Movies Ltd

Lesbian – chic vintage

του gaRis (@takisgaris)

Η χρονιά είναι ιδιαίτερα σημαντική για το LGBT σινεμά, στη λογική του περάσματος στα mainstream σαλόνια, όχι ως κλειδαρότρυπα – βαρβατίλα τύπου Verhoeven στο Βασικό Ένστικτο πίσω στα καρακιτσάτα ΄80ς, παρά ως καθαρή δήλωση σεξουαλικής χειραφέτησης σε έναν κόσμο όπου πλέον το φύλο θεωρείται όχι γενετήσια προκαθορισμένο χαρακτηριστικό ταυτότητας αλλά επιλογή ως αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα. Το φετινό ντάμπλ μπιλ εμπεριέχει αφενός το Danish Girl (Το Κορίτσι Από τη Δανία) με το α λα (περιοδικό) Φαντάζιο φωτο-ρομάντζο της πρώτης εγχειρισμένης τρανς Lily και αφετέρου την επιστροφή του Todd Haynes μετά το καθηλωτικά ελεγκάντ Far From Heaven (2002) στο σικάτο - gay ιντερλούδιο - ομάζ στον Douglas Sirk - Carol. H δολοφονική πένα της Patricia Highsmith (The Talented Mr Ripley) του ημιδιάφανα ομο-ερωτικού Strangers on a Train (1951) που απογείωσε ο Hitch, συγγράφει ένα χρόνο αργότερα το The Price of Salt με ψευδώνυμο Claire Morgan και στη ουσία αποτυπώνει προσωπικά σαπφικά ειδύλλια που στις αρχές του 50 στο λουσάτο μα πουριτανό Μανχάταν ακούγονταν ανεκδοτολογικά ως πιπεράτα αστεία ή κουτσομπολιά μετά καθωσπρεπικής αποστροφής.

Το βιβλίο μοιάζει κάπως σα το κλασάτο τζιβιτζιλίκι των γιαγιάδων των Thelma & Louise – άλλη μια ταινία χειραφέτησης ενάντια στην ανδροκρατούμενη καθημερινότητα δυο ηρωίδων που πέρα (και έξω) από τον ερωτισμό έλκονται από τον αλληλοθαυμασμό και το πάθος για ατομική ανεξαρτησία. Η Carol (Cate Blanchett) – μια κοκέτα χάουζγουάιφ που είναι στα χωρίσματα με τον πατριαρχικό ζηλιάρη σύζυγο (Kyle Chandler), o οποίος της τα χρωστάει από το δεσμό της με την πλέον επιστήθια φίλη της Abby (Sarah Paulson) με απώτερο στόχο να της αποσπάσει την επιμέλεια του κοριτσιού τους λόγω «ανηθικότητας». Η Therese (Rooney Mara) η υπαλληλάκος που την εξυπηρετεί τυχαία σε ακριβό πολυκατάστημα για να καταστεί θήραμα των ορέξεων της Carol αλλά και σωσίβια λέμβος στο προσωπικό της αδιέξοδο. Η Τερέζ στα είκοσι ψάχνεται σεξουαλικά. Η σαραντάρα Κάρολ δεν ψάχνει απαντήσεις, μόνο στιγμές για να βιώσει ένα αληθινό ερωτικό άγγιγμα.

Μη γελιέσαι, ο Haynes δεν είναι Abdellatif Kechiche (La Vie D'Adele (Η Ζωή της Αντέλ)) να σου αλλάξει τον ανανία στα ψαλίδια και το κάθιδρο οργασμικό αναφιλητό. Η κάμερα κρατά πόστα στη μια και μόνη ουσιαστικά σκηνή λεσβιακού έρωτα που φυσικά δεν πείθει, σεβόμενη το λιγοστής χημείας σταρ πάουερ των πρωταγωνιστριών. Η οσκαρίλας ρέει άφθονη στα κάδρα του E. Lachman και τα ανυπερβλήτου κοστούμια της Sandy Powel. Το στόρυ στη διασκευή της Phyllis Nagy γκελάρει ως σαπουνορομάντζα τάχαμου, θολώνοντας τη λεπίδα της Highsmith που παραδοσιακά διχοτομεί ανθρωπινή ψυχοσύνθεση για να ανασύρει ταυτοσημίες μέσα στην ετεροπροσωπία αλλά αυτά ψιλά γράμματα. Ο Haynes έχει βαρέσει υπερωρία στη μαστοριά του υλικού του υπονομεύοντας το σφυγμό των χαρακτήρων του.

Έτσι, η διάδοχος της La Streep Καιτούλα σαρώνει το εκράν στην πολλοστή α λα Rita Hayworth μπραβούρα κάνοντάς με να αναστενάξω ενθυμούμενος την αναλόγου θεματολογίας παρουσία της στο Notes on a Scandal και τους σπινθήρες που πέταξε αντίκρυ στην Dame Dench. H Rooney Mara, τυπικότατα κασταρισμένη (και βέβαια είναι αστείο το category fraud της TWC να τη μοστράρει ως β’ ρόλο) ως το ποντικάκι – Audrey Hepburn - γουαναμπή, της κλέβει το κουλούρι (όπως και το βραβείο στις Κάνες), κλείνοντας τη διαδρομή του ρόλου της ωριμότερη και χειραφετημένη. Η Carol είναι μια αρχετυπική ιστορία απαγορευμένου έρωτα τυλιγμένη λούσα, με το θάμπος του πάγου να ρίχνει γκρίζα ανασεμιά στο πάθος δυο ηρωίδων που μοιάζουν σα μια, σε μοιραία συνάντηση στα μισά της διαδρομής.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 3 Δεκεμβρίου 2015 από την Odeon