Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Το έχουν εντοπίσει έξυπνα το κολπάκι εκεί στην Blumhouse Productions, την μπράντα που πλέον θεωρείται η πλέον εξειδικευμένη από τις αμερικάνικες στον τομέα του μεταφυσικού κινηματογραφικού τρόμου, από την εποχή που έπιασαν - κυριολεκτικά - το τζακ ποτ, με την ευφυέστατη κίνηση του Paranormal Actiovity. Το τρικ, λίγα χρήματα στον προϋπολογισμό, περισσότερο βάρος στην έμπνευση και στην δόμηση ενός μοντέρνου horror, έχει εκτοξεύσει την δράση του στούντιο, που από τον καιρό της δραστηριότητας έχει προσφέρει περισσότερες από τριάντα αξιόλογες παραγωγές στο genre, όπως τα Sinister, Insidious και The Purge. Η περίπτωση του Oculus δεν σηματοδοτεί την καλύτερη στιγμή της φίρμας, κάτι που βρήκε αντίκτυπο και στην εμπορική διαδρομή της ταινίας στις αίθουσες.

Έντεκα χρόνια έχουν περάσει από την στιγμή που η φιλήσυχη φαμίλια των Ράσελ, βίωσε την απόλυτη τραγωδία, καθώς ο συνήθως ήρεμος τεχνικός υπολογιστών οικογενειάρχης Άλαν, δολοφόνησε μπροστά στα εμβρόντητα μάτια των δύο ανήλικων παιδιών του, την μητέρα τους, πριν πέσει και ο ίδιος νεκρός από τα χέρια του μικρού του γιου. Σήμερα κι έχοντας παραμείνει για όλο αυτό το διάστημα εσώκλειστος σε ίδρυμα, προκειμένου να επανέλθει ψυχικά, ο 21 ετών Τιμ, θα συναντήσει και πάλι την μεγαλύτερη αδελφή του Κέιλι, έχοντας σκοπό να προσπαθήσει ένα καινούργιο ξεκίνημα στην ζωή του.

Εκείνη όμως έχει εντελώς διαφορετικά πλάνα, καθώς όλο αυτόν τον καιρό, έχει μελετήσει πλήρως όλα όσα ανατριχιαστικά συνέβησαν εκείνο το μοιραίο βράδυ στο σπιτικό τους και έχει καταλήξει στο συμπέρασμα, πως ο βασικός υπαίτιος του φονικού, είναι ο νεοκλασικός καθρέφτης, που στόλιζε το γραφείο του πατέρα τους. Έχοντας καταφέρει να τον εντοπίσει και να τον πάρει και πάλι στην κατοχή της, η Κέιλι θα οργανώσει, με βάση όλα τα στοιχεία που κατάφερε να συλλέξει από την πορεία της αντίκας σε βάθος δύο αιώνων, μια βραδιά εξορκισμού των δαιμονίων, που ευθύνονται για τον θάνατο των γονιών της. Μια μεταφυσική διαδικασία για την οποία ο Τιμ, είναι αποξαρχής αντίθετος.

Μέσα στο στοιχειωμένο δωμάτιο από την πανάκριβη συλλεκτική πια κορνίζα με το ραγισμένο είδωλο, κινείται σχεδόν εξ ολοκλήρου πλέον η τρομακτική σε πάμπολλα΄σημεία ιστορία, που θα βρει τους δύο νέους να κοντράρουν φοβίες και φαντάσματα, δίχως ικανές δυνάμεις να βγάλουν το πρόγραμμα τους εις πέρας μέχρι τέλους, όμως. Με την θερμοκρασία να πέφτει - σύνηθες κολπάκι που σηκώνει την τρίχα, - τα φυτά να μαραζώνουν, τις κάμερες να περιστρέφονται μόνες για να μην φιλμάρουν τα δεδομένα, τα φώτα να εκρήγνυνται αναιτίως και τους ήρωες να στεγνώνουν από την αφυδάτωση, κτίζεται η ατμόσφαιρα θρίλερ από τον σκηνοθέτη Mike Flanagan.

Το ζόρι στην εστίαση των μυστηριωδών συμβάντων, ξεκινά από την στιγμή που οι δύο χρονικές περίοδοι, το τότε σαν φλασμπάκ, το τώρα σαν αναπαραγωγή, αρχίζουν να ενώνουν τις ρότες τους, κάτι που φαινομενικά μοιάζει με γοητευτικό, ουσιαστικά μπερδεύει την αφημένη στον τρόμο ματιά, σε βαθμό μέχρι και αποστασιοποίησης από το εκράν. Φρικιά, θολωμένες ματιές, αιματηρές σταγόνες στους τοίχους και όχι κατακόκκινα λουτρά, καταφέρνουν να μιξάρουν την γιαπωνέζικη αισθητική τρόμου του καθρέφτη, με την πιο συναισθηματική Ιβηρική σχολή, σε ένα αποτέλεσμα που θα τρομάξει, μέχρι ενός ορίου όμως.

Για πες: Κάτι παραπάνω από τα διπλάσια των 5 εκατομμυρίων που κόστισε, έφερε στα ταμεία το Oculus, η πιο διευρυμένη μορφή της μικρού μήκους φοβιστικής ιδέας του Flanagan από το 2006. Σκορ που μάλλον δεν προδιαθέτει θετικά για την ενδεχόμενη ύπαρξη σίκουελ...