Σχέδιο Απόδρασης
του Mikael Håfström. Με τους Sylvester Stallone, Arnold Schwarzenegger, Jim Caviezel, Curtis "50 Cent" Jackson, Vinnie Jones, Vincent D'Onofrio, Amy Ryan, Sam Neill, Faran Tahir, Caitriona Balfe
Τίποτα δεν έχει αλλάξει (Και τίποτα δεν είναι όπως παλιά)
του zerVo (@moviesltd) 
Μόνον όποιος έχει βιώσει την κινηματογραφική βεντέτα τους, εκεί πίσω στα παρεξηγημένα 80s, μπορεί να αναλογιστεί το μέγεθος αυτής της συνύπαρξης. Μια κόντρα παθιασμένη, ένα πινγκ πονγκ πλημμυρισμένο στην εκρηκτική δράση, που έφερνε άλλοτε τον ένα και άλλοτε τον άλλο σε θέση οδηγού, στην κόντρα για τον κορυφαίο action performer. Εποχές που ο θρίαμβος του ενός, σήμαινε αυτόματα και την επερχόμενη απάντηση του άλλου, με μοναδικό κερδισμένο, το καθηλωμένο από την έκσταση κοινό, που βίωνε την καλύτερη - μακράν - εποχή της φιλμικής περιπέτειας. Ποτέ τους δεν έδωσαν ραντεβού στο ίδιο καρέ, παρότι οι πληροφορίες έκαναν λόγο για μια πανίσχυρη φιλία που τους έδενε. Βλέπεις οι κανόνες της σόου μπιζ, τους ζητούσαν να τραβά ο καθένας τον δικό του μοναχικό - στρωμένο φυσικά με χρυσάφι και ανείπωτη δημοφιλία - δρόμο. Για λίγα λεπτά η αρχή έγινε στους προειδοποιητικούς Expendables. Τώρα έφτασε η στιγμή του μεγάλου ραντεβού! Στα 67 τους...
Πρώην πανίσχυρος εισαγγελέας και νυν στέλεχος σε εταιρία ελέγχου ασφαλείας των σωφρονιστικών καταστημάτων είναι ο Ρέι Μπρέσλιν, που για προσωπικούς του λόγους έχει ορκιστεί να μην αφήσει την παραμικρή χαραμάδα σε οποιαδήποτε στενή, από όπου θα μπορέσει να αποδράσει έστω και ένας κακοποιός. Για τον λόγο αυτό, ντύνεται ο ίδιος την φόρμα του βαρυποινίτη και τσεκάρει ιδίοις όμασι τις συνθήκες που επικρατούν στις φυλακές, προκειμένου να καλύψει και το πιο πιθανό ενδεχόμενο οι εσώκλειστοι να καταφέρουν να το σκάσουν. Η τελευταία πρόταση που θα έρθει στο γραφείο του από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών, εκτός από διαφορετική, θα υπέχει και ξεχωριστού ρίσκου.
Κι αυτό γιατί οι υπεύθυνοι εκεί στο Λάνγκλευ της Βιρτζίνια, έχουν μελετήσει και στήσει την κατά την εκτίμηση τους, ότι τεχνολογικά αρτιότερο και μοντέρνο υπάρχει στην φύλαξη των δεσμωτών, από όπου δεν υπάρχει ούτε σε σκέψη η ελπίδα κανείς να διαφύγει. Έναντι αδράς αμοιβής, με την προϋπόθεση να μην γνωρίζει ουδείς από τους στενούς του συνεργάτες την ακριβή τοποθεσία του ιδρύματος, ο Μπρέσλιν θα δοκιμάσει τις ικανότητες του στην φυγή, πίσω και από αυτά τα φαίμπεργκλας κάγκελα, που ελέγχονται τόσο από αμέτρητες κάμερες, όσο και από πάνοπλους μασκοφόρους δεσμοφύλακες.
Ακόμη κι εδώ, που τα επίπεδα ασφαλείας θεωρούνται υψίστης σημασίας, το τρίπτυχο της δράσης του βετεράνου ελεγκτή, δεν αλλάζει ούτε πόντο. Μελέτα το χώρο, γνώρισε τις συνήθειες των φρουρών, εντόπισε βοήθειες εκ των έσω. και εδώ ακριβώς στον τελευταίο κανόνα, εισβάλλει η υποστήριξη που ο παγιδευμένος από τους ίδιους του τους κομπανιέρους κι ας μην το ξέρει, Μπρέσλιν, θα βρει στο πρόσωπο του Έμιλ Ροτμάγιερ, ισοβίτη που ποτέ δεν έχει πάψει να υποστηρίζει την αθωότητα του και που μαζί, οι δυο τους θα στήσουν το πανέξυπνο Escape Plan.
Στην μνήμη των παλαιότερων πανεύκολα έρχεται μια από τις πιο σπουδαίες στιγμές του Sly, όταν πέτυχε να αποδράσει από μια (αναλογικών και όχι τέτοιων ηλεκτρονικών μεθόδων) εξίσου αδιαπέραστη φυλακή, μονάχος όμως τότε, στο Lock Up και πραγματικά η βασική σεναριακή ιδέα, δεν απέχει ιδιαίτερα από εκείνο το γεμάτο σασπένς πόνημα του John Flynn. Οι διαφορές εντοπίζονται κατά κύριο λόγο στο εντελώς απομονωτικό περιβάλλον, που ακόμη και την στιγμή της αποκάλυψης της τοποθεσίας του, φαντάζει πέρα από κάθε λογική και στο γενικότερο ύφος των κελιών, που θυμίζουν έντονα THX 1138, με μια μικρή ένεση μελλοντολογίας από το Fortress. Φυσικά λόγος για σεναριακή συνέπεια και συνέχεια, δεν γίνεται, άλλωστε κανένα Prison Break δεν φτιάχτηκε ποτέ του με γνώμονα την αληθοφάνεια και τον ρεαλισμό. Μοναδικός στόχος του Σκανδιναβού Mikael Hafstrom (σκηνοθέτη του paranoid 1408, αλλά και των πιο πρόσφατων Shanghai και The Rite), είναι να ανεβάσει την ένταση στα ύψη, καθώς η βαριά πόρτα κλείνει πίσω από τον εθελούσια εσώκλειστο και αναζητείται πλέον φως στην άκρη του σκοτεινού τούνελ.
Για πες: Που δεν νομίζω να υπάρχει έστω και ένας να πιστεύει πως ο Sylvester Stallone δεν θα βρει την λύση, ειδικά όταν επιστρατεύει την McGyverίσια βετεράνα εξυπνάδα του ενάντια στον μανιασμένο κακίστρο διευθυντή του μπαλαούρου (κάκιστη επιλογή ο babyface Caviezel) έχοντας βέβαια και την αμέριστη υποστήριξη του suppport ρόλου κλειδί που κρατά ο, επιμελώς στεκούμενος σε δεύτερο πλάνο Schwarzennegger. Όσο για το ραντεβού των δύο συνολικής ηλικίας 140 χρόνων σταρς, οι αμέτρητοι φανς, να μην ανησυχούν διόλου. Στην τελευταία σεκάνς, που ακούγεται το "Λες να το ξανακάνουμε?" ανανεώθηκε αυτομάτως...
Κι αυτό γιατί οι υπεύθυνοι εκεί στο Λάνγκλευ της Βιρτζίνια, έχουν μελετήσει και στήσει την κατά την εκτίμηση τους, ότι τεχνολογικά αρτιότερο και μοντέρνο υπάρχει στην φύλαξη των δεσμωτών, από όπου δεν υπάρχει ούτε σε σκέψη η ελπίδα κανείς να διαφύγει. Έναντι αδράς αμοιβής, με την προϋπόθεση να μην γνωρίζει ουδείς από τους στενούς του συνεργάτες την ακριβή τοποθεσία του ιδρύματος, ο Μπρέσλιν θα δοκιμάσει τις ικανότητες του στην φυγή, πίσω και από αυτά τα φαίμπεργκλας κάγκελα, που ελέγχονται τόσο από αμέτρητες κάμερες, όσο και από πάνοπλους μασκοφόρους δεσμοφύλακες.
Ακόμη κι εδώ, που τα επίπεδα ασφαλείας θεωρούνται υψίστης σημασίας, το τρίπτυχο της δράσης του βετεράνου ελεγκτή, δεν αλλάζει ούτε πόντο. Μελέτα το χώρο, γνώρισε τις συνήθειες των φρουρών, εντόπισε βοήθειες εκ των έσω. και εδώ ακριβώς στον τελευταίο κανόνα, εισβάλλει η υποστήριξη που ο παγιδευμένος από τους ίδιους του τους κομπανιέρους κι ας μην το ξέρει, Μπρέσλιν, θα βρει στο πρόσωπο του Έμιλ Ροτμάγιερ, ισοβίτη που ποτέ δεν έχει πάψει να υποστηρίζει την αθωότητα του και που μαζί, οι δυο τους θα στήσουν το πανέξυπνο Escape Plan.
Στην μνήμη των παλαιότερων πανεύκολα έρχεται μια από τις πιο σπουδαίες στιγμές του Sly, όταν πέτυχε να αποδράσει από μια (αναλογικών και όχι τέτοιων ηλεκτρονικών μεθόδων) εξίσου αδιαπέραστη φυλακή, μονάχος όμως τότε, στο Lock Up και πραγματικά η βασική σεναριακή ιδέα, δεν απέχει ιδιαίτερα από εκείνο το γεμάτο σασπένς πόνημα του John Flynn. Οι διαφορές εντοπίζονται κατά κύριο λόγο στο εντελώς απομονωτικό περιβάλλον, που ακόμη και την στιγμή της αποκάλυψης της τοποθεσίας του, φαντάζει πέρα από κάθε λογική και στο γενικότερο ύφος των κελιών, που θυμίζουν έντονα THX 1138, με μια μικρή ένεση μελλοντολογίας από το Fortress. Φυσικά λόγος για σεναριακή συνέπεια και συνέχεια, δεν γίνεται, άλλωστε κανένα Prison Break δεν φτιάχτηκε ποτέ του με γνώμονα την αληθοφάνεια και τον ρεαλισμό. Μοναδικός στόχος του Σκανδιναβού Mikael Hafstrom (σκηνοθέτη του paranoid 1408, αλλά και των πιο πρόσφατων Shanghai και The Rite), είναι να ανεβάσει την ένταση στα ύψη, καθώς η βαριά πόρτα κλείνει πίσω από τον εθελούσια εσώκλειστο και αναζητείται πλέον φως στην άκρη του σκοτεινού τούνελ.
Για πες: Που δεν νομίζω να υπάρχει έστω και ένας να πιστεύει πως ο Sylvester Stallone δεν θα βρει την λύση, ειδικά όταν επιστρατεύει την McGyverίσια βετεράνα εξυπνάδα του ενάντια στον μανιασμένο κακίστρο διευθυντή του μπαλαούρου (κάκιστη επιλογή ο babyface Caviezel) έχοντας βέβαια και την αμέριστη υποστήριξη του suppport ρόλου κλειδί που κρατά ο, επιμελώς στεκούμενος σε δεύτερο πλάνο Schwarzennegger. Όσο για το ραντεβού των δύο συνολικής ηλικίας 140 χρόνων σταρς, οι αμέτρητοι φανς, να μην ανησυχούν διόλου. Στην τελευταία σεκάνς, που ακούγεται το "Λες να το ξανακάνουμε?" ανανεώθηκε αυτομάτως...
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 31 Οκτωβρίου 2013 από την Odeon
