Κωδικό Όνομα U.N.C.L.E.
του Guy Ritchie. Με τους Henry Cavill, Armie Hammer, Alicia Vikander, Elizabeth Debicki, Jared Harris, Hugh Grant
Η ισχύς εν τη ενώσει
του zerVo (@moviesltd) 
Σπάζω το κεφάλι μου να θυμηθώ, με τίποτα όμως δεν μου έρχεται ως ανάμνηση, πως μπορεί μια φορά κι έναν καιρό, την εποχή της (μόνον) δικαναλικής κρατικής τηλεόρασης, να το παρακολουθούσα στην δική μας TV. Φυσικά και ο τίτλος είχε κάνει παγκόσμιο γκελ και ήταν πιθανό να είχε φτάσει και προς τις ασπρόμαυρες μικρές μας οθόνες, ένα κάποιο κενό όμως μνήμης, δεν μου επιτρέπει να το φέρω, καν, ως εικόνα. Αντίθετα ο πρωταγωνιστής της ορίτζιναλ τηλεοπτικής βερσιόν του The Man Fron U.N.C.L.E., Robert Vaughn, είναι καρφωμένος στην θύμηση, αλλά από ένα άλλο, εξίσου ενδιαφέρον σίριαλ που πρόσφερε απλόχερα κάποτες το Ίδρυμα Ενημερώσεως Ενόπλων Δυνάμεων, τους Προστάτες (The Protectors δηλαδή) που σίγουρα μας έκαναν παρέα για κάμποσες σεζόν, σε περιόδους που οι επιλογές ήσαν περιορισμένες και πλέον τις έχουμε στον νου σαν μακρινή νοσταλγία...
Εκπροσωπεί ο καθένας τους, έναν διαφορετικό κόσμο, εξ ορισμού λοιπόν έχουν ορκιστεί αιώνια έχθρα, που θα λυθεί μόνον όταν ο ένας καταφέρει να εξοντώσει τον άλλο. Κατάσκοπος Αμερικάνος, που δουλεύει για τα συμφέροντα της CIA, ο Ναπόλεον Σόλο, έχει δώσει παρά το νεαρό της ηλικίας του, ήδη τα διαπιστευτήρια του στα διεθνή μέτωπα, ώστε να θεωρείται ως ένα από τα πλέον διακεκριμένα στελέχη της Κεντρικής Υπηρεσίας. Ομοίως και ο Ρώσος Ίλια Κουριάκιν, αριστούχος της Σοβιετικής Σχολής των πρακτόρων, αποτελεί ένα από τα πουλέν της KGB στο παγκόσμιο δίκτυο, έχοντας φέρει εις πέρας τις πιο ριψοκίνδυνες των αποστολών.
Με την τελευταία τους κόντρα να λαμβάνει χώρα πλάι στο Βερολινέζικο τείχος που χωρίζει Ανατολή και Δύση, οι δύο μυστικοί θα ανανεώσουν το μάχιμο ραντεβού τους, σε άλλο πεδίο μάχης του Ψυχρού Πολέμου. Μονομαχία δίχως αύριο που θα προλάβουν οι προϊστάμενοι τους, δίνοντας τους την απροσδόκητη εντολή να σιγήσουν το αμοιβαίο πάθος και για πρώτη φορά στα χρονικά να συνεργαστούν για έναν κοινό σκοπό. Να εντοπίσουν και να εξοντώσουν την εξτρεμιστική οργάνωση, που έχει στην κατοχή της το πανίσχυρο πυρηνικό όπλο, αποτέλεσμα των χρόνιων μελετών του διακεκριμένου επιστήμονα Ούντο Τέλλερ.
Και κάπως έτσι οι εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες, ο μπον βιβέρ και αριστοκρατικός Σόλο με τον μετρημένο, λακωνικό και λιγομίλητο Κούρυ, καλούνται να δώσουν τα χέρια ώστε να επιτύχουν τον στόχο που τους όρισαν τα αφεντικά τους. Ραντεβού θα δώσουν από κοινού στην πανέμορφη Αιώνια Πόλη, εκεί που ο πρώτος θα υποδυθεί έναν φημισμένο έμπορο έργων τέχνης και ο δεύτερος τον ερωτευμένο, όσο και φοβητσιάρη, σύζυγο της όμορφης κόρης του βετεράνου ερευνητή, που επίσης από την χεριά της αναζητά απεγνωσμένα τα ίχνη του. Ακόμη κι αν οι αμφιβολίες για την συνύπαρξη δεν δημιουργούν το παραμικρό πεδίο εμπιστοσύνης ανάμεσα τους, εντούτοις οι στιγμές αδυναμίας θα είναι εκείνες που θα σπάσουν τον πάγο.
Το έτος είναι το 1963, συνεπώς βρισκόμαστε ακριβώς στην καρδιά του Cold War, εποχή που η ρήξη των Υπερδυνάμεων φανερά βρίσκεται στο απόγειο της και μια τέτοια χειραψία ανάμεσα στους πρώτους των πρώτων της Αντικατασκοπείας τους, φαντάζει όχι απλά αδύνατη, μα και ως επιστημονική φαντασία. Αυτό ακριβώς είναι και το στοιχείο που κάνει το ύφος του θέματος ξεχωριστό, 25 χρόνια πριν την οριστική πτώση του Σιδερένιου Παραπετάσματος και της φαινομενικής ρήξης των τειχών. Πρώτο και βασικότερο πρόβλημα που καλείται να λύσει ο ντιρέκτορας λοιπόν είναι το κτίσιμο ατμόσφαιρας περιόδου, εξού και η επιλογή της πάντα ντολτσεβίστικης Ρώμης, ως φόντο φυσικό, που ταιριάζει ταμάμ στην περίπτωση μας, άσχετα αν στο παρελθόν δεν την χρησιμοποίησαν ιδιαίτερα τα σενάρια των Spy Movies, που έριχναν τα φώτα τους πιότερο στις πιο βόρειες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Αυτό ακριβώς, είναι και το στοιχείο που κερδίζει εκ πρώτης όψης την ματιά του θεατή στο πόνημα του πανέξυπνου Guy Ritchie, ο οποίος πετυχαίνει να περιβάλλει την ίντριγκα του με ένα ντύμα καθαρόαιμο sixties, χρησιμοποιώντας κατά βάση την παστέλ αποχρώσεων ενδυματολογία, φυσικά το ολόσωστα μελετημένο σάουντρακ, αλλά και έξυπνες περιφερειακές πινελιές, όπως την αντικερί Formula 1, σε μια σεκάνς υψηλών δημιουργικών ικανοτήτων. Κοφτό μοντάζ, με αρκετές σκηνές ταυτόχρονης δράσης, που ανεβάζουν σημαντικά εντάσεις και τέμπο, ίσως με μοναδική ας πούμε παραφωνία, την πολύ μέτρια ομάδα κακών, των οποίων το κίνητρο δεν πείθει για τρομοκράτες παλαιότερων δεκαετιών.
Ο Εγγλέζος όμως στάθηκε κομματάκι τυχερός και στην επιλογή των αστεριών του, που δίνουν υπόσταση στους βασικούς ρόλους του στόρι και αν μη τι άλλο, πλημμυρίζουν διαρκώς το εκράν με γοητεία και αντριλίκι, χωρίς να πετάνε φανέλες στον αέρα προς επίδειξη μυών και κτιστής σωματοδομής. Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος ποιος από τους δυο, ο Man Of Steel, Henry Cavill ή ο Lone Ranger, Armie Hammer, δικαιούται το περισσότερο παλαμάκι, σημασία έχει πως αμφότεροι είναι τυπικοί στην υποκριτική τους συμπεριφορά, δεν σαμποτάρουν το συνολικό αποτέλεσμα. Καθαρά πρόσωπα, λαμπερά, καμία σχέση με τις πραγματικές παλιόφατσες των υποκοσμικών πρακτόρων, δίνουν στο φιλμ έναν ιδιαίτερο γκλάμουρ τόνο, ώστε να μην βαρύνει από το πιστολίδι και τα κυνηγητά. Θηλυκός συνδετικός τους κρίκος, η όχι πανέμορφη, ούτε πρώτο μπόι, μα απίθανα σέξι Alicia Vikander, που πιότερο για λατίνα βόμβα φέρνει, παρά για παγωμένη σκανδιναβή όπως γράφει η σουηδική της ταυτότητα.
Για πες: Το έχει το κόλπο να κερδίζει το κοινό, ακόμη κι αν η ιστορία που αφηγείται δεν ξεφεύγει και πολύ από το επίπεδο, ο Riτchie. Εμπνευσμένες προοπτικές, αξιόλογη φωτογραφία, μαντολινάκι στην μουσική υπόκρουση για να φέρει στο μυαλό παλιές καλές Persuaders εποχές, ε, δύσκολα να μην πετύχει εμπορικά το απροσδόκητο ντουετάκι από την U.N.C.L.E. κι ακόμη πιο δύσκολα να μην το ματαδούμε προσεχώς σε μια ακόμη περιπέτεια, στηριγμένη πάνω στο ίδιο πνεύμα της ανακωχής.
Με την τελευταία τους κόντρα να λαμβάνει χώρα πλάι στο Βερολινέζικο τείχος που χωρίζει Ανατολή και Δύση, οι δύο μυστικοί θα ανανεώσουν το μάχιμο ραντεβού τους, σε άλλο πεδίο μάχης του Ψυχρού Πολέμου. Μονομαχία δίχως αύριο που θα προλάβουν οι προϊστάμενοι τους, δίνοντας τους την απροσδόκητη εντολή να σιγήσουν το αμοιβαίο πάθος και για πρώτη φορά στα χρονικά να συνεργαστούν για έναν κοινό σκοπό. Να εντοπίσουν και να εξοντώσουν την εξτρεμιστική οργάνωση, που έχει στην κατοχή της το πανίσχυρο πυρηνικό όπλο, αποτέλεσμα των χρόνιων μελετών του διακεκριμένου επιστήμονα Ούντο Τέλλερ.
Και κάπως έτσι οι εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες, ο μπον βιβέρ και αριστοκρατικός Σόλο με τον μετρημένο, λακωνικό και λιγομίλητο Κούρυ, καλούνται να δώσουν τα χέρια ώστε να επιτύχουν τον στόχο που τους όρισαν τα αφεντικά τους. Ραντεβού θα δώσουν από κοινού στην πανέμορφη Αιώνια Πόλη, εκεί που ο πρώτος θα υποδυθεί έναν φημισμένο έμπορο έργων τέχνης και ο δεύτερος τον ερωτευμένο, όσο και φοβητσιάρη, σύζυγο της όμορφης κόρης του βετεράνου ερευνητή, που επίσης από την χεριά της αναζητά απεγνωσμένα τα ίχνη του. Ακόμη κι αν οι αμφιβολίες για την συνύπαρξη δεν δημιουργούν το παραμικρό πεδίο εμπιστοσύνης ανάμεσα τους, εντούτοις οι στιγμές αδυναμίας θα είναι εκείνες που θα σπάσουν τον πάγο.
Το έτος είναι το 1963, συνεπώς βρισκόμαστε ακριβώς στην καρδιά του Cold War, εποχή που η ρήξη των Υπερδυνάμεων φανερά βρίσκεται στο απόγειο της και μια τέτοια χειραψία ανάμεσα στους πρώτους των πρώτων της Αντικατασκοπείας τους, φαντάζει όχι απλά αδύνατη, μα και ως επιστημονική φαντασία. Αυτό ακριβώς είναι και το στοιχείο που κάνει το ύφος του θέματος ξεχωριστό, 25 χρόνια πριν την οριστική πτώση του Σιδερένιου Παραπετάσματος και της φαινομενικής ρήξης των τειχών. Πρώτο και βασικότερο πρόβλημα που καλείται να λύσει ο ντιρέκτορας λοιπόν είναι το κτίσιμο ατμόσφαιρας περιόδου, εξού και η επιλογή της πάντα ντολτσεβίστικης Ρώμης, ως φόντο φυσικό, που ταιριάζει ταμάμ στην περίπτωση μας, άσχετα αν στο παρελθόν δεν την χρησιμοποίησαν ιδιαίτερα τα σενάρια των Spy Movies, που έριχναν τα φώτα τους πιότερο στις πιο βόρειες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Αυτό ακριβώς, είναι και το στοιχείο που κερδίζει εκ πρώτης όψης την ματιά του θεατή στο πόνημα του πανέξυπνου Guy Ritchie, ο οποίος πετυχαίνει να περιβάλλει την ίντριγκα του με ένα ντύμα καθαρόαιμο sixties, χρησιμοποιώντας κατά βάση την παστέλ αποχρώσεων ενδυματολογία, φυσικά το ολόσωστα μελετημένο σάουντρακ, αλλά και έξυπνες περιφερειακές πινελιές, όπως την αντικερί Formula 1, σε μια σεκάνς υψηλών δημιουργικών ικανοτήτων. Κοφτό μοντάζ, με αρκετές σκηνές ταυτόχρονης δράσης, που ανεβάζουν σημαντικά εντάσεις και τέμπο, ίσως με μοναδική ας πούμε παραφωνία, την πολύ μέτρια ομάδα κακών, των οποίων το κίνητρο δεν πείθει για τρομοκράτες παλαιότερων δεκαετιών.
Ο Εγγλέζος όμως στάθηκε κομματάκι τυχερός και στην επιλογή των αστεριών του, που δίνουν υπόσταση στους βασικούς ρόλους του στόρι και αν μη τι άλλο, πλημμυρίζουν διαρκώς το εκράν με γοητεία και αντριλίκι, χωρίς να πετάνε φανέλες στον αέρα προς επίδειξη μυών και κτιστής σωματοδομής. Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος ποιος από τους δυο, ο Man Of Steel, Henry Cavill ή ο Lone Ranger, Armie Hammer, δικαιούται το περισσότερο παλαμάκι, σημασία έχει πως αμφότεροι είναι τυπικοί στην υποκριτική τους συμπεριφορά, δεν σαμποτάρουν το συνολικό αποτέλεσμα. Καθαρά πρόσωπα, λαμπερά, καμία σχέση με τις πραγματικές παλιόφατσες των υποκοσμικών πρακτόρων, δίνουν στο φιλμ έναν ιδιαίτερο γκλάμουρ τόνο, ώστε να μην βαρύνει από το πιστολίδι και τα κυνηγητά. Θηλυκός συνδετικός τους κρίκος, η όχι πανέμορφη, ούτε πρώτο μπόι, μα απίθανα σέξι Alicia Vikander, που πιότερο για λατίνα βόμβα φέρνει, παρά για παγωμένη σκανδιναβή όπως γράφει η σουηδική της ταυτότητα.
Για πες: Το έχει το κόλπο να κερδίζει το κοινό, ακόμη κι αν η ιστορία που αφηγείται δεν ξεφεύγει και πολύ από το επίπεδο, ο Riτchie. Εμπνευσμένες προοπτικές, αξιόλογη φωτογραφία, μαντολινάκι στην μουσική υπόκρουση για να φέρει στο μυαλό παλιές καλές Persuaders εποχές, ε, δύσκολα να μην πετύχει εμπορικά το απροσδόκητο ντουετάκι από την U.N.C.L.E. κι ακόμη πιο δύσκολα να μην το ματαδούμε προσεχώς σε μια ακόμη περιπέτεια, στηριγμένη πάνω στο ίδιο πνεύμα της ανακωχής.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 10 Σεπτεμβρίου 2015 από την Tanweer
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική