Ιούνιο του 2017». Έτσι μας τα λέει το δελτίο τύπου της εγχώριας εταιρίας διανομής. Προφανώς, δεν θα διαφωνήσουμε. Εκτός από το τελευταίο κομμάτι: εννοείται ότι οι παραγωγοί, όπως οι αντίστοιχοι της σειράς ταινιών «Χάρι Πότερ», «Λυκόφως» και «Αγώνες πείνας», «μοίρασαν» το τελευταίο βιβλίο της κάθε σειράς στα δύο για να βγάλουν περισσότερα χρήματα! Λογικό και καθόλου κατακριτέο εντέλει. Αρκεί το αποτέλεσμα να είναι ικανοποιητικό. Κατά έναν παράξενο (;) τρόπο, πάντως, το πρότελευταίο κομμάτι και των τεσσάρων δημοφιλών σειρών ταινιών που βασίστηκαν σε best seller βιβλία, είναι και το πιο αδύναμο!
Στη θέση του σκηνοθέτη βρίσκουμε τον Robert Schwentke, που είχε σκηνοθετήσει και την «Ανταρσία». Αυτή είναι η 8η συνολικά μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί ο γεννημένος στην Στουτγάρδη Γερμανός σκηνοθέτης. Ενημερωτικά, την τελευταία ταινία της σειράς θα τη σκηνοθετήσει ο Lee Toland Krieger, προηγούμενη ταινία του οποίου ήταν «Το μυστικό της Ανταλάιν» (The Age of Adaline, 2015).
Η υπόθεση: Μετά την ήττα και τη δολοφονία της Τζανίν, την εξουσία στο Σικάγο αναλαμβάνει η Έβελιν, η μητέρα του Φορ. Η Έβελιν δεν διδάσκεται καθόλου από τα λάθη του παρελθόντος και τα επαναλαμβάνει: κυβερνά απολυταρχικά και για να ικανοποιήσει τους οπαδούς της κάνει εκκαθαρίσεις. Αυτό βρίσκει εντελώς αντίθετη την Τζοάνα, που ηγείται πλέον μιας νέας «φατρίας» από δυσαρεστημένους: είναι η φατρία της Αφοσίωσης. Η Τρις, βλέποντας το Σικάγο στα όρια του εμφύλιου πολέμου, σχεδιάζει να βγει έξω από τα Τείχη, να δει τι υπάρχει εκεί έξω, ελπίζοντας να βρει τις απαιτούμενες απαντήσεις και η ζωή στο Σικάγο να βρει κανονικούς ρυθμούς. Μαζί με τον Φορ και τους συντρόφους της τα καταφέρνει, παρά το γεγονός ότι η Έβελιν είναι αντίθετη και τους κυνηγάει. Έξω από το Σικάγο για πρώτη φορά στη ζωή τους, οι πέντε ήρωες συναντούν τον Ντέιβιντ, επικεφαλής του Γραφείου για την Γενετική Υγεία, ο οποίος ξεχωρίζει την Τρις ως «γενετικά αγνή» και της ζητά να τον βοηθήσει στα μυστηριώδη πλάνα του. Ενώ η Τρις δέχεται ειδική μεταχείριση, συμπεριλαμβανομένης μιας ειδικής τεχνολογίας που της επιτρέπει να ξαναζήσει την ιστορία της οικογένειάς της, ανακαλύπτει ότι ο Ντέιβιντ σκοπεύει να χρησιμοποιήσει την εξελιγμένη τεχνολογία που έχει στη διάθεσή του για απάνθρωπες πράξεις. Θα καταφέρει να τον σταματήσει;
Η άποψή μας: Η πρώτη ταινία της σειράς μου άρεσε. Σε έναν μελλοντικό «ταξικό» κόσμο, χωρισμένο σε φατρίες, οι Αποκλίσεις θεωρούνται επικίνδυνες για το Σύστημα και κυνηγιούνται μέχρι θανάτου. Μια χαρά. Η δεύτερη ταινία της σειράς μου άρεσε. Στον ίδιο μελλοντικό κόσμο, οι Αποκλίσεις, με αρχηγό την Τρις εξεγείρονται ενάντια στην εξουσία και η ανταρσία τους έχει ως αποτέλεσμα να πέσει το Σύστημα. Η τρίτη ταινία της σειράς δεν μου άρεσε! Για πολλούς λόγους. Επειδή η αφέλειά της πλέον χτυπάει κόκκινο. Επειδή οι σεναριακές τρύπες είναι περισσότερες από εκείνες σε ένα τυρί Έμενταλ. Επειδή η ιδεολογική της πυξίδα αλληθωρίζει επικίνδυνα. Η Τρις και οι φίλοι της μαθαίνουν τι συμβαίνει εκεί έξω. Και μαθαίνουν πως ο κόσμος τους έγινε έτσι όπως έγινε εξαιτίας πειράματος «γενετικής καθαρότητας» (ναι, τα είπε πολύ καλύτερα το «Gattaca», η αλήθεια είναι). Και διαπιστώνουν, άλλος νωρίτερα κι άλλος αργότερα πως ένα νέο πείραμα λαμβάνει χώρα. Στο οποίο η Τρις είναι «καθαρή» και οι υπόλοιποι «κατεστραμμένοι» (τύφλα να έχει η Αρία φυλή και ο ναζισμός!). Το οποίο χρειάζεται παιδάκια – προσφυγόπουλα που ζουν στη no man's land έξω από τα τείχη αλλά μακριά από το μέρος που ζουν οι προνομιούχοι. Και ναι, υπάρχει κι ένα αέριο που σβήνει τη μνήμη. Παιδιά, στην ταινία κατά μία έννοια τους... ψεκάζουν!
Η Τρις αποδεικνύεται όχι και τόσο σπουδαία ηρωίδα, μπαίνει σε δεύτερο πλάνο και γενικώς δεν υπάρχει κάποιος θετικός ήρωας για τον οποίο να ενδιαφερόμαστε ή κάποιος αρνητικός ήρωας τον οποίο να ενδιαφερόμαστε να... μισούμε! Το μόνο θετικό που διατηρεί η ταινία είναι το γεγονός ότι οι γυναίκες συνεχίζουν να σκιαγράφονται ως ηρωίδες – είτε θετικά είτε αρνητικά. Δεν βρίσκονται στο περιθώριο, δεν είναι σεξουαλικά αντικείμενα του πόθου που λειτουργούν ως βοηθητικοί ρόλοι για τους άνδρες ήρωες. Κατά τα άλλα και καλύτερα εφέ έχουμε δει και σκηνές που λίγο απέχουν από το να... κακοχαρακτηριστούν και να σε κάνουν να γελάσεις αντί ας πούμε να τρομοκρατηθείς (μα πορτοκαλί καπνός αμνησίας; - και πώς άλλοι το εισπνέουν κι άλλοι όχι;). Τέλος πάντων, για το καλό της σειράς, των παραγωγών της και ημών των θεατών που μας αρέσει η επιστημονική φαντασία (κι ας είναι και νεανική) ευελπιστούμε πως η τελευταία ταινία θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους και θα διώξει την απογοήτευση τούτης εδώ της ταινίας.
Η υπόθεση: Μετά την ήττα και τη δολοφονία της Τζανίν, την εξουσία στο Σικάγο αναλαμβάνει η Έβελιν, η μητέρα του Φορ. Η Έβελιν δεν διδάσκεται καθόλου από τα λάθη του παρελθόντος και τα επαναλαμβάνει: κυβερνά απολυταρχικά και για να ικανοποιήσει τους οπαδούς της κάνει εκκαθαρίσεις. Αυτό βρίσκει εντελώς αντίθετη την Τζοάνα, που ηγείται πλέον μιας νέας «φατρίας» από δυσαρεστημένους: είναι η φατρία της Αφοσίωσης. Η Τρις, βλέποντας το Σικάγο στα όρια του εμφύλιου πολέμου, σχεδιάζει να βγει έξω από τα Τείχη, να δει τι υπάρχει εκεί έξω, ελπίζοντας να βρει τις απαιτούμενες απαντήσεις και η ζωή στο Σικάγο να βρει κανονικούς ρυθμούς. Μαζί με τον Φορ και τους συντρόφους της τα καταφέρνει, παρά το γεγονός ότι η Έβελιν είναι αντίθετη και τους κυνηγάει. Έξω από το Σικάγο για πρώτη φορά στη ζωή τους, οι πέντε ήρωες συναντούν τον Ντέιβιντ, επικεφαλής του Γραφείου για την Γενετική Υγεία, ο οποίος ξεχωρίζει την Τρις ως «γενετικά αγνή» και της ζητά να τον βοηθήσει στα μυστηριώδη πλάνα του. Ενώ η Τρις δέχεται ειδική μεταχείριση, συμπεριλαμβανομένης μιας ειδικής τεχνολογίας που της επιτρέπει να ξαναζήσει την ιστορία της οικογένειάς της, ανακαλύπτει ότι ο Ντέιβιντ σκοπεύει να χρησιμοποιήσει την εξελιγμένη τεχνολογία που έχει στη διάθεσή του για απάνθρωπες πράξεις. Θα καταφέρει να τον σταματήσει;
Η άποψή μας: Η πρώτη ταινία της σειράς μου άρεσε. Σε έναν μελλοντικό «ταξικό» κόσμο, χωρισμένο σε φατρίες, οι Αποκλίσεις θεωρούνται επικίνδυνες για το Σύστημα και κυνηγιούνται μέχρι θανάτου. Μια χαρά. Η δεύτερη ταινία της σειράς μου άρεσε. Στον ίδιο μελλοντικό κόσμο, οι Αποκλίσεις, με αρχηγό την Τρις εξεγείρονται ενάντια στην εξουσία και η ανταρσία τους έχει ως αποτέλεσμα να πέσει το Σύστημα. Η τρίτη ταινία της σειράς δεν μου άρεσε! Για πολλούς λόγους. Επειδή η αφέλειά της πλέον χτυπάει κόκκινο. Επειδή οι σεναριακές τρύπες είναι περισσότερες από εκείνες σε ένα τυρί Έμενταλ. Επειδή η ιδεολογική της πυξίδα αλληθωρίζει επικίνδυνα. Η Τρις και οι φίλοι της μαθαίνουν τι συμβαίνει εκεί έξω. Και μαθαίνουν πως ο κόσμος τους έγινε έτσι όπως έγινε εξαιτίας πειράματος «γενετικής καθαρότητας» (ναι, τα είπε πολύ καλύτερα το «Gattaca», η αλήθεια είναι). Και διαπιστώνουν, άλλος νωρίτερα κι άλλος αργότερα πως ένα νέο πείραμα λαμβάνει χώρα. Στο οποίο η Τρις είναι «καθαρή» και οι υπόλοιποι «κατεστραμμένοι» (τύφλα να έχει η Αρία φυλή και ο ναζισμός!). Το οποίο χρειάζεται παιδάκια – προσφυγόπουλα που ζουν στη no man's land έξω από τα τείχη αλλά μακριά από το μέρος που ζουν οι προνομιούχοι. Και ναι, υπάρχει κι ένα αέριο που σβήνει τη μνήμη. Παιδιά, στην ταινία κατά μία έννοια τους... ψεκάζουν!
Η Τρις αποδεικνύεται όχι και τόσο σπουδαία ηρωίδα, μπαίνει σε δεύτερο πλάνο και γενικώς δεν υπάρχει κάποιος θετικός ήρωας για τον οποίο να ενδιαφερόμαστε ή κάποιος αρνητικός ήρωας τον οποίο να ενδιαφερόμαστε να... μισούμε! Το μόνο θετικό που διατηρεί η ταινία είναι το γεγονός ότι οι γυναίκες συνεχίζουν να σκιαγράφονται ως ηρωίδες – είτε θετικά είτε αρνητικά. Δεν βρίσκονται στο περιθώριο, δεν είναι σεξουαλικά αντικείμενα του πόθου που λειτουργούν ως βοηθητικοί ρόλοι για τους άνδρες ήρωες. Κατά τα άλλα και καλύτερα εφέ έχουμε δει και σκηνές που λίγο απέχουν από το να... κακοχαρακτηριστούν και να σε κάνουν να γελάσεις αντί ας πούμε να τρομοκρατηθείς (μα πορτοκαλί καπνός αμνησίας; - και πώς άλλοι το εισπνέουν κι άλλοι όχι;). Τέλος πάντων, για το καλό της σειράς, των παραγωγών της και ημών των θεατών που μας αρέσει η επιστημονική φαντασία (κι ας είναι και νεανική) ευελπιστούμε πως η τελευταία ταινία θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους και θα διώξει την απογοήτευση τούτης εδώ της ταινίας.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 10 Μαρτίου 2016 από την Odeon
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική