Movies Ltd

The King's Speech Formula

του gaRis (@takisgaris)

Γεγονότα: Η The Weinstein Company (TWC) αγοράζει τα δικαιώματα της ταινίας για $7M ποσό-ρεκόρ για ευρωπαϊκή παραγωγή. Το σενάριο που βασίστηκε στο βιβλίο του Andrew Hodges (Alan Turing: The Enigma) φιγουράρει από το 2011 στην κορυφή της μαύρης λίστας των καλύτερων scripts που δεν έχουν γυριστεί ακόμη σε φιλμ. Ενδεχομένως να έχεις γνωρίσει τον Alan Turing από το Breaking the Code, παιγμένον από τον Derek Jacobi ή το υποδεέστερο Codebreaker είτε το πρόσφατο μιούζικαλ A Man From the Future, με υπογραφή Pet Shop Boys. Γιατί σταχυολόγησα την πιο πάνω εγκυκλοπαιδική πληροφορία; Απλά για να πείσω τον εαυτό μου πως γίνεται μια τόσο ιντριγκαδόρικα επικολυρική ιστορία που συνδυάζει κατασκοπία, επιστήμη, την κομβικά άγνωστη ιστορική πτυχή κατά την οποία οι Άγγλοι κέρδισαν τον Χίτλερ χάρη σε μια γκουμούτσα με λαμπιόνα και τρανζίστορες, από το νεαρό ιδυοφυή μαθηματικό Turing, για να τον τιμωρήσουν με χημικό ευνουχισμό ("ορμονική θεραπεία") επειδή ήταν ομοφυλόφιλος, πως λοιπόν μια τέτοια καραμπινάτα οσκαράτη περιπτωσιέσον λέγω δεν είχε γυριστεί biopic τουλάχιστον... αντί-προχθές.

Ο Νορβηγέζος λοιπόν Morten Tyldum που έβγαλε μάτια και (μας) έβαλε γυαλιά προ διετίας με το συναρπαστικό θρίλερ Headhunters γυρνά μια κόντρα στο σπινταριστό του στυλ καρα-αγγλικανική παραγωγή επιπέδου Masterpiece Theater, με φόντο το κρυφό (όπως και το "κουσούρι" του Alan Turing) κέντρο μυστικών επιχειρήσεων Bletchley Park, όπου ο ήδη αναπληρωτής καθηγητής του Cambridge πλαισιώνεται από μια ομάδα διανοιών που εντέλλονται να σπάσουν τον κωδικό Enigma, αινιγματικό όσο και η ψυχή του μάλλον απωθητικού εφευρέτη του προδρόμου αυτού που σήμερα αποκαλούμε Ηλεκτρονικό Υπολογιστή. Η φευγαλέα μνηστεία του Turing (Benedict Cumberbatch) με την μόνη γυναίκα (προ επικράτησης του φεμινιστικού κινήματος) της παρέας Joan Clarke, η αμφισβήτησή του από τους καρεκλοκένταυρους της MI6 και η τελική του πτώση, άδοξα, αναίτια και κανιβαλλιστικά από της βικτοριανής σύλληψης και αποστεωμένης ηθικής ποινική νομοθεσία, δίνουν τροφή, όχι απλά για σκέψη παρά για ταύτιση, σε μια εποχή που παγκοσμίως γιορτάζουμε καθημερινά τη διαφορετικότητα κάθε μορφής.

Ο Cumberbatch προφανώς δεν έχει ανάγκη την αποθεωτική μου κριτική. Ισοϊψής του Daniel Day Lewis, με τεράστια όρεξη να συνεχίσει αυτό το γιγαντιαίο παλμαρέ ρόλων που τον έχει εκτοξεύσει την τελευταία διετία (τηλεοπτικός Sherlock, Star Trek, August: Osage County, 12 Years A Slave, The Fifth Estate). Απόλαυση. Όσκαρ; Πιθανώς. Κοντά του η συνήθως τσιρίδα Knightley που γυρνά στη φρεσκάδα της Beckam εφηβείας της - αλλά ώριμη πια. Τα production values με τον Goldenberg (oscar για το ψαλίδι του Argo) να αυγοκόβει και τον Desplat να σερβίρει συγκρατημένα δακρυσμένο επικομελό, ενώ ο Oscar Faura (The Impossible) να κερνά φλογερή μουντάδα με κάδρα-ποστάλια πολέμου.

Για πες: Ναι, ήθελα πιότερη τρέλα Tyldum μέσα στα καρέ, όμως αμέσως μούρθε στο μυαλό η ατάκα του Harvey (ένας είναι ο Harvey) όταν κάποτε απολογήθηκε για το The Master: "Το λάθος μου ήταν ότι δεν επέμεινα στον Paul (Thomas Anderson) να επικεντρωθεί στην ιστορία του ως το χρονικό ενός από τους βετεράνους-ήρωες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και το post-traumatic stress που κατέστρεψε τη μετέπειτα ζωή του". Ο πρωτάρης Tyldum εμφανώς τον άκουσε, επικεντρώθηκε στην ανδραγαθία χωρίς (κακώς) να φωτίσει το υπόγεια σκοτεινό δράμα του Turing και νάτο- πετιέται το πρώτο επίσημο οσκαρικό φαβορί του 2014, ξαδελφάκι του άλλου βιοεπικού πορτραίτου που γνώρισε πιένες στο TIFF, The Theory of Everything (η ιστορία του εκπάγλου φήμης αστροφυσικού Stephen Hawking). Προς το παρόν πάντως, στο ματσάκι Turing-Hawking σημειώσατε 1 (People's Choice Award στο φετινό Τορόντο, γεγονός που φέρνει μυρωδιά The King's Speech στο οσκαρικό δείπνο).

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 8 Ιανουαρίου 2015 από την Seven / Spentzos