Machete: Η Επιστροφή
του Robert Rodriguez. Με τους Danny Trejo, Michelle Rodriguez, Mel Gibson, Sofía Vergara, Amber Heard, Demián Bichir, Carlos Estévez, Lady Gaga, Antonio Banderas, Cuba Gooding, Jr., Jessica Alba, Walton Goggins, Vanessa Hudgens, Alexa Vega, Marko Zaror
Άι της αγάπης ματσετιά!
του zerVo (@moviesltd) 
Κάποιος μάλλον δεν κατανόησε κάτι καλά. Άμανες ήταν αμίγκο, κάτι πεθαμένο εδώ και καιρό, να είχε πέραση ακόμη στον κοσμάκη, δεν θα το είχε φάει το μαύρο χώμα και το σκοτάδι για κοντά τρεις δεκαετίες. Οκ, είπαμε όλοι μας, άντε για μια βολά, με το κολπάκι του Grindhouse, εκεί που έπαιξε σε διπλό ταμπλό το ράντισμα της φορμόλης, πάνω στην μνημειώδη μαρκίζα "Σήμερον δύο έργα καταιγιστικής δράσεως", κομμάτια να γίνει, για τότες που ως έφηβοι ξοδεύαμε τα απογεύματα στο σινέ-Αλάσκα, προς τέρψην και απόλαυσην καράτε της κακιάς ώρας. Άντε είπαμε, ξανά, for the good times sake, το κολπάκι να επαναληφθεί, με πιότερο επαγγελματισμό στην (τάχαμου) αναβίωση της b-movie νοσταλγίας. Το κομμάτι μας το κάναμε, όπως επιθυμούσαμε θενιόρ Rodriguez, την πλάκα μας την σπάσαμε και μάλιστα φωναχτά, το σίριαλ για ποιον λόγο το συνεχίζουμε, ακόμη δεν το έχει καταλάβει κανείς. Εξόν κι αν η ικανότητα μας, δεν τραβάει ούτε ρούπι παραπέρα από την φάρσα, οπότε κρυβόμαστε πίσω από το κοροιδιλίκι των missed reels, για να καλύψουμε τις αδυναμίες μας...
Δίχως ακόμη να έχει ξεπεράσει το σοκ, αντικρίζοντας την εδώ και καιρό συνεργάτιδα του, Σαρτάνα Ριβέρα, να πέφτει νεκρή από την μανιασμένη οργή του άγνωστου μασκοφόρου εκτελεστή, ο διεθνούς φήμης διώκτης του εγκλήματος, Ματσέτε Κορτέζ, θα δεχτεί κλήση S.O.S. από τον Λευκό Οίκο, καθώς ο Πλανητάρχης Ράθκοκ, ζητά αγωνιωδώς την βοήθεια του. Αιτία, η αποκάλυψη από τις μυστικές υπηρεσίες, της ύπαρξης ενός παρανοϊκού Μεξικάνου εξτρεμιστή, ονόματι Μάρκος Μέντες, στα που δηλώνει πανέτοιμος να εκτοξεύσει πύραυλο και να αφανίσει την πρωτεύουσα, αν και εφόσον η Κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν σταματήσει να παρενοχλεί την διεφθαρμένη διοίκηση των Αζτέκων.
Τραυματισμένος αλλά και γεμάτος πείσμα να εκδικηθεί τον χαμό της κομπανιέρας του, θα επιστρέψει στα πάτρια εδάφη, βάζοντας - ολομόναχος - μπρος το σχέδιο σύλληψης του τρομοκράτη. Στην πραγματικότητα όμως, εκείνο που δεν γνωρίζει, είναι πως μόλις ξεκινά τον πόλεμο ενάντια στον υπ αριθμόν ένα έμπορο όπλων στον κόσμο, Λούθερ Βοζ, τον μεγιστάνα που ονειρεύεται να ισοπεδώσει την κατακερματισμένων αξιών ανθρωπότητα, προκειμένου να μεταφέρει τους αγνούς ακολούθους του, στην δικής του έμπνευσης και δημιουργίας, διαστημική αποικία.
Τώρα το πως μπορεί μέσα στο ίδιο πλοτ να συνδυαστεί ο χιλιοτραγουδισμένος Ρίο Γκράντε, που στις όχθες του λαμβάνει χώρα το σύνολο σχεδόν τς ανατρεπτικής ίντριγκας, με το Άλφα του Κενταύρου (ή κάπου εκεί παραδίπλα, που θα προσγειωθεί το κοσμοναυτικό λεωφορείο με τους εποίκους) μόνο η νοσηρή φαντασία του Τεξανού Robert μπορεί να εξηγήσει. Αλλά και ο διακαής του πόθος, στο τρίτο μέρος της σειράς - όπως διαλαλεί με το προωθητικό intro τρέιλερ - να στείλει τον ατρόμητο μουστακαλή σαμουράι σε ένα μακρινό αστέρι, όπου θα γραφεί ο επίλογος της αιματοβαμμένης, κατόπιν περίπου δυόμισι εκατομμυρίων on screen νεκρών, αποκεφαλισμένων και διαμελισμένων, φιλμικής σειράς.
Θυμάμαι κάποτε, αποτελούσε βασικό κανόνα για κάθε περιπέτεια δράσης, το ότι το πανηγύρι σχολούσε στην άφιξη του γυναικείου χαρακτήρα του στόρι. Ε, εδώ το κολπάκι που επιχειρεί ο Rodriguez είναι να περιστοιχίσει τον Ματσέτα του με μπόλικες αλαφροντυμένες κυρίες, μισές - μισές στην μοιρασιά των καλών και των κακών, που υποτίθεται θα ανεβάσουν και την αδρεναλίνη με την δράση τους, αλλά και το θερμόμετρο της αρσενικής πλατείας με την καυτή τους θωριά. Οι Λατίνες με τα φλογοβόλα τοπάκια και δολοφονικά στραπόν και οι πλατινέ ξανθιές άριστες χειρίστριες του ρεβόλβερ (σε μια από τις εκδοχές του πολυπρόσωπου Χαμαιλέοντα, σκάει μόνο με τη γούνα της και η ακριβοθώρητη Lady Gaga) μια χαρά έπαιξαν όλο αυτό το καιρό στο πρόμο της σέξι λιγούρας, στην ουσία όμως, στο ζουμάκι δεν συνεισφέρουν ούτε δράμι. Συνεπώς τα βάρη πέφτουν για μια ακόμη φορά στον παλιόφατσα Danny Trejo, που δεδομένα είναι ο μέγας κερδισμένος του πρότζεκτ, στον Bichir, που για την μισή ταινία έχεις την εντύπωση πως αυτός είναι ο Villain και εντέλει στον μέγα Mel, που δεν ζορίζεται να ντυθεί το κοστούμι του εκκεντρικού λεφτά, του σεναριακού καταλύτη και συνδέσμου με το next και final (?) chapter...
Για πες: Εντάξει, σύμφωνοι, χαβαλές είναι ο Machete Kills και μάλιστα χοντροκομμένος, που με την μπρουτάλ μοβόρα αισθητική του, ώρες, ώρες σε κάνει να αισθάνεσαι και άσχημα που θες να γελάσεις στο αντίκρυ των όσων σουρεααλιστικών, συμβαίνουν στο φλογισμένο εκράν. Σκεπτόμενος, αποξαρχής κιόλας, μάλιστα πως το σόου θα έχει και συνέχεια στην αντιβαρύτητα του outer space, έπεσα σε διάθεση ακόμη πιο πολύ, καταλαβαίνοντας πως ο Rodriguez, δεν αποτίνει πλέον φόρο τιμής στο χαμένο Grindhouse, αλλά έχει πέσει σε μια ματαιόδοξη παγίδα - μπούμερανγκ, που του κοστίζει σε χρήμα (το παρόν νούμερο 2 πήγε άπατο στα box office) και κυρίως δημιουργικότητα. Να δούμε τις (επικείμενες) διορθώσεις του, στο δεύτερο Sin City και τα ξαναλέμε...
Τραυματισμένος αλλά και γεμάτος πείσμα να εκδικηθεί τον χαμό της κομπανιέρας του, θα επιστρέψει στα πάτρια εδάφη, βάζοντας - ολομόναχος - μπρος το σχέδιο σύλληψης του τρομοκράτη. Στην πραγματικότητα όμως, εκείνο που δεν γνωρίζει, είναι πως μόλις ξεκινά τον πόλεμο ενάντια στον υπ αριθμόν ένα έμπορο όπλων στον κόσμο, Λούθερ Βοζ, τον μεγιστάνα που ονειρεύεται να ισοπεδώσει την κατακερματισμένων αξιών ανθρωπότητα, προκειμένου να μεταφέρει τους αγνούς ακολούθους του, στην δικής του έμπνευσης και δημιουργίας, διαστημική αποικία.
Τώρα το πως μπορεί μέσα στο ίδιο πλοτ να συνδυαστεί ο χιλιοτραγουδισμένος Ρίο Γκράντε, που στις όχθες του λαμβάνει χώρα το σύνολο σχεδόν τς ανατρεπτικής ίντριγκας, με το Άλφα του Κενταύρου (ή κάπου εκεί παραδίπλα, που θα προσγειωθεί το κοσμοναυτικό λεωφορείο με τους εποίκους) μόνο η νοσηρή φαντασία του Τεξανού Robert μπορεί να εξηγήσει. Αλλά και ο διακαής του πόθος, στο τρίτο μέρος της σειράς - όπως διαλαλεί με το προωθητικό intro τρέιλερ - να στείλει τον ατρόμητο μουστακαλή σαμουράι σε ένα μακρινό αστέρι, όπου θα γραφεί ο επίλογος της αιματοβαμμένης, κατόπιν περίπου δυόμισι εκατομμυρίων on screen νεκρών, αποκεφαλισμένων και διαμελισμένων, φιλμικής σειράς.
Θυμάμαι κάποτε, αποτελούσε βασικό κανόνα για κάθε περιπέτεια δράσης, το ότι το πανηγύρι σχολούσε στην άφιξη του γυναικείου χαρακτήρα του στόρι. Ε, εδώ το κολπάκι που επιχειρεί ο Rodriguez είναι να περιστοιχίσει τον Ματσέτα του με μπόλικες αλαφροντυμένες κυρίες, μισές - μισές στην μοιρασιά των καλών και των κακών, που υποτίθεται θα ανεβάσουν και την αδρεναλίνη με την δράση τους, αλλά και το θερμόμετρο της αρσενικής πλατείας με την καυτή τους θωριά. Οι Λατίνες με τα φλογοβόλα τοπάκια και δολοφονικά στραπόν και οι πλατινέ ξανθιές άριστες χειρίστριες του ρεβόλβερ (σε μια από τις εκδοχές του πολυπρόσωπου Χαμαιλέοντα, σκάει μόνο με τη γούνα της και η ακριβοθώρητη Lady Gaga) μια χαρά έπαιξαν όλο αυτό το καιρό στο πρόμο της σέξι λιγούρας, στην ουσία όμως, στο ζουμάκι δεν συνεισφέρουν ούτε δράμι. Συνεπώς τα βάρη πέφτουν για μια ακόμη φορά στον παλιόφατσα Danny Trejo, που δεδομένα είναι ο μέγας κερδισμένος του πρότζεκτ, στον Bichir, που για την μισή ταινία έχεις την εντύπωση πως αυτός είναι ο Villain και εντέλει στον μέγα Mel, που δεν ζορίζεται να ντυθεί το κοστούμι του εκκεντρικού λεφτά, του σεναριακού καταλύτη και συνδέσμου με το next και final (?) chapter...
Για πες: Εντάξει, σύμφωνοι, χαβαλές είναι ο Machete Kills και μάλιστα χοντροκομμένος, που με την μπρουτάλ μοβόρα αισθητική του, ώρες, ώρες σε κάνει να αισθάνεσαι και άσχημα που θες να γελάσεις στο αντίκρυ των όσων σουρεααλιστικών, συμβαίνουν στο φλογισμένο εκράν. Σκεπτόμενος, αποξαρχής κιόλας, μάλιστα πως το σόου θα έχει και συνέχεια στην αντιβαρύτητα του outer space, έπεσα σε διάθεση ακόμη πιο πολύ, καταλαβαίνοντας πως ο Rodriguez, δεν αποτίνει πλέον φόρο τιμής στο χαμένο Grindhouse, αλλά έχει πέσει σε μια ματαιόδοξη παγίδα - μπούμερανγκ, που του κοστίζει σε χρήμα (το παρόν νούμερο 2 πήγε άπατο στα box office) και κυρίως δημιουργικότητα. Να δούμε τις (επικείμενες) διορθώσεις του, στο δεύτερο Sin City και τα ξαναλέμε...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 31 Οκτωβρίου 2013 από την Spentzos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική